Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Biz Işığın Kızlarıyız
1/:
Biz zamanın kızlarıyız
Mekanın oğulları...
Onun için bir gün ölür
Toprağa gömülürüz.
Bir ölür,
Bin bir diriliriz...
2/:
Biz ışığın kızlarıyız
Şimşeğin oğulları...
Onun için bir gün dirilir
Karanlıkta süzülürüz.
Bir söner,
Bin bir görülürüz...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Koca Koca Defterlere Yazılıyız
1/:
Doğru biz de çocuğuz ama
Koca koca defterlere
Dizi dizi yazılıdır adımız
Gelsek de on yaşına
Hatta on beşimize
Küçülse göz bebeklerimiz
Minnacık ellerimiz büyüse
Annemizin gözünde
Hala elceğiz kadarız.
2/:
Doğru biz de çocuğuz ama
Koca koca defterlere
Kara yazılarla yazılıdır adımız
On yaşını gerilerde bıraksak
Son verip biberonlardan mama içmeye
Bereketli sofralara otursak
Bir elimize çatal alsak
Diğer elimize keskin bıçağı
Annemizin gözünde biz
Hala elceğiz kadarız.
Çocuğuz ama
Kara kaplı defterlere
Yazılıdır adımız.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kocaman Bir Ağaca Küçücük Bir Şiir
1/:
Koca ağaç kabul et minik şiirimi
Sana yazdım oturarak altına.
Nisanda çatlasın çekirdeğin,
Yeşil bir fide olsun,
Çıt kırıldım fidan olsun.
Göçmen kuşlar konsun kuru dalına.
Koca ağaç beni de al.
Beni de al yanına.
Kurbanım sana.
2/:
Koca ağaç kabul et minik şiirimi
Sana yazdım tırmanıp dallarına.
Mayısta patlasın topcuklu tomurcuğun.
Bir çilli çiçek olsun,
Yarığından sızan bal olsun.
Şekerlenen yemişlerin öbek öbek,
Damarlı yaprağın dal dal olsun.
Koca ağaç kuşlar konsun dalına.
Dostum ağaç beni de al,
Beni de al yanına.
Kurbanım sana.
3/:
Koca ağaç kabul et minik şiirimi
Sana yazdım kurulup çatalına.
Ağustosta gölgene sığınsın iki ihtiyar.
Miskli kokun yayılsın,
Buradan çok uzaklara.
Anneciğim yanıma, gelene kadar,
Ağaç kardeş beni de al,
Beni de al yanına.
Kurbanım sana...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Koca Kuyruklu Çomar
1/:
Köpeğim koca kuyruk,
Sıkıntın var bilirim,
Çünkü bakarsın buruk buruk...
Çocuklar mı taşladı kulübeni?
Yoksa haylaz kediler mi?
Boşalttı çanağındaki yiyeceklerini.
Tırnağını taşa mı taktın?
Yoksa yan mı baktın zalim Çomar'a?
Hadi söyle ağabeyine,
Kim çekti kuyruğunu?
Neden susarsın da yorarsan beni?
2/:
Köpeğim koca kuyruk,
Canın sıkkın bilirim,
Zira havlarsın buruk buruk...
Eğilmiş kulübenin çatısı,
Kiremitler savrulmuş neden?
Çevresine bahçenin kemiklerin atılmış
Sana ait her şey birbirine katılmış.
Haydi söyle ağabeyine,
Kim yırttı naylon kaplı pencereni?
Neden söylemezsin de yorarsın beni?
3/:
Köpeğim koca kuyruk,
Hüzünlüsün bu sabah, görürüm,
Baksana, havlarsın buruk buruk
Zincirini mi çekti sokağın haylazları?
Yazık sana!
O yaramazları korkutamadın mı?
Neden düşük kulakların?
Ayakların niye kıvrık altına?
Hadi söyle ağabeyine,
Kim kaptı kemiğini?
Söyle lütfen, yorma beni.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Biz Köylüler
1/:
Biz köylüler
Yani sizin köylüler,
Saf oluruz birazcık.
Yazın çatısız damlarda yatarız hepimiz,
Kimimiz uykusunda gezer gece yarısı
Bu yüzden sık sık yuvarlanırız
Saçaklardan iki adam boyu aşağı.
Kah kolumuzu, kah bacağımızı kırarız
Plastik ciklet nedir bilmeyiz,
Yaz ayları kengerdir bizim sakızımız:
'Cık cık da cık cık! ...'
Yani saf oluruz birazcık.
2/:
Biz köylüler
Yani sizin köylüler,
Sakar oluruz birazcık.
'Vur.' deyince öldürürüz sağlamı,
Ateşi söndürürüz 'Üfle.' deyince
Az buz değiliz çorak tarlalarda,
Ticarette ise hiç mi hiç uz değiliz,
Aha bundan katar katarız dağlarda,
Şehirlerde bir elin parmağı kadarız.
Otomobil nedir bilmeyiz
Bizim taşıtlarımız rahvan atlarımız:
'Cık cık da cık cık! ...'
Yani sakar oluruz birazcık.
3/:
Biz köylüler
Yani sizin köylüler,
Açıkgöz oluruz birazcık.
Çabuk dolsun diye güğümlerimiz
Sarıkızın sütüne kaynak suyu katarız
Batarız durduk yerde diken gibi
Bütün sevmediklerimizin kaba etine
'Çayımıza küp şeker alalım.' diye,
Çift sarılı yumurtayı kendimiz yemez
Pazarda ölmüş eşek fiyatına satarız.
'Ak,' dediğimize 'Kara,' der ama
'Nuh,' der, 'Peygamber,' demeyiz.
'Cık cık da cık cık! ...'
Yani açıkgöz oluruz birazcık.
4/:
Biz köylüler
Yani sizin köylüler,
İnat oluruz birazcık.
Az gideriz, 'Çok git.' denilen yere
'Gitme.' denilen yere ise uz gideriz,
Deveden önce atlarız hendekten
'Aman ha! ' demeden dalarız
Delidolu derelerin ortasına
Bin batman yük vururuz
Zavallı kocamış merkeplerin arkasına
Gelince coşkun çayın ortasına
Taban direr saatlerce kalırız
Sakinleşince ortalık, nedense
Tozu dumana katarız.
Parmak ısırtırız herkese
'Cık cık da cık cık! ...'
Yani inatçı oluruz birazcık.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Biz Savaşan Zavallı Çocuklar
I/:
Biz savaşan çocuklarız
Tanırız silahın yakıcılığını
Anne sıcaklığını bilmeden önce
Ne bebek yapar usta elleri
Bizim için annelerimizin
Ne de babalarımızın
Nasırlı elleri oyuncak araba
Oyuncak diye dokunuruz
Omzumuzdaki gerçek silaha
Biz savaştırılan çocuklarız
Sizi de bir gün tutar ahımız.
II/:
Biz savaşan çocuklarız
Dinlemedik güzel annelerimizin
Ilık ılık akan sesinden
Beşiklerimize yatmadan önce
Ahenkli ve sıcak ninnilerini
Mermiler vızır vızır geçti
Kulağımızın dibinden
Yumuşak anne kucağı diye
*******i nemli toprağa uzandık
Bürünüp yedi yaşın ilkbaharını
Ve kendi kanımızın sıcaklığını
Biz savaştırılan çocuklarız
Sizi de bir gün tutar ahımız.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bizdeki Kavak Ağaçları
1/:
Uzar bulutlara kadar gider,
Bizim köydeki servi kavak ağaçları.
Kasım kasım kasılırlar.
Onun için kavak olur gönderler.
Bayraklar yükseğe asılırlar.
2/:
Akar başka diyarlara kadar gider,
Bizim köyden esen poyraz yelleri.
Akım akım akarlar.
Onu için rüzgarlarda çekilir,
Dalgalansın diye bayraklar.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kanadı Kırık Leylekler
Bizim göçebe leylekler göçecekler
Bu kışın da sıcacık ülkelere
Yazın köyümüze geri gelecekler
Ama bizim kırık kanatlı
Ya da kırık bacaklı leylekle
Bu kış nasıl edecekler?
Katılamayacaklar her yılki göçe
Arkada kalacaklar onlar
Herkes güneydeki diyarlara gidince
Bu durumundan çok hüzünlenecekler
Yazın kendilerinin olan
Kara bacalardaki mutlu yuvalarını
Kışın gurbet el bilecekler
Belki de ayrılığa dayanamayacaklar
Bizim zavallı kırık leylekler
Belki de kendilerine kıyacaklar.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bizim Akasya Ağacımız
1/:
De bana kim dikti seni?
Bahçemizin kıyısındaki küçük ülkene
Söylesene bana akasya ağacımız
Senin acın acımız,
Bayramın bayramımız…
2/:
Hemen hemen her sabah
Sıyırınca çiçeksiz perdeyi penceremden
Çok şeyler anlatırsın bana
Yani karşı penceredeki arkadaşına
Ama bir tek söz söylemeden
Mesela bilirim kaç yaşındasın
Ne zaman yeşille donanacaksın
Ne vakit boyanacaksın sarıya
Hangi ayda gözlerin yeşil bakacak
Ve ne vakit akacak sarı sarı
Tabanındaki toprağa yaprakların
Dalların hangi ayda çırılçıplak kalacak
Ne zaman buluşacaksın beyazla
Bilirim yazda nasıl
Kış mevsiminde nasıl olacaksın
3/:
De bana akasya ağacımız
Kim dikti seni bahçemize
Yani tam yüreğimize…
Her zaman karşımızdasın
Ortaksın üzüntümüze ve sevincimize.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bizim Bitişik Komşular
1/:
Duvarı bitişik komşularımız
Nerede görseler beni
Meyve yüklü bahçelerinden
Kırmızı elma ya da olgun armut
Veya kiraz koparıp
Verirler hediyemi.
2/:
Annem mutfakta çorba pişirir
Tencereye kokulu nane eker
Duvarı bitişik komşular
Alır kokusunu nane kokulu çorbanın
Sanırım canları çeker.
3/:
Bende davranırım hemen
'Bana ne bana ne.' demeden
Nane kokulu çorbadan
Duvarı bitişik komşulara
Dağıtırım teker teker.


Ahmet Yozgat