Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Yorgun düşlerde yaslanacak dal arayan.,
Dünyaya sahipmiş gibi gezinirken bir yanı üşüyen.,
Hayat kırıntılarını toplayıp mutluluk halelerine dönüştürürken,
Sevinç şarkıları söyleyen.,
Yalnızlığı yar edinmişken, ellerini boş sanarak,
Sanıların tüylerini renklendirip sükunet tablosuna dönüştüren.,
Tek başınalığın efkarıyla vuslata veryansın eden.,
Etrafında gezip dolaşanların uzanıp tutamadığı,
Gülücüklerini gonca yaprağına düşüremediği.,
Uykusuz *******in medarı iftiharı.,
Vefayı arayan infial!..
Bu sen misin?

Özgürlüğün türabında, yeşermeye can atan körpe filiz.,
Şans yumağına hayat masurasından iplikler saran.,
Aşiyan da ah edip ah! Yuvam diyen..,
Ucu gök kuşağına bağlanmış geçmişin.,
Umuru kaderine terk etmeyi çare, tek bilen.,
Sonra sarmaşık gibi pencere kenarlarına dolanan.,
Koşmaktan yorulmuş, seken kaya dibi kekliği!
Bu yürek senin mi?

Meleyen kuzu.,
Baharın yolcusu sen misin yalnız.,
Bütün hayatlar toprak gibi bir tende,
Terler, terledikçe gözenekleri tazelenir hem de.,
Ayrılığa varınca matem, yok oluşa ilham olur.,
Sevda bir rüzgarın esenliğinde son bulur..,
Yükseklerse baş döndürür.,
Var ya!..
Geriye dönüp bakmadan gidişler..,
Yok mu o gidişler, Ah! O gidişler.,
Çok umutları söndürür…

[GooD aNd EvıL]

Ocağa girdik, yine uyuz oldum
Kırmızı şapkalı bu zibidi kim ?
Ben beyaz sarıklıdan feyiz aldım
Kırmızı çarıklı bu zibidi kim ?

Mevla'm Sen'den akıl-fikir dilerim !
Vallah şunların aklına gülerim
Keloğlan'ı, Köroğlu'nu bilirim,
Kırmızı ceketli bu zibidi kim ?

Hüsam'ım ben, bildiğimi överim
Bilmiyorsam, ana, avrat söverim
Sıkarsa gelsin, bacada döverim,
Kırmızı çenteli bu zibidi kim ?

[GooD aNd EvıL]

Akıp gider sen yokken zaman avuçlarımdan
firarî her gecenin kollarında bulurum
Kendimi
saçlarım dağınık yüzüm soluk.
Gelmeni beklerim
bildiğim halde yanımda olduğunu.
Dayanamıyorum gitmelerine
sensizliği sana nasıl anlatsam bilemiyorum.
Gözlerimle bakıyorum anlamıyorsun.
Elini tutsam fark yok
sarılsam yapamıyorum zaten
kokun sinmiş tenime bir kere.
İçime kazınmışsın
atsam atamıyorum satsam satamıyorum.
Bensin az çok
sevginle ölüyorum
damarlarım çekiliyor güldüğün an.
Hasretim sana sanki iki dakika
gebedir her günüm gitmen korkusuna.
Argo cemiyetinde bitmek
yitmek gibisin bana
az birazda şizofreninim
paronayakın.
Dengesizleşiyorum bazen
bazen mania fomen
seni öldürmek zor bende.
Avunmak tek çarem
ama bir öpüşün yetiyor
sıcaklığı dudaklarının
ellerinin dokunuşu
sesin kulağımda
son sözlerin
beni sevdiğin.

[GooD aNd EvıL]

Sarı buğday tarlalarını bilir misin?
sonsuza uzanan ..
Göz alabildiğince sarı ..
Güneş .. sıcak ..
O kocaman tarlaların içinde
yalnız kalmış bir incir ağacı
"gölgesinde mevsimler boyu oturduğumuz"
kilometrelerce uzaktan yalnız gözüken o incir ağacının altında
sen ve ben
tek manzaramız sarı buğday başakları ..
Ve gölgesini kullandığımız
incir ağacının yapraklarıyla akla gelen
Adem ile Havva misali yalnızlığımız ..
Geçmişle gelecek arasında mı unutulmuştuk ..
Kimseler duymaz
Kimseler görmez ..
“Hayır incir istemem ..
Bal tadında sunulmuş dudakların”

[GooD aNd EvıL]

Buğdaydan öğrendim şiiri
Canım kara buğdaydan
Tadı tat binlerce yıldır
İyilik cömertlikle alır
Sofralarda yerini.

Akan sulardan öğrendim
Kimsesiz çeşmelerden kırda
Duru pınarlardan dağların beleninde
Denizden ya da, yazlar kışlar geçer
Tükenmez bize anlattıkları.

Kır çiçeklerinden öğrendim
Ürerler dağ bayır kendiliğinden
Renkleriyle kurumlanmadan
Ayırmadan çobanı beyi
Sunarlar güzelliklerini.

Köy kahvelerinde öğrendim
Yağmur, toprak, kadınlar, severek
Bir ömür sözünü ettikleri
Ne kıtlıklar kırar umutlarını
Ne istekleri biter tükenir.

Çarşıda pazarda öğrendim şiiri
Küfürlerinden balıkçıların şoförlerin
Saysam ustalarım hep böyle gider
Adsız ağaçlar, göğün değişimleri
İçgüdüleri kuşların böceklerin...

Nasıl renk renk açarsa kır çiçekleri
Kayanın dibinden patlarsa kaynak
Sevince sarhoş olunca bizlerden biri
İndirir yumruğunu yırtarsa gömleğini
Şiir yazarım ben de kanımı akıtarak...

[GooD aNd EvıL]

Buğu'nun pencereden sonra düştüğü
İlk adrestir gözlerin
Düşüren de, hüzün...

Rüzgâr ilkbahar yağmurlarını
Camlarda serpiştiriyor
Gözyaşların yanaklarını ıslatıyor
Çünkü hüznü selâmlıyor ahvalin.

Bin eylemciyi yaya bırakan
Bir müdahaledir minvalin.

Ağır ağır yuvarlanarak gelen ateş toplarının
Zarında yanan kıvılcım alevidir yüreğin
Döndükçe alev topu, serpilmekte militanları
Takılıp kaldığında bir tümseğe
Tökezleyen bir manitanın matinesidir karanlıkta kaybolan.

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlıktan, hasretten
Hicrâna düştüm bu gün
Gülistanı ararken
Virâna düştüm bu gün.

Yanıyorken yüreğim
Alevlerin üstünde
Kurtuldum sandım tekrar
Suzana düştüm bu gün.

Ararken pür ümitle
Derdimin dermanını
Halden bilmez, insafsız
Bir cana düştüm bu gün.

Kurdurdu kâlbim için
Merhametsiz sehpalar
Rahmet dedim, duymayan
Vicdana düştüm bu gün.

Söndürmeye içimin
Sönmeyen alevini
Her yanı alev olan
Mekana düştüm bu gün.

Ayrılık, âh ayrılık
Dağladı her azamı
Vuslat için yanarken
Efgana düştüm bu gün

Ağlayan, hiç mümkün mü
Gülmek sana âlemde
İçini hüzün eden
Figana düştün bu gün

06. 04. 97 / Trabzon

[GooD aNd EvıL]

Neden ben böyleyim,
Bugün,
Bunca ağırlığın,
Yüreğimde,
Toplantısı mı var?
Neden?
Neden elim kolum,
Bağlı,
Yüzüm kızarık,
Dilim kekeme
Neden?
Neden öğle güneşinde,
Su yemiş,
Dallar gibi,
Eğmişim yapraklarımı,
Neden?
Neden bunca fırtına,
Yalar,
Kaderimin surlarına
Yapışır keder, Neden?
Neden sözleri ağır,
Ağır gelen ölüm,
Aşkıma baldıran,
Tutumu,
Neden?
Neden böylesine bir günde,
Yontuldu idam sehpam,
Takıldı ilmiği, gönlümün yelesine,
Düşlerin ensesinde,
Ne arıyor diş izleri,
Uyku hedef almış bizleri,
Yazmış kara defterine,
Böyle bir günde neden?

[GooD aNd EvıL]

(hep ben sevdim,çoğaldı derdim,her sevgide sınav verdim , her sınavda
çaktılar yere serildim)

*
yanardağ gibiyim bugün bir görsen
aklıma gelince başıma böyle esersen
içimdeki yangınların bir sırrına ersen
sende yan içini deşsinler , anlarsın
*
deli taylar gibiyim bugün sensiz
zincirini koparmış başıboş densiz
öyle hissediyorum kendimi gemsiz
sende yalnız kal koşarak ara, anlarsın
*
ip üstünde gibiyim bugün tutan yok elimden
gözlerimde bağlıykende gözüm karardı birden
düşlerimden düşürdün tam kalkarken yerimden
sende bir zalime düş , anlarsın
*
köpürmüş deniz gibiyim bugün dalgalarla
gel-gitlerle sahile vurmuş kırılmış kayalarla
geç kalmış vurgun yemiş organları sırayla
sende bir denizde ağa takıl , anlarsın
*
İZMİR 30.11.2004

[GooD aNd EvıL]

Dün;
Gitti biliyorsun
...Ve aslâ geri dönmeyecek.

Yârın;
Kimler için gelecek
Belli değil...

Söyle !
Bizim için bu gün gibi
Gün varmı ki başka?
Kıymetini bilip, bu günün;
Yarısını ayırsak diyorum aşka!