Kadir Karaman

[GooD aNd EvıL]

Bendek
Seninle tüm hayatım çile olsa aldırmam
Yastığa bir baş koyar,ölene dek kaldırmam.

Gülden güzel tenini muhabbetle sararım
Korurum hazanlardan, sevgim ile, soldurmam.

Yaşamamın manası sen yoksan, inan yoktur
Reddedersen aşkımı, söyle nasıl çıldırmam?

Benimsin, mümkün değil, bırakmam başkasına
Sana göz koyanları, farz ortadan kaldırmam.

Benliğimi büyülü his misali sarmışsın
Terk edersen, yerini, mümkün değil doldurmam.

Vurgununum ezelden biliyorsun sevgili
Koklatmazsan, gülünü, hoyratlara yoldurmam.

Yokluğunda yüreğim kırılmış, paramparça
Hasretinle ağlarım, gözyaşımı sildirmem.

Kaybedersem kıyarım acımadan canıma
Ortalıkta bırakır, cenazemi kıldırmam.

Aradığın, sorduğun yok; kırıldın, küstün mü?
Katlanırım cevrine el alemi güldürmem.

Aşıkların hâlini aşka düşmeyen bilmez
Ârif isen anlarsın, sözlerimden, bildirmem.

[GooD aNd EvıL]

Bendeki Sen
Seninle tüm hayatım çile olsa aldırmam
Yastığa bir baş koyar,ölene dek kaldırmam.

Gülden güzel tenini muhabbetle sararım
Korurum hazanlardan, sevgim ile, soldurmam.

Yaşamamın manası sen yoksan, inan yoktur
Reddedersen aşkımı, söyle nasıl çıldırmam?

Benimsin, mümkün değil, bırakmam başkasına
Sana göz koyanları, farz ortadan kaldırmam.

Benliğimi büyülü his misali sarmışsın
Terk edersen, yerini, mümkün değil doldurmam.

Vurgununum ezelden biliyorsun sevgili
Koklatmazsan, gülünü, hoyratlara yoldurmam.

Yokluğunda yüreğim kırılmış, paramparça
Hasretinle ağlarım, gözyaşımı sildirmem.

Kaybedersem kıyarım acımadan canıma
Ortalıkta bırakır, cenazemi kıldırmam.

Aradığın, sorduğun yok; kırıldın, küstün mü?
Katlanırım cevrine el alemi güldürmem.

Aşıkların hâlini aşka düşmeyen bilmez
Ârif isen anlarsın, sözlerimden, bildirmem.

[GooD aNd EvıL]

Biçare
Yapıştı umuya çökmüş bedenim
Bağrında acılar saklıyor beni.
Kalmadı isteyenim, tek sevenim?
Şifasız umutlar bekliyor beni.

Bir dert ki dermanı içinde saklı
İrâdeyi iter, reddeder aklı
Sızısı, acısı her şeyi farklı
Gelip, gidip sık sık yokluyor beni.

Bilmediğim bilinmeze uçkunum
Başı yar, görünür, girdaplar sonum
Yürürüm, gölgeme el sallar yolum
Sonsuzluk kül gibi kokluyor beni.

Koptum köklerimden, duymadım acı
Anlamsız sarpların oldum haracı
Mükemmele, olamadım kiracı
Emelim hiçlere ekliyor beni.

Bâdireden bâdireye düşerim
Hayallere gizli tuzak döşerim
Kendi giriftimi kendim deşerim
Girdabım habire şokluyor beni.

[GooD aNd EvıL]

Bilmedim
Solmaz sandığım güller, solacakmış bilmedim
Ömür sensiz vîrâne olacakmış, bilmedim
Hayâlmiş, ümit dolu mutluluğu aradım
Yüreğim acılarla dolacakmış, bilmedim.

Hangi yöne yönelsem yüzün karşımda durur
Ağlarım hasretinle, yokluğun içten vurur
Yolunu beklemekten umutlarım burulur
Hicrin bir gün kapımı çalacakmış, bilmedim.

Hayallerim bıkmadan vuslat dağından aşar
Özleminle dopdolu kalbim hep sana koşar
Bitti derler, inanma; aşkın içimde yaşar
Boynum sensiz bükülü kalacakmış, bilmedim.

Tatmadım saadeti, hep ismini işittim
Gölgen nereye gitse, daim peşinden gittim
Özleminle yanmaktan kül oldum, artık bittim
Kaçtığım ânlar beni bulacakmış bilmedim.

[GooD aNd EvıL]

Bir Gülün Hikayesi
Buz gibiydi toprak
gökyüzü karmakarışıktı
üşüyordu elleri
bulutların donuk donuktu gözleri
tesadüfen atılmış bir tohumun
beklentisi çok az bir ışıktı
henüz dalına doğru yönelmemişti yaprak…

kar yağdı lapa lapa
rüzgar esti çılgıncasına
raks ettiren melodiler çalarak
sürgün yapraklara
dallarda çiçek yerine kuşlar açıldı
ay saklandı bulutlar arkasına
yıldızlar çıkmayı hiç istemedi
ayazın tipili balosuna

bir fidanda bir zerre uzandı dal ucuna dudağında
her renkten renkler vardı hediye
son verdi zaman üşüten orucuna
yeniden fırsat doğdu sürgündeki sevgiye

güneşin gitti ürkekliği
ay salınmaya başladı sereserpe
yıldızlar dansa tutuştu
burçlarla her gece
depreşti gülnihâlin yürekliliği
duyguları heyecanlarla tutuştu

ısındı toprak
ne kadar şükretse azdı cemreye su ısındı
nazlanmalar kendiliğinden bitti
açıldı yaprak
goncalarla doldu fidanlar
duygular tomurcuklandı
bir gül açıldı binlerce güle bedel
sevgiden
her yüreğe saçıldı
İtiraz yükselmedi kimseden
San ki o güldü…özlenen…beklenen!.

Bütün güllerin sevildiği
ondandır
güle benzetildiği sevgililerin…sevenlerin

bütün güller soldu
kurudu bütün fidanlar
sevgi gülü solmayacak
görecek yaşayanlar
gülün sevgisi tükenmeyecek
ölmeyecek…ölmemeli…sonsuza kadar.

[GooD aNd EvıL]

Bir Vedanın Hikayesi
Çalkantılı bir hüzün vakti
Gözleri dolduğunda zamanın
saçlarını okşuyordu
zemheri rüzgarı
burukluğunda eriyen bakışların.
Bir yüreğin titremesiydi inilti
son görüntülerini
bir rüyanın,
süpürüyordu dudaklar,
dönmemek üzere giden bir hülyânın.
Dört bir yana savururken suskunluk
paramparça bir yüreğin döküntülerini…
Darmadağın bir sevdânın,
İmkansızdı,
bir araya getirmek çöküntülerini…

Çoktan hükümsüz kalmış hatıraların
bıraktığı derin, paslı izlerdi
gözyaşına yol gösteren,
acılar kılavuzuna.
Perişan
vîrâne olan
beklentinin girdabına dönen gözlerdi
her zamanki gibi
buruk güzlek hasretini
yüklemiş omzuna
seyrederek sevdâsının yıkıntılarını.

[GooD aNd EvıL]

Bitmeyen Kabus
Gündüzün gözlerde söndüğü ândı
Ruhları sancılı hasret sarınca
Kalplerde, küllenen ümitler yandı
Ufuklar güneşle kucaklaşınca.

Kurtulamaz can düştüğü tuzaktan
Gökyüzünün parlar birden gözleri
Kurtların türküsü başlar uzaktan
Küflenen hüzünler kaplar yüzleri.

Kıraç yine özlem yüklü rüyâlar
Kıskaçlarda debelenir düşünce
Duyguları basar bunalmış sular
Ayrılık bir kabusa dönüşünce.

[GooD aNd EvıL]

Bitti
Güneşe tutuldu, yangın gözlerim
Yandıkça yüreğim eridi, bitti
Kaybettim güneşi arar, özlerim
Hep bekle, dönerim der idi bitti.

Hükümlü ruhuma gece sarıldı
Karanlık kalbime gökler darıldı
Ufuklar ümidim ile karıldı
Kavuşmak gözüme fer idi, bitti.

Aşkıma karşılık verdi korkmadan
Dertli güllerimi derdi korkmadan
Gir dedim kalbime girdi korkmadan
Gerçek sevilecek er idi bitti.

Başka bir mevsimde açtı çiçekler
Gizlendi hep benden acı gerçekler
Bıkmadan şu gönlüm bekler hep bekler
Hasretim içimi yer idi bitti.

[GooD aNd EvıL]

Bu Eller miydi Çöl Olan Eller
Kaybetme korkusuyla
sımsıkı tuttuğum
bu eller miydi?
İçimde her zaman
sıcaklığını duyduğum
dokunduğu ân,
her şeyi unuttuğum,
bu eller miydi?

Hatıralar hâlâ tâze,
ayrılık ilk ânki gibi acı.
Anlatamam ne kadar mutsuzum,
ve ne kadar huzursuzum anlatamam!
Saçlarıma tarak;
yüzüme yelpâze
bu eller miydi,
Tutunarak yolumu bulduğum?

Ümitsizken ümit veren bana;
ağladığımda kurulayan,
bulandığında durulayan gözyaşımı;
alev alev yanarken içim,
sâkinleştirmek için
okşayan başımı,
bu eller miydi?

Âniden dinen fırtına
nasıl sessizliğe gömerse her yanı
işte öyle olurdum dokunduğu ân.
En ümitsiz ânımda getirirdi ümidi,
yırtarak, karanlıklardan.
Bu eller miydi,
gözlerime fer
dizlerime derman?

Bilmiyorum şimdi nerede,
karanlık *******imi aydınlık yapan?
Gönlüm çâresiz,
ellerim bomboş,
duygularımda eriyor zaman.
içimde zamana hükümlü bir liman;
kurtarıcı gemisini,
ve kaptanını bekliyor bıkmadan;
beklemekten yorulmuş,
özlemlerle yoğrulmuş,
katığı topraktan,
bu eller miydi,
bana her şeyi
kendimi unutturan?

[GooD aNd EvıL]

Bugün
Yalnızlıktan, hasretten
Hicrâna düştüm bu gün
Gülistanı ararken
Virâna düştüm bu gün.

Yanıyorken yüreğim
Alevlerin üstünde
Kurtuldum sandım tekrar
Suzana düştüm bu gün.

Ararken pür ümitle
Derdimin dermanını
Halden bilmez, insafsız
Bir cana düştüm bu gün.

Kurdurdu kâlbim için
Merhametsiz sehpalar
Rahmet dedim, duymayan
Vicdana düştüm bu gün.

Söndürmeye içimin
Sönmeyen alevini
Her yanı alev olan
Mekana düştüm bu gün.

Ayrılık, âh ayrılık
Dağladı her azamı
Vuslat için yanarken
Efgana düştüm bu gün

Ağlayan, hiç mümkün mü
Gülmek sana âlemde
İçini hüzün eden
Figana düştün bu gün