WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Futbol
Her kime sorarsam hali, hatırı,
Sohbeti futboldan açıp gidiyor.
Konuşmuyom diye toptan ötürü,
Usulca yanımda kaçıp gidiyor.

Dedem de kapıldı topun şerrine,
Bizim kaptan diyor, hafız birine,
Giydi kramponu mesin yerine,
Namazda secdeye uçup gidiyor.

Fenerli çıkınca dünürcü başı,
Suya düştü bizim dünürlük işi,
Tutuyormuş meğer kız Beşiktaş'ı,
Kocayı kulüpten seçip gidiyor.

Günlerce önceden alındı bilet,
Deplasman maçına gidecek velet,
Karneyi sorarsan tam bir rezalet,
Sınıfını zar zor geçip gidiyor.

Cimbomlu bant takıp beyaz saçına,
Götürdük ninemi kupa maçına,
Futbolun sevdası düştü içine,
Her hafta stada kaçıp gidiyor.

Gel de, serserinin kızma haline,
Bilemiş satırı sokmuş beline,
Su dökemez değme kasap eline,
Irakip takımı biçip gidiyor.

Doğunca nur topu gibi bir uşak,
Koydular adını Benjamin Toşak,
Futbolcu vesselam şu bizim kuşak,
Şampiyonluk andı içip gidiyor.

Maçtan sonra çıkmam, ben, balkonuma,
Kaçırdım korkudan geçen donuma,
Kastı var galiba tatlı canıma,
Etrafa kurşunu saçıp gidiyor.

Hele bakın dostlar şunun tipine,
Göbek dönmüş, büyük aygaz tüpüne,
Değmeden ayağı futbol topuna,
Rasim, bu dünyadan göçüp gidiyor.

[WrAtBoY]

Gakkoş Güzeli


Şimdi tahammülsüzlüğüm sana yine
Ve kabullenemeyişim gidişini..
Yokluğunun ağırlığı var düşlerimde
Ağrısı var sensizliğin bir yerimde..
Şimdi sen, benden çok uzaklardasın
Belki benim için bir daha olmayacaksın
Belki değil, hiç olmayacaksın biliyorum, olamayacaksın
Ama sen her daim garip bir sızı olarak kalacaksın kalbimde
Tüm ağrılarımın sebebi sensin,
Grip olduğumda mentollü mendilim, nane ve limonun sensin,
Senden başkasına yer yok ki yüreğimde..
Senden azatlığım, sensizliğe alışmışlığım yok
Yok öyle bir şey,
Hani Sadri ağabey derdi ya : “Ben sevdim mi adam gibi severim”
Ondan da öte düşkünlüğüm sana
Mecnun’un Leyla’yı tanımamışlığından da öte işte,

Unutmak yakışmaz bize
Kalbimdeki sırra ihanet edemem bilesin,
Suskunluğum senden, susuzluğum sen hep
Boynu bükük yaşasam da bu şehirde
Bu şehirde sensizliğe hüküm giysem de
Kimler alışmadı ki benim bu viran halime,

Giderken benim yaralı emanetimi de
Alıp götürmüştün beraberinde,
Belki de bu yüzden sevemedim Gakkoş Güzeli
Senden sonra hiçbir kimseyi
Bırak sende dursun hep emanetim,
Vuslatlar sana hep
Ayrılığın acısı bizim yüreğimizde kalsın hep yine,

Oturup seni demledim yine bu gece
Efkarlığım senden, efkarlık ilacım da sen yine
Türküler uçurdum havaya sessizce
Gece mehtabında seni aradım, haber saldım yedi cihana
Seni, sesini ve ölümsüzlük tadındaki kokunu özledim diye..
Sen yoksun diye tüm gülleri kana buladım..
Seni içtim yudum yudum sabaha kadar
Yine de kanmadım sana, kanamadım,
Anlasana be Gakkoş Güzeli
Son noktayı senle koymuşum sevdaya, senle
Ben senle doğmuşsam bu şehirde
Senle ölmem gerekmez mi, söylesene!
Uzun bir yaşam bize göre değil
Senden sonra da ben yaşamamışım ki zaten
Senden sonra sensizliğe alışamamışım ki..

Şimdi tahammülsüzlüğüm sana yine
Ve kabullenemeyişim gidişini..
Yokluğunun ağırlığı var düşlerimde
Ağrısı var sensizliğin bir yerimde..
Şimdi sen, benden çok uzaklardasın
Belki benim için bir daha olmayacaksın
Belki değil, hiç olmayacaksın biliyorum, olamayacaksın
Ama sen her daim garip bir sızı olarak kalacaksın kalbimde
Tüm ağrılarımın sebebi sensin,
Grip olduğumda mentollü mendilim, nane ve limonun sensin,
Senden başkasına yer yok ki kalbimde..
Senden azatlığım, sensizliğe alışmışlığım yok
Yok öyle bir şey,
Hani Sadri ağabey derdi ya: “Ben sevdim mi adam gibi severim”
Ondan da öte düşkünlüğüm sana
Mecnun’un Leyla’yı tanımamışlığından da öte işte,
Anlasana be Gakkoş Güzeli!
Son noktayı senle koymuşum sevdaya, senle
Ben senle doğmuşsam bu şehirde,
Yine seninle ölmem gerekmez mi, söylesene!

[WrAtBoY]

Galata Kulesi
6 Haziran 1973
Pırıl pırıl bir yaz günüydü
Aydınlıktı, güzeldi dünya
Bir adam düştü o gün Galata Kulesinden
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Ömrünün baharında
Bütün umutlarıyla birlikte
Paramparça oldu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu

Gencecikti Vedat
Işıl ışıldı gözleri
İçi
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
Zaman durdu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu

"Açarken ufkunda güller alevden"
Çıktı, her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü, kendinden emin
Sonsuzluğa doğru
Galata Kulesinde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusuydu bu
Bir adam düştü Galata Kulesinden
Bu adam benim oğlumdu

Küçücüktü bir zaman
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat
6 Haziran 1973
Galata Kulesinden bir adam attı kendini
Bu nankör insanlara
Bu kalleş dünyaya inat
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat

[WrAtBoY]

Gamlanma
koyun meler kuzu meler
sular hendeğine dolar
ağlayanlar bir gün güler
gamlanma gönül gamlanma

yiğit yiğide yad olmaz
iyilerde ham süt olmaz
bin kaygı bir borç ödemez
gamlanma gönül gamlanma

yiğit yiğidin yoldaşı
at yiğidin öz gardaşı
sağlıktır her şeyin başı
gamlanma gönül gamlanma

naçar karacoğlan naçar
pençe vurup göğsün açar
kara gündür gelir geçer
gamlanma gönül gamlanma

[WrAtBoY]

Gardiyan Çoşkun sular gibi akıp durulan
Hizmetine ikram diye sunulan
Yüreğinden vuran değil, vurulan
Bir sevdanın mahkümuyum gardiyan

Ovalarda, çayırlarda tay gibi
Gözler ela, kaşları var yay gibi
Gündüz güneş, *******i ay gibi
Bir güzelin mahkümuyum gardiyan

Damla damla gözyaşımla, kanımla
Gülbağımda sarayımla, hanımla
Yarınımla, onurumla, canımla
Bir dilberin mahkümuyum gardiyan

Günden güne çekilmeyen dert veren
Gönlümdeki göz ferimi söndüren
Hücresinde ağır ağır öldüren
Bir yosmanın mahkümuyum gardiyan

[WrAtBoY]

Gardiyanını Seven Bir Mahkum Gibi Peşimdekiler!
İşkenceciler peşimde…
Yapayalnız bir çöle düşmüş,
Binlerce endişe ve kırık umutlarla ilerliyorum
Gecenin bağrında.
Her şeyini kaybetmiş bir kaçak,
Leyla'sını yitirmiş bir Mecnun,
Aslı'sını gömmüş bir Kerem'in
Acısı var kalbimde
Yakalanacak mıyım?
Yine gözlerimi kapatacaklar mı?
Yine başıma Çuval geçirecekler mi?
Lanet olası vatan caddesi,
Merter kavşağı
Beşiktaş Sahilleri…
Üçgün yatmadan, uzanmadan,
Yemeden beklemek!
Hücreler…
İnsanlara kapalı Allah'a açık hücreler.
Yüzünü şeytan göresi soruşturmacılar…
Allah'ım ne kadar büyük imtihan bu!
Köpek sesleri geliyor.
Gittikçe yaklaşıyorlar.
Nefesim kesilmek üzere.
Hacer, neredesin Hacer!
Ey Musa gelsene,
Daha dönmedin mi Sina'dan…
Bazen hayatta en zor şey oluyor ölmek!
"Kabe'nin Rabbine andolsun kurtuldum"
Diye haykırmak
En büyük arzusu oluyor insanın.
Silahım da yok.
Hayatta hiç sevmedim silahı ben!
Kaleme sarıldım,
Kalemimden korktu korkaklar.
Allah'ım ne yapayım,
Nereye gideyim?
Beni de İsa gibi alsana yanına…
Havarilerim ihanet etti bana,
Buzağı'ya taptı dostlarım.
Çöl, ey merhametli dost,
Sarsana beni kollarınla,
Kapatsa ya kumların düşmanın gözleri.
Geçip gitseler yanımdan görmeden benim
Biliyorum Peygamber gideli çok oldu.
Yapayalnız, o yol sevdalısına döndü halim.
Çölde yıldızlar bir tuhaf geliyor insana.
Ali'nin sesi geliyor çek uzaklardan.
Belki de sekine ağlıyor
Kerbela uzak değil buraya.
Annem olsaydı
Yanımda kucağına alır, saçlarımı okşardı.
Düşmana teslim etmezdi beni.
Belki de İbrahim gibi bir mağarada
Saklardı yavrusunu.
Ama hep ağlardı.
Neden doğurduğunu sorgulardı.
Babam ne yapardı bilmem?
Ama o da ağlardı hüngür hüngür.
Nedense beni hep ağlayanlar anlıyor.
Hep acılar tanıyor.
Geliyorlar. Yine başa dönecek hikayem.
Tırnağımı koparacak,
Coplayacak sopalarla dövecekler.
Ne istiyorlar benden?
Musa'nın levhalarını! İsa'nın izini!
Muhammed'in emanetini!
Ali'nin feryadını!
Hüseyin'in kesik başını!
Bir ben miyim Allah'ım sadece bunları bilen?
Bana mı kaldı o mukaddes emanetler?
Delisi bir ben mi kaldım Allah yolunun?
Hücreler, ey dost hücreler!
Siz mi adımı verdiniz benim?
Gardiyanların işkencesine
Sizler de mi tahammül edemediniz?
Ama düşünmediniz mi
Ben nasıl dayanırım?
Siz beton ve demirlerin
Dayanamadığı işkencelere,
Ben et ve kemik nasıl sabrederim?
Ey sevgili, sil ne olur, sil gözyaşlarını!
Göz yaşların bana
Her şeyden daha acı geliyor…
Artık takatim kalmadı,
Ama geri dönmek yok!
Teslim olmak mı asla!
Varsın ağlasın eşim,
Varsın babasız kalsın çocuklarım!
Varsın gitsin her şeyim!
Ama ben gideceğim!
Nefesim yettiği kadar koşacağım,
Gücüm olduğu müddetçe
Sürünerek de olsa gideceğim,
Hep gideceğim…
İşte geliyorlar,
Köpek sesleri yaklaşıyor,
******* ağlıyor halime.
Yıldızlar beni saklamak için sönmüş gibi.
Ay nurunu gizlemiş!
Adeta belki de göremezler beni.
Ağaçlar dallarıyla sarıyor,
Örümcekler ağını örüyor dört bir yanıma
İşkenceciler geliyor, gittikçe yaklaşıyorlar.
Bu da ne Allah'ım!
Bir ışık! Musa'nın gördüğü yakamoz mu bu?
Gidip ben de mi alsam o ateşten?
Ama ateş de beni ele verirse!
En azından işkenceciler uzaktan farkeder,
Gelirler, biliyorum.
Ne yapsam tanrım?
Ateşe gitsem bulurlar mı?
Aman Allah'ım acı bir ses geliyor!
Kuyuların dibinden yankılanıp gelen
Tanıdık bir feryat bu!
Evet Ali'nin sesi bu!
Namahrem duymasın diye
Ellerini ağzına dayayıp
Kuyulara haykırdığı figan bu!
"Kaç" diyor, "ateşe doğru kaç!
O ateş yakmaz seni.
O ateş sana her şeyi aydınlatan,
Ama seni her şeyden gizleyen bir ateş!
Koş, durma, dayan az kaldı, koş, kooooş!…
Koşuyorum, durmadan koşuyorum…
Oh tanrım! Nihayet vardım.
Nirvana'ya ulaştım,
Artık özgürüm her şeyden azade!
Beni gizleyen
Bana her şeyi gösteren
Ateş kurtardı beni!
Artık geri dönmeyeceği,
O cehennemi bir daha yaşamak istemiyorum.
Ali'nin feryadıyla gösterdiği ateşte yanacağım!
Nirvana'da kalacağım!
Gardiyanını seven bir mahkum gibi…

[WrAtBoY]

Garip Biri var .
adı ;GARİP
elleri çatlak yüreği burkuk
biri var adı garip.
ne hüznünü yaşar
ne de sevincini
nerden bilsin ?
onun adı garip.
felek doğarken vurmuş
osmanlının okkalı tokadını
nasreddin hoca misali
nasıl olsa ezilecek diye
kimin umrunda ki
ağlamış üzülmüş
terkedilmiş horlanmış
onun adı garip
ne anasını bilir
nede babasını.
onun adı garip
FELEĞİN OĞLU
GARİP

[WrAtBoY]

Garip şaşırmış yolunu gezer divana
ocağı sönmüş evi virana
boş bakar gözleri halin sorana
açıktır yarası,kapanmaz garip

kanadı kolu bir bir kırılmış
gülen yüzüne hüzün saçılmış
kaybetmiş kendini vakti şaşırmış
dertlidir derdini diyemez garip

üstü başı yırtık beş parası yok
karnı aç olsada gönlü gayet tok
derdini hiç sorma seninkinden çok
gün bitti yarını düşünmez garip

şükreder allaha hiçte üzülmez
ne olur hali meçhul bilinmez
ölse mezar taşı bile dikilmez
ölünce kurtulur rahatlar garip

[WrAtBoY]

Garip Başını yaslamışsın duvara,
Dalmış gözlerin uzaklara,
Hep bakıyorsun yollara,
Bakma boşuna,giden gelmez buralara.

İki elin arasına koymuşsun başını,
Kimse silmiyor akan yaşını,
Bilmiyor vefasız ona olan aşkını,
Boşa düşleme onlu yılları...

[WrAtBoY]

Garip Dünya
Bu dünya nereye gidiyor böyle
Herşey yalan olmuş bu garip dünyada.
Hayal bile kurmak imkânsız,
Bu imkânsızlık dolu dünyada.
Sahil kenarında balık tutan
Yaşlı adamın gözleri kadar uzak ,
Artık mutluluktan sevgiden.
Nereye gidiyor böyle
Sessizlik için de bu garip dünya

Sevgiden dostluktan eser kalmamış
Artık gün batımında sessizce
Sahile vuran dalgalar gibi
Sessizliğe gömülüyor bu dünya.
Sanki acının kuşattığı sessiz bir sokak gibi
Yalnızlığa itiliyor bu zavallı garip dünya.