Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Döngü

Uçsuz bucaksız boşlukta
Dünya döner biz döneriz
Bitmeyen bir sarhoşlukta
Dünya döner biz döneriz


Bir gün gerçek bir gün hülya
Boş çıksa da binbir rüya
Boşluktayız nasıl olsa
Dünya döner biz döneriz


Divane dervişler gibi
İçmeden içmişler gibi
Kendinden geçmişler gibi
Dünya döner biz döneriz


Gülüş derken ağlayışlar
Bitmez inişler çıkışlar
Böyle bu hayatta işler
Dünya döner biz döneriz


Sabah akşam gündüz gece
Ondan ona hep geçmece
Yok hiçbirini seçmece
Dünya döner biz döneriz


Kıştan yaza yazdan kışa
Baştan sona sondan başa
Daim değişe değişe
Dünya döner biz döneriz


Baş neresi son neresi
Arka nere ön neresi
Değişmeyen yön neresi
Dünya döner biz döneriz


Yazgımızla hep kol kola
Düşmüşüz bir garip yola
Durup hiç vermeden mola
Dünya döner biz döneriz


Acep kaç asır bu döngü
Akıl ermez sır bu döngü
Meçhule esir bu döngü
Dünya döner biz döneriz

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Dönüşüm

Yıllar yılı bekleriz
Düşlerimiz gerçek olsun diye
Düşten güzel gerçekleri görmeyiz


Bir gün bir de bakarız
Gerçeklerimiz düş oluvermiş
Dönmüş tersine dünyamız

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Dünden Hazırım

Öyle güzel şeyler söylüyorsun ki,
Candan inanmaya dünden hazırım,
Dudağından ballar akıyor sanki,
İnan ki kanmaya dünden hazırım.


Devam et,bu hazlar tükenmesin hiç,
Vakitsiz solmasın gönülde sevinç,
Yalan da söylesen değişmez sonuç
Sana aldanmaya dünden hazırım.


Nasıl olsa aşk da yalan değil mi?
Baharların sonu hazan değil mi?
En doyumsuz mevsim şu an değil mi?
Sürecek sanmaya dünden hazırım.


Hastanım,başımı koyup dizine,
Dalsam yüzündeki rüya izine,
Dertlerin düşsem en çaresizine,
Bil ki katlanmaya dünden hazırım.


Sesin bana ilâç gibi geliyor,
Kulağım hep seni duymak istiyor,
Herkes'Sakın kanma,yanarsın'diyor,
Ben ise yanmaya dünden hazırım.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Dünya Cenneti

Gurbetlerin hası gönül gurbeti
Sılada olsam da kahreder beni
Varsa gönül dostum bir dağ başında
Bence orasıdır dünya cenneti

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Dünya Elden Gidiyor

İsyan burcuna girdi,
Dünya elden gidiyor,
Çok alâmet belirdi,
Dünya elden gidiyor.


O hak senindi derken,
Bu hak benimdi derken,
Biz didişip dururken
Dünya elden gidiyor.


Her yerde kördöğüşü,
Tükenmeyen uğraşı,
Gören yok asıl işi,
Dünya elden gidiyor.


Doğayı sarmış kir-pas,
Ortalık toz-duman-pus,
Her kafadan ayrı ses,
Dünya elden gidiyor.


Özgürlük belâsına
Çattık derdin hasına,
Çoğulculuk nesine?
Dünya elden gidiyor.


Aklın yolu çoğul mu?
Her tutulan yol yol mu?
Seçenek öyle bol mu?
Dünya elden gidiyor.


Yüce Yunus,Mevlâna
İtilmişler bir yana,
Cüceler çıkmış öne,
Dünya elden gidiyor.


Küçük çıkarcılar çok,
Haşereler kadar çok,
Verdikleri zarar çok,
Dünya elden gidiyor.


Bir olalım diyen yok,
Davranalım diyen yok,
Durduralım diyen yok,
Dünya elden gidiyor.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Dünya Tiyatrosu

Dünya tiyatrosunda bizler
Sıramız gelince çıkarız
İster istemez sahneye,
Güler,güldürür,ağlatır ve ağlarız.


Dünya tiyatrosunda bizi
Bir bulutlar izler
Bizden başka,
Bir de güneş,ay ve yıldızlar.


Dünya tiyatrosunda bize
Ne bir ıslık,
Ne bir alkış gelir göksel salondan,
Öylesine sarmıştır çevremizi yalnızlık.


Dünya tiyatrosunda bizim
Onca çabamız neye yarar,
Onca oyunumuz?
Bilemeyiz sonuna kadar.


Dünya tiyatrosunda bizler
Gölgeler gibi geçeriz
İster istemez sahneden,
Sıramız gelince çeker gideriz..

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Dünyalı

Sorma,neyin nesiyim
Dünyalıyım,iyi bak
Taşıdığım her simge
Birer maskedir ancak.


Simgem ister ak olsun
İster al,ister yeşil
Değil benim göstergem
Hiçbir renk,hiçbir şekil


Alacam içimdedir,
Beni tek yanlı sanma
Ben de pek bilmem beni
Görünüşe aldanma


Ne şu,ne de bu yanda
Sadece dünyadayım
Evrenin bir yerinde
Bir dönek noktadayım.


Hem güzelim,hem çirkin
Hem iyi,hem kötüyüm
Fırfırlıyım dünyaca
Dünyanın ürünüyüm.


Neyin nesiyim sorma,
Dünyalıyım iyi bak,
Takındığım her simge
Birer maskedir ancak.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Düş Denizleri

Özleyişlerin sonu yok,
Nerde o sütliman kıyı?
Hedefine varmayan ok
Her güzel düş,her hoş duyu.


Yelde yelken,siste siren,
Arada bir feryat-figan,
Ufuklarda sürüp giden:
Süslü serap,dipsiz kuyu.


Hep göz boyayıp düşletmek,
Derken işi yavaşlatmak,
Sonra yeniden başlatmak
Denizlerin eski huyu.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Düşünen Adam

Düşünür durursun hep
Düşünmekten taş kesilmişcesine
Bir şeycikler demezsin
Çıkmaz ağzından tek sözcük bile


Oysa taştan da olsa konuşmalı insan
Düşünmek söylemek için değil midir
Ama sen haklısın belki de
Kimbilir


Bir de konuşuversen
Neler dersin acaba neler
Belki dökülür dilinden peşpeşe
Altın ayarında cümleler


Ve düşündüklerini söylesen
Sözün teneke olmuşken değeri
Teneke gürültüsüne mi gider diyeceklerin
Düşünmeden konuşanlar sarmışken her yeri


Yoksa bunu mu düşünüyor
Ve de böyle mi diyorsun anlayana
Sus öyleyse susabildiğin kadar
Helâl olsun bu taş kesilmişlik sana

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Düşüş

Çıktı yücelerin yörüngesinden
Dünya cücelerin eline düştü
İşler farksızlaştı şirket işinden
Kâr hesaplarının seline düştü


Hiç umursanmadı moral kayıplar
O yüzden tabandan tavana kadar
Her tarafta iflas manzarası var
İnsan güya kazanç yoluna düştü


'Çok tamah çok ziyan getirir'derler
Düşünenler daha neler söylerler
Söylerler de boşa zahmet eylerler
Doğru söz kalp akçe haline düştü


Kargalar olunca kılavuzumuz
Pislikten kurtulmaz oldu burnumuz
Kirlendi mânâ ve madde ufkumuz
Şikayet herkesin diline düştü

Yılmaz Aybar