Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Hayatta en çok seni sevmiştim.
Çünkü hayatımın kendisi sendin.
Sende seni sevmiştim,
Şişedeki şarabı sever gibi.

Sensiz bir hayat düşünemiyordum.
Çünkü sensiz düşünemiyordum bile.
Sensiz nefes alamıyordum.
Sanki kendi denizimde boğuluyordum.

Delicesine sevmiştim seni.
Ayrılmıştık artık ikimizde.
Her şeyden vazgeçtim .
Bir senden geçemedim.

Düşündüm sensiz nasıl yaşanır diye.
Sonra anladım sensiz yaşanamayacağını.
Ve yağmurlu bir gecede karar verdim;
Yer aç sevdiğim bende geliyorum bende…

[GooD aNd EvıL]

Artık ne duam ne bedduamsın
Sadece adı kalmış yağmurlu bir baharsın
Bütün gerçeklerimi alıp götürdün
Bırak ta seni gördüğüm düşlerim bende kalsın

Hala sevdiğimi sanma sadece unutmadım
Artık sen kalbimde unuttuğum kadar varsın
Sana inandığım kadar kimseye inanmadım
Bırak ta sen sandığım o insan bende kalsın

Mevsimlerde olmasa çoktan unutmuştum seni
Sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Umutlarım dökülüyor kirpiklerimden
Dökülenler yanağımda
Dökülmeyenler yüreğimde kanıyor
Ne zaman resmini yırtmak istesem, vazgeçiyorum
Vazgeçtikçe içim yanıyor
Her şeyi bırakıp gitmek istesem
Aklım bıraktıklarımda değil
Bırakamadıklarımda kalıyor

Ben yapamadım işte
Ne yapsam bırakamadım
Ama sen bırak
İstersen sil beni geçmişinden de
İçinde sen olsan bile geleceğimi bırak
Biliyorum...
Mutluluk bana
En az senin kadar uzak
Çünkü her hayalimde
Her şeyden çok sen varsın
Bırak ta senle olduğum
Hayaller bende kalsın...

[GooD aNd EvıL]

Her sabah güller açar penceremde
Ve güneş hep neşeli doğar
Uzaktasın ama gönlüm hep seninle
Güller bana yüzünü
Güneşin rengi tenini
Yağmurun yağışıda gözlerini anlatı hep
Sakın mutlulugu martıların kanadına takma
Zaten mutluluk kanatlarda olmaz
Taktığın olsa olsa yüreğindir
Ve insan yüreksiz YAŞAYAMAZ

UNUTMA .....
En zor ve en acılı anında hatırla
Uzaklarda ama yüreği seninle olan biri var
Dedim ya insanlar yüreksiz yaşayamaz
Yüreğim yanındaysa bil ki ben de ORDAYIM ...

[GooD aNd EvıL]

bana diyorsun ki hiçmi merhametin yok
hiç mi burkulmadı yüregin, hiç mi canın acımadı
bir ara bir sor diyorsun...
nasıl bir anda sildin diyebiliyorsun
silmek kolaydı madem neden halen bana şiirler yazıyorsun
seni özledim diyorsun...
sen de bana veda etmiştin her şeyin bittigini kabul etmiştin
peki neden unutamadın
evet kabul ediyorum ki ben de seni sevmiştim
hiç bir mesafe engel değildi sevgime
her an her saniye seninleydim
aldığım her nefeste, aldığın her nefeste seninleydim
sevmiştim sevmiştim...
sadece aramıza yalan girmesin istedim
hatırlar mısın bana şarkılar armağan ederdin
Yıldız Tilbe'nin "çat kapı"sını dinle senin için derdin
şimdi ben sana armağan ediyorum
Yıldız Tilbe'nin şarkısı evlisin
dinlersen eğer en büyük hata kiminmiş hak verirsin
kim gerçekten sevmiş ben mi sen mi
bu soru yu kendin çözebilirsin
sana hiç yalan söylemedim... ben de seni sevdim

[GooD aNd EvıL]

Ben de insanım ben de severim,
Ne zaman severim nerde hatta kimi severim,
Ne biliyim işte severim severim.

Layık olsun olmasın sevdimmi severim,
Evet sevdimmi hücrelerimle severim,
Ne biliyim işte severim.

Severim işte o sevmesede severim,
Belki o zaman daha çok severim,
Ne biliyim işte severim.

Papatya falı tutmam severim,
Dedim ya o sevmese de severim.
Hatta o zaman daha çok severim,
İçime gömerim yine severim,
O sevmeyi bilmez onun yerine de ben severim,
Şunu bilsin ki vefasız bu onun duyacağı son şiirim.

[GooD aNd EvıL]

Yaşın yaşın deyip yarim,
sana yanan değil miyim,
içimde kaynayan bu mahşer gibi,
yüreğini yakan kor değil miyim,
zeytin çekirdeğinin sırrındadır aşkımız,
papatyanın yedi bahar açışındadır,
lokman'ın ölümsüz çiçeğinde bul beni,
ister esir et kendine,ister kul beni,
seni sonsuz yapan ben değil miyim,
zümrüdüankaya sor kafdağının ardını,
bülbülün güle olan feryadına sor,
bana sor har har yanan ateşin mabedini,
neden zindanlaştırdığımı saçının her telini,
saçın saçın deyip her gün ortadan,
senin için kopan tel değil miyim,
seni sonsuz yapan ben değil miyim
esir ettin gözlerine zindan zindan ara dur,
kelepçenmiş hasretinin bana ettiği sitem,
kayıkçın et,kürekçin et,at ummana gezdir beni,
aşktan yoksun bu sandala bir kerede aşkı doldur,
boğulmazsın bu ummanda yüz yüzebildiğin kadar,
sana çıkan liman ben değil miyim,
seni sonsuz yapan ben değil miyim?...

[GooD aNd EvıL]

Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.

Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.

Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.

Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..

[GooD aNd EvıL]

Kızıl ufuklara dalan gözlerin,
Beklediĝi yarınlar ben deĝilim!
Yürek suyuyla beslenen güllerin,
Kastettiĝi anlamlar , ben deĝilim!

Hoyrat rüzgar yaprakları savurur,
Tozlu yollar solgun yüzlere vurur,
Toprak sevdalanır , sular durulur,
Özlenen güz yaĝmuru , ben deĝilim!

Zaman diliminde erirken ömür,
Yaşama sevincim verdiĝin sözdür,
Ela gözlerine beni de götür...
Ardın sıra yalvaran , ben deĝilim!

Umutlar söner nemli duvarlarda,
Analar ah ederken yalnızlıĝa,
Son kez baktım gecenin yalasına,
Kan , ter içinde olan , ben deĝilim!

Kim genç , kim ihtiyar kavgasıydı bu,
Aynalar kırık , yaşlılık diz boyu,
Kimin gençliĝi sürmüş ömür boyu?
Diyebilen genç nesil , ben deĝilim!

Keşmekeş hayata noktayı koyan,
Sitemli daĝlardan kalkmayan duman,
Dünya kafesinden uçurulan can,
Cananını terkeden , ben deĝilim!

[GooD aNd EvıL]

Ben Doğuyum,
Güneşin doğduğu yer,
Ne güneşler doğurdum;
Gökteki güneşten başka.
Gökteki Güneş,
Yıldız sayılır, onların parlaklığında.

Ademin çocuklarına beşikler verdim,
Nuh’a gemi, ormanlarımdan.
Musa’ya Asa,
İsa’ya Kâse
Muhammed’e minber verdiğim gibi.
Havva’nın ninnisi söylenir, ovalarımda.
Dağlarımda Davud’un avazı,
Tur’da Musa’nın sayhası,
Bilâl’in çınlayan ezanı gibi,

Ben Doğuyum, hem Orta Doğu,
Ne medeniyetler, doğurdum, gerçek medinelerde
Ne şehirler kurdum.
Babil’den,Ninova’dan Kudüs’ten sonra.
Ne Krallar yükseltip alçaltım,
Karun,Nemrut, Firavundan başka.

Yollarımda Peygamberlerin ayak izleri var,
Şu İbrahim’in Mezopotamya’da,
Oradaki, Nasara’lı İsa’nın
Ya Muhammed’in izleri,
Mekke’den Medine’ye kadar.

Ben Doğuyum,
Güneşin doğduğu yer,
Ne güneşler doğurdum,
Gökteki güneşten başka,
Konfüçyüs, Zerdüşt, Buda,
Fikir adamıydılar, dava adamıydılar.
Sonra Aristo, Platon
Greec’i, Roma’yı kurdular.
Farabi,,İbni Rüşt, İbni Sina
Doğudan aldıkları ışıkla,
Batıyı aydınlatıp,
Dante’yi ve Nietzsche’yi çıkardılar.

Sonra soyguncular, talancılar geldi
Bendeki işbirlikçilerle,
Barbarlar, mülkümü yağmaladılar.
Romalılar ve başka barbarlar,
Ser verdim sır vermedim.

Ürettiğim bütün zenginlikleri çaldılar;
Altın mücevher, petrol ne varsa,
Her şeyimi aldılar, ruhumdan başka.
Götürüp apartman, gökdelen kurdular,
Ama ruhsuz, ama taş,beton, demir yığınları,
İnsanları hapsetmek için “çağdaş” zındanlar.
Adına şehir dediler, şehir görmemişler.
Şehir, Semerkant’tı Buharaydı, Bağdat’tı.
Çevresi bağlar, bahçeler
Adam gibi adamların yaşadığı yer.

Ben Doğuyum,
Güneşin doğduğu yer,
Ne güneşler doğurdum
Gökteki güneşten başka,
Öyle parlak öyle parlaktılar,
Güneş yıldız kalırdı onların ışıklarında.
Nur yüzlü Havariler.
Daha binlerce veli, aziz ve azizeler
Hallac,Yesevi, Arabi, Mevlana, Yunus’lar

O hikayesini dinlediğiniz,
Küllerinden yeniden doğan.
Zümrüdü Anka kuşu ;
Benim Kaf dağımda yaşar.
Ben ölümsüzlük iksiri içtim,
Bende Cebrail nefesi var.
İnanmazsanız Semur’a sorun,
Bilir, o nefes neye yarar.

Yeni güneşlere gebeyim,
Doğurup, çalamadıkları ruhumu vereceğim.
Ali’ler,Selahaddin’ler,Alpaslan’lar,
Meryem’ler, Rabia’lar.
Eski günlerdeki gibi,
Bir doğurdum, bir doğurdum mu!
O zaman bendeki keyfi görün,
Nasılda kınalar yakacağım ellerime,
Tüm gelinlerimin kınasından parlak,
Yılanlar,çıyanlar kaçacak delik arayacak.

[GooD aNd EvıL]

bir derdin var ise gel anlat bana,
bütün dertlilerin durağıyım ben.
yaslanıp göğsüme, istersen ağla,
yıllardır, ağlama duvarıyım ben.

bir dost dertli ise, vardır nedeni,
dostlara adadım ben bu bedeni,
hasret yolcuları bilirler beni,
gurbet yollarının hancısıyım ben.

hayatım, dostların hedef tahtası,
yüreğim, doğuştan dostluk hastası,
gurbet yollarının büyük ustası,
sıla yollarının, çırağıyım ben.

kaybettikten sonra, kıymet bilenler,
severken, yarine acı verenler,
pişman olup gelir, affetmeyenler,
tövbe edenlerin, dergahıyım ben...