Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Balıkesir'de Akşam

Zannımca karanlık, göklerde Deniz..
Dibi, şeffaf bir zar... nazenin, ürkek
Belli ki: delinir, her gün ansızın...
Önce akar, Dursunbey'in Dağı'na! ...

Çöllerde yarılmış taşlar üstüne
Nasıl damlar, yağmur; ince tül gibi...
Toprağın kokusu ciğerlerinde
Serinlik, dallarda kızıl gül gibi..

Erimiş kurşun gibi; yayılır, akar artık...
Dursunbey'den, ovaya...ta Ayvalık'a kadar
Siyah bir yorgan sanki, ak kuğu tüylerinden
Gece...mazlum anası, belki şafağa kadar!

Denizin, yeşilin,dağın Türkçe’si
İşte Balıkesir! ... Zağnos'tan kalan
Ve bir Fatiha’dır... zaman içinde
Paşa Camii'nde, bir dosttan kalan...

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Benim Hikayem

Bir körün gamını, Hayal taşırken
Benim kederimin, kaynağı: gözler...
Bir hayal tükenir.. bir dert eksilir..
Oysa benim gözüm, Güneş’i özler!

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bilmeden İyilik

Güneşe açılan pencerenin tokmağına
Uzanan iplere, karanlıkta
Yarasalar da tutunur...

Ne garip Güneş geldiğinde
En önce, onlar kaçacaklar! ..

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bilmediğin

Ben senin bildiğin gibi, katı yürekli değilim
Hele hiç acımadığım yalan!
Deniz değil, gözyaşım
Kıyılarda uzanan...


Ben çekerim çilesini, hep; hasta kadınların
Yoksul evlerin çorbaları bende kaynar!
Ağlamaktan gözleri şişmiş çocuklar
Bende uyurlar...

Serilir sofralara parça parça yüreğim
Bir Ramazan gecesi, kenar mahallelerde..
Ve ağlar; nice dullar, sarsılarak derinden
Kim bilir nerelerde? ...

Ben senin bildiğin gibi, katı yürekli değilim
Hele hiç acımadığım yalan!
Tarak değil ellerim
Saçlarını tarayan...

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Binbir Masal ve Bir Son

Nasıl yanıp sönerse, gözleri; bir yılanın
Zehrini kusmak için; kıvrılıp, bükülürken..
Öyle olsa, gözlerin... öyle olsa, ne çıkar?
Adımlarım sonu yok yollara dökülürken..

Gülmek mi, ağlamak mı; içimden geçen, bilmem?
Sevsem dünyalar kadar; nefret etsem, çaresiz..
Her halde, ayrılık var; vicdanımın sesinde
Kavuşmayı bin günah, bekler.. bense, kimsesiz!

Arzumuz; kıştan kalmış, bir kar parçası olsun..
Şu gecikmiş baharın, artık; güneşi doğsun!
Çiğnediğimiz toprak, emsin; can hülyamızı..
Yağmurlar; çamur çamur, rüyaları yoğursun..

Asırlar tüller gibi, üstümüze düşerken
Kapımız hayal meyal çalınsın erken erken
İşte densin, Kâinat! ... Haşr'in pençelerinde
Azabın rüzgarıyla günahlar tükenirken...

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bir Adeviye Hanım Günlüğü

Sağlık Ocağı'nın karşısında; kırmızı kesme taşlarla:yapılmış tarihî Kara Mustafa Paşa Kervansarayı'nda, taşların arasında yaşama savaşı veren otlar; yavaş yavaş sararmaya başladı.. Gündüzler sıcak geçse de, *******i; Kayseri İncesu'nun eski taş yapılı evlerinde, hafif elbiselerle insanı üşüten bir soğuk hissedilir oldu.
Bir gün ikindiye doğru,iki hasta kadın:..biri beyazlar içinde ve gözleri görmüyor, diğeri ona yardımcı. Beyazlar içindeki nur yüzlü kadın, yani Adeviye Hanım; derdini anlatıyor; sanki dudaklarına neredeyse değecek bir mum alevi var da biraz hızlı konuşsa o alev titreyecek ve sönecek ve sönen o mum aleviyle nice masum yavrular karanlıkta kalacaklar! .. Sonra anladık ki: Adeviye Hanım, “Kader-i ilahiye sitem etme”nin edebe aykırı olacağı inancında.. Adeviye Hanım, Arnavut Mahallesi'nde mukim.Çocukluk yıllarında ailes
Arnavutluk’tan göç etmiş.O yılların hatıralarını,sonradan görmez olmuş gözleriyle, gönlüne çok renkli tablolar gibi nakşetmiş.. gönlünde renk cümbüşü hatıralar, dudaklarında ötelerin habercisi dualar! ..
Ömrü: taş yapılı bir Arnavut Evi’nde; yazılmış, çizilmiş bir günlük tomarı.. Velhasıl Adeviye Hanım, gelmiş geçmiş nur yüzlü Osmanlı Kadınları’ndan biri veya her gelmiş, geçmiş; yaşayan Osmanlı kadını bir parça Adeviye Hanım! ..

BİR ADEVİYE HANIM GÜNLÜĞÜ.

Döndüm; ak tülbentli, ak yüzlü kadın
Gözleri yok lakin.. bir kadife ses
Gönül gönül görür, şefkatle okşar
Güldür, karanfildir verdiği nefes..

Adeviye Hanım sahi sen kimsin? .
Bir Arnavut kızı.. bir yaşlı peri? .
Varsın ömür, kör kuyuda tükensin
Kimler tatmış sakladığın iksiri.

İncesu'da, yukarıda taş evler
Karlar düşer, gece çöker.. in cin yok!
Bir titrek ışıkta, bir yürek inler
Bir yürek ki: lügâtında” İncin! .' yok..

Sonra sabah olur, güneş yükseli..
Tülbendine toplar nur hasadını
Adeviye Hanım. mahcup ve mesud..
Artık unutsa da, ansa da birdir
Yüzyıl sonrasında; Alem, adını! ...

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bir Anlık Hayat

Bin bir Alem açılır, kapanır da; an be an..
Bir zerre,dergahından; bir yere kaymaz olur!
Bir alem; bir alemin beşiği,hem mezarı..
Hayal yutan dev,zaman; bir türlü doymaz olur! ...

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bir Arzu Dörtlüğü

Her zerresi, bin bir hatırayı saklar gibi; hırçın denizin
Sathında bir alev gibi yanmaya hazır, günleri ansak! ..
Güvercin güvercin, göklere sindirilen sevgimizin
Sinesine tutuşup, seneler boyu; yansak! ..

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bir Avuç Bulmaca

İki yalnız, benle gece..
Ve dostluğumuz, bilmece!
Gündüz ben buradayım ya..
O nere akar, sessizce? !

Yürek, düşer bir denize; kan olur..
Kan olur da, suda kalmaz
Bir balığa can olur! ..
Rahmet olur, nimet olur, an olur..
Bir yeşil sabaha, yeşil tan olur...

Baktım: avucumda, çiçek..
Bıraksam, yere düşecek!
O toprağı bilir ama
Toprak,onu ne bilecek? ..

Ahmet Tevfik Ozan

[GooD aNd EvıL]

Bir Avuç Hüzün

Ömrüm bir muammayı çözmeden mi, geçecek?
Ben, sana çok yakınım..
Sen, benden çok uzaksın! ...
Giderken her şeyimi,bir bohça gibi götür..
Yalnız, uykularımın çalınmışları; kalsın! ...

Ne kapılar kapanacak, ardından..
Ne kimse, ayaklarına kapanacak!
Bir güvercin gibi, sessiz ve güzel..
Kaçacaksın! ...

Yıllar, yağmurlar gibi; yağacak saçlarına..
Bir gün, beni anacaksın!
Dudak bükmek, gülmek gelecek; içinden ama..
Ağlayacaksın! ...

Ahmet Tevfik Ozan