Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Savaş Niye?

Ölüm, yıkım, kan, gözyaşı, figan; bunun adı savaş!
Korku dolu gözler, ölüme yaklaşır yavaş yavaş.
Bombalar patlar, tank ezer; kalmaz hiç taş üstünde taş!
Fidanlar kırılır, biter anaların gözünde yaş.

Ey dünya gelin, birlikte Cemil Bir’de buluşalım!
Bir ortak paydamız olsun, güzel barışa kavuşalım.


Harabe evlerde, yıkık bacalarda baykuş öter.
Analar, öksüzler eder ah, çağa bu ayıp yeter.
Füzede gürültü, tankta ateş, roket daha beter.
Savaşa son vermek için yalnız O’nun gülü yeter!

Ey dünya gelin, birlikte Cemil Bir’de buluşalım!
Bir ortak paydamız olsun, güzel barışa kavuşalım.


Bu kin, öfke, savaş niye? Sevgi kardeşlik dururken.
Aş yok, ilaç yok, ciğerler; susuz dudaklar kururken,
Bu vicdanlar nasıl rahat eder, silahlar vururken?
Yataklar diken olmaz mı kalpler imanla vururken?

Ey dünya gelin, birlikte Cemil Bir’de buluşalım!
Bir ortak paydamız olsun, güzel barışa kavuşalım.


Barut kokuları değil, koklansın Ahmedî güller!
Hücum boruları değil, ötsün güllere bülbüller!
Bu hayata kansın boynu bükük tüm masum sümbüller!
Sevgi meltemiyle kalksın, sönen her ocakta küller.

Ey dünya gelin, birlikte Cemil Bir’de buluşalım!
Bir ortak paydamız olsun, güzel barışa kavuşalım.


Kalmasın hiçbir kadın dul, çocuk gözü yaşlı yetim.
Görmesin kötü günleri hiçbir zaman memleketim.
Sokmazdım sözlüğe harbi, eğer olsaydı kudretim!
İnsana barış yakışır, selam benim hüviyetim.

Ey dünya gelin, birlikte Cemil Bir’de buluşalım!
Bir ortak paydamız olsun, güzel barışa kavuşalım.


Kan, gözyaşı, âh-u figan artık gerilerde kalsın.
Yerini dostluk, kardeşlik, sevgi nağmeleri alsın.
Barışın güzel çiçeği bu cihana hep ün salsın.
Olsun ******* bombasız, çocuklar hülyaya dalsın.

Ey dünya gelin, birlikte Cemil Bir’de buluşalım!
Bir ortak paydamız olsun, güzel barışa kavuşalım.


28 Mart 2003 Cuma, Danimarka-Køge 23:39
8+8

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Savrulurum

Bazen ben savrulurum
Etekleriyle dervişlerin.
Yol alırım döne döne...
Bazen ayak bağı olurum
Kendime gelişlerin.
Elde kalmaz hiç mumum,
Biter söne söne...

Yellerin ıslıklarını koyarım
Fütursuzca cebime,
Şimşekten kırbaçları saya saya...
Rüzgar yaparım
Üflerim köhne gemime,
Yürütürüm,
İç çekerim doya doya...


10 Şubat 2004 Salı, Danimarka-Køge 23:43

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Selleri Cehenneme Çevirelim

Cefakar kadınlarımız
Vefakar hatunlarımız
Nur tanesi kızlarımız
Kız teyzesi baldızlarımız
Nur yüzlü babaanneler
Dünya tatlısı anneanneler
Masalcı nineler
Şekerci haminneler...
Kısacası dünyamızın yıldızları
Hayatımızın simli yaldızları

Aşağı kadın, yukarı kadın
Dilde kadın, gönülde kadın.
Sen, ey kadın!
Şiirlerde, kutlu sözlerde yadın.
Son durağın cennet,
Şu dünya miadın.
Ama,
Üstünde bir gölge
Zulüm daima.

Tarlada
Çapa yapan sensin.
Harmanda
Yaba tutan sensin.
Akşam döşek seren sensin.
Öğlen ipe çamaşır geren sensin.

Saman bekler senden ahırın ineği.
Isırır tozun piresi, balçığın sineği.
Terinle yoğurursun hamuru.
Maharetin el emeği göz nuru.

İlmek ilmek, iplik iplik sanatı
Nakışlara yansıttın hayatı.
Zevklerin en estetiğini,
Hislerin en didaktiğini
Kucak kucak doldurdun eteğine.
Bedenini basamak ettin yuvanın eşiğine.
Nasırlı ellerin sergiler
Nakış nakış, dantel dantel sevgiler.

Sizler bizim kadınlarımızsınız
Bu günkü yarınlarımızsınız.
Cennet sizlere farzdan öte farz.
Hakkınızı veremez şiirde de hiçbir tarz.

Öpülesi yutulası elleriniz.
Alıp başlara konulası elleriniz.
Siz kadınlarımızın elleri.
Size gelen selleri
Cehenneme çevirelim.
Kutlu bir fecirle devirelim
Size uzanan despot gölgeleri.
Çoğaltalım günden güne kurtarılmış bölgeleri.

Haydi var mısınız?
Bu bölgelere sığar mısınız?


24 Nisan 2004 Cumartesi, Danimarka-Køge 02.08

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Sen Ne Yaptın Be Amca! ?

*Amcam Halil Ünsal'ın vefatı münasbetiyle gönlümden dökülenler:


Ben seni görürüm diye beklerken yeniden.
Bu dünyadan çekip gittin sessizce aniden.

Bize ölümünle acı, kötü sürpriz yaptın.
Sonsuz olmanın tadını da bir anda kaptın.

Sen ne yaptın böyle, sessiz sedasız be amca!
Bizi hatıranla garip bıraktın onlarca.

Haydi kalk artık, bizlere yapma böyle bir şaka!
Bu gurbet fena bastırdı çok soğuk bir faka.

Yenildin uykuda sinsi bu kalp krizine.
Hâlâ inanamadık bu kötü sürprizine.

Tüm evlatların acılı, biz kaldık hep yasta.
Yengem ise, gittiğinden beridir hep hasta.

Torunların camda garip, dede yolu gözler.
Bekler hâlâ dışarıdan gelmeni bu gözler.

Sendin yıllarca çalışmış emekli bir çavuş.
Aniden sen tut, sessizce aramızdan savuş!

Ruhun kanatlanıp gitti, oldu sanki bir kuş.
Kalmadı önünde hiç, ne iniş ne de yokuş.

Dedeme, ebeme oldun mezarında komşu.
Gözlerde yaşlar, gönlümüz garip hüzün kuşu.

Üzgünüm, göremedim son bir defa yüzünü.
Nasıl unuturum ben, o en sonki sözünü!

Yanarım, bulunamadım namazında bile.
Taşıyamadım son bir kez omuzumda bile.

Bıraktın bizi arkandan gözü yaşlı böyle.
Mekanın hep cennet olsun, bizden selam söyle.

Yaşta sıra gözetmedi bu apansız ölüm.
Oturduğun koltuk yaslı, evde en acılı bölüm.

Anladım artık, yoğurtla karpuz da yenirmiş.
Hayat işte, Halil Çavuş da öldü denirmiş.


3 Haziran 2004 Perşembe, Danimarka-Køge 00.55
8+6

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Sen Verdin Mehtabımı

Sorular kümesinde
Sen verdin cevabımı.
Günahlar ülkesinde
Sen verdin sevabımı.

Sürgünler bölgesinde
Sen verdin mehtabımı.
Hasretler gölgesinde
Sen verdin serabımı.

Başıboş akıyordum.
Sen verdin mansabımı.
İsimsiz bakıyordum
Sen verdin lakabımı.

Ateşler encamsızdı
Sen verdin kebabımı.
Cümleler anlamsızdı
Sen verdin kitabımı.

******* kararmıştı
Sen verdin maytabımı.
Yapraklar sararmıştı
Sen verdin leblabımı.

İçmeler isyandaydı
Sen verdin şarabımı.
Edepler nisyandaydı
Sen verdin erbabımı.

Arzular fâni aşka
Sen verdin matlabımı.
Olmayan senden başka
Sen verdin Çalabımı.


22 Haziran 2004 Salı, Danimarka-Køge 22.12
3+4

---------------------------------------------------

Mansab: Bir akarsuyun denize, göle veya daha büyük akarsuya döküldüğü yer, ağız.
Leblab: Sarmaşık
Matlab: İstenen, taleb edilen şey, istek
Çalap: Mabud, Mevla, Hüda,

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Sen Yine Yoksun

Seni fısıldar rüzgar,
Duvarlar sessiz ağıt.
Ovalar kendine dar,
Hüznü ağlar kağıt.

Mevsimlere koşar zaman,
Günler olur saf saf.
Güneş ufka değdiği an,
Çullanır yalnızlığıma, karanlık taraf.

Sen yine yoksun,
Düştü üstüme bir efsun...


24 Şubat 2004 Salı, Danimarka-Køge 23:20

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Sensin

Köle pazarına düştüm.
Efendim sensin!

İdam sehpasına düştüm.
Kemendim sensin!

Aynaların sırrına düştüm.
Menendim sensin!

Hüzün denizinde kadırgana düştüm.
Serlevendim sensin!

Dergahına, ocağına düştüm.
Bülendim sensin!

Şarkılarda makamına düştüm.
Ahengim sensin!

Hasret yollarında kervanına düştüm.
Peşengim sensin!

Sevda çarsısında pahana düştüm.
Mihengim sensin!

Vuruldum, ayağına düştüm.
Tüfengim sensin!

Öldüm, mezarına düştüm.
Çelengim sensin!


13 Mart 2004 Cumartesi, Danimarka-Køge 01.44
___________________
menend: Eş, benzer.
peşeng:Kervan veya kafilenin önünden giden.
Mihenk:Altının ayarını ölçmekte kullanılan taş.

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Serme Dünyaya Post

Güzel sıfat kazan dinle.
Yüce bir din gönderdi Hak.
Bir söylersen iki dinle.
Bir dilin var, iki kulak.

Rabbe şükret, hamtla şenlen.
Hep söylesin hoş söz dudak.
Hikmetlere ram ol demlen.
Olsun gönlün nur, yüzün ak.

Hep güzel gör, güzel düşün.
Düşmanlığı, kini bırak.
Yorulsun hep hayra düşün.
Kabuslara olma tutsak.

Sevgilerle ol dâim dost.
Haset senden olsun ırak.
Serme fâni dünyaya post.
Kalır senden cennet uzak.

Sakın usta oldum deme!
Hep kalırsın sonra çırak.
Uzak dur ha, haram yeme!
Bu dünyada var çok tuzak.


8 Haziran 2004 Salı, Danimarka-Køge 20.38
4+4

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Serzenişim Sana

Bu serzenişim kadere değil, hep sanadır sana!
Sevda rengiyle boyandı gönlümde solan badana.
Nemelazım, titrek; solgun mum ışığı nağme bana.
Yaptığın besteyle eder dans, son ilhamımda mana.

El sallarım dönüşünü bekleyen bu şafaklara.
Hiç itibar etmem sensiz süslü püslü konaklara.
İntizarım serçeleri konuk etmez saçaklara.
Sensin hâlâ gelmeyen bu yaşadığım bucaklara.


25 Mayıs 2004 Salı, Danimarka-Køge 21.35
8+8

Necmi Ünsal

[GooD aNd EvıL]

Sevda Budalası

Bir çiçek adası
Kalbimim tam ortası
Bir renk curcunası
Düşlerimin fırtınası
Kahrolmayası
Ömrü uzun olası
Ben, sevda budalası
Daha, daha başkası
Elinde fırçası
Kurumamış boyası
İki kaş arası
Bana yakın sevdası
Sevgimin tüter bacası
Dumanın en karası
Kara sevdamın en alası
Üstelik harikası
Bundan daha sonrası
Kalbimin tam ortası
Bir çiçek adası
Ben bir sevda budalası


23 Mart 2004 Salı, Danimarka-Køge 23.09

Necmi Ünsal