Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Herşey Senindir Aslında

Her zaman umduğun yerde değil beklediklerin
Yarattığın yerde başlar bütün sevmelerin

Sımsıcak bir odadan
Buz gibi bir karanlığın ortasına dalar gibi
Ve küçücük bir kıvılcımla
Koskoca bir ateşi yakar gibi

Ruhunu kaplarken uzun bir sessizlik
Bütün duygularının sustuğunu sandığın bir zaman
Daha hızlı çarpmaya başlar kalbin
Milyonlarca dize yırtılıp çıkar yürek kafesinden

İşte o zaman
Özgürlük tadında bir türkü takılır dudaklarına
Öfken kırar bileklerine dolanan paslı zincirleri

Gökyüzü bütün sonsuzluğuyla uzanırken tepende
Esir olmak da senindir,
Dört duvar arasında bütün dünyayı dolaşmak da

Yarattığın yerde başlar bütün sevinçlerin
Cesur bir merminin şarjöründen sıyrılışıdır artık kaderin
Yavru bir kuşun boşluktaki ilk kanat çırpısıdır
Kaçmak senindir
Yada kovalamak hayatın güzel yanını

Yaşarken her gün ölümü ensende hissetmek de senindir
Ölüm döşeğinde hayatı anlayan şiirler söylemek de senin...

2004

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hicaz Makamında Bir Yürek Sancısı

Şarkılar bu kadar güzelleşeceklerini biliyorlardı elbette
Onun içindi bu alaycı bakışları gözünün içine
Sözlüklerin en kuytuluk yerinde saklı kalan
O kelimeler biliyorlardı elbet kendi anlamlarını aşacaklarını bir gün

Söylemek vardı o şarkıları
Yalnız başına kalmadan,
Yeniden yazmak tüm güzellikleriyle o kelimeleri
Harf harf, hece hece
Her şeyi ve herkesi tanımlamak yeniden
Yaratmak isyanla yüreklenmiş dizeleri

Ve anlatmak
Yürekten söylenmezse o şarkıların
Aşk denilen varoluşun imkansızlığını

Bu yürek erozyonu
Bu azalış gün be gün
-yeşillendirmeli insanlığın dik yamaçlarını
geceye şarkı ekmeli-

Çalmasa o keman nasıl aşık olur insan
Yada aşk olmasa artık bu dünyada
Nasıl çalar o şarkılar bir daha

Hicaz makamında bir yürek sancısıdır bu
Tarihin en acımasız sayfalarında sıkışıp kalan
Bestecisi kayıp
Yalnız bir şarkıdır söylenilen...

24 Şubat 2003

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hiç Ama Hiç Büyümedim

Kader dediğimiz
Dalından zamansız düşen bir incir tanesi
Yahut bir çiçek mevsimsiz açan
Bir türlü inanmak istemediğimiz
Ama yaşadığımız

Ve büyümek
Kabullenmekti acıları
Hiç büyümedim ben bu yüzden
Onun için çocuksu bakışlarım

Dediler ki
Acılarını içine atacak yaştasın
Hapsetmeyi öğren artık gözyaşlarını
Hep çocuk kaldım inadına
Sevdim hayatı ilk satırından
Son satırına kadar,
Hiç ama hiç büyümedim
Gülen gözlerle bakabilmek için dünyaya...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hiç Dönmeyecekmiş Gibi Bırakıp Gitmek Bir Şehri

Hiç dönmeyecekmiş gibi bırakıp gitmek bir şehri
Bir ölüyü toprağa bırakıp gitmek gibidir
En çok onda kanasan da
Onda ağlasan da en çok
Bir şehri terk etmek
Eski bir sevdadan vazgeçmek demektir
Dost gülüşlerinden
Güneşinden ve ıslaklığından

Bahaneler aramak ne kadar gereksiz artık
Kader diyerek adına yaşanılan bütün saçmalıkların.
Evet bırakıp gittim
Aslında bırakıp gittim de diyemem
Sadece gittim...
Sadece gülüşlerimi bıraktım size
Çok ağlamıştım fakat hiçbiriniz görmemiştiniz...

Sadece gittim
Mazeretler uydurmadım
Ve nefret etmedim vazgeçtiğim hiçbir şeyden
Fırtınaya kızıp ıssızlığa sığınmaktı belki de benimkisi

Sadece gittim
Gitme kal diyen yoktu çünkü ardımda...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hiç Kere Daha Seveceğim Seni

Yıldızsız gökyüzü altında
Sana hiç kere aşık oluşumun
Kaçıncı gecesidir bu yaşanılan
Hiç kere unuttuğum sesindi
Her konuştuğunda yüreğimde ormanlar yakan

Hiç kere ölüşümdür bu benim
Kara toprağı ellerime bulaşan

Buz kesmiş ayazlarda
Demli sıcak bir çay gibi düşlediğim
Yahut bir yürüyüşün en yorgun adımlarında
Bir ilkbahar günü gibi fikrimi zapteden
Acını eritiyorum içimde ne zamandır
Ama izi kalıyor tenimde yaşananın

Sen ki yalancı düşü *******imin
Hiç kere daha seveceğim seni...

2004

[GooD aNd EvıL]

Hiç mi Suçu Yok Gözlerinin

Hep ben çağırdım seni
******* boyu
Sadece ben yazdım o şiirleri
Hiçbir zaman okumayacağını bile bile.

Suçluyum
Kabul ediyorum
En çok ben sevdim seni.

Peki ama söyle bana
Hiç mi suçu yok gözlerinin!

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hiçbir Kente Ait Değil Hiçbir Acı

Hep kaçtım
Bir tek kendimden kurtulamadım
En çok kendimi kanattım
Her insan yangınını içinde taşırdı
Ve hiçbir kente ait değildi hiçbir acı
Çok geç anladım

Yalnız bu şehrin ayrılıkları mı vururdu insanı
Sadece bu şehirde mi uykusuz kalırdı insan aşk acısından

Hep aradım
Bir tek kendimi bulamadım
Hiçbir sokakta
Hiçbir şarkıda
Hiçbir aynada
Gülen yüzüme rastlamadım

Hep savaştım
Bir tek kendime yenildim
Yüreğiyleydi en büyük kavgası insanın.
Kendimden başka herkesi suçladım
Oysa hiçbir kente ait değildi hiçbir acı
Ve herkes içinde taşırdı yangınını
Kül olduktan sonra anladım...

2004
Düzenleme-2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hiçlik Bulutları

Artık sadece uzak dostların
Cenazelerinde karşılaşan
Yüzü unutulmuş
Eski dostlar gibi yabancıyız birbirimize
Aramızdan geçen
Ne yıllar, ne asırlar
Aramızdan geçen bir hiçlik bulutu

Gri bir sis çöküyor üzerimize
Yüzün, kayıp bir çocukluk düşü
Yüzün, düşüp kaldığım çıkmaz sokak
Yabancıyız artık seninle birbirimize
Sığdıramasam da içime...

Seni görmek için
Ölmesi mi gerek
Bütün eski dostların
Yoksa bütün akrepleri tersine mi çevirmeli
Kazanmak için yeniden
Kaybettiklerimizi...

Dağıtıp bütün gri sisleri
Çizmek kayıp yüzünü ellerimle,
Sonra seslenmek sana çok uzaklardan
Duymayacak olsan da hiçbir zaman
Bilsem de bir gün tersten dönmeyeceğini bu dünyanın
Yine de beklerim
Hele esmeye başlasın rüzgar
Dağılsın yüzünü saklayan o gri sis
Gider uzaklara o hiçlik bulutları
Yüzün döner
Güzel günlerine bir gün...

14 Mayıs 2003
23:40

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hissetmek Yaşamaktan da Öte

Şavkında boğun beni
Bölüşmek suçsa eğer ay ışığını,
Yakın beni
Kızıllığını türküme kattığım
Güneşin sıcaklığında,

Sevdamı kazıdığım ağacın gövdesinde
Kurşunlayın bedenimi
Şiirlerimi de asın
Yaftamın yanına

Her ölüm bir diriliştir aslında
Söylenir meydanlarca
Susmak;
Şimdi en gürültülü eylemdir.
Susmak;
Seni sensizliğinde
Ne kadar sevdiğimi söylemektir.

Yazdığım hiçbir dize yalan değil
Yalan değil
Ruhumu çığlıklar içinde dağlayan o yalnızlık

Hissetmek;
Şimdi yaşamaktan da öte.
Haydi yaz adımı sonsuzluğa yokluğunla
Abıhayat içelim
Aşkın sımsıcak koynunda.
Ne ellerin kalır
Ellerimde oldukça
Ne gözlerin kalır gözlerime baktıkça

Hissetmek şimdi yaşamaktan daha da öte
Haydi ölümsüzleştir adımı
Sensiz bırakarak mısralarımı...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Hoşgeldin Aşk

Hoşgeldin aşk
Seni bekliyordu yorgun başım
Yaslanabilmek için omuzlarına

Bir parça şiirim
Ve sadık yalnızlığımla
Hazırım bütüm varlığıma ortak olmana
Senin olsun
Sevgiliye söylenebilecek
En güzel sözlerim
Ve ******* boyu
Beynimi zapteden bütün hüzünlerim.

Hoşgeldin aşk
Misafirim ol
Bilmelisin ki
Yüreğimin üzerinde yerin var…

Melih Coşkun