Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Tarih

bir sonbahar ekim akşamı
dökülür eski yapraklar bir bir
ağır bir yolcu
eski bir gemidedir
acımasızca bu günlere gelir

zihni şuleden yakar geçer
ardından dinginlik belirir

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Tekrar Yol Ağzı

tozlanmış uykulu hayallere yazıldı
yüreklerin sesi şiirler hatta şarkılar
kesti gelincik dudakları iç sızısı bıraktı
kapıları kapandı aralıklarda elleri parçalandı
bildik hikaye yazılırken silinen
şimdi daha da keskin incelen sayfa
ah öyle son ki!
değişmeyen kişilerin değiştiği


tekrar yol ağzı
aynı hikaye
kimse papatyalı patikayı seçmedi

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Telefon Tuşlarında Sevda

söylemek istedikleri
beyninde
ve sevda birkaç
telefon tuşunun ötesinde
gurur
kelepçesini vurmuş
parmaklarının ucuna

çıkmayan sessinin
bilinen aynı nakaratı
dilinde aynı bitmeyen
istekli yaralı şarkı

tepede martılar
uçuşur
gagalarında zamanın
rüzgar çarkı
çocukluğu da
düşüp ağlar
avuçlarında
kalır
serçelerin kanatları

misketlerini
dağıtır
gençliğine
kabullenemez
iki adım ötesinde
ağlar kadınlığı

çocukta değildir
arsızca söyler
gençliği

yaşlılığı
zamanın
kıymetini ipekten biçer
çabuk olsun ister

sevdası yapışır
telefonun tuşlarına
tutup kadınlığını saçlarından
gururunu çocukluğuna
vurdurur
çocukluğunda

_______________-alo
_________________kelebekler
_______________________‘eflatun’

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Teselli Başarı

en büyük başarı
doğmakla başladı

şimdi bu yaşta olmak mesela
bakıyorum ya kendime
hala nefes alıyorum hani
yaşamın amacı
olması gereken ben
kaybolmamıştır umarım
yaşanmak istenenler

atılıyorum yine
gönlüm yaz ortasında hazan
ağzına kadar dolu ya acılarım
sahilde çocuklar oynuyor
kum yürekli kum dehasını
şiirler uğurlarken hani
başarı
yine karanlığı yardı
düştüm
beni tanımadığım sevgiler sardı

kemiklerim kırılmıştı sonuncuda
aksamam ki ondan
oda kaynar sevgiler gibi

başarı ki
yüreği yeniden sardı

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Titreyenler

kalemimin uçunda titreyen
isme gelmez duygular

resmi yapılmalı kolayından
gülen ayva ağlayan nar
tüm dünya rüyalarını sığdırmalı
bir yağmur damlasına
akıtmalı ruhun toprağına hissetmeyi
teninden iliklerine ve son durak yalansız gözler

tapınaktan çıkmış deri değiştirmiş huzurlar
taksın suratıma
gülümseyen yarınlar dudaklara
parmak uçlarında tutkunun şerbetleri
ibrişim saç telleri sevgi alev bulutları

kalemimin uçunda titreyen isme gelmez duygular
belki resmi yapılmalı kolayından
açan son çiçeği yakalamalı
herkesin kılıfı gönlün yakasına takmalı
parçalar bütün olmalı
ayıklanıp aşılanmalı
kırılan kuruyan duygunun dalları
gizem parçalarda tek tek toplanmalı

zafer tamamlamak adına
vazgeçmek terk etmek için
sürünmek ise yeni kalkışlara
cennet cehennemdir düşünceler
yan kavrul ve don durmadan

yaşam mı düşündükçe var olan
zihnin güçlü olduğu yerde
yaşlı duygular var gönülde
yenilenmek genç hisselere
oluru olmazı beklemek ki
yetişmek nefes almak hücrelerinle

kalemimin uçunda titreyen
isme gelmez duygular
doğur-öldür
ağlat-güldür
ister yaz ister yazma

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Topla Sevgini

toplayamazsın
sevgiyi bir yere
aynan yoksa

içimden sökemedikleri
bir sen kaldın ki
bu kadar zor muydu
sevmek beni

çift şeritli
yollarda
gölgelerin adı yok
bir bilemediler beni
ezilenlerin izi çok
yere düşmüş kelimeleri
tut sen kaldır dedikleri

başta
bir cennet verdikleri
kehribar sarısı
yalnızlık
sonrası
cehennemin kendisi

ah öyle ki
yoksa aynan
toplayamazsın
bir yere
sevgini

bir tek seni
içimden sökemediler gitti


_______________ayna (!)
__________________nerdeysen
__________________________çık
____________________________ortaya

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Toprağa Verdik Sevgimizi

daha yeni
yani dün
kendi ellerimizle
verdik toprağa sevgimizi

içime birgün önce ateşi düşmüştü
doğmuştu besbelli
benden selam olsun kalanlara
yeter ki
sağ olsun kalanlarda

henüz körpecikti
bahardı filizdi
küçücüktü yaşamı yaşayarak öğrenecekti
ilmek ilmek
aşkı öğrenecekti mesela
ihaneti ve terk etmeyi
büyüyecekti
gencecikti
öldü de gitti

ne yazık ki
heyecanlarda yaşamaya
yetmedi yüreği


'daha dün toprağa verdik sevgimizi'

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Uğursuzmuş

işitende yaşam
baykuşlar ötünce uğursuzmuş
ben bilmem

baykuşlar çığlık çığlığa
anlamam ki
ben neden duymam

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Uyandırdı Ninni

yaşadığına minnettardı

gece ısıtıyordu kemiklerini
üşüttü güneşin yağmuru

isimsiz şiirler ninnisi

kırıldı ayna
bulundu kayıp parça

Şule Aydemir

[GooD aNd EvıL]

Uyandırın

gök gri yer gri
oysa ne çok severdim o rengi

denize sordum mavi nereye gitti
dedi -fırtına duruldu rüzgar terk etti
deniz ininde gri

bahara sordum nerede renk renk çiçeklerin
ses vermedi o da çoktan geçmişti

yaz ortası hazan sonu olur muydu
toprak ölümlüleri sarmış katmış kendine
renk kemikleşmiş gri
gri gri gri

yeter getirin
ey bencillikler
şu siyah-beyazı
dürtün uyandırın beni

Şule Aydemir