Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Ayrı Dünyalar

Avrupa'da doğmuş,
Avrupa'da büyümüş,
Avrupa kültürü almış,
Avrupa'da kalmışsın.
Senin gezdiğin yerler,
Monako, Barselona, Paris,
Roma, Berlin, Nis...........
Batı modasını giyer,
Batı müziği dinler,
Bordo şarabı içersin.
Anladık, güzelim.
Türk kanı taşıyorsun.
Avrupa'da doğdun,
Avrupa'lı yaşıyorsun.
Adın Türkçe, kanın Türk,
Başka hangi yanın Türk..?

Bana gelince,
Çamlıbel, Tokat, Ünye,
Arada İstanbul, Ankara,
Antep, Adana, Konya... gezmişim.
Türkü söylemiş, türkü dinlemiş,
Türkü gibi şiirler yazmışım.
Avrupa'nın tamamını versen,
Bir hakkari ile değişmem ki, ben...
Ne anlarım, Romeo'ndan, Jülyet'inden.
Ben Anadolu erkeğiyim, güzelim.
Güneş yanığı, esmerdir, tenim.
Kerem gibi, Mecnun gibi, Ferhat gibi,
Hem de Yunus gibi bir sevenim.
Anlayacağın, aynı dünyalardan değiliz,
Seninle anlaşamayız, biz.
Adımız bir ama beynimiz başka.
Hadi bebek,
Hoşçakal, diyelim aşka...

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Elinden

Sürgüne saldığın yitik diyarda,
Sevda şarkısına darıldı sesim.
Mekânsız kaldığım bu sokaklarda,
Gezerim elimde sararmış resim.

Doğayı süslerken baharın rengi,
Herkesin kolunda gönlünün dengi,
Çileli ömrümün hasretle cengi,
Sürerken katlanır ayrılık yasım.

Sokaklar el ele sevenle dolu,
Hüznümü görenler değişir yolu.
Bülbülüm baykuştur, çiçeğim çalı,
Kaldırım taşları gönlüme hasım.

Ayrılık elinden yediğim vurgun,
Yüzünden yıllarım bahtıma dargın.
Dönerim deseydin beklerdim hergün,
Benim de olurdu, evim adresim.

Her gece içimde gizli bir seda,
Adını anarak, başlar feryada.
Hasret denizinde hüzünlü ada,
Sevgi çeşmesinde kırılmış tasım.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Hanı

Kahve gözlerini bulutlar sarmış,
Nisan yağmurları yağdırmaktasın.
Giden sevgiliye selama durmuş,
Sevgi gökkuşağı doğdurmaktasın.

Sende on katı var, bendeki suçun,
Dünyaya bedeldi, bir tek tel saçın,
Her şeyi yaptın da, kaçırmak için,
Ardımdan başını eğdirmektesin.

Zaman çaldı, gitti, mazide kaldı.
Sanma ki, sevdamız, bir hoş masaldı.
Sevgimin yerini, özlemin aldı,
Gönlümü hüzüne boğdurmaktasın.

Büyüne kapıldım, günlerce yandım.
Her yanı sızlayan, hastaya döndüm.
Yıkılmış ayrılık hanına sindim,
Hala sol gösterip, sağ vurmaktasın.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Şarkısı

Gönlüm yaslı, gözlerim ufuklara dalarak,
Belki gelirsin diye, yollarını gözledim.
Deli gönlümü hergün sevdalara salarak,
İnan güzel sevgilim, ben seni çok özledim.

Koştum, yaşlı gözlerle anıların peşinden.
Bir teselli bekledim, gözlerimin yaşından.
Ayrılarak giitiğin ilk saatin başından,
Beri güzel sevgilim, ben seni çok özledim.

Kötülük perileri kafayı bize taktı.
Seni aldı, götürdü, beni öksüz bıraktı.
Bu ayrılık gönlümü nice derinden yaktı,
İnan güzel sevgilim, ben seni çok özledim.

Şu zavallı gönlümün çilesinin sonu yok,
Kalbimdeki acının çekilecek yanı yok.
Yoluna bakmadığım, bir Allah'ın günü yok,
İnan güzel sevgilim, ben seni çok özledim.

Gönül sevgilisinden başkasını diler mi?
Senden başkası benim gözyaşımı siler mi?
Senden uzak olur da, benim yüzüm güler mi?
İnan güzel sevgilim, ben seni çok özledim.

Seher yelleri ile selam yollarım sana.
Özleminle eridim, tükendim yana yana.
Ayrılığın ateşten gömlek giydirdi bana,
İnan güzel sevgilim, ben seni çok özledim.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Yorgunu

Çakılmış bir çivi, dertli başıma,
Sızlaya sızlaya durur, ayrılık.
Bir zehirli ok ki, düşmüş peşime,
Her gün batımında vurur, ayrılık.

Gönül denizimde gemi batırır.
Sevda meclisinde başta oturur.
Neşeyi, umudu alır, götürür,
Hüznü bol keseden verir, ayrılık.

Bütün yamaçları yangınlar sarmış,
Geçilmez binlerce uçurum varmış,
Tepesi bulutun içine girmiş,
Aşılmaz dağ gibi durur, ayrılık.

Her zaman açıktır, sevda dükkanı,
Raflarda dizili binlerce anı...
Bağrıma saplanıp, döktüğü kanı,
Bal şerbeti gibi görür, ayrılık.

Gönlümün doktoru çok uzaklarda.
Çaresiz, ilaçsız kalmışım, darda.
Ela gözlerini hançer yapar da,
Bir daha, bir daha vurur, ayrılık...

05.07.2004

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bağımlı

Gözlerim sendeki tende kalacak.
Gözlerin gönlümde, bende kalacak.
Hüzünlü sevdamız dünde kalacak,
Sensiz yaşamaya alışacağım...

Posta adresimi sildim, kapattım.
Mektup kalemimi geçmişe attım.
Cepimi hattıyla birlikte sattım,
Sensiz yaşamaya alışacağım.

Belki de bakarım, resimlerine,
Belki de severim, seni ben yine.
Anı bahçesinin bekçiliğine...
Sensiz yaşamaya alışacağım.

Gönlüm defter artık, yüreğim kalem,
Kalan günlerimin romanı çilem.
Zavallı halime gülse de alem,
Sensiz yaşamaya alışacağım.

Sevdanın kahrını taşırken serde,
İki şarkı dinler, meyhanelerde,
Çare aramadan düştüğüm derde,
Sensiz yaşamaya alışacağım.

Sen beni unutur, gidersin belki.
Gönül devletimin gözlerin halkı.
Bu yarım şarkıyla ömrümce bil ki,
Cansız yaşamaya alışacağım.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bahtıma Sitemim

Güneşim sanarak ayna tuttuğum,
Gönlümün çırası, çamdanmış meğer.
Çimento yerine sevgi kattığım,
Sevdamın şatosu kumdanmış meğer.

Ömür defterime eklediklerim,
Sözlüğü unuttu, yar dediklerim.
Hasretle yolunu beklediklerim,
Sevince bürünen gamdanmış meğer.

Caneşim sandığım, caneşim değil,
Kahrıma nedenim, ateşim değil.
Dünyamın güneşi, güneşim değil,
Beni mum zanneden, şamdanmış meğer.

Bahtımın ömrümle ettiği alay,
Onunla el ele çektiğim halay.
Gözlerinden geçip, kaldığım saray,
Meltemle dağılan camdanmış meğer.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bahtımın Peşinde

Nasılsa alıştım, göçük altında,
Çırpına çırpına yaşar giderim.
Sağlam kılıç durmaz, kırılmış kında,
Bilinmez yollara düşer giderim.

Çözülmez sanırdım, sevginin bağı,
Onun son yanlışı bitirdi çağı.
Durgun görünse de gönül ırmağı,
Vadinin dibinden coşar giderim.

Gür ateşler yanar, duman tütmeden,
Hiç duman tüter mi, sevgi bitmeden?
Halimi kimseye belli etmeden,
Kırgınlık korunda pişer giderim.

Hüzündür gönlümün çürüten pası,
Mecnunu üzer mi, sevenin hası?
Beş ömüre sığmaz, verdiği yası,
Yüklenir, dağları aşar giderim.

Bir devi devirdi, küçücük yalan,
Sevgi cennetimdir, sararıp solan.
Doğduğumdan beri firarda olan,
Bahtımın peşinden koşar giderim.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bahtımın Rüzgarı

Bahtımın rüzgarı gülmedi bana.
Şamar vurur gibi yüzüme esti.
O baht ki, birgün yar olmadı bana,
Mutluluk yolunda hızımı kesti.

Bahtımın rüzgarı hep yana yana,
Alevler gönderdi, alevler bana.
Konuşmayan gönlüm gelse lisana,
Bahtımın rüzgarı sözünü kesti.

Bahtımın rüzgarı çılgınca eser,
Mutluluğu yutar, çileyi kusar,
Ben gülecek olsam yüzünü asar,
Ömrün baharını, yazını kesti.

Çileler yurt bana, mutluluk sürgün,
Ona sevdalanan şu gönlüm yorgun.
Mutluluk pınarım akmadı birgün,
Bahtımın rüzgarı gözünü kesti.

Bahtın füzgarına kapılıp giden,
Bil ki, tek ben varım, bil ki, bir tek ben.
Ömrün son deminde onu severken,
Bahtın rüzgarının banaymış kastı.

Mehmet Nacar

[GooD aNd EvıL]

Bahtın Yazısı

Gönlümün tahtında asılı resmin,
Beynimin içinde yazılı ismin,
Hayalin yanımda, uzakta cismin,
Sen yanımda yokken gezemiyorum.

Molasız, duraksız sevda treni,
Alır, sana doğru götürür, beni.
Gönlümdeki sevda bilmecesini,
Sen yanımda yokken çözemiyorum.

Senli hayallere, düşlere dalsam,
Seni düşünerek, ilhamla dolsam,
Kağıdı, kalemi önüme alsam,
Sen yanımda yokken yazamıyorum.

Özlemin bir hançer, yüreğim kını,
Gönlüm ayrılığın tutar yasını,
Sevda kalemiyle baht yazısını,
Sen yanımda yokken çizemiyorum.

Mehmet Nacar