Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gideriz

Önce gelenlerden kalan oldu mu?
Biz de bu dünyadan çeker gideriz,
Kazık kakma izni alan oldu mu?
Çaresi yok,teker meker gideriz.


Barışlar yaşadık sonu gelmeyen,
Savaşlara girdik bitmek bilmeyen,
Nice oklar attık hedef bulmayan,
Bu boş çabalardan bıkar gideriz.


Türlü serapların ardına düştük,
Yıllar yılı soluk soluğa koştuk,
Ne umarken nerelere ulaştık,
Kabahati kime yıkar gideriz?


Kapıldık masala,kandık yalana,
Ömrümüzü sebil ettik talana,
Zaten ağlayarak geldik cihana,
Yine öylece yaş döker gideriz.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gidişat

Siyaset esnafıyla verip kafa kafaya
Bezirgânlar ortaklık fotoğrafı çektirdi
Arsızlıkla dal- budak saldılar her tarafa
Günden güne gidişat o kadar tersleşti ki


Seks,şiddet ve maddiyat şeytan üçgeni gibi
Dünya yuvarlağını çekti kendi içine
Gölgeledi hayatın bütün değerlerini
Küresellik lâfı da tüy dikti üzerine


Kaba güç rüzgârları yeniden eser oldu
Kuvvete yenildi hak'insan hakları'derken
Safsatalar gerçeğin önünü keser oldu
Barbarlığa sapıldı uygarlığa giderken


Hakça düzen ülküsü hedefe varamadan
Bezirgânlar bugünün sultanları oldular
Dünün sultanlarına rahmet okutaraktan
Tüm dengeleri altüst etmeye koyuldular


Ve varsıllar daha çok gçmülürken varlığa
Yoksullar ellerinde olanı da yitirdi
Yazık ki bahtı kara dünyamız ola ola
Dev bir Arap ülkesi olma yoluna girdi.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gitmiş

Şöyle bir geriye dönüp baktım da,
Gördüm ki seneler yel olup gitmiş,
Çok özlem bırakmış anılarımda,
Yaşananlar çoşkun sel olup gitmiş.


Başlamış sonra ters akmaya sular,
Bulanmış yarına dönük hülyalar,
Evdeki hesaba uymamış pazar,
Düşlerin değeri pul olup gitmiş.


Ümitler kurumuş çeşmeler gibi,
Güz vurgunu yemiş bahçeler gibi,
Bir yerlerde batmış tekneler gibi
Beklentiler çıkmaz fal olup gitmiş.


'Denizler durulmaz dalgalanmadan'
Diyen şarkı yalan söylemiş yalan,
Sislere karışmış o uzak liman,
Huzur bir bulunmaz hal olup gitmiş.


Şöyle bir dönüp de baktım geriye,
Gördüm ki manzara hep aynı yine,
Geçmişin en buruk meyvası bile
Tadından yenmeyen bal olup gitmiş

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gitmişler

Çıkagelmişler bir meçhul diyardan,
Dünyada bir süre kalıp gitmişler,
Tadıp az-çok hazlar ve acılardan,
Yine o meçhule dalıp gitmişler.


Düşmüşler derdine bir sürü şeyin:
Sevginin,dostluğun,aşkın,servetin,
Rahatın,huzurun,şan ve şöhretin...
Bulmayıp gitmişler,bulup gitmişler.


Hayat bahçesinde kimisi gülmüş,
Kimisi kuru ot,kimi sümbülmüş,
Gün gelince boyunları bükülmüş,
Zamanın elinde solup gitmişler.


Sevmişler masalı çocuk yaşında,
Sonradan koşmuşlar gerçek peşinde,
Gerçeklik var mıymış dünya işinde?
Bilmeyip gitmişler,bilip gitmişler.


Kimi bir şey yapmış,kimisi yıkmış,
Kimi düzen diye canını sıkmış,
Yolları hep aynı kapıya çıkmış:
Bir var iken bir yok olup gitmişler.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Godo'yu Beklerken

Godo gelmiştir de çoktan,
Biz hâlâ Godo'yu bekleriz,
Kesmeyiz hiç ümidimizi,
Er-geç bir gün gelecek deriz.


İşte bu ümit var ya bu ümit,
İyi-kötü getiren bugünlere bizi
Ve alıp götüren yarınlara,
Godo'dan başka kim olabilir ki?


Hani lâf aramızda,
Hepimiz su katılmamış alıklar gibiyiz,
Derya içre yaşayıp yıllar yılı
Deryayı bilmeyen balıklar gibiyiz.


Çekilir bir gün sular,
O zaman işimiz bitmiştir,
Ne bugün kalır elde ne yarın,
Anlarız ki Godo gitmiştir.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gönül Bahçesi

Toprağını bir türlü bulamayan ağaçlar
Yıllar boyunca susuz,yıllar boyunca açlar
Dolu olsa da hayat sofraları çok şeyle
Her şeyden çok bir gönül bahçesine muhtaçlar.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gördük

Şafakta Atatürk devrini gördük
Ufka hayat veren devrimi gördük


Sıyrılıp gecenin karanlığından
Güzel aydınlığın rengini gördük


Öyle ışıdı ki bakışlarımız
Ata'nın izinde engini gördük


Sonradan başladı aykırı akış
Gerisin geriye çevrimi gördük


Devrim-evrim tartışmaları derken
Akşama yönelik evrimi gördük


Tekerrüre doğru giden tarihin
Usuldan usuldan seyrini gördük


Aynen Atatürk'ten önceki gibi
Gölgelerin geçit resmini gördük


Batmış bir güneşten kalan boşlukta
Cılız ışıkların hepsini gördük


Ve bakıp Ata'yla çatışanlara
Devle cücelerin cengini gördük


Anladık Atatürk tekrar doğacak
Madalyonun bir de tersini gördük

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Gurbetçi

Düşmüşüm talihin tuzaklarına
Köklerinden kopup gitmiş ağacım
Savrulmuşum yaban topraklarına
Hasretlerle yanıp tütmüş ağacım


Baharlarda yapraklarım yeşermez
Bir yerinden kırıktır hep dallarım
Yazlar yüreğime dinginlik vermez
Anlatmakla anlaşılmaz hallerim


Derim 'Ne gün bir hoş rüzgâr eserse
Sılamın yolunu o gün bulurum
Kuşlar müjdeli bir şarkı söylerse
Yeniden yemyeşil ağaç olurum'


Lâklâkla geçermiş leyleğin ömrü
Benimki de hülyalarla geçiyor
Gerçeklere kapamışım gönlümü
Gecem günüm rüyalarla geçiyor

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Güvercin

Barış bozulunca eskiden
Ben de bozulurdum
Utanırdım barış simgesi olmaktan
Sonsuz barış adına üzülürdüm


Sonra baktım ki çare yok
Üzülmeyi falan boşladım
Değiştim zamanla
Şöyle düşünmeye başladım:


'Bülbül de baharın simgesi
Ama hani o bitimsiz bahar
Sararmayan yaprak nerde
Solmayan çiçek hangi dalda var


Horoz da sabahın simgesi
Ama akşamsız sabah gördünüz mü hiç
Doğa yasası böyle
Kimsede değil suç'


Bilmem yanılıyor muyum
Kuş aklım ermiyor mu daha fazlasına
Dilerim öyle olsun
Kavuşalım bir gün sonsuz barışa

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Güz Gelende

Güz gelende bir rüzgâr esince kıyılarda
Çekilince suları o yaz denizlerinin
Kumlarda kalan izler söylenir şarkılarda
İşler inceden ince sızısı bir yerlerin
İnsan bir akşamüstü ufuklara dalar da
Her zamandan çok duyar çağrısını enginin
Daha buruk bir lezzet kımıldar acılarda
Bilmez sonu mu yoksa başı mı hikayenin
Silinir gider bir şey sararan yapraklarda
Düşünceler savrulur karanlıklara değin
Güz gelende bir rüzgâr esince kıyılarda

Yılmaz Aybar