Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşk Sadece Yaşanır…

Aşk ya da sevgi bir karşılık beklemez,
Akar insanın kanında fark ettirmez...
Acısı heyecan lezzeti huzurdur
Kal dersin kalamaz git dersin gidemez!

Dolunayda avlanmak gibidir bir an,
Gece aydınlıktır boşuna gezersin…
Hayalle yetinir hazır et yanında,
Ateş yakıp ıssız çeşmenin başında,
Teselliyle boş verir neşeyle yersin!

Lüksü pişmiş makarnanın sosu gibi,
Üzüntüsü yavan ekmek tadar gibi,
Sabırdır ilacı, giydirir tacını
Düştü mü bedene kavuşma anları…

Sahiplenmek aşkın biricik zehiri,
Her an öldürür tutkuyu heyecanı…
Sorgular kendini sorgular seveni
Düştü mü ihanet şüphesi ruhunda…

Neyin garantisi var ki aşkın olsun,
Şu anda yürü eğer sahipse yolun,
Akılmış mantıkmış başkasını boş ver
Denk gelmiş işte bahaneleri ölsün…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşk...

Aşk şerbettir
Tadı ruha düştü mü beden kıvranır
Eroin gibi aranılır...
Ne gurur nede nefret öldüremez onu
Ve ilacı sabırdır!

Aşk kavuşmaktır
Tarifsiz heyecan ve düştür
Onsuz hayat göz yaşlarıdır...
İster ilahi ister bedeni olsun
Aklın önünde taştır...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşk’ı Güzeldir…

Aşk'ı güzeldir tene düşmeden kuraklık
Çöl yüzleşmedir derinden Mecnun’a dualık
Yol eğrilir kendinden uçar gider pir ustalık
Kıraçta aslan şehrinde yalnızlık yaşatır…

Dört duvarı inler *******de dinler
Karanlığı deler ışığı göz kamaştırır
Eller gönüllü kelepçeli murat ister
Ayrılık can yakar ne çok ağlatır…

Belden aşağısı felçli yürekte feri
Ruhunda camisi gönülde minberi
Ağaç gibi yazı-kışı yar mevsimi
Anları düşman özlemi cehennem!

Mecnun Leyla’ya bense Allah’a
Aşkla bağlıyım kâinatında
Şehrin son ışıkları altında
Dualarla semalarla arıyorum…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşka Bakış...

Neşeli yüz aşkın bir mesajıdır!
Yumuşak eller alır kırmızı gül,
Kulakta sihirli sestir romantik şarkılar,
Uzun yaşam böylesi hoşlukta yaşamın yoludur...
Başlar mutluluktan döner,
Onun çılgın nefesi okşadığında...
Beden hazla değişir,
Başka boyuta geçişi her adım yaklaştırır!

Aşk bir mum gibi sönerse,
Ve benzer değişikliklere ihtiyaç dönerse:
Ararız karanlık ve sevgi dolu bu *******i!
Gölgesi vardır ancak biz hala güneş ışıklarını görürüz,
Kavgalarımıza ayna olduğunda,
Büyük sessizlik dolduğunda...
Kalbimizin içinden bir ağrı yükselir!
Bu anda başımız toprağa çevrilir
Hani ölümle içene gireceğimiz
Aniden aşksız bir çok yalnızlık hissederiz!

Aşk büyük şanstır!
Ancak kısa zaman içinde biter...
Aynı evde iki yabancı gibi hissederiz,
Ne heyecan ne istek artık yoktur,
Sonunda boşanırız!
Eğer çocuklar varsa, onlar masumdur
Büyük şok ve darbeyi yaşarlar!

İçimden söylerim “ yaşam sınırlıdır...”
Mutlu olmak istiyorum, belki modası geçmiş
Mantığım düşünmeden karar verir,
Sabırlı değilimdir...
Böylece kısa zamanda hayal kırıklığı yaşarım,
Aşkın şahane rüyası aniden ölür!

Düşünürüm şimdi,
İlk önce kendime aşık olmalıyım!
Kendimi ruh penceremden gördüğümde,
Mutluluk kaplamalı kalbimin içini!
Eğer mutsuz ve olumsuzsam
Kim benden huzur bulabilir ki...

Eğer ruhum ve bedenim aynı şeyi söylemiyorsa,
Ve onun ne ihtiyacı olduğunu dinlemiyorsam,
Bu arada başka insanların sorunlarını çözmeye uğraşıyorsam,
Verimli olabilir miyim?
Mantıklı anlayabilir miyim?
Belki, bir iki kez huzuru paylaşabiliriz...
Ya sonra? Ayrılırız gücenerek deprem gibi,
Kim ister böyle aşkı?

İnsanlar başkası için lükstür,
Aşk saygı içinde anlamaktır, paylaşmaktır ve yaşamaktır!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşkım Sanadır Leyla...

Edebin olmadığı danseden Sulukule,
İsyanın ve zalimin kaldığı Yedikule,
Neler şahit Başkentin bildiği Atakule...
Sivrilir mirasın aşkın Leyla’da,
Uzanır Hayalin cennetin yaylada...

Eski ormanları özler, bir kaç yalnız ağaç!
Toz toprak bulutları gizler geçince her araç...
Kır çiçekleri tebessümle Leyla’sına yar, taç!
Bakir bozkır yaşar tohumun Leyla’da,
Her bahar doğumunda hazla yaylada!

Harabe hanlar, geçmişten çok ayak izleri...
Kurumuş çeşmeler, kaybolmuş şahit gizleri...
Yel ezelden tanıdık, eser yaşam özleri!
Mecnun kayıp, kabrin şifresi Leyla’da!
Her çiçekte aşk özlemdir o yaylada...

Dilsiz ama kör değil hal, mumyalanmış gibi!
Aşk dolu Harput’ta, şehit Arap Baba kabri...
Her görene tefekkür kimmiş der gibi baki!
Ruh arşında aşkın kıblesi Leyla’da,
Gölgesi hakikat gizlenmiş yaylada...

Ayak altımızda ne Marslar var aslında,
Her canlı aleminde bir meclis, han faslında!
Gözler hep uzayda, yer bekler sabır tahtında,
Kalp yükselince nefes alır Leyla’da...
Ne sesler yankılanır dilsiz yaylada!

Çöl kumları gibi yakar ülkemde susuzluk,
Osmanlı son dönemi gibi var huzursuzluk,
Her köşede ahlaksızlık biter kusursuzluk!
Tek sığındığım yer hislerim Leyla’da...
Ne kalabalıklarda, yalnızlığım yaylada!

Aşk belli bu denli... Çözümler bende temelli,
Kardeşlik şartımız... Uğraşmak yok senli benli,
Anlık hesap ölmeli, ön yargıyı terk etmeli...
Dualarım hep ona, istediğim Leyla’da!
Rahmet Sahibi ne bitirir yaylada...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Dayanamıyorum hasretine;
Doyamıyorum sevgilim diyen gülüşüne,
İçten doğallığına, süzülüşüne...
Kalbim yanıyor, kıvranıyor!
Dizgini kopmuş nefsimin, üzgünde…

Demek ki bedendi aradığım senin,
Ölen bir sevgiliydi... Hayal gibi yaşadığın,
Ruhumda kaynayan yaran,
Şimdi yüreğimde cehennem ateşin…
Ağlıyorum kaç yüzyıldır, tesellin resimlerin!

Fırat’ın kenarında aradım aşkını, kırıntılarını
Soğuk sulara baktım, gördüm ölen nice aşkları…
Üstüne yanık türküler yakılmış ağlaşmaları,
Mecnunlar benim gibi suyun kenarında yanmakta,
Kışın soğukluğu bedenime sinmiş, üşüyorum!

Sustum… Bir şey diyemedim akan azgın sulara, zamana,
Her kıvrımında sanki kanlı bir ceset sürüklenmekte akıntıda!
İzlerken yüreğim onunla gider gibi… Tutunsam bir parçasına,
Ölümü yaşamak sensiz yaşlanmaktan güzel mi olacak ki böyle?

Yalnızca özlem bu, çaresiz haykırışımda!
Her şey ne kadar kolaydı oysa geçmişimde,
Kader der güler geçerdim kolayca yaşadıklarıma!
Neden dayanamıyorum aşkına Fırat…
Alsana demek geliyor içine şu an içimden!

Gerçekten her şey masal gibi,
Aşkı yaşamak ve denk gelişleri…
Süslere bezenmiş ağaçta, çaputtan dilekleri,
Şamandan kalan adetleri…
Dilek ağacını kesmek geliyor içimden!

Mutluluk masalına inandım ya,
Başkahraman oldum ilk defa…
Beyaz prens olmak yakışmıştı,
Hele varsa prenses uyuyan nehrin kenarında!
Uyandırmak bu sefer büyüyü bozdu...
Benden uzaklaştın boynuma sarılacağına!

Fırat dayanamıyorum özlemine,
Sen kızıl akmaya devam et!
Edersinde hep böyle...

Yüzyıllar geçti sanki senden haber almayalı,
Mumyalanmış gibi aşkın ölmüyor yüreğimde!
Çare yok Fırat, al içine…
Akışım öncekilere… Karışsın sevgiliye!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Gücü…

Sezar gücünde Van’da,
Cleopatra’m Akdamar adasında!
Çılgınca habersiz,
Yüzsem tek başına…
Yürüsem sahilinde!

Soğuktan titreyen tenimle,
Koşsam odasına,
Uyandırsam…

Bakir ve küçücük dünyasında,
Dağlardan aşağıya inse nefesim!
Kar soğukluğu vız gelir ruhuma,
Küheylanla arkamda gezdirsem!

Muştu gecesinde an tükenmese,
Yaşlılık seherinde bizi üzmese!
Hangi dünyası, olsa bile rüyası…
Cennetinde aşk... Doysam hurime!

Aşkın gücüne ellerim kelepçeli,
Masum hayalimde roman ezgisi…
Kıvrak dansına çıldıran nefsim,
Çölünde suyuna hasret gezerim!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Öyle Ki…

Hâkimim sevdim suçum,
Kalmadı aklım, gücüm!
Allaha aşkım tacım,
Her yerden yol ararım…

Kıyamda ayaklarım,
Secdede sayıklarım…
Tefekkür peteklerim,
Yüreğimden sararım!

Aşkımı suçla, gücenmem!
İdam etsen acınmam!
Ölümümden kaçınmam,
Kavuşmak tek kararım!

Asıl bu aşk olmadan,
Evine yön bulmadan,
Yaşayamam bilmeden,
“Hiç” arzına akarım…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Aşkınla Ölseydim....

Yürekte öldü kötülük,
Günahta ısrarda öldük, öldük
Yeniden dirildik, nefsin ateşini söndürdük!
Sevgiyi öğrendik, sevmek için döndük!
Mevlana’nın “Şeb-i Arus”unda,
Yeniden, yine yeniden doğduk!

Sur'a üflense,
“Kıyamet” dedikleri gelse,
Kimse kimseyi tanımasa mahşerde,
Gam yemem bu coşku varken içimde…
Sen gel ey sevgili, sırdaş ol, su-ekmek gibi aş…
Aş dağları düş ovalara koş bana koş!

Sen canıma eşsin,
Güldeki koku sensin,
Gönüldeki yolu bilensin…
Suyumsun, gizlimsin-saklımsın,
Salkım, salkım üzümdeki tatsın,
Yedikçe helali, hazla yedirensin!
Hedef seçtim ufkuma gel desem gelir misin?
Tüten özlem çubuğunu ruhumda, kırar mısın?
Düşlerimden çıkıp ezberletir misin gerçeğini? ..
Muştum olur, bengisuyuma girer misin?

Seherde güneşim olur,
Gözlerim kamaşır yüreğim kor…
Açlık nedir, arsızlık nedir, ya isyankarlık bilir miyim ki,
Ben değişirim, başka hale geçerim,
Un gibi elenirim, toz-toprak gibi ufalanırım,
Olmuş elma gibi dalımdan düşerim,
Yerçekimim olursun toprağıma!
Davetinin gücüne nasıl dayanabilirim ki...

Beni solmadan hisset, al gönlüne şimdi yar,
Yar ölmekten değil, sevgisizliğinden bu hırçınlığım!
Korkularım dört duvara sıkıştırdı seninle yar,
Ey Yar, düşünmekten değil hırçınlık, aşkını yitirme korkusundan…
Seni keşfimin doyumsuzluğuna köle et beni,
Köle et Yaradanın’a silerken göz yaşımı,
Cebel-i Rahme’de tükensin formül,
Kainatının keşfine yönelt gayretimi…

Kabe’de tavafla, dönsün, başım dönsün
Ravza’da, kabrini görsün
Işınlansın gerçek gibi mesela Bedir’e…
Sahabenin gömleğinde,
Aşkınla savaşan kılıcın gölgesinde,
Nurunla yıkansam, ışısam gözlerinde,
Atların zafer çığlığıyla yerinden fırlar göğsüm…
Cennet kokusu tütsülenir sonsuzluğum.

Başka alemde sanki, melaike sağımda-solumda,
Aşkında erisin, açsın kar içinde çiğdemim,
Sana armağan vereceğim, çünkü o tek elimdeki hazinem
Yanımda kalan aczim ve fakrım…
Umurumda olabilir mi sen oldukça?
Anasız-babasız, kardeşsiz gelmişim Mekke’den
Sendin anam-babam, kardeşim…
Her sözün beynimde güle güle yerleşir,
Demircinin ateşinde döve döve şekillenir,
Ne küsmek bilir ne de üzüntü, hoşgörü filizlenir!
Böylece, seninle doğum günüm başladı,
Şeytanım uzaklaştı, şerden azade oldum…

Bedir’de Haydar gibiydim,
Toprak şahidim, dağ-taş şahidim, böcek şahidim…
Yağmur gibiydim,
Yağarken, toprağa karışıp filizlenmek üzere…
Balçık gibiydim,
Çamurdan çömleğe, döne döne şekilleniyordum!

O gün şehidlerden biri olsaydım, ölseydim...yine ölseydim...
Zerresinde acı olmazdı canımın...
Kula değil, köle hiç değil, Allah’a dönseydim!
Bu dünyada ismim varmış, anılırmış, anıtlarım dikilirmiş
Yüceltilirmiş putlar, varsın ‘ene’ kırılsın, benler unutulsun!
Aşkınla doğsaydım, şehit olarak ölseydim, yine ölseydim!
Elest meclisindeki sözüme dönseydim
Dönseydim verdiğim sözümle dünyaya yeniden,
Bendeki aşkınla dirilmeğe,
Ölseydim!
!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Avrupa ve Biz...

Kalemimiz hakim Avrupalı,
Ruhumuzda eser şark rüzgarı,
Severiz bel altı muhabbetleri,
Anlı şanlı Türk erkeğiyiz...

Avrupalı evliyken metres edinir,
Çocuk yapmaz kedi köpek besler...
Türk erkeği imam nikahla dirilir,
Çocuklar boy boy aç aç sokakta gezer...

İnanç sistemi her insanı yönlendirir,
Özgürlük dedikçe Avrupa’lı körelir,
Ayıplar geri kalmış topluma özgüdür,
Mahrem içimizde ahlak, aşktır sevgidir!

Cahillik ancak ilim yaşandıkça ölür,
Beden aynalara köleyse ruh körleşir,
Makyaj bedende giz gerçek ruhta dehliz
İnanma her söze yalancı tanrılar söyletir!

Kıyas insana değil Allah’a varan aşktır,
Gerisi şıpsevdi aşktır yaşananda şirktir
Avrupa’nın disiplindir refahı ve şaşırtıcıdır,
Bizde ise inanç ve nefis arası ikilem...

Safet Kuramaz