Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Vertigo

Beyaza çalardı gözlerim
Akrep kıskacını kapattığında,
Vursun aklımı işte apaçık
Sorular, cevaplar ve işte perde
Kalbimi rehneden yarasaların
Sessizliğine ram kulaklarım
Gelmeli üstüme evet gelmeli
Gecenin en hırçın süvarileri
Uçurmalı uçurumsuz düşlerimi
Durgun, yorgun ve ıslak
Bir yalazla yakmalı gece
Köhneyip küfe duran
Nasırsız ellerimi
Hani ki yeryüzüne
Pusatsız bir savaşa gelmişcesine
Dalıyorum dalgın dalgıçlar gibi
Zamanın karanlık sularına

Dönüyor dönüyor
Gelip sırtıma çıkıyor gelincik kırmızılar
Ol dedin oldum daha ne
Öl desen ölürüm bana ne
Verip sinemi telli pullu rüzgara
Ruhumu ezdirip temaşalara
Gel desen gelirim hanene
Bıraksın yakamı artık varoluş
Dünya bu zaten toptan kayboluş

Eritsem gölgemi
Akrep kıskaçlarında
Yelkovan en kadim düşmanım olur
Kadranda dönüyor bütün hikaye
Şiir orda aşk orda
Orda bütün mesele
Kaybolan zamanlar bütün hazzıyla
Geçse de ırzına kelimelerin

Yeryüzü bir mesken hüznüme benim
Geçmezsem tükürsün yüzüme benim


Ekim 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Yâd'a Düşen Od'a Düşer

Çıkarırken akşam kalbinin kuytularından
Siren sesleriyle boğulmuş gizli elmasını
Neye nerden bindirilmiş bilinmez
Maviden mora yeşilden siyaha giden
Bu bitmez yolculuğun yolcusu
İçinde kuşlar açan bir bahar
Dışına sarı cinayetler biriktiren güze
Nasıl döner kim döndürür bilinmez

Elbet toparlanır vadilerde periler
Mutlak korunur gözleri ışıltılardan
Yalnız ay sonrasına sanrılar ekmeye
Karar verir ecinniler ilkakşamlarda
Yüzüne tüllenen bir iklimi çeken yeğnilik
Ağırlaşır üstüne beyaz çökerken
Derisi göle çalınmış yoğurtlardan ak
Kokusu bir kente tazelik veren
Pürendam pürtelaş pürneşe bir zâr
Yekinir üstüne aybasmalarının

Kızıl bir yağmura terkedilirmi
İçi tıka basa mısra dolu bu heybe
Akıla gelir acaba ruha gelirmi
Yakından uzağa göçen iskelet

Lekesiz bir vuslata tanım bu hece
Eklemsiz bir gize konuk bu gece

Yâd'a düşen od'a düşer
Gün kararır o da düşer




10 Şubat 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Yasımı Yasladığım

Notalar
Koyu bulutların yağmur aralıklarından
Dünyaya eskimez bir kederi sızdıran
İncecik sızıları kabartıp
Leş kokuşmuşluğu kadar eskiten
Notalar
Alır mıydı hissizliğini
Duvar yazılarının
Geceye gerekçe diye sunulan
Her bir ürperti
Dinlenemez bir sessizliği
Kulaklarda patlatan çığlık mıydı

Acılı kadınlar korosu
Yalnız anneler matinesinde
Dalgın dingin şarkılarını sarkıtıyorken
Hüznün koynuna
Coşkulu devler geçiyorken
Bîçare gönlünden karaltıların
Kadınlar
Elleri yakamozlarda
Ağıtları tepelere tırmandıran âhlarıyla
Çocukları ve yârlarıyla
*******i ve adetten kesilmeleriyle
Bu kadar mı yakışılır dünyaya
Bu kadar mı derin anlaşılır
Zamanın gözlerindeki ışıltı

Ey şarkılara kölelik bağışlayan dizge
Sarıp sarmala âhını çaputlara
Giz’le karılmış çamurdan mâmul
Her putu yedirdi aşk bize
Olan olsun
Biten gider denilemez
Denilmemeli
Önümüzde dupduru
Şarkılar buğulatan annemiz
Selamı alınmamış her tanıdığın
İçindeki burkuntuya dönmez mi sonra
Değilmi ki arızasıdır aşk
Çocuk kalplerinin
Onursuz bakışlara terk edilemez
Değilmi ki şarkılar yol alır
Herkesin damar coğrafyasında
Gelsin yiyelim o vakit
Kara pancurların ardında
Lanetli bir mutfakta pişen
Aşk putunu
Helvadan…
Dağılır böylece belki
Kim bilir
Yasımı yasladığım kayayı
Kahrıyla parçalayan efkâr…




15 Mart 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Yeraltı-Göküstü

Bende, seni pişman etmeyecek
Herhangi bir şey yok
Sen güneşlerle taranıyor
Ruhunu kızgın ateşlerde
Arıtıyorsun
Ben gecenin maviliğini
Üstüme zırh edip
Savaşlara girme sevdasındayım
Ay'dan sürmeler çek gözlerine
Katıksız baharlar sun derinlere
Yeryüzü
Gökyüzü
Yeraltı
Göküstü
Gibi temcidler peşindeyim ben
Bende, seni pişman etmeyecek
Hiçbir şey yok...



Temmuz 2003

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

YirmiüçNisan

Yürüyün çocuklar
Çizgilere basmadan
Dosyalar, rozetler ve protokol yok
Sizin içinizde
Yürüyün
Dağınık adımlarla
Yürüyün
Ölümdür yürünülmeyen...

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Yollar Boyu Yalnızlık

Issız anlamlar çıkarıyorum
Sokakların çığlık çığlığa bilmecesinden
Traktörler, otomobiller ve cinnet
Gibi anlamlar.
Yaşadıkça yalnızlaşan ciğerlerim
Evet nikotine çok alıştılar.

Bellidir o zaman
Sebeb-i ölümleri,
Kanatları tomurcuklanmış kuşların
Elleri zamana karışmış kaplumbağanın
Kıpkızıl kana bulanmış gelinciklerin
Ve
Göğsünde bulutlardan yaralar olan
Kartalların

Dünya
İşte o eski
İşte o kadim
Alışkanlığımız.
Uğruna dişlerine sunulduğumuz
Leşseverler meskeni
Artık okadar sevimli değil
Yollar boyu yalnızlara

Sokaklar kadar sağır
Bir geçit resmi
Ölümün kıyısında

Temmuz 2002

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Yusuf ya da İbrahim

Hayatım, ellerinde ilmek ilmek oyaydı.
Bir seninki safi renk gerisi hep boyaydı.

Vasıtasız kalbime girenler hep yayaydı.
Alıp Rabb'im şu ömrüm seninkine koyaydı.

Sendin elim amanım hırsız beni soyaydı.
Nasıl bulup anlatsam duyan yalan sayaydı.

Zalimlere dur demek senin ile kolaydı
Tek duraydı yüreğim seninkisi olaydı.

HAYATIM ELLERİNDE İLMEK İLMEK OYAYDI.
BİR SENİNKİ SAFİ RENK GERİSİ HEP BOYAYDI.



14 Nisan 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Zamandan Işığa Geçiş Tüneli

Zamandan ışığa geçiş tüneli
Yıldızdan yapılma
Uzun
Ve fakat
Aydınlık dehliz
Sereserpe hicranla
Başıboş hüzünle
Eyersiz atlarla
Soyunuk geçilecek
Tünel

Cinleri yok kuytularında
İnleri yok
Bakıp görmeyenlerin
Soyut değil düş değil
Yarış değil
Savaş bu
Erkeksi gibi biraz
Lakin hayli kadın da
Bir çok çocuğa aynı anda gebe
Rahmini şişlemekten
Kanı çekilir kenara

[PirincBurgeR]

Zamansız Bir İdam

zamansız bir idam şimdi gözlerim
kalbimin delişmen vuruşlarında
haddini bilmeyen bir kuş gibi
serçeyken özenen ankalığa
uçar vurur dağlara
düşer durur karanlığa
düz bir hattır
senin gözlerin
benim içime
hiç bakmadı ki
kalpsiz bir gülüşle
soframa gelen
manalar ruhumu
hiç yakmadı ki
endamsız çiçekler
gibi kalbime
ateşten okunu
hiç sokmadıki

[PirincBurgeR]

Zamansız Ölümlere Gerekçe

Zamansız oluyor bazı ölümler
Hepsi tamda zamanında olsa bile
Aslında
Olumsuz ölüyor bazı zamanlar
Gerekçe bulamıyorum
Yaşadıklarıma...


Mayıs 2003

Şükrü Özmen