Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

K ehkeşan

Saçlarımda teri var yorgunluğun
Bir tek gölgem kaldı ellenmedik.
Bir ben miyim yani ?
Hepimiz bu şehrin ******su değil miydik.
Neden sanki hep konserve yaşamayı
yeğledik.
Bir ellerim kaldı şimdi
Bir de avuç içimde sevdam.
Bir yarış atı gibi safkan
Koşmak istiyorum düşlerin arkasından.
Gücümün izdüşümüne inerken akşam
Ne olurdu
Kirpiğime takılıverseydi yaşam
Bir ellerim kaldı şimdi
Bir de…yüreğimdeki KEHKEŞAN

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

KaÇaK YoLCuNuN DRaMı,

sivri uçlu çelik topuklarıyla
üstünüzde / çok uzun bir süre
dans etmiş olmalı ki mor ezgiler
hala ilk günkü gibi taze görünüyor
etinizdeki kanayan izler.

siz bu değilsiniz! / neden *******e gizlendiniz?

ruhunuz bedeninizde devinirken
sarkıyor üstünüzden
size ait olmayan düşler.
kısa bir zaman diliminde
acınızı uyuşturacak olsa da
maskesizlikler
geri dönmekte gecikmeyecektir
sancılı eskiler.

neyin intikamını alıyorsunuz yüreğinizden?

sizde farkındasınız değil mi?
ki,kendi çelmenizle / içinizde /
zamansız yaşayacağınız
yere düşüşler
düştüğünüz yerdeki
taze ayak izlerini de siler


tarçınsız bir gönül borcuydu kabı dolduran
şimdi ise,kenarından sızmada serzenişler

kalbe ulaşmayan bir olguyla
titrediyse dizler.
heyhat,
demek ki; bir hoş sada olup
kubbede / baki
kalamayacak İç çekişler.

25/10/2004... çamlıca

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Kadın Olmak Zor Sanat (Numarası fark etmez)

(Kadın olmak zor sanat
Tarifesi....... Bonus kart
gereken malzemeler
Bir mezar taşı, ikide kanat)


-----------------------


Ziggurat tepesinde bir kız
Çığlık çığlığa
Eğilmiş, yerden yüreğini topluyor.
Elleri kan içinde.
Rüzgar...saçından esiyor.
Hep aynı yazgıyı
Alıp götürüyor...
Babilin asma bahçelerine.
Çekilmiş can suyu...çatlamada toprak.
Nil gibi gözlerinde...
Bir coşkun ırmak.
Kayboluyor zamanda ağlayarak.

Eyfel kulesinde bir kız...
Çığlık çığlığa.
Eğilmiş yerden...hayalleri topluyor.
Avuçları ter içinde.
Saçlarında...fırtınanın gözü.
Esiyor.
Fas'a Yemen'e.
Sevdanın yazgısı bir eski destan.
Yaşamak...yırtılmış bir eski fistan.
Umut denilen...
Bir cılız fidan.
Büyüyor durmadan.

Tepelerin tepesinde bir kız.
Çığlık çığlığa...
Eğilmiş o cılız fidanı okşuyor.
Yüreği ellerinde.
Elleri kan içinde.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

KaF DaĞıNDa KaRıNCaLaNıRSa KaSıKLaRıNıZ

Bilemem..! bir gün yeniden döner mi ki başınız..?

Siz padişahsınız efendim, siz sultansınız
Kılıç kuşanıp at binmek
Ve yalnızca fethetmek için varsınız
Olur da Kaf dağın da karıncalanırsa kasıklarınız.
Bal tutup parmak yalamak maksadıyla
İşe arı kovanlarından başlayınız.

Bilemem…! bir gün yeniden döner mi ki başınız..?

Dillerde dolaşıyor sandıklara el atışınız
Bu yüzden sessizdir yüz bir pare top atışı
Bu yüzden kesildi alkışlarınz.
Biraz daha renkli biraz daha ahenkli olsun
Ve genişlesin istiyorsanız kapsama alanınız
Siz efendim / siz ve
Yeni atadığınız saray nazırınız
Kör kuyulara tüpsüz dalınız.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Kalamış'ta Kaldılar

Dolaşırken geçmişte başı bozuk anılar,
Karışıp şarkılara, Kalamış’ta kaldılar.

Siyah beyaz anılar, renklere aldandılar.
Hülyalara kapılıp, derinlere daldılar.

Islatan yağmurlardan bazı iri damlalar
Bulutlara saklanıp, gök yüzünde kaldılar.

Saçlarım ve son bahar,
Yapraklara özenip, birlikte sarardılar.

Süprülen sokaklardan,
Savrulup yarınlara..... Kalamış’ta kaldılar.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Kalemim Beni Korkutuyor.

Kalemim beni korkutuyor bu dağ başında.
Kömür karası mürekkebi var ya
Dal budak sarıyor içime. Gece ayazı gibi.
Parmaklarım acıyor, kurtulamıyorum.
Akrebin kıskacında dilime düşmeyenleri,
Tutsam çıkaracağım.Gücüm yetmiyor.

O en bilindik kabustaki gibi, çırılçıplağım.
Kurumuş davul derisi kıvamında sessizliğim.
Dokunsam.... Yırtılacağım.

Oysa ki; çeliğe su veriyorum nicedir.
Çölleri suluyorum göklerimde. Ve açım.
Bıraksalar kabuğumu kıracağım
Kan ter içinde kovalıyorum ama;
Kaçıyor tutamadıklarım.

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

Kan Kırmızı

Sana yazdığım şiirlerin birinde
‘Kan Kırmızı’ demişim.
Büyüsüne kapıldığım duyguların rengine.
Ve… nedense
Arkasını getirmemişim.
Ya uçup gitmiş mürekkebin mavisi
Ya da su damlamış kalemime.


Üstelik, tarih bile atmamışım,
Yana yakıla seni anlatan,
Sana aşkımdan söz eden dizelere.
Dahası…
Seni temelli gömmüşüm kelimelere.
Sen kimdin ‘Kan Kırmızı’
İnan hatırlamıyorum bile

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

KaNDiLe PüF DeMiŞLeR

kandile püf demişler / mum sevinmiş

bir acele bir panik
pür telaşla devrilmiş
elbetteki amacı
yangın çıkarmak değilmiş
ama cürmü kadar yeri bile yakamadan
enine yattığından
bi solukta erimiş.

üflenen kandile ne mi olmuş?
hiç....... o yanıyor / sönmemiş

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

KaNKa' ma MeKTuPLaR...(2)

'Aynalardan bakan ben değilim Kanka'

O eski ben
gitgide ufalmış.
meğer bende,
benden içeri
ne çok ben varmış
ki; hepsi birbirinden usanmış.
İyi ben kötü benin
kötü ben iyi benin
saçlarını yolarmış.

'Bir yerlerde kayboluyorum Kanka'

O yer ki,
orada
yalanın sürgünleri
gerçeğin gövdesinde
birbirine dolanmış.
Elma kurdu
soyununca
Şeytan bile kaçarmış.

'Bir mevsimde soluyorum Kanka'

O mevsim ki
uzatmalı yazlardaymış.
Tam da güneşe serdiğimde umutları
kar yağmış.
Ben ısıttıkça
sıcaklık inadına azalmış
ve hızla
her yer buzlanmış.

'Var gücümle küreklere asılıyorum Kanka'

Kısaca,
kırılmamak için
eğilmelerdeyim dört bir yana.
Köklerimdeki öz su
yaşamdan yana uyanmış
……………Sence
bunun,
neresi yanlış?


17/10/2005......adı olmayan bir yer

Mine Özdemirtaş

[GooD aNd EvıL]

KanKa ma MeKTuPLaR (1)

Saçımın kızılından kaçan dalga
mademki sığındı
başak renkli saçlarına
O halde dinle Kanka…!

Sanıyorum ki,
sendeleyeceğime dair
endişelerin var
Ama korkma.
sadece
geçtiğim asma köprüdür sallanan
ayağımın altında.
Benim adımlarım hala
aynı sağlamlıkta.

Hem marifet mi?
müebbete nöbet tutmak
ekildiğin toprakta?
Asıl hüner…!
düştüğün yerden
bir avuç tohumla kalkmakda.
Güçlülük dediğin ne ki…?
O sadece
bir dudağı yerde bir dudağı gökte
ve bizim emrimize amade,
bir bacı kalfa
Üstelik,
Onun bir eli İstanbul’sa
bir eli de Ankara
Değil mi Kanka…?

Varsay ki,akşam olmakta…!
Ne çıkar…?
Bence güneş;
yeniden doğabilmek için batmakta.
Ve
Her yeni gün,
gece boyu güzellik uykusuna yatmakta.
Umut dersen,
O zaten
yüreğimizde halka halka
Yine de gelir mi dersin sırtımız yere...?
......................................
Hiç sanmam Kanka…!

Bilesin işte
madem ki
O can tek ‘ var’ımız
bundan sonra
Emanettir gözünün ayarına.
Kısaca;
az vardı sende geceden,
bir de biz düştük bacadan.
Bir örtü at üstümüze keçeden
Ha gayret Kanka…!

Bir resmin çizilip az sonra
konulacak usumun duvarına.
Konulacak konulmasına ya,
Asidir kalemim.
Hüsranı çizmez.
Gülümse Kanka…’

Mine Özdemirtaş