Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Senin gönlün de aglar mi
Seherlerle
Bakar misin sevgilinin ardindan
Masum mahzun
Umutsuz anlarin olur mu
Coskun
Taskin
Sevdali
Anlarin cana vurdugu anlarin olur mu
Söyler misin bana deniz yeli
Göz kirpar misin yakamozlara
Sabahlarla
Ne söylersin de çildirtirsin
Martilari
Ne söylersin de costurursun
Ummani
Ne fisildarsin da kaçirirsin baliklari
Derinliklere

Yunuslarin basini oksar misin
El sallar misin kaptanlara
Uzaktan uzaktan,
Ey derya yeli sen bilirsin!
Neden özlenir seher yelleri
Neden sevilir ilik meltemler
Neden sevilir baharlar
Yan bakislar firlatir misin
Mahcup mahcup
Durulur masumlasir misin *******in
Karanliklarinda...
Söyleyemez misin, yoksa söylemek
Istemez misin
Senin de aglar mi
Gönlün seherlerle

[GooD aNd EvıL]

Esmer yüzüne ılık yaz rüzgârları essin.
O güzel gözlerine aman nazar değmesin.
Kimse seni üzmesin, incitmesin
seni seven, sevdiklerin değerini bilsin.
Bu kahpe dünyada tek teselli sensin.
Allah gönlüne göre sevgili versin.

Dinle büyük nasihat, yapmasan yapma der,
hayatta, doğru ve dürüst olanın hakkını yerler.
Ama sen genede doğru ol, alma kimsenin ahını
göreceksin ileride bu yaptıklarını mükâfatını.

Allah; sana öyle bir ceza versin ki;
bu ceza sana “mutluluk” olsun.
Kimse bu cezayı ömrü boyunca bozamasın.

Seni, kimsenin üzmesine izin verme
her yüze güleni, dost, kardeş belleme
bu dünyanın sıkıntılarını çeke, çeke geldim bu hallere.

Benden nasihat istersen eğer benden
kalbini, gönlünü seni sevene ada
çoğu zaman, gereksiz yapsan da hata
ağlayan, yıpranan gene sen olacaksın bunu unutma
o yüzden hep gül, gül ki çiçekler açsın, kuşlar ötsün.
Bahar rüzgârları, dertlerinin hepsini götürsün,
güzel gözler, iyilik melekleri yoldaşın olsun
bu şiir benden sana hediye olsun.

[GooD aNd EvıL]

ne oldu sana karanlığamı düştün
yoksa umutsuz hayalleremi küstün
dermansız kalmış gibi niye suskunsun
yazık olmuş sana ey deli gönül

yüce nehirler gibi akıp çağlarken
sanki susuz kalıp kurutulmuşsun
böylesine yudum yudum yanarken
yazık olmuş sana ey gönül

önceleri yoktu senden büyük
şimdi hapsolmuşsun bonun bükük
ne bu hal yüreğin kırık dökük
yazık olmuş sana ey gönül

aşk ateşi artık yar olmuş sana
bıkmamışsın yar elinden yanayana
terettüdsüz gitmişsin bakmamışsın arkana
yazık olmuş sana ey gönül

kara günlerden kurtulmak istersin
sen mahzun beklerken yar ne yapar bilmezsin
neden böyle ağlarda hiç gülmezsin
yazık olmuş sana ey gönül

engenler koymuşlar önüne yılmamışsın
yar böyle kaçarken neden somamışsın
bir gün olsun dertsiz kedersiz kalmamışsın
yazık olmuş sana ey gönül

dağ taş demez yorulmadan geçersin
yar nerdedir sevgin ile sezersin
yar buraya dese hemen gidersin
yazık olmuş sana ey gönül

acımadan dar ağacına asmışlar seni
göz göregöre nedensizce yakmışlar seni
savurmuşlar sevdalara küllerini
yazık olmuş sana ey gönül

hakim kırdı kalemini idam kararı
asmışlar seni umrunda değil
ak düştü saçlarına yokki yararı
yazık olmuş sana ey gönül

artık hakka aç sende ellerini
aşk ile semaya dik gözlerini
her gece yürekte büyüt özlemini
umutsuz umutlardasın ey gönül

şiir yazıp ağladında ne oldu
kaçtıkça senden kalbine aşkı doldu
bahçelerinde ela renkli çiçek soldu
yazık olmuş sana ey gönül

birden başladım geldim onbire
çare bulamıyorum kalbimdeki kire
ferhat kavuşamamış şirine
seni kavuşacaksın ey deli gönül

[GooD aNd EvıL]

Vardığın dergahta post ol, büyürsün
Gördüğün garibe dost ol, büyürsün
Meclise devam et, el sürme mey'e
Girdiğin sohbette mest ol, büyürsün.

[GooD aNd EvıL]

Ey güneş! ey yüzü tanrısallığın!
Vahşi çiçekleri sel yatağının!
Mağaralar! Seslerin duyulduğu
Yaban böğürtlenleri ormanların!
Otların altından duyulan koku!

Örnek yükseklikte kutsal tepeler,
Bir tapınağın ak süsü gibiler.
Yaşlı kaya, yılları yenen meşe,
Sizi izlerken duyumsuyorum da
Dağınık bir ruh giriyor kalbime!

Ey kızoğlankız orman, duru kaynak!
Karanlığın çivitlediği gül berrak!
Göğün ışığı pırıl pırıl su
Ne diyorsunuz bu haydut hakkında?
Ey doğanın bilinci, sağduyusu! .

[GooD aNd EvıL]

Sazım gümbür gümbür, teller sen diyor,
Akar gürül gürül, sular sen diyor,
Eyleyip te sorduğum kullar, sen diyor,
Ben nasıl tanımam seni, ey güzel gülüm...

Kahkülün perçemi, yüzüne düşer,
Gülüşün; kapanan yaramı deşer,
Gözüm görse seni, hep aklım şaşar,
Ben nasıl tanımam seni, ey güzel gülüm...

Bana her sabahta şafaktır yüzün,
Gözlerin kahveden, ateşten sözün,
Darağacı olur bana her nazın,
Ben nasıl tanımam seni, ey güzel gülüm...

20.02.2004 Taşkışla/Taksim

[GooD aNd EvıL]

Gözler...
Dağlanmış,
âmâ’lığı, merhametsiz medya’nın
kamaştırmasından olsa gerek.

Dil...
Lanetli ve suskun
konuşmaya gelince
dönmez yemek yediği an’daki gibi.

Yüz...
Maskeli,
baloya gider gibi
kapan peçeli olsa da
ekşi ve çirkin olmasa gerek.

Ölen...
İnsanların kanlı ve yarı-sıcak cesetlerini
taşırken kızılay sedyeleri
bulaşsa da kan
bilirim, yine de katil değilsin sen.

Parası...
hiç yok bir insanken
o takım, bu takım
deplasman, klasman
oley-moley...
ana-avrat düz gidilen stadyumlar da
tuzağa düşmüş o ham ‘seyirci’ ve
aptal olmasan gerek.

Yani bilmelisin ki...
Gözlerin her türlü kurtuluş çiçeği’nin
güzelliğine bakmaya yasaklı olsa da
nankör olmamalısın.

Yani bilmelisin ki...
Dilindeki o utanmaz suskunluk
bin şairin top atışları altında
Munzur dağlarının ufkunda gözlemlediği
al şafakla,
dağlara vuran kızıllığın süzülen
o sessiz yakamozu olabilse...

Yani bilmelisin ki...
Yüzümüzdeki maske
Roma arenaların da
kavgaya durmuş kölelerin hem başlığı
hemde,
oley-moley öldürülen
o özgürlük yoksunu
o izlenirken aşğınan ben, sensin oysa...

Ey bebe bedeninde uyuyan halkım…
Ben senin âmâ’sı gözlerin,
Ben senin cüretkâr dilin,
Ben senin gül yüzün,
Ben senin kanser’den sürgünde ölen,
Ben senin yoksul ama cevher sermayen,
Ey halkım...
Ben sakalı uzamış,
Dudağı kırmızı Dersim pekmezi tüten,
Sürgün bir şairim.

[GooD aNd EvıL]

Ey..........
Ey vefa!
Ne güzeldir her kilidi açan anahtar olmak
Ne kotudur her anahtara kilit olmak
İşte orada! Prangalar yemiş
yorgun yüreğim...
Ey umut!
Ama alnım yıldızlarda,soğuk bedenimi izliyorum göklerden
Sana ait ama sensiz bir benlikle..
Kollarımda suskun bulur sessizlik
Bir kısık dağ ateşinde uyanırken yıldızlar tek.
Ey sevgili!
Bana kış oldun baharlarda
O yüzdendir ki baharlarım kıştır benim

Ey rüzgar!
Uzaklarda mi kaldın simdi..
Hani ayni sabaha doğacaktık
Batarken sensiz buralarda
Ben evet ben !bir ay yalnızlığına oynuyorum.
Tek sahne ,tek perde,tek kayboluş
Tek kişilik bir oyun muydu hepsi?

Ey Çile!
Ne olur bana gözyaşının bittiği günden bahsetme
Bana sen değil senin hasretin yeter
Ne olur bana derdin bittiği günden bahsetme

Ey Aşk!
Gel bir daha dol içime ,
Götür beni buralardan,bu şehirden,bu diyardan
Savur beni sevgili kokusunun yetişmediği bilinmeyene
Ve bana asla ona ait bir şey söyletme

Ey olum!
Bana bakma öyle ,varsa hesabin kes bileti,kir kalemi
Ama bana Onu hatırlatan ölmeleri yaşatma yeter.

Ey hayat!
Sende yaşadım her şeyi,her çileyi,her bin kere yıkımı
Bir kere yaşamayı
Ben sendeydim ama sen bende değildin
Onun içindir ki sensiz acıyorum kollarımı ölüme

[GooD aNd EvıL]

Ey insanoğlu! yaptığınla sevinme,ettiğinle gerinme
Ulu dağlarla yücelik yarışına girip,kendinle övünme.

Senden büyük ALLAH vardır,onun sözü hep haktır
Büyüklenerek ona karşı gelene,cehennem müstehaktır.

Kalemle yazı yazmayı o öğretti,bilmediğini belletti
Beşikten mezara dek, hiç durmadan seni gözetti.

Nice nimetlerle bezedi etrafını,donattı bedenini
Akıl,idrak ve imanla güzelce süsledi her yerini.

Sakın nankörlük edip de şeytana uyma hayasızca
Son pişmanlık fayda vermez,cehennemde yanınca.

Uy onsekizbin alemin efendisi Hz. Muhammed'in sünnetine
Gir hiç tükenmek bilmeyen sonsuz nimetler cennetine.

[GooD aNd EvıL]

ey kara gözlerim
bakma artık o yare
o seni değil başkasını sevdi
gözyaşı dökme boşuna

ey kara gözlerim
dindir artık şu gözyaşını
bakışlarda bulma o manayı
sevdin sen onu
sen haklısın

ey bahtı kara gözlerim
gül biraz ağlama
sev biraz,baka baka ağlama
yoktur hayır sana
sen boşuna ağlama

ne yapsan olmuyor
sevmek çözüm bulmuyor
vefa arama o yarda
o seni anlamıyor