Resul Üstün

[Shekil]

Zaman Pusuda

Ne sen atmaca olup
kuşlara hükmedebildin;
ne de ben kuş olup
özgürlüklere uçabildim.
Sen ey saksağan havalı serçe!
Ne kendin uçabildin,
ne de beni özgürlüklere saldın.
Korkak yüreğin,
ve küflü beyninle düşler kurdun.
Hep karanlık,
hep fırtınalı günler gözledin.
Tufanlar kopsun,
yıldırımlar düşsün istedin.
Ben se güneşi özledim.
Yıldızlı bir gökyüzünü gözledim.
Yeryüzü çiçeklenirken,
kanat çırpıp uçmayı düşledim.
Sen beni,
ben de seni gözetledim.
ikimiz de,
bizi oyalayan zaman tuzağında
zamanı pusulamaya çalıştık.
Ne sen beni anlayabildin,
ne de ben seni savuşturabildim.
Belki senindir bugün,
ama yarınlar benim olacak inan.
Sen ve ben;
herhangi bir gün,
Yurdumun herhangi bir yerinde...
Belki bir köy meydanında,
belki de bir sanayi kentinde,
sağanak olup yağacağız bilesin.
Sen karanlıkları ve çirkinlikleri,
ben aydınlıkları ve güzellikleri...
Yarınların upuzun yolculuğunda
sırılsıklam ıslatacağız bilesin.
Velhasıl Dünya döndükçe,
sen benim için korkuları,
ben senin için
cesareti yaşatacağım bilesin.

Resul Üstün

[Shekil]

Zoruma Gider

Sanki yaşadıklarımın farkındaymış gibi,
Bu gece dolunay da asık suratlı.

Bir bahar yansıması tül perdeli penceremden
Hüzünlü başını uzatıp,
Eskisi gibi gülümsemiyor artık.
Dolunay berbat,
Ben berbat kere berbatım bu gece.
Dokunmayın,
Bu gece ölmek zoruma gider.

Düşüncelerim dumanlı,
Her yanım darmadağın.
Yüreğim bedenimin dışında sanki,
Hücrelerim paramparça.
Beynim mantığımla arbedede bu gece.
Sorunlar deprem girdabında…
Çelişkiler işgal orduları gibi
Beynimde çember daraltıyorlar.
Ne olursunuz ilişmeyin,
Berbat kere berbatım bu gece.

Koca şehir avuçlarımda sanki.
Üflesem, kâğıttan evler gibi yıkılacaklar.
Toz duman olacak tüm sokalar.
Bu gece peygamberler şehri suskun,
Dünya suskun,
Ölüm sessizliğinde cümle canlılar.
Bir tek beynimde zonklayan yalnızlık
Dimdik ayakta tetikte.
Ve korkunun korkusuzluğu
Parıldayan zehirli hançer gibi,
Acımasızca duruyor başımda.
Ne olursunuz ilişmeyin,
Berbat kere berbatım bu gece.
Ve yaşamın ak güvercinini
Can alıcı yerinden yakmak üzereyim.
Dünü yaşanmamış sayıp
Bu gece ölmek zoruma gider.

Yüreğime yuvalanan
Göçmen kuşlarımı ürküttüler.
Uçan balonlu rüyalarımı,
Zümrüt yeşili uykularımı çaldılar.
Uykusuz, rüyasız yaşamak zor olsa da,
Bu gece ölmek zoruma gider.

Resul Üstün

[HeReKeL1]

Saol GÜzelmİŞ...!