Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Karanlıktan korkmuş sığınmış bir kuytuya
Elleriyle kapatmış gözlerini, ağlaması dönmüş uğultuya
O şefkatli kucağı arıyor, ihtiyacı var korunmaya

O da şımarmak istiyor tüm çocuklar gibi
İçimde bir çocuk ağlıyor vardır bir sebebi
Koşmak, terlemek istiyor, öpülmek istiyor bebekler gibi

İçimde bir çocuk ağlıyor özgür bırakmalıyım
Bende tüm çocuklar gibi sevgiyi tatmalıyım
Derdi kederi artık üzerimden atmalıyım
Sevgiyle coşan kalbime sevgi katmalıyım

İçimde bir çocuk ağlıyor artık ağlamamalı
Masum bakan gözleri yürek dağlamamalı
Artık içimdeki o masum çocuk özgür kalmalı
İçimdeki çocuk benden cesaret almalı

İçimde bir çocuk ağlıyor onu çok seviyorum
Artık hiçbirşeye ağlayıp üzülme diyorum
İçimdeki ağlayan çocuğu azad ediyorum
Bundan sonra özgürsün ağlayan çocuk biliyorum

[GooD aNd EvıL]

Bahçevan gönül yorulsun,
Çünkü bahçemde gül açtı...
İçimde bir sevda doğdu,
Büyüdü, beni de aştı...

Bir orman oluştu bir gülden,
Kuşlar öter binbir dilden,
Ceylan aşk içerken gölden,
Turnalar sevdaya uçtu...

Kurtlar yedi ayrılığı,
Yırtıldı kaderin ağı,
Düğümlendi gönül bağı,
Sevdalılar kucaklaştı...

Ayrılık tarihe gömüldü,
Düşmanlıklar hepten öldü,
Hasret adı, vuslat oldu,
Dertler bizden uzaklaştı...

24.06.2004 Taşkışla/Taksim

[GooD aNd EvıL]

- Ümit'e-

işin doğrusu
önce sarıyı gördüm, sonra hepsini birden
düşe dalmış bebekti gök oyuncağıyla.

İlerde adamla çocuk
yürüyorlardı ikisi de tavşan uykusunda
uzaktan yakından ilgileri yoktu gökkuşağıyla.

Yemin ederim
içimde bir sıkıntı o günden beri
çocuğa yedi rengi
bir arada işaret edemediğimden.

[GooD aNd EvıL]

İçimde bir sıkıntı var
Ezberlediğim duvarlardandır belki
Ya da gözümün yaşını silen yatağım
Ya başımdaki ağrı ya kalbimdeki

İçimde bir sıkıntı var
Dinlediğim şarkılardan olsa gerek
Ya da yüreğimdeki melankoliden
Ya dizlerimin titremesi ya ellerimin

İçimde bir sıkıntı var
Gurbetlik olsa gerek
Ya da kendi benliğimden
Ya yüreğimdeki sızı ya yüreğimdeki

[GooD aNd EvıL]

Gönül sevdasının aktım suyuna
Bir değil derdini çektim boyuna
Ben kimseye boyun eğmezdim ama
Sinemde bir gülün dikeni kaldı

Sardı yüreğimi sardı har gibi
Çöktü saçlarıma beyaz kar gibi
Alevi bitmeyen kızıl kor gibi
İçimde hasretin yakanı kaldı

Gazabıyla çektirdiği azaptan
Ateşim kül oldu uçtu ocaktan
Bir aşk ki aklımı alınca baştan
Bana acıların yıkanı kaldı

Kapısında koydu hanın hancının
Kölesi eğledi bir yabancının
Bir sevda sonunda derdin acının
Tokatını cana çakanı kaldı

[GooD aNd EvıL]

Bir zaman aşk ile çarpan yüreğim
Bir çocuk misali öksüzdür şimdi
Ne bir heves kaldı ne de dileğim
İçimde her bahar bir güzdür şimdi

Anılar o yeşil dallarda kaldı
Mutluluklar geçen yıllarda kaldı
Dönüşü olmayan yollarda kaldı
Hasreti içimde bir közdür şimdi

Ümitler esmiyor seher yelinden
Deryalar coşmuyor aşkın selinden
Aşıklar dilinden duygu telinden
Sevda unuttuğum bir sözdür şimdi

[GooD aNd EvıL]

Yine Karardı Dünya...
Sayılı Güneşimden Biri De Battı Gitti
O Varken Seyrettiğim Herşey Karanlık Şimdi
Şafakla Çıkacağım Kırlar İçimde Kaldı...

Kar Suyuyla Canlanan Nergisleri Koklamak...
Bakttıkça bakacağım Bahar Kayboldu Gitti
Yeşeren Hülyalarım Yine Solgunca Şimdi
Bir Demet Dermediğim Güller İçimde Kaldı

Dermansız Adımlar Kadar Dermansız
Kısrak Gönlüm Kuş Gibi Uçup Gitti
Seni Bulmak Uğruna Neler Düşündüm... Şimdi
Uğruna Başkoyduğum Yollar İçimde Kaldı

Örümcek Sabrı Deyip Gelişini Beklerken
Mevsimi Doldurmadan Ağım eriyip Gitti
sıcak günlerdi Senli... Bahtiyardım Ya Şimdi...
Şavkınla Parıldayan Sular İçimde Kaldı

Ne Günler Olacaktı Mevsimlere Sığmayan
Ah Seneler... Bir Günü Dolduramadı Gitti
Birlikte Bölecektik Tebessümle... Ya şimdi
Hüznümü Paylaştığım Narlar İçimde Kaldı

Ben Hasret Zindanının Son Mecnunuydum belki
Tuğla Tuğla Dizdiğim Surlar İçimde Kaldı
O Duygular, o Hayaller, Ne Temiz...
Soğuk Rüzgarınla Yıkıldı belki
Diyeceklerim...Bestelerim...
Daha Neler, Neler İçimde Kaldı...

[GooD aNd EvıL]

Onsuzluktur sabahlarımın adı, günlerim zehir olur,
*******im ise hep; yalnızca zifiri bir karanlık,
Yalnızca anılarımda onun adı kalır,
Onsuzlukta, şimdi ümitlerim artık hep bir anlık...

Gözyaşlarımda zehirdir , akar onsuzluk,
İçimdeyse; bir başına kalmış mazim ağlar,
Bir boşluğa dökülen; acıdan nehirdir onsuzluk,
Tükenmişliğimin boşluklarında durmadan çağlar...

Dostum, yaşarken ölmek işte buna derler,
Toprağa girmeden çürümektir onsuzluk,
Ayrılığı yaşamayanlar, nerden bilirler,
Bir boşlukta şaşkınca, yürümektir onsuzluk...

15.04.2004 Taşkışla/Taksim

[GooD aNd EvıL]

Bir eylül yağmurunun,
Delice yeryüzüne koşan,
Damlalarında buldum ,
Islak dudaklarının nemini...
Seni nasıl öptüysem,
Yağmuru öyle kucakladım !
Ve beni kaybettiğinde,
Neler hissettiğini.
Yağmur dinince anladım...

[GooD aNd EvıL]

Şiirlerimde körelmemiş duygu beklerken seyirciler
Ben yaşarken şiirlerim ölmüş herkes de bir şey ister
Benden bu kadar fazlasını yazamam ki gücüm biter
Tıkandım artık paniklerdeyim bu nereye kadar gider

Kime sevgi versem daha fazlasını ister mutlu olmaz
Alışamadım yaşamda yalana suçluyum ben de biraz
Bulamamış yoldaş paradan başka yoksa içleri almaz
İçimdeki duygusal çocuk ölmeyecek bu size yaramaz

Kendilerini sanıyorlar sultan aradıkları tek paralı köle
Bir kere önden baksalar aynaya ruhları gitmiş bedende
Aşkı arama bahane yoksa parselimdir yüreğim evlerine
Dallar gibi ruhum mevsim artık sonbahardır gönlümde

Birini çok sevdim ciğer kanserinden ölüyor sakın sormayın
Diğeri yalancı çıktı diğeri ise evli ben oldum tam deli mayın
Dün aldım karşıma hesaplaştık hızlı geçen hesapsız yılların
Duygular şaha kalkmışken nedense şimdi bomboş kollarım