Mehmet Bicik

[Shekil]

Bitmez Kaygılarım

Geçmişe bakınca yaşlı gözlerle,
Sel olup aktı duygularım…
Gönlümü avuttum tatlı sözlerle,
Bölündü *******de uykularım…

Yıkıldı, evim, barkım, yuvam.
Yok artık tadım, tuzum, havam.
Yetim kızım için Allah’a duam.
Bitmez derdim, tasam, kaygılarım…

8 Aralık 2001, Burhaniye

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizi Ayıran

Gözlerini hatırlıyorum,
Bakınca ışıl ışıl parlayan…

Ellerini hatırlıyorum,
Dokununca titreyen…

Ağzını hatırlıyorum,
Konuştuğunda bal akan…

Yanaklarını düşünüyorum,
Beni gördüğünde al al olan…

Ayaklarını hatırlıyorum,
Tıpış tıpış yürüyen…

Sonra, düşünüp kalıyorum,
Sâhi! Neydi bizi ayıran? ..

Sevmeyi bilmeyişimiz mi?
Hayır, zannetmiyorum…

Ayrılık, memleket özlemi mi?
Bunlar da değildi bizi ayıran…

Senin baban, benim anamdı,
Bizi birbirimizden ayıran…

11 Kasım 1994, Kumkapı

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizim Sevdâmız

İlbaharla birlikte
Filizlenen bir
Çiçek…

Alyazmalı güzellerin
Ellerinde kirkit,
İlmik ilmik,
Desen desen
Dokuduğu
Bir kilim…

İlkokul,
Lise,
Üniversite
Sıralarında
Damla damla
Rûhumuza,
Beynimize
Nakşettiğimiz
Bir ilim…

Dört mevsim
Değişen,
Bazen
Kavurucu bir sıcak;
Bazen kar yağışlı,
Fırtınalara gebe;
Bazen de
suya hasret
bir iklimdi…

Bizim sevdâmız.

14 Nisan 1997, Kırca

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizim Türkümüz

Çıktık meydana yayları gerdik.
Düşmanın kellesini yerlere serdik.
Vatan uğruna binlerce şehîd verdik.
Kanla sulanmış toprağımız bizim.

Başbuğumuz haber saldığında,
Davullar gümbür gümbür çaldığında,
Vefâkâr yiğitlerimiz emir aldığında,
Kurulur hemen otağımız bizim…

Koştuk cephelerde düşmanı ezdik.
Kahramanlıkta bizler birer mehazdık.
İstiklâl uğruna ne destanlar yazdık.
Şehîd dolu ovamız, dağımız bizim…

Düşmanımız bizi meydanlarda tanır, hey!
Bir kükredik mi aslan geliyor sanır, hey!
Sanmayın bizi kavgadan usanır, hey!
Belli olmaz solumuz sağımız bizim…

16 Mart 1998, Malatya

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bizimdir

Gezdim adım adım Anadolu’yu,
Kilis’te, Gördes’te gör halıyı,
Kış gelince kar kaplar Bolu’yu,
Gezilecek güzel yerler bizimdir…

Bâr teper Erzurum’da dadaşlar,
Elazığ’da çayda çıra oynar eşler,
Balıkesir’de bengidedir kardeşler,
Türklük kokan beldeler bizimdir…

Akdeniz’de dört mevsim denize gir,
Karadeniz’de tam hamsi mevsimidir,
Anadolu bütündür, hem de tek, bir,
Edirne’den Karsa topraklar bizimdir…

Antep’te Şahinbey, Şehit Kâmil,
Mevlânâ’yı Yunus’u hep rehber bil,
Câmi, saray, han, hamam ve sebil,
Ecdâttan kalan yâdigârlar bizimdir…

Aşamadık Allahüekber Dağları’n,
Yakılmış, yıkılmış bütün bağların,
Yemen’den, Mısır’dan dönen sağların,
Anlattığı hâtırâlar, öğütler bizimdir…

Yemen’de geçmek bilmedi zamanlar,
“Çanakkale geçilmez” der kahramanlar,
Düşmanlarımız bizi meydanlarda anlar,
Bükülmez bilekli yiğitler bizimdir…

8 Nisan 1997, Ş. Karahisar

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bomboş

Ben kurudum,
Gül kurudu.
İçimdeki çağlayanlar,
İlham kaynakları
Kurudu…

Sen coştun.
Sen koştun.
Sen konuştun.

Çaldığım saz sustu.
Gördüğüm göz sustu.
Söylediğim söz sustu.

Sen coştun.
Sen koştun.
Sen konuştun.

Benim gözümde sen,
Bomboştun…

4 Ekim 2001, Büyükdağdere

Mehmet Bicik

[Shekil]

Boşanan Adam

Yıkıldı yuvam, bitti huzur,
Deyip ağlar, boşanan adam..
Düzenim, sağlığım hep bozulur,
Deyip ağlar, boşanan adam..

Evinde ağaydı, hem de beğdi.
Zamansız ayrılığa boyun eğdi.
Neden, aşkımıza nazar değdi?
Deyip ağlar, boşanan adam..

Mutlu çiftlere gıptayla bakar,
Kabullenemez, her şeyi takar,
Olmayasıca ayrılık beni yakar,
Deyip ağlar, boşanan adam..

Ne düşünürken ne oldum,
Hazâna ermeden soldum,
Acıyla, ızdırapla doldum,
Deyip ağlar, boşanan adam..

Ne yapsam artık dikiş tutmaz,
Hiç bir şey gönlümü avutmaz,
Kimsecikler sözlerimi yutmaz,
Deyip ağlar, boşanan adam..

2 Temmuz 2005, Burhaniye 14:10

Mehmet Bicik

[Shekil]

Boşanan Adam (Öteki Versiyonu)

O bar benim, bu bar senin,
Deyip dolaşır boşanan adam…
Yolları açık olsun gidenin,
Deyip alışır boşanan adam…

Her ortama girer, çıkar.
Başına bin bir dert açar.
Sıkıntı görünce de kaçar.
Hep asabîleşir boşanan adam..

Umursamaz hiç, yaşar hayatını.
Çeker kafayı çıkarır tadını.
Her akşam halleder bir kadını.
Göbeğini kaşır boşanan adam…

Bakkal, çarşı, pazar bilmez.
Çoğu gece hiç evine gelmez.
Yalnızken de düşünceye dalmaz.
Hayatla barışır boşanan adam…

Dünyanın geniş olduğunu görür.
Çevresindekileri bol bol güldürür.
Evli, mutlu çift görünce çıldırır.
Herkese karışır boşanan adam…

Düşkündür keyfine, özgürlüğüne.
Güvenir gücüne, sesinin gürlüğüne.
Karışır milletin sağırına, körlüğüne
Herkesle dalaşır boşanan adam…

5 Temmuz, 2005 Salı
Burhaniye 10:27

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bugün Farklı Bir Gün Benim İçin…

-Ve... Nihâyet bitti-

Bugün
Farklı bir gün
Benim için…
Gitti sevgili, eş.
Daha anlamlı doğdu güneş..
Duygularıma âr,
Hayatıma bahâr geldi
Bugün…

Bugün
Çok farklı benim için…
Rest çektim
Hayatımı karartanlara,
Beni terazide tartanlara..
Umursamadım
Timsah gözyaşı dökenleri..
Kızımın boynunu bükenleri…
Sildim bir kalemde
Beni bekletenleri
Bugün…

Bugün
Farklı bir gün hayatımda…
Sahtekârların hilesini,
Sabrımın meyvesini
Gördüğüm gün
Bugün..

Bugün
Her şey farklı
Benim için…
Seviyorum hayatı.
Yerine geldi ağzımın tadı..
Duymuyor kulaklarım
İkiyüzlü feryâdı
Bugün…

Bugün
Çok farklı benim için…
Gitti kızımın anası.
Dindi hayatımın fırtınası.
Tutmuyorum
Gidenin ardından yası
Bugün…

Bugün
Çok güzel,
Çok özel bir gün
Benim için..
Bitti akılsız karım.
Son buldu acılarım..
Şâha geldi atım,
Kurtuldu hayatım
Bugün…

16 Temmuz 2005, Cumartesi
Burhaniye 10:15

Mehmet Bicik

[Shekil]

Bugün Okul Açıldı

Bugün
Okul açıldı…
Koştu okula evlâtlarıyla
Analar, babalar…
İlk gün heyecanını
Doyasıya yaşadılar…

Bugün
Okul açıldı…
Daha ilk gününde
Yanında olamadım kızımın…
Tutup elinden
Götüremedim okuluna,
Ortak olamadım heyecanına…
Heyecandan kekeleyemedim,
Başarılar dileyemedim
Kızıma…

Bugün
Okul açıldı…
Açılan
Okul değildi aslında..
Yüreğimde yara,
Vefasızla ara
Açıldı bugün…
Ah ettim,
Karıma…

Bugün
Okul açıldı…
Koştu okula evlâtlarıyla
Analar, babalar…
İlk gün heyecanını
Doyasıya yaşadılar…
Bende ise
Bir başka bahara kaldı
Hevesler, umutlar…

Bugün okul açıldı…

12 Eylül 2005, Burhaniye 17:30

Mehmet Bicik