Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hayattan Yana Durmak İçin

Hayattan yana durmak için
Aykırı olduk çağımıza
Sevgisizlik çağında
Aşık yüreklerimizle...

En tehlikeli kitapları okuduk
En zorlu yollarda yürüdük ömrümüzü
Kimimiz şiir yazdı
Karanlığa küfretti *******ce,
Kimimiz ömrünü koydu ortaya
Kırıldı boynumuz en delikanlı çağında

Hayattan yana olmak için sadece
Asi olduk çağımıza...

[GooD aNd EvıL]

Haydi Dağlara Vuralım Kendimizi

(*Sevgili abim Mim Kemal Ertuğrul'un 'Yazdan kalma Bi'ş' şiirinden imgelemime düşen...)



Haydi dağlara vuralım kendimizi, yemyeşil ormanlara...
Sadece kuş cıvıltıları bulaşsın mısralarımıza.
Görmesin gözlerimiz
Dereler gibi akan kanın kızıllığını,
Duymasın kulaklarımız
Savaşlar ortasında kalmış bir bebeğin ağla(ma) yışını

Haydi dağlara vuralım kendimizi
Acıların yanımıza uğrayamayacağı diyarlara
Hiçbir çığlığın ulaşamayacağı kadar uzaklara.

Ah güzel abim
Boşuna aslında bütün çırpınışlarımız
Adım gibi biliyorum ki
Sen, bu dağ başında bile
Annesini arayan bir karacanın
Parlayan gözlerine bakıp ağlayacaksın.
Belki bozduğun için farkında olmadan
Bir karıncanın yuvasını
******* boyu uyumayacaksın…

Senin suçun değil
Gül yaprağının yankısında kırılan sırça yüreğin.
Öyle isterdim ki
İpinden kurtulmuş bir uçurtma kadar hür olabilmeni

Bekle güzel abim
Zulüm sözlüklerden çıkartıldığı gün
Gül yüzlü çocuklar
Kızıl çiçekler bırakacaklar mezarlarımıza…

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hep Aynı Yerden Başladık Yola

Hep aynı yerden başladık yola
Hep aynı yere vardık sonunda

Anladık ki sonunda biz bir adım bile yürümemişiz
Ve bir sayfasını bile okumadan
Sonuna gelmişiz bitimsiz sandığımız hikayenin

Tanımsız kaldı bütün kavuşmalarım
Ayrılığın bütün duygularımı yağmaladığı yerde

Düştü son bayrak yere
Soldu duvardaki slogan
Bir kez olsun öpemeden alnından
Yüzüne toprak kokusu bulaşan o güzelliği
Sarılırken bir yari kucaklar gibi
Hayatın ince beline
Kesildi bir anda bütün sesler
Müzik sustu
Ve başladı sessizliğin ölümcül saltanatı

Aynı acılardan yanan yüreğimiz
Ve hep aynı sözlerle sarmaya çalışan açık yaralarını
Yorula yorula yine aynı yerde tükenir...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hep Bir 'Sen' Var Düşlerimizde

Hep bir 'sen' var
Düşlerimizde
Gülüşlerimizde...
Hep bir 'sen' var
'Sen'in olmadığın *******de bile

“Sen”in olduğun şiirler yazıyorum.
Beni “sen”sizliğe mahkum ettiğin *******de.

Hep bir 'sen' var
Düşlerimizde
Gülüşmelerimizde

Anladım ki artık
“sen” olmadan da yaşanabileceğini
Beni “sen”sizliğe kurban ettiğin *******de
Ancak
Şiirsiz asla……………………………….!

[GooD aNd EvıL]

Hep Bir Işık Vardı

Hep bir ışık vardı o tünelin sonunda.
Bir yol vardı ömrümüz boyu uzanan
Bitecek bir gün derken hep bizi tüketen

Umut hiç eksilmezdi içimizde
Katık yapıp ekmeğimize kattığımız akşamlarda
Olmasa da yanımızda
Olmasını umut ettiğimiz bir gülümseyiş vardı hep

Hep bir ağızdan söyleşir
Türküler söylerdik hep bir ağızdan
Sürgün olsak da severdik yaşamayı
Aç kalsak ta kaybetmezdik
Yarınlara olan inancımızı

En kötüsünü görmüştük
Vurgunların, talanların
Kıtlıklardan, kıranlardan geçmişti yolumuz
Ama yine de bir ışık vardı tünelin sonunda
Kendimiz tükensek de
İçimizde hiç tükenmeyen umudumuz vardı.

Bütün baharlar yakındı bize
Soğuktan titreyen ellerimize rağmen
Her şeye rağmen yaşamaya değerdi gelecek.
Filizlenecekti elbet
Yüreğimizde aşkın en güzel çiçekleri
Yani yakındı
Ateşler yakıp dostluk bahçelerinde
Etrafında tekrar türküler söyleyeceğimiz günler

Hiçbiri olmayacak olsa bile
Ne kadar güzeldi bir bilsen
Düş kurabilmek…

[GooD aNd EvıL]

Hep Ertelenmiş Bir Şiirdi İçimde Aşk

Hep ertelenmiş bir şiirdi içimde aşk
Mutlu günlerimi atlatmayı beceremezdim bir türlü
Ayrılığı anlatan tek bir hece bile yokken yazdıklarımda
Her gece göğsümün üzerinde gezinirdi hüznün elleri

Evcilleştirilmiş acılarım vardı benim
Küçük bir yaraya değen tuz zerreciği gibi dayanılır.
Öyle zordu ki
Acıyı sahiplenişime sıradan bahaneler uydurmak.

Bakir kelimelerin ardına sığınıp
Yüzüne tükürüyorum şimdi aşklarımın
Ne söylesem eksik kalıyor
Nereye gitsem uzuyor yollarım sürekli...

Kızma ne olur bana
Kitap harfleriyle konuşmayı beceremiyorum artık
Ağzımı bıçak açmadığı zamanlarda
En çok kendimle dertleşiyorum
Kendimi bırakıp gittiğim yollar sana varmıyor
Eksik kalıyor kendimden çaldığım zamanlar

Hep ertelenmiş bir şiirdi içimde aşk
Anlatmayı beceremezdim bir türlü
Seninleyken sensiz olmanın kederini...

[GooD aNd EvıL]

Hepimizindir Bu Şiir

Bir şiirdir söylenilen
Onların şiiri
Yani bizim
Yani sizin
Yani hepimizin

Hürriyet uğruna esir düşene bu şiir;
Eşit olalım, hür olalım derken
İncitmezken bir karıncayı bile
Bir somun ekmeği
Tedirgin, umutla, cesaretle bölerken ikiye
Sessiz sedasız gidene
Meçhul bir vakitte bir meçhule...

Mutlu tok bir yarın için aç kalana bu şiir
Emeği;
Ellerimizin, beynimizin, yüreğimizin,
Emeğe sınır koymuşlar bugün
Emek açlık sınırı altında
Ve ellerimiz,
Beynimiz,
Yüreğimiz,
Açlık sınırı altında bugün
Onlara bu şiir
Bu şiir emek döküp,
Aç uyuyanındır...

Yaşamak için ölene bu şiir;
Sevgisiz, karanlık
Ve zulümle yaşamaktansa
-Bir on dörtlünün namlusu ucunda yaşamak gibi-
Dağ başlarını sarmışken ihanet ve yalnızlık
Düşmek yola
Sevdayı katık yapmak ekmekle
Arkadan yaklaştıklarını bilerek
Yürümek kararlılıkla
Dağların ardından yükselecek güneşe doğru,
Bu şiir ölenindir
Bir halk yaşasın diye ilelebet...

22 Ekim 2002
22: 47

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hepsi Bir Kandırmaca

Hepsi bir kandırmaca
Duvarları delip geçen bakışlardaki sihir,

En sağlam duvarları yıkacak rüzgarları
Doğuracak olan en coşkun çağında
Koskoca bir evreni alıp avcunun içine
Paramparça edip bir anda
Sonra yepyeni dünyalar ve güneşler yaratacak kadar
Çılgın ve korkusuz yaşında
Nedir bu durgun sular gibi
Kendi sessizliğinde boğuluşun
Milyar milyar atacakken kalbin
Dünya dünya soluyacakken gökyüzünü
Bir kalp atışına bağlı saatli bomba gibi duruşun niye

Öyledir ki
Günü gelir
Üç metrekarelik karanlık bir odada dünyaları
Veya koskoca bir dünyada karanlık küçük bir odayı yaşarsın
Günü gelir aldırmaz olursun
Olup biten alçaklıklara
Silinir beyninden koskoca bir halk
Zapt eder yüreğin beynini
Artık bir yürek ihtilalidir beyninde yaşanılan...

Aşk denen aptallık hapının uyuşturduğu beyninle
Büyürken yüreğin beynini küçültürsün...

Oysa kavgada yaşamak vardı aşkı
Bileyip bir sevdayı saplamak sevgisizliğin bağrına
Unutup gitmek değil bir halkı
Bir halk olmak aşkın kucağında
Yıkıp yeniden sevgiyle kurmak
Bu sevgisizlikten kararmış dünyayı...

29 Ocak 2003
02: 14

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Akşam Yeniden Yazabilirim Bu Şiiri

Her akşam yeniden yazabilirim bu şiiri
Ellerimin titremesine aldırmadan

Bambaşka bir uykudan uyanır gibi
Kendi ellerimle yeniden yaratabilirim
Çalınmış sabahlarımızı

Hiçbir zaman gelmeyeceğini bilerek
Ve kederinden hergün biraz daha gebererek
Görülmemiş bir aşkla sevebilirim seni...

2004

[GooD aNd EvıL]

Her Cümle Biraz Yalan

Susmaktı her konuşma
Ve onun için yalandı her cümle biraz
Söylenmesi düşlenen her söz gerçek.

Her kavga biraz destan
Her düş biraz çocuksu
Ve çığlık çığlığa her insan

Bağırıyor bir ambulans caddenin ortasında
Islak yolları bıçak gibi keserek
Bir hasta ölümüne hazırlanıyor yine
Güzel yaşayamadığından olsa gerek...

Bir şair kuytulukta şiir yakıp ısıtıyor ellerini
Ateş daha bir sıcak
Gece daha bir aydınlık yine
Bir anlayan olmadığından olsa gerek...

Bir susuştu her konuşma
Her sevgi biraz eksik
Ve yalandı her cümle biraz
Düşlenen, gerçek...

5 Mart 2003
22: 22

Melih Coşkun