Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Gidiş Bir Ölümdür

Her gidiş bir ölümdür
Bir film karesinde bir çocuk ağlar
Hiç kimseler görmeden
Küçük bir andır zamanın sonsuzluğunda
Ancak ömürdür bir yürekte
Her gidiş buğulu bir otobüs camı
Camın arkasında anlaşılmayan
Çılgınca merak edilen son cümleler
Bir bakışa sığdırılışı
Bir ömre sığdırılamayacak kadar çok kelimenin

Yitirilen çocukluk hayalleri gibidir şimdi
Her giden otobüs,
Her gidiş bir ölümdür
Ve buğulu bir otobüs camında
Gizlice ağlayan bir çocuktur hasret...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her İnsan Kendine Aşıktı Aslında

Hiç olmadık bir zamanda
Başka yerde olmak gibi
Hürriyet gibi
Şiirlerce, romanlarca özlediğim
Çok uzaklarda olsan bile
Hemen yanı başında olduğunu hissedebilmek
Haylaz bir çocuğun
Duvara çizdiği resim gibi
Ellerimle yarattım sevgiyi

Vazgeçtiğim gün ise
Hasret çekmeye başladım
Bakışını unuttuğum gün
Vazgeçtim sana aşık olmaktan
İşte o an
Belki binlerce dize silindi şiirlerimden
Oysa ne kadar cümle vardı
Söylemek isteyip de bir türlü söyleyemediğim

Vazgeçti artık kanat çırpmaktan
Yüreğimde hasretle çırpınan kuş
Hiç kimse gibi bende kabullenemedim o gerçeği;
Herkes kendine aşık olurdu aslında en çok
Bunun için vazgeçemezdi asla yaşamaktan
Kendine aşkından acı çekerdi kanatıldığı zamanlarda
Ve sevildiği için mutlu olur du belki en çok
Onun içindir ki her insan kendi aşıktır aslında...


Milli J. Komando Taburu
ŞIRNAK

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Kavga İsyan Kokar

Bir kokusu vardır hayatın
Burnunun direğini sızlatırcasına keskin

Tüm ayrılıklar hüzün kokar
Tüm otogarlar,
Tren istasyonları,
Vapur iskelelerinde ayrılık,

Her kavga isyan kokar
Ve gelecek

Bir kokusu vardır
“Bizimle bitmez bu kavga” diye haykırmanın

İntikam kokusu zulmün dağlarında
Ve yüreğine aşk düşmeyenin duyduğu sadece
Çatlamış damarlardan sızan sıcak kan

Bir kokusu vardır seni seviyorum demenin
Fabrika bacalarının griye kesmiş dumanı
Ve yanık lastik kokusu
Sararken şehrin göğünü
Kaplar geceyi güneyli rüzgarlarla

Yalnız kokusu yoktur ölümün
Ölüm kokusuz
Renksiz
Sensiz
Bensiz
Ve aşksız...

22 Ocak 2003
01: 56

[GooD aNd EvıL]

Her Mayın Bir Tohumdur Ayrılığın Bahçesinde

Her mayın bir tohumdur ayrılığın bahçesinde
Oysa biz sadece sevgi olsun istedik aşk bahçelerinde
O bahçelerde koşup oynasın çocuklar
Kolsuz bacaksız kalmadan
O çocuklar tüm renkleriyle görebilsinler dünyayı.

Her giden
Dönebilsin geriye
Kimse ölmesin aşk çağında
Hem de sebebini bile bilmediğini bir kavgada.

O çocuklar büyüyebilsinler istedim
Küstürülmeden hayatlarına
Yorulduğumuzda devam edip bıraktığımız yerden yürümeye
Yarım kalan şiirlerimizi tamamlasınlar diye.

Her mayın bir tohumdur ayrılığın bahçesinde
Oysa ölmesin istedim ben kimse
Aşk çağında...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Ölüm Yazılmaya Başlanamamış Bir Şiirdir

Her ölüm
Yazılmaya başlanamamış bir şiirdir.

Her ölüm
Tükenmiş bir kalem
Yazmak istesen de bitmiştir mürekkebin
Kitap yarıda kalmıştır

Çoktan papatyalar bitmiştir mezarlarında
Dün elini öptüklerimizin

Çok ayrıdır artık
Bir demet kır çiçeğini koklamakla
Büyütmek göğsünde...

Her ölüm inmiş bir perde
Oyuncular çoktan gitmiştir evlerine

Salon;
Sessizdir artık
Ne birkaç damla gözyaşı
Ne bir yudum sevinç

Her ölüm yazılmaya başlanamamış bir şiirdir
Perdesi inmiş bir oyun...

16 Şubat 2003
02: 07

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Şehir Bir Parça Memlelet

Bir kavşağa vardı ömrüm
Aşınmış yolları bırakarak arkasında
Her karışında bir dost yüzü kaldı
Her karışında bir o kadar ihanet

Kusursuz değildi hiç kimse
Tertemiz bir eli tutacak kadar

Aynalarda ufalan gözlerimde
Benden uzaklaşan bir şeyler içimde
Uzak şehirler çağırıyor beni
Beni arıyor birileri
Hiç bilmediğim coğrafyalarda

Büyümeyen bir çocuktur
Her yol kavşağında içimi kemiren hasret,

Karanlık ve dar yollar var önümde
Hangi şehirlere çıktığını bilmediğim

Belki yüzünü hiç görmediğim insanlar çıkacak karşıma
Ne bir dost olacak yanı başımda
Ne sırtımda bir ihanet

Belki göçeceğim yine soğuk denizlere
Eski bir şarkı gibi doğduğum topraklar
Kucaklar mı yine beni çocukluğum gibi

Gurbet-Sıla karıştı beynimde
Bu kavşakları yalnız geçecek artık ömrüm
Olmayacak bir ışık tutan
Dostun omzu olmayacak omzunda
Tökezlediğin çukurlarda

Giderken ağlayacağım her yerdir artık sıla
Şiir yazdığım her şehir bir parça memleket...

20 Ocak 2003
01: 37

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Şeye Yeniden Başlamanın Zamanı Geldi

Her şeye yeniden başlamanın zamanı geldi artık
Eski bir kitabı kurtarıp tozlu rafların tutsaklığından
Okumaya başlamalı eksik kalmış yerinden
Tam o anda en sevdiğim türkü çalmalı radyoda
Ve annem bilmemeli
Şiirler çıkartıp yüreğimin kınından
Her gece gizli gizli ağladığımı

Tamamlamanın zamanı geldi artık
Yarım bıraktığım her bir şeyi
Hiç görmediğim şehirleri gezmeliyim
Yeni insanlarla tanışmalıyım
Ve düşmeliyim apansızın yürekli bir sevdanın koynuna

Uçurum olsa da yolum
Kan revan içinde kalsam da her düştüğümde
Vazgeçmemeliyim inandığım hiçbir şeyden
Ne olursa olsun
Vazgeçmemeli insan asla
Sevmekten...

[GooD aNd EvıL]

Her Şiir Yarımdır Aslında

Her şiir yarımdır aslında
Her ömür gibi
Bir satır daha yaşamak ister çünkü her insan
Bir gün daha yazabilmek,
Bir kelimeye sığdırabilmek
Koskoca bir kitabı
Bir anı tutup avuçlarının içinde sımsıkı
Bir ömrü yaşayabilmek yeniden...

Her şiir yarımdır aslında
Her ömür gibi
Her şairin en az bir dizesi vardır çünkü
Son akşamında
Yazılamamış...

2004

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Türküde Havada Olacak Yumruğum

Her türküde havada olacak yumruğum
Tükenmedikçe sol yanımı
Sıtma tutmuşçası titreten o sevda
Biter mi kısa çöpün
Uzun çöple olan hesabı,
Hangi aşık vazgeçer sevdasından

Bizim türkümüzdür çalınacak
Hınca hınç meydanlarında şehrin
Hayır, mahşer değil bu yaşanan
Tarihte özler kendini kimi zaman

Bastırılmış bir isyan yüreklerdeki
Her kış yeni baharların ümidiyle yaşayan,
Bayraklarını zulalarında taşıyor o kalabalıklar
Sakladıkları gibi yıllar yılı kanayan yaralarını
Tarih de özler kendini
Ve kendine döner bir gün mutlaka...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Her Veda Bir Kitaptır Şaire

Her veda
Bir kitaptır şaire
Uzaklaşırken hızlı adımlarla
Ardında buğulu bir camda
Ağlayan bir kadın yüzü bırakır.

Gelip çatar ayrılık vakti
Saatin akrebi acımasızdır her zamankinden
Bir adam içine atar yangınını.
Klakson sesleri arasında
Başlar acımasız bir vedanın
Hüzün makamında melodisi

Düşlediğim yerde başladı o bitiş
O son bakış saplandı kaldı adımlarıma

Ne olur ardımda bırakmayın buğulu gözlerinizi
Hangi bavula sığar şimdi bu hasret
Hangi odanın terli duvarları arasında yazılır
O kan kırmızı şiirler

Dedim ya
Her veda bir kitaptır şaire
Kavuşmak
Üç ciltlik hayat ansiklopedisi...

Melih Coşkun