Emel Can

[jockeя]

Düşlerim Sevda Halayı
durmaz bu yürek

düşer kalemimden anlık dizeler

bir sen kokarsın

birde içli bir şiir

belki sevdanın alıcı bir düşüdür

bu kurulan köprü

anlık yazılarımın içinde

bir can çıkar gelir

süzülür yıldız gece arasına

sen ordan açarsın pencereni

şekillendirirsin yıldızları

sahi hangisi ben

hangisi sen geçtin

yada ne kadar gecikmiştik gecenin peşine

başı-boş sevdanın dayanılmazlıgı

gözlerim gözlerinden geçiyor

düşlerim sevda halayı işte

bir ses olursun

sesim sağanak olur

dökülür sevda sevda

dökülür hece hece

bu kentte ayak izilerimin kaybolduğu

sana düştüğü yerde.............



Emel Can

[jockeя]

Ey yâr
Sana sunuşlar sana susayışlar var gönlümde
Derdimin dermanı sende ey yâr
Biçare gönlüme ol dildar
Hasret sana yürekten sevişler
Bitsin artık gamlar kederler
Söylesin hep aşk ile diller

Sana koksun hep güller
Sen bahar kokulum
Sen sardığım leylak
Renk renk yedi verenim
Heyecanım canım
Sen sen varsın
Tutup saramadığım
Sen varsın yüreğimde

Bitsin artık gamlar kederler
Söylesin hep aşk ile diller
Ömrümüzün şu son deminde
Eğilişler var bilki önünde


Emel Can

[jockeя]

*******
......

Sabahlara
ayarladim
yüregimi......

*******
uzuyor
siyah
ve
büyülü intihar.....

Cüce
baykuslar
tünemis
damlarda
*******
puslu...

Ah ******* bilki
yılanlar
kıvrım
kıvrım
sinsi tislayışlarda.....

Ates böcekleri
yanıp sönüyor
lal sesli
geceye tutsak.....

Ah be can
sabahlara
ayarladım
yüreğimi.....




Emel Can

[jockeя]

Gurbet Bayramları
gözlerimde cocuklugumdan kalma bir hüzün
kıpırdamıyor içim eskisi gibi
her bayramda artar gönül efkarım
yaralı bir şiirdir gurbette bayram

vuslattır gönülde bayram sabahı
üşürüm kendi içimde gurbet olurum

sızlar yüregimin köşesi içimse buruk
hüzündür bayram hasret heryanım
dudagımda gezinir bir garip türkü
gözlerim dolar biçare iç çeke çeke


Emel Can

[jockeя]

Gül
Hasretti çektigi bülbülün güle.
Bülbül mahsun,derinden ah cekişte.

Özlemler vardır arada kavusamayışlık.
Mevsim mevsim şekillenir gerçeklere.

Adı güldür güller gibi magrur.
Yüreğine atar anlatamadığı sevgiyi.

Dolup dolup taşar ve sızıntılar başlar.
Dökülür damlacıklar süzülüp sele karısır.

30 Ekim 2006


Emel Can

[jockeя]

Hasret
Bir gül dikeni batıyor yüreğime her gece
Sararmış sayfalarda güller kuruttum
Kırık dökük anılar hiç düşmüyor dilimden
Çöl bir cehennem şimdi kavruluyor yüreğim
Gün ışıgı bilir *******im şahit
Ay şahit tutkularıma yıldız şahit
Hasrettir adı onca çekilen acıya
Dalgalandı gönlüm denizler gibi
Deniz öykümü çoğalttı ben ağladım
Bilmeni isterim canım seni buluta yazdım
Yağmur olup ıslaklıgını toprakla yaşadım


Emel Can

[jockeя]

Maziyi Anarken
Karşılıklı evlerimizin,
sarmaşıklarla sarılmış penceresinden
bakışan iki utangaç sevdaydık seninle.
daha çocuktuk o yıllar,
sen gülüşü afacan bakışlı,
ben içi yangın kanarya sırdaşlı.
serin bir ıslık gibi girerdin düşlerime.
geceyi donduran haylaz soguklarda,
buz tutmuş saçak altlarına sinen
ürkek kediler gibiydik seninle.
saçımın kakülünü kaldırıp,
dokunurdun alnımın terine.
yüreğim düğümlenir mavi masal olurdun içimde,
kar sana yağar ben donardım,
alnımızdan öpüp geçerdi deli rüzgar.
yalnızlıgın ıslak duvar diplerinde titrer,
üşüyen ellerimiz kilitlenir savrulurduk kavrulurduk.
annem bahçe kapımızın önüne çıkar,
hadi eve artık akşam oluyor derdi.
ben gözleri eda nazıyla sana bakıp,
sesim soluğum kısık biraz daha kalalım derdim.
ayaklarım ne zaman bahçelere yönelse,
incir ağaçlarının gölgesinde
uyuyan yüzünü saatlerce seyrederdim.
kalbim çarpar aklım durmadan iç çekerdi.
ah bu yüz öldürecek beni der,
kirpiklerim batardı gölgelerime.
günler ay olanda, aylar yıl.
karlı bir kış sabahı taşındınız mahalleden,
oysa ne çok şey vardı yaşanacak.
o gurbet rüzgarı esmeseydi,
koymasaydı seni uzun bir ayrılıga,
bir yıldız gibi kayıp gitmiştin ellerimden.
çok aglamıştım ardından.
o gizli hüznünü koparıp benden,
çekip gitmiştin çaresiz.
dönmedin yıllar yılı.
her sene mahallemize ugrar,
mazide yaşadıgımız incir agacına yaslanıp,
yapraklar gibi dökülürüm köklerine.
içim titrer ve bir film gibi anılar geçer gözlerimden.
hep asılı kaldı yüreğimde düş sevmelerim.
anılara dair ne varsa yansıtıyor hala aynalar.
çocuk ellerimizle hazırlamıştık ilk sevda ateşini,
gece yarılarına sıyrılan aşkımız şimdi nerde?
neden samanyolu bizden habersiz göklerde?
çaresizligim bırakmıyor bir türlü seni anmadan.
damla damla düştün yine geçmişten gözlerimin nemine.
sana bakabilme ihtimalini sargılayıp içime;
doya doya ağlayamadım!
aglayamadım.........


Emel Can

[jockeя]

Kırılgan Bakış
Kirilgan Bakis

Bilmedigim bir sehrin ortasinda
Aniden düser omuzlarima aksam
Aglamakli gözlerimi ariyorum
Yitirdigim maviliklerde
Tutsam öldürsem kendimi
Siirler ayaklansa üstüme
Hislensem hiclensem
Bir sabah rihtima vursa cesedim
Masum yüzümü bulsalar kendimi kaybettigim yerde
Alir koparir bizi bizden
Belki öc biter yarim kalir dizeler
Isiklar yanar kent sana güler
Isiklar yanar ve ayaga kalkar ölü cesedim
Solgun yüz
Kirilgan bakis
Ve geride
Bir kadin gider
Denize....

19 ocak 2007


Emel Can

[jockeя]

Ne Çare

Şarkılar dinliyorum eski bir radyodan.
kanımı titreten feryadı figan şarkılar.
küskünüyüm bu yerlerin - mavi akşamlar efkarı ben.
yapışkan bir sis bulutu yer etti gözlerime.

ıslak ve titrek, yerinden sökülürken *******.
içimin ince zar sesinde kayıp düştüm maviliklerden.
dikilen göz uçlarımda seke seke yazdım şiirler.
hangi duraktan geçer mutluluk, sen yoksan eğer?

ilk hangi garda inmeliyim, geçip giden zamana inat.
oysa en kalabalık yolculuğumun tenha köşesinde.
çiğdem bakışlı gözlerimin, bir yol tuzagında.
ve saçlarımda sahte gülüşlerin,
sahte bir rozet gibi takılı kalışını nereden bilirdim.

kızıl hıçkırığımı gizlerken kırgın yüreğimde,
yüzümü mavi dalgalara savursam ne çare?
ışıksız fenerler ve karanlıktı denizler,
ağında çırpınan küçük bir balık gibi.
karaya vurmuş duygularıma ne çare?

gözlerimden ağır ağır düşen damlalar,
bir çiçek solarken ömrümden,
yüreğimin gölgesinde üşüsem - ne çare?

bir fidan kırılıyor mavi bahardan,
oysa ne çok severdim şarkıları.
aşkın kırmızı rengini,
saksıda mor menekşeyi,
şimdi acılar ayaza kesiyor.
aşk kanatır yarayı ne çare?

hüznüm fırtınalı göl diplerinde
ve adımı bile bilmediğim
bir yolcuyum her yere uzak.
pembe umutlar, mavi düşler
ve rengim yok artık.

bağıramadıklarım şiirleşirken,
maviliklere kayıp gitsem ne çare?
yar ne çare? ne çare? ...


Emel Can

[jockeя]

Öğrendim
Düşünmeye başladım artık akıllı bir biçimde

Sağ duyu ile duygularımı gömerek görme adına

Nostaljilere yer vermeyenleri aşka ihanetleri

Sahte dillerde sevişip yüreklerin ne kadar kaypak

Sözlerin yalan dolandan ibaret oldugunu öğrendim...


Bir ömrün nasıl elimizin altından uçup gittiğini

Seviyorum derken sevisizlikte kaldığını kandırıldığını

Etrafın nasıl bir ihanet çemberi sardığını yaralandığını

Dostum derken yüzüne gülüp sırtını dönen

Hiç bir şey olmamış gibi tekrar yüzüne gülücükler veren

Hiç hakkı olmadığı halde hakkı savunup haklıyım diyen

Sahte yüzler sahte sözler olduğunu öğrendim...


Saygıdan söz edip saygısızlığın alasını yapan

Yüzüne gülerken ısıran dişleri içinsiz hiçsiz

Sözler sarfeden dillerin olduğunu olacağını

Hayatın her kademesinde an ve an karşına çıkacağını

Kendinden başkasını düşünmeyip hep benim diyenleri

Saygı sevgi yoksunluğunda kimliklerin olmadığını öğrendim...


Emel Can