Perihan Dirican

[GooD aNd EvıL]

Bahar Çiçeği
Açma buralarda bahar çiçeğim
Dalından bir yaprak düşüreceksen.
Sensiz baharlarda yaprak dökümü
Yaşasam ne çıkar; sen güleceksen.

Güne bakan gibi güneşle döndün.
Umduğun nedir ki bir bilebilsem.
Gönlümde güneşi bastıran alev
Yanar durur bunu bir görebilsen.

Salın oralarda sen nazlı nazlı.
Yoluna divane mecnun olurum.
Azrail’in değse saçın teline
Göğsüm kalkan olur karşı dururum.

Sen bahar çiçeği, ben hazan dalı
Sen taze mevsimsin,bense ihtiyar
Sana sevgi derdim gül dermedimse
Anla artık halim, be hey bahtiyar...

[GooD aNd EvıL]

Balkondan Seyir
Balkondan seyre daldım
Bizim cadde “Ali Şir”
Tabelası kırılmış “Nevai” yerde bekleşir
Cadde nehir
İnsanlar sefil
Geliyorlar…
Gidiyorlar…
Ne geldikleri yer,
Ne gidecekleri yer belli değil.

Yürüyor koca şapkası altında,
Gözü dünyanın saltanatında.
Belli tacir
Görünüşü kibir
Kafasında binlerce fikir
Kime tekdir… Neye cebir…

Yürüyor,
Yıkılmış üstüne koca şehir.
Filesi,cüzdanı tutmuyor cebir
Elinde tesbih
Ya sabır…ya kabir…

Yürüyor
Ya tekerlek üstünde
Ya kırık kolu cebinde
Ya değneğin ucunda
Ya seslerin burcunda
Kafası imanla isyanın harcında
Ya Kadir ver ecir

Yürüyor
Sırıtarak,
Kırıtarak,
İnce eleyip sık dokuyarak
Yolunacak kazları
Yapıyor endamı teşhir
Kim zengin,kim fakir.

Yürüyorlar
Kiminin elinde aynası,
Kiminin dilinde kaynanası,
Kimi diskoya bara,
Kimi çöpte aş arar.. fukara
Kimi caz,
Kimi kaz,
Kimi yobaz,
Ve sair..
Ve sair...
Ve sair…

[GooD aNd EvıL]

Başımız Dik Hala
Biz; hala Atatürk ilke ve inkılaplarının üstüne bir taş koymayan,
'Fatih torunuyum' deyip de ona bir fatiha okumayan,
Oğuz Boylu, Kurt Soylunun, kurt çocuklarıyız,
“Kurt puslu havaları sever” misali kendimize hep puslu havalar yarattık,
Önce zamanımızı heba ettik; kahve köşelerinde,
Televole saatlerinde,
Hanım günlerinde,
Artık iyice yozlaşmış olan derneklerde,
Sendikalarda...
Kültürümüz yitti; kavalyeli, damlı salonların kuytusunda
Sahnede,
Perdede,
Kürsüde,
Caddede,
Sokakta
Az kaldı köyümden de gidecek... Kimse el atmazsa...
Namusumuzu heba ettik; gazetelerin magazin sayfalarında...
Reklam vitrinlerinde
Çocuğumuzu kaybettik; çağdaşlığın! getirdiği özgürlükte
Siyaseti yozlaştırdık; bir metre bez peşinde...
Doğayı peşkeş çektik iki sütü bozuğa...
Okullarımızı heba ettik oturmamış müfredatla
Köle tacirliği yapmadık ama; gururumuz satıldı pazarlarda...
Ne olur beni, çocuğumu işe al pazarlıklarında...
Rehin tutulduk; hastane odalarında, ilaç kuyruklarında
Teraziler bozuldu; ticaret, adalet dükkanlarında
İman kırıntılarıyla dolaşıyoruz sokaklarda
Ve...
Ve...
Ve....
Nasıl sa...? Başımız dik hala

[GooD aNd EvıL]

Bayrammış Meğer
Aylardır açılmayan kapımın tokmağı
Silkeledikçe beni
Şaşkın telaşlarım yumrukluyordu yalnızlığımın çeperini
Kapı mı?
Benim mi?
Kim?
Nasıl? soruları
Üstümden sildi hüznün ağırlığını

Koştum, yüreğim önde, vücudum bastonumun peşinde
Ve onun gibi titrek umutlarla
Açtım kapıyı Güneşe ….
Kamaştı gözlerim, titredi ellerim
Ve bir şey oturdu üstüne nefesimin
Sevincim vurdu tavana …

Bir çift el uzandı “ anneanne” diyerek
Bir çift göz baktı gülümseyerek
Özlemim bir busenin ucunda yanıp yok olurken
Zembilinden indiremediğim umutlar yüreğime aktı
Durgun suya düşen su misali yayıldı benliğime
Sardı sarmaladı ….
Derin bir sarhoşluğun içine attı
Ama ne meyhaneci vardı… Ne mey şişeleri
Yalnızca bir saki dolaşıyordu etrafımda
Dokunsam incinecek
Baksam içini göreceğim
Duyuyordum yüreğindeki çırpınışları
Dinliyordum o efsunkar nefes alışları
Şarap akıyordu kirpiklerinin ucundan
Parmakları rüzgara yelken açmış gibi
Taşıyordu beni alemden aleme

Allahım ne olurdu “ Bayram” deseydin her güne
Kalsaydım bu sarhoşluğun içinde
Dibe vursaydım…
Yalnızlığın yerine

[GooD aNd EvıL]

Ben buyum
Susuza su,
Aça ekmek,
Düşene dal,
Kalkana destek olurum.

Aşığa canan,
Dosta kurban,
Barışa hayran,
Savaşa düşman olurum.

Ben buyum
Doğrularım düzene uymasa da
Dünyanın içindeyim.
O beni dışlasa da.

[GooD aNd EvıL]

Ben Suçluyum
Ben suçluyum Hakim Bey
Vurun ellerime kelepçeleri
Kurun darağaçlarını
Atın beni zindanlara

Günlerimi öldürdüm
Hiçbir iz bırakmadan
Anamın merhametini,
Dostumun güvenini,
Sevgilimin sevgisini çaldım.
Yüzlerine bakmadan
Vazgeçtim evimden, ocağımdan,
Hatta ilimden, bucağımdan
Vazgeçmedim çıkarımdan

Suçsa suç işte sana
İlla suçlu demeniz için
Elimin bulaşması mı lazım kana

Vurun ellerime kelepçeleri
Kurun darağaçlarını
Hiçbir zindan misal değil yalnızlığıma

[GooD aNd EvıL]

Bilen Kim
Bilinmezini bilmek bize düşmez! Bilenin,
Vardır elbet amacı yaratmakla alemi.
Görünen, görünmeyen, bize verilen için,
Zikir,şükür,duayla geçmelidir her demi.

Oysa; vücut bulmadan şeytana uydu beşer,
O an ihanet etti mukaddes alemine.
Hiddetinden sarsıldı ruhların doğduğu yer.
İsrafil o zamanda üfledi mi bize ne?

Dağıldık parça parça minik arzın üstüne.
Kimi balçık,kimi kum, kimi granit tozu
Alıp götürür bizi kader denen sefine
Hayat denen nehirde yutarız; suyu,tuzu

Sudan içmek hoş,lâkin tuza etmezsek diyet
Mesken olur cehennem dünya ve ahirette
Meleğe diz çöktüren “akıl” denen meziyet
Koşar ise müzevvir serapların peşinde

Kaç seraptan su içtik,yürekler hala susuz.
Oyun oynaşta ömür,gönül yine huzursuz.
Şu üç günlük dünyayı sanıyoruz ki sonsuz.
Fanilik dünyanındır,beka öteye mahsus.

Bu dengeyi kuran kim? Nimetleri sunan kim?
Adalet burcunda hakem,çaresize kim hekim?
O’ dur ancak ezel, ebed tüm hayata hakim.
Bunu herkes bilirde şükretmeyi bilen kim?

İşte nüans burada bu incecik çizgide
Biliyor, inanmıyor oluyoruz riyakar
Bu imtihanlık sayfa kapanınca dizgide
Saracak dört bir yandan dönülmez pişmanlıklar

[GooD aNd EvıL]

Binnaz Gelin Olacak
Bir günün arifesindeyim
O gün;
Davullar vuracak
Zurnalar çalacak
Delikanlılar sağdıç peşinde
Yastığı kim kapacak
Kızlarda kına
Bahşişi kim alacak
Herkes pür neşe...
Tatlı bir telaş içinde
Binnaz gelin olacak

Bir günün arifesindeyim
Ayaklarım dolaşıyor
Damarlarım donuk
Gözlerim gülüyor
Yüreğim buruk
Bir bilsem,
Nasıl günlere açılıyor ufuk?

Ah...Binnaz’ım!
Ah....Benim tatlı nazım!
Yemeyip yedirdiğim,
Giymeyip giydirdiğim
El kapısı çetindir...
Sabretmeyi bil kızım.

Bir günün arifesindeyim
Gelin olacak Binnaz’ım

[GooD aNd EvıL]

Bir Devin Çöküşü
BİR DEVİN ÇÖKÜŞÜ

İnsanlar
Olaylar
Kavgalar
Silahlar
Sardı dört yanı demir parmaklıklar
Ucuna takıldı duvaklar
Gelin orada asılı kaldı
Damat kim bilir nerde uyuklar? ..

Nasıl uyuştu? ...
Nerde buluştu? ...
Bebek doğdu; ağlamaya mecalsiz
Cılız kılıfının içinde
Memeler süt vermekten aciz
Ananın ciğerinde köz
Babanın efkarı duman
Yok tavırlarda yol yordam
Suçlu suçsuzla olmuş harman
Ne cellat, ne mahkum
Ne saf ne şeytan
Sürüldükçe sürünen
Ezildikçe küçülen
Dün servet içinde yüzen çocuğun
Kırk yama sarkıyor urbasından...


Mazlumlar...
Mezalimler...
Sansürler...
Demokratlar...
Madurlar..
Oğul...Kız...
Mühürler vesikalı
Sitem edemiyor ağız.

Yorgun vücutlar..
Yorgun umutlar..
Ne başını dik tutan var
Ne de tutana destek
Emekler yanlış yerde
Yanlış zamanlamalar
Mumda bal yok
Sözde öz
Bir partal ki; ne göğe ne yere sığar.
Kuyular
Kundaklamalar
Biri ölü beklerken
Biri zemin hazırlar
Selasız cenazede
Abdestsiz kılınır namazlar
Dürülen defterlerde satırlar
Bir devin çöküşünü yazar

[GooD aNd EvıL]

Bir Gün Aşkla Tanışacağım
Bir gün aşkla tanışacağım
Varacağım dergâhının kapısına
Gücümün yettiğince çalacağım.

Dalacağım içeri
Bir fırtına, bir kasırga gibi her şeyi savuracağım.
Geç kalışının hesabını
Ondan bir bir soracağım.

Kırk kurnadan kırk tas su alıp döküneceğim
Arınacağım bütün umutsuzluklarımdan
Alacağım elime testereyi, keseri;
Kalbimi yontup hizaya sokacağım.

Dilinden muhabbet
Elinden aşk şerbetleri içeceğim,
Alışılmamış duyguların hazzında
Geç kalınmış vuslatların tadına varacağım

Mutluluk şarkıları söyleyeceğim avazım çıktığı kadar
Sallayacağım yeri yerinden
Melekleri, esir edip kendime
Taşıttıracağım ruhumu göğe

Tutunamamış yüreklere
Oradan acıyarak bakacağım
Cimri kollarını kıracağım hayatın
Üstüne taht kurup oturacağım

Susturacağım kem ağızları
Her yere nazar boncukları takacağım.
Çatlayacak hasedinden tüm dünya
Aşkın koynunda uyuyacağım.

Ben,
O meskûn! Diyardan
Bir başka ben olup çıkacağım.