Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Anam Ağlar

Dağları hüznüne sütre eyleyip
Ağlarsa anam ağlar
Ömrünü ömrüme katre eyleyip
Ağlarsa anam ağlar

Devirip zulmün putunu
Alır cennetin katını
Yüreğimin katunu
Ağlarsa anam ağlar



Şubat 2004

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Anarşist

Aldatıldın yağmurlu günlerde
Boyalı camların gri karanlığında
Beynine dikine
Ruhuna enine
Kalbine her yönden
Oklar sokuldu
Sen sokulmaya çalıştıkça
Göğün..mavi yırtınışına
Bulutlarla kestiler yolunu
Tekellümcü katiller
Bir eşkıya sevemedin ağız tadıyla
Bir küfre giremedin lanete ram olarak
Bir kızı öpemedin sert ve ıslak
Korkak karabasanlar kesti yolunu

Yolun engellerden arındığında
Lezzetle yolun çoktan ayrılmış
Ve sen savrulmuştun
Onaycılığa

Aşkın sınırlarla çevrili bir ülke
Kalbin kan pompalayan
Koroner bir mesele
Ruhun çağırılabilir bir ölü gölgesi
Olduğu gibi
Müfredat yanılgılarıyla
Kriminal bir meseleye
Döndürdün yüreğini
Aşkın ruhun yazgının
Savaşın şiirin
Bayraklaşan her ölünün ardından
Ne gelirse ve nerden
Sormayı öğretti
Sorgulamayı vurulduğunda
Yarandan sızan kanda
Al-ak yuvarlar değil
Savaşın tarihi yazıyormuş
Bunu görmeni sağlayan şair
Bunu bilmeni isteyen partizanlar
Devrimciler mücahidler
Dağ birlikleri
Çeçenler
Zapatistler
Che
Moro gerillaları
Ve benzeri eşkıya duruşlar

Anarşist
Resimde düzen görse
Bağıran anarşist
Ne yapıldı kalbine
Sevgiliye buseler
Sunmanı engelleyen bu öfke
Nerden düştü yüreğine
Kudurt denizlerini
Yalasın bırak sahilleri
Sevgilinin memelerini ısırırcasına
Aşkı köz eyle
Yak ruhunu steril ateşlerde

Che çeçen devrim demeden
Kalbinin nişangahına yerleştiren
Bu duvar ustası
Yarım akıl
Hiç fikir bela muallimleri
Ruhun kaçamayacağı tek sığınak



10 Aralık 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Apocalyptica

Donuk temmuzlar ekiyorum
Takvimin terazisiz eskiliğine
Çarçabuk geçsin üstümden ikindiler
Geyikler gibi avlanmıyor çünkü
Gözlerime bulaşan yırtık sonbahar

Korkuya tayfadır
Lodosta terleyen insan
İncir çekirdeğindedir tünelin ucu

Ellerimi enseme bağlayıp
Uzansam yeşillere
Seyretsem mavileri
Bu eylemim ile ne kadar
Durultulabilir ki leylaklar
Bilgelerin bilgisinden fırlayan
Zemberek mi benim beynim
Eğrisiz odun arayıcılarının
Doğru çubuklarımı kalbim
Takırtısıyla bronşitimi uyandıran
Bu kerpiç duvar
Kirece durmuş maarif takvimler
Saatte giz avlayan yelkovan
Ne yaparlar ne yapılabilir ki
Korodan yayılan kokuyu
Kaptırmamak için ayaza

Eyy! ..
Yuvarlak parlaklığında
Gözlerime zulmeden
Bir eşkıya saklayan gezegen
İfrit olmak zor değil
Karıncanın kan grubunu bile bilen
Sarsak bilgiçliğine
Sezar da geçti üstünden
Ve dahi Achilles
Kime öldü ardı sıra
Yanağından gül terleyen sevgili

Çarçabuk geçsin gitsin
Üstümden ikindiler
Ki ben
Akşamın duvarından atlayıp
Gecenin bahçesine
Şiir çalmaya gideceğim
Ham koruk demeden
Belime kadar girip
Fidelerin ahenkli toplantısına
Yeryüzü yüzünden girdiğim
Onca günahı tövbeleyeceğim
Bir istavroz çıkarıp
Bir oruç açarak

Ve sen ey! ..
Cenabet cürmümü
Yellerle gezdiren iklim
Cellat bul bana
Kestir başımı
Ağırlığı alınsın
Beynimden kanın….




21 Şubat 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Ara Taksim (Ay Makamı)

Neden
İçime şavkır
Bu ay
Bu gece
Resmini çocuklara çizdirdiğim
Bir grilik
Bir saplantı gibi

Yaz neden yakıyor
Talan edilmiş viraneleri

Ve ben asla
Lokmamdan ayırmadım seni yâr
Kokunu izbelerimden ayrı tutmadım
Ne uyku bölebilir sevdamı
Ne dost
Ne düşman
Vakitler ölsün
Seyrine seyranına
Yıldız içir ay yedir
Fezaya çevir kafesimi
Gel
Yüzümden incinen anılarımı der
Sesimden hüznün boğukluğunu

Ey! ..
Ki tüm ünlemlerimin
Üç noktayla bitişi sözlerin

Vay! ..
Ki bütün hüzzamların
Rasta dönüşü gözlerin

Hây! ...
Ki her şeye galip
Mağluba şefkat O’nda

Ay! ...
Ki içime içime
Şavkır bu gece





31 Mayıs 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Aramis

hüznün çocuklarıyız onulmaz biçimlerde

kalbimize bağıran büyük canavarlar elinde

hoşnutsuz yüreğimiz acıya aç melale müptela

izini sürelim yolun, acinin ormani büyütür insanı





Eylül 2006

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Aşk Acıtır İçimi

Resimlerde bir şey yok
Eski günleri anlatacak
Kırık izlerden başka
Merhamet kalmadı artık
Kanadı kırık kuşlara
Ah rezil devr-i alem
Yok mu senin insafın
Lafı burada kendi yok
Adı güzel ‘Güzel’in
Adı malum kendi meçhul
Bir iklime hasret şimdi
Torunlarının devri
Anka sofrada kebap
Yusuf yine kuyuda
Tüttürür sevdasını
Yanık türküleriyle
Zöhre’nin kandırdığı
Maluma ilam olmaz
Aşk acıtır içimi


MAYIS 2005

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Aşkın Kılcalları

Şarabın tadını bilmiyor olmam
Engel midir
Kendimi esritmeme
Belaya atlamama
Sefaya cefaya değmez mi tenim
Ucuz mu erkeklik bukadar

Beni
Baygın hastaların
damaryolu saysınlar
******* boyu dolaşayım
Açılıp kapanayım
Dolup boşalayım
İndirip kaldırayım
Esaslı bir
fizyolojik ajan olmaya yatkınım

Sen
Lanet bir gecede rüyalarınla
pinekleyedur
Ben gezeceğim kılcallarında
cesedinde can saklayan evrenin
Şarabın tadını bilmeyen ağzıma
Kanın bütün erkekliğini doldurarak
Yavaş ve hızlı
Hızlı ve durgun
Zehrime katık yaptığım her lokma
Tıkanık bir hıza atmasa kalbi
Akışkan kayganlığının sanrısı
Yapışmasa lôr torbası uzvuna aşkın
Sahteliğin tercihsiz zararsızlığı
Yormasa saçlarımın yosun kokusunu
Engellerdim gecenin sabaha
diri çıkmasını
Ağzıma tanıdık tatlar bıraksaydın eğer
Bir de şarabın kızıl keşmekeşini
Zaferli savaşımın
Mağlup ordusu olurdun
Kana binip gezemezdim o vakit
Aşkın kılcallarında...





20 Mart 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Atlılar hayATLILAR

Bileyip öfkeyi karanlığın zevalinde
Savaşa koşan atlılar
Elleri kandan kırmızı
Gözleri gökten yüce

Zor zenaat değil kavga
Kargılarınızın aydınlattığı gecede
Tanrının keskinleştirdiği kılıçlarsınız
Dünyanın çürük yerlerini kesmeye
Elemsiz kalemsiz şiirler döktürüyorsunuz
Meydanın kırmızısına
Şefaat bekler bir yanınız da yok
Yukarıdan yandan arkadan

Gelen ölür kalan ölür
Yürümeli oysa
Hep yürümeli atlarınız
Karanlığın dizginsiz cesaretine
Vahşetin dipsiz karanlığıyla
Sabra mahal yok
Gözyaşına batırıp çıkarmak yeter
Anılarınızın kirlenen urbasını

Sevdayı yoklayıp geçtiğiniz bu bahar
Size sunar nasılsa
Kahramanlar olarak ölmenin
Kanlı madalyasını



21 Mayıs 2007

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Ay'ın Gece Mavisiyle Dansı

Göze alıyorum
Ayın gece mavisinde
Dansıyla
Aynı saatlerde ölmeyi
Rüyalarım
Bir el bombasının
Üstüne atlayıp
Yoldaşlarımın yüzüne
Dağılıyor
Gök gövdemi
Kanlı bir şehit gömleğine
Benzetiyor olmalı
Yoksa niye yağdırsın
Onca belayı
Bağsız yanlışlarım vardı
Ki semirtiyordum onları
Leziz şehvetimle
Yoldaşlar, arkadaşlar
Ve geride bıraktığım
Tüm harami saltanatlar
Rüzgarın getirdiği
Kum tanesiyle geri gelip
Çarpıyorlar yüzüme
Ateş alnımda
Gizil bir komplonun
Gizemi kadar
Sıkılgan duruyor
Hançeremde hançerler
Gözyaşları, gençlik acıları ve
Aşk ağrısı
Pişmanlıklarımdan bir binit yaptım
Eşkıya ülkesine gitmeye
Su, beni beğenmiyor olmalı
Toprak bana tenezzülsüz
Bir kader cıvıltısı olsa gerek
Ömrümün aynasında
Seyrettiğim hayalet
Rüyalarım bakire bir toprağı
Avuçluyor
Şedit bir hazla
Kara yağlar dökülüyor
Ekranımın üstüne
'Bu yüzden buğuludur
Kıyısında yaşamayı seyrettiğim
Pencerem'
Bu kadar kolay olmamalıydı oysa
Göğün emsalsiz lacivertliğine
Yazacağım şarkılar

Göze alıyorum işte
Ay'ın gece mavisinde
Dansıyla
Aynı saatlerde ölmeyi
Tetiksiz bir parmak büyüttüm
Adına 'Kaleşnikof' deselerde
Gizemsiz rüyalarım oluyor
Arkasında bayat fonlar
Radyoda arabesk
Ekranda Arap çığlıklar
Ruhunun karanlığına
Beyaz adam olanların
Öğreneceği çok şey olabilir
Bele sarılmış bir T.N.T.'den
İntihar silahıyla vurulabilir ancak
Puştlar, puşt doğanlar

Ötesi mavi bir
Sevda düzeneği
Mor dağların ardından
Çağlaya, çağıldaya
Akan yüreğim
Ötesi ölümse
Ölüme gülümse


Nisan 2003

Şükrü Özmen

[PirincBurgeR]

Ay Aydınlık Gün Kara

Sefilim yalnızım emsiz bî ilaç
Çaresiz devasız hastayım şimdi
Ruhum denizlerde tenim sana aç
Hilesiz riyasız yastayım şimdi

Geceyi seyredip şi’rini yazsam
Elimle beynimden fikrini kazsam
Hayattan vazgeçip oyunu bozsam
Yine akıldayım us’tayım şimdi

Endişem yok kokun tene can ekler
Sitemim yok sesin cana kan ekler
Lâkinim yok çünkün kana ten ekler
Şekline girdiğim tastayım şimdi

Eyvah demem asla yandığım için
İçip şarabını kandığım için
Aşkı bir yanılgı sandığım için
Lâl oldu dillerim sustayım şimdi

Sesin kulağımda cıvıldıyorken
Hasretin içimde kımıldıyorken
Mehtap yüreğimde ışıldıyorken
Buluta saklandım pustayım şimdi

Ellerin elimde zaman yarışta
Nefesim darlanır her bir vuruşta
Elem de keder de iki kuruşta
Hasretlik çekmekte ustayım şimdi



2 Haziran 2007

Şükrü Özmen