Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Aşk Kılık Değiştirir

Aşk bin bir renkle, yüzle çıkar karşına
Belki bir yenge belki teyze belki hala
Sen çorak yaşantımda ıslanmış gülsün
Bir akşamüstü kök saldın topraklarıma

Aşk bazen kılık değişir saklar kendini
Bürünür teyze arkadaş kardeş şekline
Çeker elini ruhunu çeker gibi kaçarak
İlahi bir durgunluk yansır gözyaşlarına

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Aşka Koştum

Çaresizlikten çatlarcasına koşan at gibi
Dizleri çözülürcesine kavuşmalar aradım.
Tepeden tırnağa aşka koştum dolu dizgin
Aşkın semalarına yapayalnız kaçıp kaçıp
Hayallerin kanatlarını yakalamaya çalıştım.
Gönül yorgunluğundan öteye gidilmeyen
Ormanı kırılmış yoksul topraklara vardım.
Tanıdıkça anladım aynı dünyadan değildik
Bir sürgündü yaşadıklarım şimdiye dek
Bana kanat gerecek kimseyi bulamadım.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Aşka Tutunmak

Rüzgarın yeri yok saçların adına dolanırım semada.
Aşkın esintisinde tutanamadım bir tek teline yarim.
Duygularım adına fırtınalar kopardım tozla dumanla
Ne sana yaranabildim ne saçlarına güller takabildim

Tadı yok dünyanın his kasırgası eserken yüreğimde
Ruhunu okşamak isterim rüzgarımla beni huzura al
Saçlarına arzularım savrulur başını döndürmez miyim?
Gül kokulu nefesim eser yanında öpüşüm şakağında.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Aşkın Kekremsi Tadı

Aşkın kekremsi meyvesini büyütürken mor bahçende.
Islak sesinle ateşten gülleri süsleyeceksin gecende
Alev saçını saçıp denize beklersin sevdiğini iskelede
Kaçışır martılar çığlık çığlığa boğuşurken özlemlerinle

Ebemkuşağı renginde yağmurlar ekersin bulut üstüne
Ak gülden damıtılan saflık düşer masum serinliğine
Akşam güneşi suya değdiğinde ışık olursun derininde
Kaybolmayı seversin huzur denizinde nisan ikindisinde

Sevda yüklü, canavar yüklü bulutlar kabarır yüreğinde
Bir fırtına kopar ta içinde benliğinin yılgın köşelerinde
Cennet kapıları açılır peygamber kokusu dolar genzine
Evliyaların dilinde cennet ilahileri dökülür billur gönlüne.

Karanlığında kaplan gözü şehvetin ve şerefin yüzünde
Akıtır oluktan kanlı yaşı ululuğun et parçaları dişlerinde
Öyle bir aşk ki bu göz göze gelsen damarların çatlar.
Duyguların ağaç aşkın kanlı tarihi kök salar düşlerinde

Önce mora sonra turuncuya dönüşen sevda tepelerinde
Bir gül dalısın yapraklarında sayfalar dolusu aşk şiirleri.
Bir ölünün söylediği yaşam sevinci dolu şarkıyı bilirsin
Anlarsın ölü niye ağlarmış zambakların açtığı saatlerde.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Ateşli Aşk

Her seferinde daha geniş bir dünyaya açıyorum gözlerimi.
Büyük bir kayalığa tırmanırken her adımda yepyeni bir manzara
/ bizim aşkımız
Ciğerlerimi açıyorum hayata, kendim olamayacak kadar
/ seninle doluyorum.
Senin yanında baştan aşağa, tepeden tırnağa duygu oluyorum.

Kalbim çiçeklerin fışkırdığı bir bahçe adeta senin yanı başında
Sayısız sevinçlerin her birinde bir çiy tanesi gibi parlıyorsun.
Bütün ruh ateşlerimi söndürüyorsun / yağmurlar bırakıyorsun
/ gönül bağıma
Benim için yaşayan bir düş oluyorsun yüreğimden parça parça
/ bırakılan
Dinim / ışığım oluyorsun; yüzünün karşısında lekesiz, tertemiz
/ kalıyorum.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Atları da Vururlar Özgür Topraklarında

Sırtlarından atarken tutsaklık zincirini
Atları da vururlar özgür topraklarında
Büyürken yürek kanayışından çayırlar
Küçülür her kan damlasından korkular

Dolu dizgin susturulamayan kara atlar
Sorgulanamayan rüzgarlarla koşarlar
Bayraklaşan yelesinden özgürlük taşır
Nefes nefese kalır kan içinde bu atlar

Külü kemikten ruhu ateşten bir alevdir
Her parçasıyla karanfil taşıyan atlar
Kızgın gözlerinden fışkırır kor kor lavlar
Her bakışında dinmez yanardağ patlar

Sen ki kül edersin zulmün pervanesini
Gün senden ışık alır gece sular tutuşur
Bir ateş nehridir her katresinde kanın
Ölürken de güzeldir vurulan tüm atlar

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Avuçlarımdan Kuğular Havalanır

Bazen bir kapı aralanır gül kokusu dolar gece rüyalarıma
Avuçlarımdan kuğular havalanır şelaleler dökülür ellerime
Girmez içeri bir aydınlık karanlık kalır gözyaşlarımda kuş
Bir çocuk boğulur anne diyerek hıçkırıklarımın girdabında.

Bana gülmek yok senin ellerinden sonra hayatım uçurum.
Bütün kaburgalarım kırık daima selam okunur bu şehirde
Camiden cenazem kaldırılır kuşlar ellerimden yem yemez
Bir türlü yaşayamam ben bütün giyotinler alır başımı keser.

Kuşlar kaçar avuçlarımdan özgürlüğü yakayamam sen ile.
Yalvararak senden aşk dilenemem ki parmaklarım morarır.
Çekip giderim cami avlularından el açmam güvercinliğine.
Bana bıraktığın kaldırım taşlarını söker atarım yerlerinden.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Ayrılık

Dilinde ayrılık türküsü varsa
Dudağın kapanıp sussun sevgilim.
Eğer kaderinde başkası varsa
Bir kırık saz olsun kalbin sevgilim

Sensiz bitecekse üç günlük ömrüm
Hasret çekecekse şu deli gönlüm
Varsa ömrümde sensizlik ve ölüm
Bir kırık saz olsun kalbin sevgilim

Gönlüme aşk değil dert dolacaksa
Benzim bir gün sararıp solacaksa
Önümde sensiz bir gelecek varsa
Bir kırık saz olsun kalbin sevgilim

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Badirelerinden Uçtum

Polenden gözüme pespembe fırçalar kaçarken
Ressam düşünde çiy tanesi hayata dönüştüm
Hem çiçeğin hem kelebeğin isyanını yaşarken
Seninle göz göze geldim badirelerinden uçtum

Kalbimin duvarında asılı duran intihar çiçeğisin
Kelebek ömrü kadar seni sevip ölmeyi istedim

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bağırsak Beyinliler

Bazı insanlar vardır; bağırsaklarıyla düşünürler o yüzden düşünceleri pislik doludur ve kötü kokan bir hayat tarzları vardır. Dünyaya bağırsaklarıyla bağlanmışlardır. Kopacakları da yoktur.
Bu tarz insanlar içlerindeki pisliği her yere dökmekten çekinmezler. Ne olursa olsun dünyayla lağımvari bir bağ kurarlar. Bütün söylemlerinde işkembeden atarlar.
Bazı insanlar tabancalarını gülle donatırlar. Hayat onları tetikledikçe çok isabetli kararlar alırlar. Dünyayı savaşla, kanla değil; barışla, güzellikle doldururlar.
Bazı insanlar ise gül gibi kokarlar. Mis gibi bir iç dünyaları vardır. Bu insanlar, topluma gül bahçesi gibi renkli ve cümbüşlü bir hayat katarlar.
Bütün düşünceler dünyayı bir güzellik bahçesine çevirdiğinde, kalpten lağım suları değil; insan kanı akacaktır. Dünyayı güzellik kurtaracaktır.
Mide bulandıran insanlar dünyada lağım faresi olarak dolaşmaya devam etseler de kayalıklarda kendi pisliklerinin sarhoşluklarıyla bir şarapçı gibi kalacaktır. Yanı başlarındaki denizi hiç göremeyeceklerdir. Hiçbir zaman özgür olamayacaklar ve ufuk çizgisini geçemeyeceklerdir.
Bağırsak beyinliler kendi düşüncelerine uygun karasinekler bulsalar da asla rahatlayamacaklardır.

Osman Demircan