Şiir Arşivi ..

[Nǿ ŦΞДЯ™]

kalbım nıye oyuncak kaldı ellerınde
hayallerıne bu kadar uzakken
gozlerınde sewgıye bukadar acken
nıe oyuncak gıbı kaldım ellerınde
kelepceler vurdum hep yuregımın zındanlarında gozyaslarıma
zamanı gelır bır gun kurtarırsın benı die
kalbımın kıyısına yazdım isminin bas harflerını
yanına hayallerı adadım
gozyaslarım ıle sekıllendırdım gunesımı
uzerınde opucuklerımden gokkusakları olusturdum
gozlerındekı mutluluga ek olsun dıe
kolay degılkı bu son yavas yavas yaklasırken
bunları kalbımın zındanlarından atıp gıtmek kolay degıl kı
zaman gelınce hersey nafıle, hersey bos, hersey yalan
gozyasları caresız, ellerım umutsuz
sewgım donuk, hayallerım bır zından
tek anlamım kaldı artık kucuk kalbımde sevgıne dair
askının yelkenlerıne verebılecegım son bır ruzgarım kaldı
ve son bır nefesım kaldı bu dunyada senın ıcın harcıyabılecegım
ve olurken soylıyebılecegım son bır cumlem kaldı.....
seni seviyorum ölümlü kaderim.

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Ölüm Kokusu..

ölüm kokusu ile bezenmiş bugun bahcem
çiçeklerim solmus, hayallerim bitmiş
yarınlarıma olan umutlarım ise terk etmiş beni
ölüm kokusu ile bezenmiş bugun odam
ışıklar kapanmış, karanlık cirit atar olmuş yalnızlıgımda
ölüm kokusu ile bezenmiş bugun bedenim
ellerim sensizliginle üşümüş
aşkım senin gidişinle kırılmış.
konuşamaz olmuş dilim,
tutamaz olmuş ellerim,
aglayamaz olmuş gözlerim..
ölüm kokusu ile bezenmiş bugun mezarım
yanımdakı boş odaya getırmısler seni
gozlerini kapatmıs üzerine beyaz bir bez sarmıslar
ölüm kokusu ile yatırmıslar seni benim yanıma
hayatta yetmedıgı gibi mezarımızda bile ayrı koymuslar ellerimizi
araya tahtalardan setler cekerken
gözlerini gözlerimden,
kalbimi kalbinden ayırmıslar.
acımadan da yazmıslar son satırlarımızı
"Ruhlarına El - Fatiha" diye.

[Nǿ ŦΞДЯ™]

ışıklar kapanmış, karanlık cirit atar olmuş yalnızlıgımda
ölüm kokusu ile bezenmiş bugun bedenim
ellerim sensizliginle üşümüş
aşkım senin gidişinle kırılmış.
konuşamaz olmuş dilim,
tutamaz olmuş ellerim,
aglayamaz olmuş gözlerim..

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Eylüldür şimdi benim bütün umutlarım
Rengi sarı, boynu bükük, acısı büyük
Ağustostur senin en çocuksu yanın
Yeşermiştir ellerin, ayakların, düşlerin, rüyaların...

bir tren garındayım
yakından sevgilimin yüzü,uzaktan hiç tanımadığım

bir tütün yakmalı şimdi
trenin dumanına karıştırmalı dumanını

gerçekler dövmüş dün gece yalanlarımı
atmışlar kör bir karanlığa
şimdi bu trenler kimi getirir benden kimi götürür
kaçıncı perona koşmalıyım yada kaçıncı perona
ellerimi sallamalıyım.

Ne yapsam bu şiir sağır kalır
Ne yapsam kör,ne yapsam eksik
Ne yapsam karanlık,ne yapsam
Bu şiir senin gibi kalır...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Ağlıyorum ahu gözlüm ağlıyorum....
sensiz geçen her gecemde
gözyaşlarımı içiyorum
her sabah kahvaltısında
ekmeğime sensizliği sürüyorum

Ağlıyorum ahu gözlüm ağlıyorum...
Acizliğimi gösteriyor her damlam
Ama inan ki korkmuyorum ağlamaktan
çünkü hiç bir zaman korkmadım
SENİ SEVMEKTEN...

Ağlıyorum ahu gözlüm ağlıyorum...
Bir yamaçta akşamın kızıllığını seyreder gibi..
Her uçurum kenarında
Gözyaşlarımla boğulan varmış gibi....

Ağlıyorum ahu gözlüm ağlıyorum...
Ağladıkça anlıyorum seni daha çok sevdiğimi..
ve inan bana kaldıramıyorum sensizliği...
Bana sevmedim diyişini ASLA UNUTAMIYORUM...

ve birdaha birdaha ağlıyorum..
gözyaşlarımı kana kana içiyorum....

ismail köprü.-----21.05.2007
tüm hakkı saklıdır(c)
Karşılıksız SEVEN herkese gelsin...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Klasik bir aşk şiiri yazmıyorum sana
Mektubunda kurumuş bir gül saklı
Aylarca beynimde dolaşanları döktüğüm
Üzerinde ne kan lekesi ne de bir parfüm kokusu olan
En sonunda şarkımızın sözleri yazmayan
Ve sana seni seviyorum demeyen bir şiir
Sana yazdığım şiirde sadece ben varım
Sana olan aşkım ama sadece aşkım
Kalemin kağıda bıraktığı mürekkepten
Mürekkebin yazdığı birkaç saçma paragraftan
Hatta gözlerimin gördüğünden bile daha fazla birşey
Görünmeyen ama akla sığmayan
Belki kalbinin derinkilerinde her zaman kalabilecek
Ama sen ve benden başka kimse için bir anlam ifade etmeyen
Belki senin bile anlayamayacağın birşey....

Sana sadece 2 satır anlamsız nota yazıyorum,
Çünkü senle tanıştığımdan beri mırıldandığım,
Ama daha önceden hiç duymadığım
Mırıldandıkçada seni hatırlayacağım 2 satır nota
Sana belki çok karışık gelebilir ama
Sana karşı ne hissettiğimi belki anlatabilr
Analayamasanda haklısın
Çünkü sen ilham pınarısın
Nerden geldiği bilinmeyen ama geldiğinde çok büyük bir haz
Gittiğinde ölümü getiren......

[Nǿ ŦΞДЯ™]

YANLIZLIK

bir insan olsun dünyada
doğuştan adı yanlızlık olsun
bir umut olsun aşkında
içinde yanlızlık olsun...

bir aşık olsun dünyada
bu aşık yanlızlık olsun
bir sevgi olsun dünyada
herkesin bileceği bir yanlızlıkla olsun...

bir sevgi olsun dünyada
yanlızlıkla boğuşabilenden olsun
bir sevgi olsun aşıkta
yanlızlığı derbeden olsun...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Bu sevda,
Uzaklardan...
Yanı başından,
Güzel kızın saçlarının...

Uzak mı?
Yakın mı?
Gönül tanır mı?
Mesafeleri...

Bu gece gel,
Gönül mesafesine...
Boğaza gidelim,
Bir bardak çay belki,
Kandırır zamanı...

Rüzgara ver kendini,
Seni getirsin...
Mesafa yok,
Bu sevda sözlüğünde...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Dostum okuduğum son iki şiirinde biri cehennemliksin'di diğerinin ismini hatırlamıyorum.mavideniz dizelerinden biraz uzaktı bana göre.
Ama bu şiirde kendine gelmişsin kanımca..
Bu tabiki benim görüşüm.

Bu gece gel,
Gönül mesafesine...
Boğaza gidelim,
Bir bardak çay belki,
Kandırır zamanı...

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Kayıp Şiir

kayıp bir şiire içli bir uyak olabilirdin
sesin olsaydı
kayıp bir şiirin de olmayabilirdi
onu biri bulsaydı

biliyorum
karışık tüm çekmecelerin
çekip gitmeye meyilin yalnızca bir kelime oyunu
boşalt çekmecelerini
bozdur hüzünlerini, ebe sensin anla
gözlerin kapalı.

biliyorum
tüm döndüğün kapılardan kovan sensin kendini
yamalı sevdalar yetmez senin güzüne
gökyüzü sen değilsin, ay da onun şavkı da
ayağının altında hışır hışır sen varsın
bir kere yürüdüğünde farkına varacaksın

biliyorum
hüzünlü şarkılar hep sana düşüyor
bundan sonraki şarkı benim olsun dediğin anda
olsun şarkılar düşsün cemrene
yağmur damlaları gölgene

bilemezsin kim ne der, kim neyi susar
bilemezsin
belki de bilmek istemezsin
kim sana neyi der, kim sana neyi kusar
bildiğim bir tek şey var
en az bir kayıp şiir var (yarısı sana düşer)
gittiğin her yere kendini götüreceksin
kaçtıkça hızlanacak arkandaki ayak sesleri
gün gelecek ürpermeyi bile unutacaksın
karanlıktan iyidir
bırak yalnızlığın
gecende mum gibi yansın

biliyorum
hep kendine düşüyor kendince bir yakarış
hep sana denk geliyor ağustosta karakış
yankısı yok hüznünün
yüzün kaybolurken aynalarda
tutmak için bir el yok
ağlamaya bir omuz
ama sen kendi elini tutmalı
kendi omzunda ağlamalısın

biliyorum
biliyorum desem de inanma bana
aslında hiç bilmiyorum
hüzün tutuyor beni
kendimi sınıyorum

biliyorum
hiçbir şey yok diyorsun
ne tek bir o
ne tek bir ben, ne de ikinci yalnız şahıs
zamansızlık kipinde kendimizi çekiyoruz:
ben var mıyım
sen var mısın
o var mı

var
inan ki var
en azından artık
kayıp bir şiirin var