Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

K ı y a s
Önce:
Pırıl- pırıl bir gökyüzü,
Ayna görüntülü su idin.

Şimdi:
Çirkefliğin, rezaletin içyüzü
Hatta bunların tortusu gibisin.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

K u r t u l u ş
Çaresizlik içinde “çare? ” düşünüp dururken
İlahi bir ses yankı buldu içimde birden
“Kurtuluşu sendedir” dedi, Aziz Vatanın
“Kanını taşıyorsan şayet Soylu Atalarının.”

Bu güçlü sesle birden bire güvenim arttı
Dedim “Allah beni bu günler için yarattı”
Seslendim dört bir yandaki kan sahiplerine
“Dur diyelim” diye Vatanın kadersizliğine.

Buluşup bir-bir olduk dev gibi heybetli
Karar aldık ”kurtuluş, yada ölüm”diye temelli
Yüz binlerce Aziz Şehidi örnek alıp kendimize
Yemin ettik Vatanın kurtuluşu için öleceğimize.

Bıkmadan, usanmadan, şevk ve azimle aldık yol
Vatanın her köşesinden katıldılar bize bol-bol
Nihayet açmaya başladı her yerde bembeyaz güller
Bitti korku ve endişeler, gülmeye başladı yüzler.

Bu nedenle; ne zaman düşerse Vatan dara
Etrafında Atalarının kanını taşıyanları ara
Bizler oldukça Atalarımız rahat uyuyacaklar
Sonucu, Atalar Atası Atatürk’ e duyuracaklar.

Kimse bu vatanı sahipsiz, yada güçsüz sanmasın
“Güç bende” diye gaflete düşüp at oynatmasın!
Yok ederiz bu inançla tüm Vatan düşmanlarını
Yoksa helal etmez Şehitlerimiz, dökülen kanlarını.

Korkmayın bizlerle var olacak bu Vatan ebediyyen
Gönderlerinde dalgalanacak Bayrağım mütemadiyen.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

K ı z ı m a...
Merhaba benim güzel meleğim
Kızma bana, vakitsiz gittim diye
İnan ki bir gün mutlaka döneceğim
Sakla şiirimi, benden sana hediye.

Şimdi herşeyden habersizsin
Resimlerime gururla bak;
Ölümü kavradığında bileceksin
Baban senden ne kadar uzak.

Ama merak etme, her an yanındayım
Seni öpe, koklaya seviyorum.
Elindeyim, saçındayım, kanındayım
Sana hep kol kanat geriyorum.

Aldın mı, Meleklerden selam yolladım
Demet demet taktım saçına çiçekleri
Sahi nasıl bensiz olmak, hiç sormadım
Rüyalarında görüyor musun bari *******i?

Beni hiç merak etme; büyü, adam ol
Benim için ağlama, haydi gözlerini sil.
Sen hüzünle değil yavrum, neşe ile dol
Bunu senden şehit baban istiyor bil.

Yokluğumu hissetme hiç bir zaman
Çünkü ben yok değil, bin kere varım
Sakın ağlamaya kalkma dayanamam
Çünkü seni görüyorum ben de ağlarım.

20 Mart 1998' de 1.yaş gününü kutladım
Seni bana veren Allaha şükürler olsun
Ömrümde böyle bir sevinç yaşamadım
Yaş günün kutlu, ömrün uzun olsun.

Seni gelin olarak görmek dileğim
Torunlar isterim, sakın unutma!
Senden de melekler doğar ya bebeğim
Ne olursa olsun, bir asker isterim ORDUM' a

İsimlerini sen koy dilediğince, gönlünce
Hani oğlun olur, ismi de TUNCAY olursa
Sana dualar ederim ömrün boyunca
Yine de üzülmem dileğim olmazsa.

Yavrum, bu Vatan için ölmeye değer;
Her taşına bin can feda olsun,
Ne çok severmişim Vatanımı meğer
Uğrunda yine ölürüm, VATAN SAĞOLSUN.

Çok mutluyum burada, bunu bilin
Ağlayıp, üzülmeyin hiç boş yere
Yüce Kitabımız Kur' ana bakıp öğrenin
BU RÜTBE NASİP OLMAZ HER ASKERE.


Şehit, Piyade Kdemli Yüzbaşı
Tuncay ORHAN anısına ve adına- 1998
Ruhun şadolsun.
Vatan sağolsun.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

K u ş l a r
Ne zaman ayılacak bu kuşlar
Ne zaman anlayacaklar yolunduklarını?
Ne zaman birden bağıracaklar
Ne zaman anlatacaklar haklılıklarını?

Herkesin altına minder başına yastık olmak
İyidir tabi, bunları kullananlar açısından
Ancak sonunda yolunan kalmasa çıplak
Üşüdüğünde destek görse bari onlardan.

Yükseklere çıkılmalı umutlar kaybolmadan
Sağlam bir yerlere konulmalı;
Bütün tüyler yolunup, çırıl çıplak kalınmadan
Ya, tüyleri koruyacak zırhlar alınmalı
Ya da kalanları dikenli hale sokulmalı.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

K üçük Çırak
Her sabah yıldızlar kaybolduğunda
O doğardı
Sanayi sokaklarına.
Dudaklarında hafiften, korkulu bir türkü
Elinde ya simit, ya sefer tası olurdu.

Yaz günleri için sorun yoktu
Ama ayazın hız aldığı uykulu kış sabahlarında
İşi, yalnızlığından da zordu;
Üşümüş buz tenli demir kapıyı açıp,
Buz ötesi içeriye dalmak,
Etrafı kolaçan edip, sobayı yakmak...
Akşamları, aynı şeyleri tersinden yaşamak.
Üşüse de şikayetçi değildi,
Çünkü mutlu ediyordu onu
Avuçları arasında gizlediği soluğuyla ısınmak

Hiç bir zaman karnını tam doyuramasa da
Dert bilmezdi bunu.
Asıl düşüncesi ve hedefi
Ustaları gibi olmak,
Sonra da tamirhanesinin patron koltuğunda
Tüm yaşadıklarını anımsamak,
Anlatmak ve
Başka çıraklara yaşatmamak.

İşte bu inanç ve hayalleriyle adam olacak
Bu küçük çırak.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Kaçış
Dünya senin olsa kalmam arzında
Bir yerler bulurum senin dışında;
Desen ki Ay da benim yıldızlar da
O zaman balık olur yaşarım sularda.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Kader Yazıcı
Her insan kendi kaderini kendisi yazar
Kader yazan birisi yok inan ortada
Dünyalarca var olsa,tükenir azar- azar
Yokla baş başa kalır insan sonunda.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Kapandı Aşk Sayfan
Çoktan tükettim bendeki seni inan
Artık ben olmam senin uğruna yanan
Acı bir gülüş senden hatıra kalan
Kapandı bende aşk sayfan anlasana.

Ne zaman bana gerçek değeri verdin
Hep kötü sözler söyler eleştirirdin
Şayet sevseydin hiç böyle mi ederdin
Kapandı bende aşk sayfan anlasana.

Ne zaman benim için gözyaşı döktün
Sen gününü gün ettin ben ise çöktüm
Hatırla, beni sonkez ne zaman öptün
Kapandı bende aşk sayfan anlasana.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Karanlık
Doğuşunu erteledi güneş yıllardır
Kurtulamadı düşünceler kara kara
Bakışmaktan.
Umutlarımız kurum bağladı
Karanlıkta yana yana güneşi
Aramaktan.
Bahar da unuttu bunca yıldır buraları
Kurtulamadı gül ağaçları kara çalı
Kalmaktan.
Durmadan ağlıyor gün tazesi çocuk
Karnı tokluğuna isyan etse de
Korkusu artıyor karanlıkta hayal
Kurmaktan.
Yağmur yağardı bir zamanlar
Islanırdı insanlar ve çimenler, güller de.
Şimdi daha da dopdolu gözleri bulutların
Ama korkuyorlar bu karanlıkta
Ağlamaktan.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Kara-Kapkara
Onu çok seviyordum bir zamanlar
Bu nedenle;
Toz pembe idi bütün varlık,
Ağaçlar, kuşlar, caddeler, insanlar...
Hepsi bana bir başka bakar,
Ya da ben onları böyle görürdüm.

Uçasım gelirdi yürümek yerine
Caddelerden, merdivenlerden.
Koşasım gelirdi ovalarda dağlarda
Deli seller gibi.
Esesim gelirdi o daldan, bu dala
Karayel gibi, poyraz gibi.
Her şey tarifsiz bir mutluluk verirdi
Hani yıllar sonra tekrar sigara içmek gibi.

Başka bakar, başka görür,
Başka duyardım;
Kötü hiçbir şey görmez ve duymazdım
'Meğer ne güzelmiş her şey'
Diye söylenirdim.

Trene, otobüse, vapura binerken
Bir başka haz duyar,
Bir başka atardım adımlarımı
Ayakta bile hoş olurdu yolculuk.

Ama ayrılışımızla bitti bunlar birden
Her taraf kapkara oldu
Sanırsınız ki güneş de yok oldu.
Oysa bak yerinde, ama kapkara
Ağaçlar, yollar, kuşlar, çiçekler, insanlar
Gönüller, duygular, sevgiler kara.
Kapkara artık her yer, her şey...
Kar bile kapkara.

Dün hesap sormak için oturdum masaya
Baktım masa kara, bardak kara, rakı kara.
Yine de kararlıydım bulmak için sebebini
Hani bir zamanlar beyaz olan duygular,
Toz pembe dünyam vardı ya!
Onunla baş başa kaldım, biraz da olsa.

Fakat farklıydı durum,
Ne ben bir şey söyleyebildim
Ne de duygularım.
Lakin henüz kurtulamamışlardı
Kapkara olmuşluktan.

Ne yapacaksın, pes ettim sonunda;
Kalktım hüzün masasından
Ve O’nun için:
“Bitmişse böylesi bir sevgi,
Rahmet dilemek gerekir”
Dedim arkasından.


Kemal Çakır