Mustafa Yaralı

[GooD aNd EvıL]

Zanlarda KALAN DOSTUM

Girdiğin yolları çoktan gideni,
Senin ardındaki katar’mı sandın?
Gül diye verdiğin çakır dikeni,
Bilenin eline batar mı sandın?

Türbinlere oyna,halka şirin ol,
İltifatlar gâni,şakşaklar bol bol,
Önü aydın,Sonu karanlık bu yol,
Can gözü görmeyen sapar mı sandın?

Beşeri aşkların en uç doruğu,
Hakikat bağının ekşi koruğu,
Daha eteklerde biten soluğu,
Küçük tümseklerden çıkar mı sandın?

Yarı yolda kalma yoldaşlarınla,
Yanılgıya düşme yandaşlarınla,
Gereksiz döktüğün göz yaşlarınla,
Kalbin Allah için atar mı sandın?

Gölge oyunlarla ömür bitirip,
Gönül cevherini orda yitirip,
Gerçek diye sahte inci götürüp,
Sarrafa verince yutar mı sandın?

Bir anda kapıldın çılgın sevgiye,
Allah’a götüren basamak diye,
Kevser’den içtinse susamak niye?
Her ateşe düşen yanar mı sandın?

Adınız ağaca çizilse bile,
Resminiz taşlara kazılsa bile,
En güzel şiirler yazılsa bile,
Benlik surlarını yıkar mı sandın?

Eline fırsatlar geçtiği zaman,
Cin gibi kurnazsın,yamansın yaman,
Beni konuşturma aman ha aman,
Dilimi susmaktan bıkar mı sandın?

Yiğitsin,cesursun,hem de özgürsün,
İstersin ki,herkes hep güzel görsün,
Aslan gibi kükrer,sesinde gürsün,
Sen seni bileni sakar mı sandın?

Câmimden guruba yaparsan çağrı,
İçimde başlıyor bir buruk ağrı,
Sularım denize yaklaştı gayri,
Irmağı tersine akar mı sandın?

Killi topraklarda,kuru sitilde,
Tavına gelmeden dikilen gülde,
Daldan dala uçup,gezen gönülde,
Tevhit aşısını tutar mı sandın?

Dost kadrini bilip,bülbül olmadan,
Muhammed’i açan güle konmadan,
Aşkın ateşiyle pişip yanmadan,
Cennet kokuları kokar mı sandın?

Sözümüz kılıçtır,aşımız ağı,
Yiyenin mahvolur emmâre dağı,
Kime erişirse merhamet çağı,
Gönül mâbedini yıkar mı samdın?

Kalbin Süleyman’sa ten mezarında,
Canın Yusuf ise Hak nazarında,
Allah sevdiğini,halk pazarında,
Ucuz bir bedelle satar mı sandın?

Nede yakışırdı o hoş gerdanlık,
Âlemler duyardı sana hayranlık,
Tevhitle süslenmiş,Bâki bayramlık,
Herkesin boynuna takar mı sandın?

Sırtına dervişlik abası giyen,
Yaratan yüzünden sevmeyi seven,
“Lâ” dan geçip giden,”İllallah” diyen,
Gölge varlıklara tapar mı sandın?

Sana “RUH” üfleyen,O “RUH”u alır,
Dünyada ne varsa dünyada kalır,
Sâlihler ölmeden,Cennete varır,
Tekrar tekrar sınav yapar mı sandın?

Şekiller bozulur,renkleri solar,
En güzel bedenler toprakla dolar,
Türlü böcekler yer,yer sana doyar,
Her ölen huzurlu yatar mı sandın?

Övünmek sadece Allah’a mahsus,
Yaralıya derki; ”Konuşma sen sus,
Kaf dağını aşan,Anka denen kuş,
Dönüp de gayriye bakar mı sandın?

26.06.07

[GooD aNd EvıL]

Zeytin DALI

Bembeyaz bir güvercin,gönlüme göz kırparak,
Ağzında zeytin dalı,uçtu kanat çırparak.
Kanadında mektup var,içinde de yüreğim,
Alda gönülden oku 'ben'zarfını yırtarak.

[GooD aNd EvıL]

Zikrin SIRRI BİR NOKTA

Enfüs te ve âfak ta,
Harekette,sükünde,
Zikrin sırrı bir nokta,
Kâinatın tümünde.

O ilk vâhi,ilk emir,
Rûhül eminden gelir,
Hıra’dan ses yükselir,
Muhammed’in dilinde.

Zât’ındadır tapusu,
Üç kat nurdan yapısı,
Dörder Şuhut kapısı,
Anahtarı elinde.

Beş nokta üç harf ile,
Dikenler döner güle,
Zevk olur cümle çile,
Âşıkların gönlünde.

Can gözünü açandır,
Hazineler saçandır,
Şeytan bile kaçandır,
İllâ Tevhit dininde.

Zikir; sırrı Kurandır,
Can içinde cânândır,
Evvel,âhir bir andır,
Zahir,bâtın içinde.

Allah bize bildire,
İki cihan güldüre,
Zikir ile öldüre,
Bizi günün birinde.

Zikir fikrin aynası,
İsmi azam duası,
Yaralının yarası,
Her yaradan derinde.

14.09.1998

[GooD aNd EvıL]

Zorla GÜZELLİK OLMAZ

Asıl cahil cehlinden,bilmediğini bilmez,
Kaçar kendi kendinden,dönüp irfana gelmez.

İçer gaflet suyunu,ıslah etmez huyunu,
Kaypak oynar oyunu,mertçe meydana gelmez.

Dinler ama nafile,oyalanır lâf ile,
Mağrur olur cahile,Kâmil insana gelmez.

İnadında direnir,Aklına çok güvenir,
Akıl versen gücenir,sözü divâna gelmez.

Doyumsuz açlık çeker,taşlara ekin eker,
Yersiz,zamansız biçer,hasat harmana gelmez.

Gösterişe bayılır,onu marifetli sayılır,
Kendini bağban sanır,bağa bostana gelmez.

Asidir baş kaldırır,haksız yere saldırır,
Öz nefsini kandırır,doğru vicdana gelmez.

Hayırdan şerre kaçar,şeytanla aşık atar,
Dinsize çalım satar,kendi imana gelmez.

“Ben bilirim” sevdası,huzursuz eder Nâs’ı
Haktır amma dâvası,Hak’ça mizana gelmez.

Hayâli zevke dalar,serapta derya arar,
Hakikate göz yumar,onu seyrana gelmez.

Ucuza alır sözü,kirletir temiz özü,
Arifede yok yüzü,gönlü bayrama gelmez.

Adeti din bellemiş,Dini adet eylemiş,
İlmi Hikmet görmemiş,edep erkana gelmez.

Ahmağın en şanlısı,doğru anlar yanlışı,
Ölü sinek yanlısı,diri aslana gelmez.

Hakkı kor halka gider,onlara da kin güder,
Kullara kulluk eder,illa sultana gelmez.

Sözlerim hep kendime,düşüyorum fendime,
Yaralıyım derdime,kimse dermana gelmez.

17.05.2007

[GooD aNd EvıL]

Zulüm VAR

Savcı,hâkim,sanık,şâhit olmadan,
Peşin hükmün,bir yanında zulüm var.
Halk içinde Hakça şûrâ kurmayan,
Adaletin divanında zulüm var.

Kime fayda verir yargısız infaz?
Zâlimin yanında şeytan da durmaz.
Kardeş kardeşini sırtından vurmaz,
Kalleşlerin ikramında zulüm var.

Edebiyle sorulmayan sorunun.
Erkânıyla yapılmayan yorumun.
Kıyas ile bilinmeyen durumun,
Dilden dile ilânında zulüm var.

Öne çıkma yarışında olanın.
Aklınca kendine zemin bulanın.
Doğrusunu, gizli tutan yalanın,
Bal aksa da,lisanında zulüm var.

Açık tavırların,gizli niyetin.
Farkı fark edilir,cürmün diyetin.
Rızasız verilen her bir nimetin,
Lütüf, kerem, ihsanında zulüm var.

Bize gelen gönlü ile gelmeli.
Dostu dostça Allah için sevmeli.
Her sözü sohbeti cana değmeli,
Zorla dostluk ısrarında zulüm var.

Yaralı’yım aşkı gömdüm derine.
Benliğimi koydum dostlar önüne.
Kağıt kalem aldım amma elime,
Sözlerimin ısbatında zulüm var.

07.02.2000