Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Dişi Ağrıyan Su Aygırı
1/:
Ben azı dişi ağrıyan su aygırıyım
Buralarda aygır olmak bir dert
Ayrı dert azı dişi ağrımak...
Ta dün akşamdan beri
Cımbız ile çekiliyor etlerim
Canım çekiliyor burnumdan parmak parmak.
2/:
Ben dişi ağrıyan su aygırıyım
Size tavsiyem çocuklar:
Uzak durun şekerden
Abur cubur yemeden
Geçirin günlerinizi
Dişinizi ağrıtmayın.
3/:
Ben dişi ağrıyan su aygırıyım
Yıkılmış koca dağlar üstüme,
Sanki ben altında kalmışım.
Bütün dünyanın odunları,
Altımdan yakılmış da,
Ben alevlerin ortasında yanmışım.
4/:
Ben dişi ağrıyan su aygırıyım
Size tavsiyem çocuklar:
Uzak durun şekerden
Fırçalarla kan kardeş
Macunlarla dost olun
Dişinizi ağrıtmayın.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Doktor Amca
Doktor amca büyüdüm artık ben
Bak başladım okula da
Her geldiğimde sana
'A' dedirme
Biz 'a' yi çoktan geçtik
Biliyorum 'b' yi de
Bırak 'a' ile 'be'yi
Bana söylet biraz da
'Ce'den sonraki harfleri.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Dönerci Yozgatlı Mustafa
1/:
Hey!
Mustafa ağabey,
Kes bir döner, pilav üstü;
Mustafa'nın yerinde tüm gençler ayaküstü...
Dönerci Mustafa usta biler palasını,
Üstüne yok bu hususta,
Helal ettirir parasını...
2/:
Say ki İstanbul'da bir köşe başı,
Mustafa ağabeyin dönerci dükkanı,
çatıktır kara kaşı, bıyığı kaytandır onun,
Çalışır ocak başında,
Terine karışır kanı...
3/:
Mustafa'nn yeri aynalı,
Tezgahı has gürgenden,
Erkenden dolar insanlar,
Kimi Sivaslı, kimi Konyalı,
Gurbet elde mekan tutar...
4/:
Mustafa horlanmaya inat,
Maşallah asar girişe,
Başladı mı işe,
Kolaylaşır zorluğuna rağmen,
Dinine yandığım hayat...
5/:
Mustafa döner... Döner tezgah,
Memleket burnuna tüter,
Yozgat’taki köyde olmak vardı şimdi,
Ah... Ah! ...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Ayak Ucundaki Çocuk
1/:
*******den bir gecenin başucunda
Bir yalnız çocuk durur
Durur da karanlık girişte
Yalnız başına atamaz adımını
Gözlerine batar ürkütücü karanlık
Her köşede bir akıl almaz hayal
Her köşede bilinmedik bir yaratık.
2/:
*******den bir gecenin başucunda
Bir yalnız çocuk bir adım atar
Durur bir adım geri çekilir
Ürperten gecenin ayakucunda
Bir annesiz çocuk durur
Durur da o karanlık girişte
Diken diken olur tüyleri
Bir ileri, bir geri...
O benim işte.
3/:
*******den bir gecenin ayakucunda
Bir yetim çocuk durur
Durur da diken olup batan girişte
Her geri dönüşte
Öper arkadaş olduğu aydınlıkları
Başı üstündeki güneşe selam verir
Gülümseyen aya el sallar
Sayar yıldızların köşelerini
Birer ikişer.
4/:
*******den bir gecenin ayakucunda
Bir öksüz çocuk durur
Durur da karanlık girişte
O benim işte.
5/:
*******den bir gecenin ayakucunda
Bir yoksul çocuk durur
Durur da o karar veremez
Bir türlü ilerleyemez o girişte
Özler geride kalan aydınlıkları
Yeniden kurar kolundaki saatini
Zamanı tay gibi koşturmak için
Yalnızca sabahtır onun özlemi
Apak aydınlıktır ve sapsarı güneştir
Kısacası gecenin ayakucunda
Bir korkak çocuk durur
Durur da o itici girişte
Saniye saniye sayar zamanı
O benim işte.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Dur Avcı Amca
1/:
Avcı amca dur
Tek doğrult tüfeğini vur beni
Acımaz mısın o kara kargaya?
Söyle vurmaya nasıl varır elin?
O kara karga
Ya yuvasına çöp taşıyan bir baba
Ya da bir ana yavrusuna koşan bir.
2/:
Avcı amca dur
İstersen doğrult tüfeğini vur beni
Nasıl kıyarsın o pamuk tavşana?
Söyle nasıl kıyarsın vurmaya onu?
Bilmez misin ki?
O, ya bir baba yuvasına yiyecek taşıyan
Ya da yavrusuna koşan bir ana.

[GooD aNd EvıL]

Dur Kal Burada Çocukluğum
1/:
Dur şurada çocukluğum
Ne kaybol ortalıktan
Ne de kal taa dokuz yaşımda
Gün gelir lazım olursun
Öylece otur karşımda
Olsam da otuz altı yaşımda
Her yalnız kaldığımda odamda
Bil ki en çok seni özlerim.
2/:
Şurada dur sen çocukluğum
Ve dağarcığında hazır olsun
Körebe, saklambaç, kovalamaca
Ve oyunların daha niceleri
Çıkarıp birer birer
Büyüklere göstermeden ama
Hiç olmazsa
Karanlıkta oynayalım *******i.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Gelecek Biziz
Hişt hişt! Hey çocuk,
Bekle bizi, Biz geleceğiz.
Hişt hişt! Hey çocuk inan kendine,
Sen geleceksin.

[GooD aNd EvıL]

Duvardaki Takvimin Öyküsü
1/:
Yazıldım yaprak yaprak,
Desteledi bir el beni tomar tomar.
Kolay gele bilgisayar...
Genç bir dizgici harf harf...
Parmaklarının ucuna yansıdı,
Yüreğindeki üretkenlik sevinci.
Oluştum sözcük sözcük
Cümle cümle örüldüm.
Yanlışımı düzeltti.
Saçları ak ve kalın gözlüklü bir amca.
Tamam olmuştum kanımca.
Ama yanılmışım galiba
Yolculuğumun üçüncü durağı,
Koskocaman bir ofset matbaa.
İş bilir ustabaşı ve çalışkan kalfa!
Elleri yağlı minik çırak merhaba! ...
2/:
Hamarat insanlar eliyle,
Fotoğraf kartına çekildim.
Sonra döküldüm asitli kalıplara.
Hala aklımda, unutmam asla
Çelikten merdaneler arasında,
Ezim ezim ezilmişim,
Basılışım ak kağıtlara.
Sonra sürülüşüm keskin bıçaklara.
Birken bin olmuştum.
Sona yakındım artık.
Verildim tel dikişe.
Bir çırak eliyle dikildim: Tık tık!
Cildim sağlamlaştı
Çünkü sırtım tutkallara bulaştı.
Paketledi bir el beni.
Son görüşüm oldu ikiz kardeşlerimi.
Kırmızı bir kamyondu sırtlanan beni.
Ardından uzun yollar...
Geçti sırtımızdan yağmurlar ve karlar.
Bir sabah... Sonunda ulaştım menzile.
Ezile, büzüle indirildim aşağı.
Raflardaki yerimi yeni almıştım daha.
Afacan bir küçük ile,
Babacan bir büyük,
El ele girdiler dükkandan içeri.
Dediler: 'Alalım şu takvimi! '
Böylece tanımış oldum sahiplerimi.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Duyuyor Musunuz Beni?
1/:
Duyuyor musunuz beni?
Heeey!
Çevrede kimse yok mu?
Bakın ben geldim
Yani en küçük dünyalı
Kentlerde itilip kakılmak için
Afrika'da aç bırakılmak için
2/:
Duyuyor musunuz beni?
Heeey!
Bakın ben geldim
Okulda kulağı çekilmek için
Uzayan kuyruklarda
Kazıklar gibi dikilmek için.
3/:
Duyuyor musunuz beni?
Heeey!
Buralarda yok mu kimse?
Sonunda ben de geldim bakın
En küçük ve en son dünyalı
Sevinçlerinize uzağım
Acılarınıza yakın
Ağır ve soğuk atölyelerinizde
Yalnız bir çırak olmak için.
4/:
Duyuyor musunuz beni?
Heeey!
Nihayet ben de geldim
İşsiz ve aç kalıp kentlerde
Yollara dökülmek için.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Gelenek Bozulmasın
Ben sürekli taşırım
Arka cebimdeki lastik sapanımı
Ne serçe vurmak için
Ne de taşlamak için sığırcıkları
Ne camları kırmak için
Ne de taşlamak için sokak lambalarını
Ne dalları kırmak için
Ne de taşlamak için kuş yuvalarını
Ne akranlarımı vurmak için
Ne de taşlamak için çatıdaki bacaları
Sapanımı taşımamın nedeni bir tek
Bozulmasın diye gelenek.


Ahmet Yozgat