Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kaftan! ...

nükseder kimi hastalıklar
eylüllü ağıtlara benzer
silinmez hiç
çölü çekmek gibidir içine

biri bozdurarak harcar kendini
ne bütünlenir daha
ne 'üstü kalır' alacaklısında

kiminde kül
kuyum tozu
ayrıksı bekleyiş
ışığa susamış kilitli bir kasanın
soğuk yalnızlığında

sabır taşı biriktirir bir başkası
uzun soluklu kader tayında
semere vurulmuş ağır torba
yalandan yaşar
hayata hiç “merhaba” dememiş gibi
ölür yalandan

bilmeyiz nerdedir onca delik
yüzümüzde tutuşur nükseden hastalık
bin yerden paralanır deli kaftan
sonrası derin acı...yeis
çarpılır ruh terazisi
mihengi noksan

sönmüş bir balonu yeniden uçurabilir misiniz
kaynak tutmaz bu yüzden eylülde gözlerimiz


(27 Eylül 2005 – Eylül Dosyası)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kan Revan…

keyfiyet şal örtüyor üstümüze
börtü böceğe emanet insanoğlu
kaygılar
bin ayaklı hayalet

içimin fırtınasına bağışla beni
hayra yor!
düşler bilir boşlukta yürüyeni
kusurdan sayılmayan dikenin mahremini

“gerçeğin çölü”ne* indiğinde şal
ırmağımız çelimsiz gümüş
“mürekkep zaman”lar**iğneli

darp izlerini kutsayan bahçedir bozkır
akıl karartmasına
komşu arayan

serseri bir ayazın arka avlusunda
bir buhrandan ötekine tek ayak üstünde
yarım kafiyelere sığınırız
kan revan


(*) Zizek
(**) Enis Batur


(19 Ekim 2007)
6.Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 31

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kedi…

- Dağlarca'ya


taçsız geçilen kapıda evrildik
- kuşkuyla bakardı hayvanımız –

olmayı seçtik soyunurken
ağaçlı meseller gibi
ölmeyi

vasiyet bırakmıyor giderken hayat

“aşk! ” dedi önce
yıllar sayfadaki tırmık izi
eskitilmiş ölüm
:
sonrası “aşk” yine

anlaşıldı!

sözcükler kaygılı kedi
arka sokaklarda çarpışan
eşkâl sormuyor “şiir hayvanı” *
o ki hep bağışlayan…


(*) Fazıl Hüsnü Dağlarca
O ki, 94. yaşına adım atmış bir çınar!
Delikanlı yüreği ve “İçimdeki Şiir Hayvanı” ile çıkıp geliverdi ansızın…

(1 – 13 Mart 2007) - 6. Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kepçe…

-Erdal Öz anısına

dilimdeki kemiktir elini tutan
kızışmış sözcüklerin
masumiyeti dibe sürüyen taşlar

aldatmayız kendimizi hiç
zehirlenmesin diye bilinç

o sıra
iç hesaplaşmalar
“hiçlik”le tanışırlar kıyasıya

geride kırılacak kemikler kalır bir
bir de taşlar

ibre eylemden yana

içe döner yüzünü
söze vuran mızrap
:
sabır sınavı

çok yaşamışlık taşmakta olan süte kepçe


(6 Mayıs 2006) - 6.Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kerpeten! ...

çürümesin şiirin kemikleri ruhlar gibi
çelik tüylerimi takınıp geldim

paslandı fildişi kuleleriniz
gördüm ah!
sorguçlarınızdan kan damlıyordu

ağladım
ve siz kandınız, öyle mi!

mesnetsiz bir saltanat artığıydınız
kangrenleşmişti diller
__yeniyetmeler sumen altı
Atlantis’ten bin beter batıyordu sultanlığınız!

cinlerle raks eden tacın cülus bekçiliğinde
mürur-u zamana uğradınız şimdi
rehin diye ödünç verdiğim meşin bu gül şiirden
tek kişilik mülkümün
burnunuza uzattığı çiğ etimdir!

mora çalar bir iştihanın söktüğü dişlerdeyim
öncesi tufan
“sırtlanlar arenası”

ötesi m e y d a n!

sur içinde bilenmekteyiz, bilesiniz!



(Bildiğini sanmak değil her şeyi, bilmediğini bilmektir marifet!)

(3 Nisan 2006) - www.blogcu.com/nimo

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kışlak …

ileri gidiyor bu mevsim saatleri
aç gözlü rüzgarlar yutuyor sevdiklerimizi
orda bir yerde bekliyor sonsuzluk
kapı duvar
:
içim kale

kum tanelerinden kalp yapıyorum
çırılçıplak soymadım henüz eylülü
borç senetleri ödenmedi şiddetli yele
bekliyorum

sararan yaprakları kuş sanırdım evvelden
toplanıp giderdi mahzun çingeneler
meçhul bir adrese doğru yol yılgını
bilmezdim sonyaz çiçeklerinin
vakitsiz solduğunu
yuvasızlığa bayrak açtıklarını güz günlerinde

erken çöküyor acının gölgesi
kumdan ördüğüm palamarları
sebepli sebepsiz çözüyorum

dışarısı gece nöbeti / zalim
yaşanmamış saatler ve ben
ve içim sevgiyi vururken
derin bir yalnızlığa yürüyorum
:
ölüm beslemesi çelimsiz kalbim
eylülden yana kışlak…


(27 Eylül 2005) – 'Eylül' Dosyasından

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kızıl Karmaşa…

soysuz bir eylemin cankurtaran sürücüleriyiz
soluksuz kalır
sayılmaktan yorgun düşen gün

suretadır yolu düzünden özümsemek
o denli can sıkıcı bir de
sıra dışı anlamlar çıkartsak
tersinden okusak mesela acı ve hazzı
yarı meczup bir anarşist gizlense
ruhun kırk yamalı çekirdeğinde
çelimsiz bir aydınlık düşse payımıza
kan bürüse kalpte yırtılan ah’ı
:
ötesi yol kazası!

hangi ufuk ağırlar borçlu takvimleri
hangi har
hangi ecel artığı ölüm bekçisi
bilir mi “dağ” yalnızlığını
çekirdekte yaşanan k ı z ı l k a r m a ş a y ı?

aldatır öte yakadan vuran sayha
yaşamla cebelleşiriz
yol ahraz
tiz bir zulme açılır sürgüsü kalbin
insanı anlatır gül bahsinde kül kanamalar
:
:
“ölüler hep aynı yaşta”*

havada siren çağrısı!


(*) Gufabe: ‘Üzerine Alınan Notlar’

(28 Haziran 2006) - 6. Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kriko…

hışmınız bir imge
vazgeçilebilir ödüllere benzer

en kışkırtıcı renk halâ cebinizde
görünmeyeni aramak
bilinene susmak
evrimleşme sebebi

baş özne!

siz - biz - onlar
hiç
süfli eylemler
boşlukta gezinen
göktaşı

erkin tarifidir bilgelik
sihirli değnek
yerinden oynatır harlı zamanları
zarı deşerek

ego
ete ağır gelen kriko
öfke
sesimize nafile ünlem!


(10 Ekim 2007)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Kuşanma…

bilsem ah!
hangi anlamdan
çaldılar bizi
neydi
gözyaşımızın
rengi

hangi şakidir
güneş kılığında
alfabeyi dağa kaldıran
sevgiyi öğüten koyaklarında

ki böyle silah kuşanma isteği içimizde!


(1 Mayıs 2007) - 6.Dekad

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

…Lemurya…

çift yumurta ikizi
öz’de kalmaya karar verir bir gün

kromozom karmaşası!

düşer göksel yüz
ikiye indiğinde
sarmalların sayısı

öldürülür bu yüzden
yaşamak için ölünür bir de

ağırdır epiloglar

tanıktın kargaşaya
bilirsin
sen koy adını soysuzluğun
:
nasıl da kesiyor dilini insan
son’lar kapıya dayandığında

sırtımızdaki çıbanı sen anlat Lemurya!


Aralık, 2006 – Hayal Dergisi, Ocak-Şubat-Mart 2007, Sayı 20

6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 53

Naime Erlaçin