Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sen Olmasan

Sen olmasan hangi bulut ağlar kederinden
Hangi toprak susuz kalır
Hangi çiçek büker boynunu ey can

Şu koca evrende
Bir küçücük nokta
Çölde bir kum tanesi olsan da
Yine de duymalısın yüreğinde varolmanın o müthiş hazzını

Öyle ki
Sadece bir zerre iken
Hayatın o büyük dolaşımının içinde
Ne olduğunu ve olacağını düşünmeden
Bırakmalısın kendini sonsuzluğun o muhteşem döngüsüne

Daha çok sevmelisin
Çiçekte moru
Gün batımında turuncuyu
Bir gün öleceğinin düşüncesi bile
Kaçıramamalı gözlerindeki yaşam parıltısını...

Okyanusta bir damla su
Uçsuz bucaksız çöllerde bir kum tanesi olsan da
Ne mutlu sana
Varmışsan varoluşun o muhteşem sırrına...

2006

[GooD aNd EvıL]

Sen Yüreğime Çizdiğim Resimsin

Sen yüreğime çizdiğim resimsin.
Gökyüzüyle boyarım gözlerini,
Saçlarını sabah güneşiyle.
Ne zaman bütün acemiliğimle
Alsam fırçayı elime
Dünyanın en güzel resmini yaparım.

Öyle zor ki seni sana anlatmak
Sığdıramam kağıtlara güzelliğini
Aldığım her nefesin birazı sen, birazı şiir
Gerisi mi?
Gerisi koskoca bir boşluk
Gerisi;
Vazgeçmek demek yaşamaktan
Tadına varamadan şu kısacık hayatın
Çünkü sende saklıdır
Görülen görülmeyen bütün renkler
Senin için yazıldı şiirlerin en güzeli
Senin için kazındı tırnaklarla duvarlara aşkın en yüreklisi

Sen yüreğime çizdiğim resimsin
Anlatamam seni sana
Anlamazsın
Anlatsam da güzelliğini...

[GooD aNd EvıL]

Sen Zihnimde Yarattığım Kahramanımsın

Sen zihnimde yarattığım kahramanımsın benim
Çeşme başında çocuklayan kadınım
Sonsuz yeşilliğimde özgürce koşturan kısrağım
Issız bir sokakta kaşından kan sızanımsın
Gerçeğim ve en büyük yalanımsın
Sen benim zihnimde yarattığım kahramanımsın

Yürekli bir kavgada düşüp kalanımsın benim
Okul yolunda gözyaşı donan yavrumsun
En uzak coğrafyalara sürülen öğretmenimsin
Düğünlerde gülen
Her ölümle biraz daha ölen insanımsın benim,
Gerçeğim ve en büyük yalanımsın
Sen benim zihnimde yarattığım kahramanımsın

Yarını ertelenmiş halkımsın benim
Dağlarda tüfek çatanım
Aşık olanım, ağlayanım
Göz yaşı yerine kan akıtanımsın
Gerçeğim ve en büyük yalanımsın
Sen benim zihnimde yarattığım kahramanımsın...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sende Kalsın Çocuk Yüzüm

Acılar mıydı büyüten yüzünü
Hep çocuk kalmak isterken
Toprağın kuruyan yüzümüydü
Yaz sıcağında
Böylesine çatlatan ellerini

Senin harcın mıydı
Doldurmak boş kalan her satırı,
Boşaltmak denizlere
Yüreğinin ırmaklarını

Sessizliğin kulakları sağır eden gürültüsü
Sarıyor her yanı
Dile geliyor kapkara yazılarıyla
Eski bir mezar taşı

Belki bu ilk şarkı yaşarken yazılamamış,
İlk şiirdir
Sevdiğini ömrü boyunca bir defa olsun anlatamamış

Büyüdüm işte
Sende kalsın çocuk yüzüm
Anladım ki tutulmaz çıplak ellerle o sonsuzluk
Yaklaştığını sanırken sürekli bir şeylere
Uzaklaşmak vardı sürekli
Zamansız bir ayrılık olmak vardı
Kavuşmaktan bahsederken...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Senden Sonra

Söyle bu kaçıncı ayrılık
Belki aynı şarkıydı
Binlerce kez dinleyip hüzünlendiğimiz.

Kaç insan tanıdım senden sonra
Kendi yangınında kavrulmuş kaç esmer yürek,

Kaç iklim gördüm senden sonra
Hepsinde ayrı üşüdüm
Ayrı terledim her temmuzda
Soluk alıp vermek kadar kısaydı sanki vakitler
Başımı çevirdiğim vakit akşam oluyordu
Dağ başlarında keklik takımları koşuyordu gökyüzüne doğru
Koşuyordu yorgun ayaklarıyla
Yenilmiş düşler ordusunun esmer çocukları
Gözyaşı döken dağlardan
O çok sevdikleri şehirlere dönmenin umuduyla

Kaç şehir gördüm senden sonra
Hepsinde farklı yaşanıyordu ayrılıklar
Farklı telden çalınan bir türkü gibi
Ama aynı yürek yakıcılığında

Kaç kez belalara bulaştı asi başım senden sonra
Sabahladım sorgularda ******* boyunca
Uğruna dövüştüklerim hiç tanımamışlardı oysa beni
Duymamışlardı meydanlarda gürleyen sesimi
Acıyan bir bakış bıraktılar sadece ardımca

Hiç aşık olmadım senden sonra
Belki hiç unutamadığımdan gözlerini
Belki kapanmadığı için yüreğimde açtığın o yara,
Sana benzeyen kadınlar gördüm
Çok uzak şehirlerde
Ama senin gibi bakmıyordu hiçbiri
Hiçbiri senin gibi yüreğimi yakmıyordu.

Kaç kez döndüm derin uçurumların kıyısından
Binlerce kez tükürdüm ölümün çirkin yüzüne
Yok, korkmadım hiç ölmekten
Alışkın değilim sadece
Kavuşması olmayan ayrılıklara.

Hiç aşık olmadım senden sonra
Belki hiç unutamadığımdan gözlerini…

[GooD aNd EvıL]

Seni Sana Anlattım Seninle

Seni sana anlattım seninle
Seni sana anlattım bensiz zamanlarda
Sen çizerken kendini ak kağıtlara
Ben yoktum sokaklarında şehrin

Kırgındın,
Üzgündün,
Öfkeliydin,
Umutsuz değildin fakat

Yorgundun,
Susamıştın,
Acıkmıştın,
Beter hırpalanmıştın kuytularda,
Bir tas su veremedim sana
Bir somun ekmek veremedim
Saramadım durmadan kanayan yaralarını,

Göremedim seni meydanlarda
Yürürken sokaklarda,
Bağırırken tenhalarında şehrin,
Süremedim yüzüme dalgalanan bayrağını,

Ben yalnız seni sana anlattım senin güzel sesinle
Seni anlattım sana bensiz zamanlarda,
Düşüşünü anlattım,
Hiç girmediğim o çıkmaz sokaklarda.
Seni anlattım;
Haykırışını gökyüzüne
Korkusuz gözlerini,

Ben seni anlattım sana sonsuzluğunla
Kavgamız kadar güzel gözlerini senin,
Seni sana anlattım umudunla,
Yarını...

13 Aralık 2002
22: 26

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Seni Sevmek

Seni sevmek
Daha dün bahçemde koşturan çocuk
Seni sevmek
Ellerimi hissetmeyene dek
Tutmak o sonsuz beyazlığı
Ve sonra küfretmek bütün ayazlara
Seni sevmek
Kalın bir romanın son satırında
Tattığım sonsuz mutluluk
Kaybedilmiş bir kavgada
Yine de dövüştüm diyebilmenin
Verdiği tarifsiz gurur

Seni sevmek
Baharda olsa dallarının kırıldığı vakit
Kırıklarımı sevmek
Ve adam gibi bir şeylerden yandığı için
Sahiplenmek o koskocaman yüreği

Seni sevmek
Yaşamak için bir sebep yaratmak demek kendine
Daha önce hiç duymadığım bir türkünün
Yarattığı müthiş keder
Ve hiç ummadığım anlarda
Ansızın kapımı çalan tarifsiz sevinç
Seni sevmek ölmek gibi bir şey
Gerektiğinde inandıklarına inanmayanlar uğrunda

Seni sevmek
Dün bahçemde koşturan çocuk
Ne çocuk büyüdü
Ne ben vazgeçtim ellerimi hissetmeyene dek
Sarılmaktan o sonsuz beyazlığa...

2004

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Seni Unuttuktan Sonra

Seni unuttuktan sonra
Seni anımsatan hiçbir şarkıya ağlamadım
İçimde derin bir boşluk bıraktın sadece
Kelimelerimi çalıp şiirlerimden
Beni kendi hüznüme hasret bıraktın

Seni unuttuktan sonra
Seni değil
En çok kendimi özledim ben
Mısra döküp hala kanamakta olan yaralarımdan
Sabahlara kadar şiirler yazmayı

Seni sevdiren
Senden daha güzel bir şeyler vardı
Tanımlayamadığım
Ve binlerce şairin adını koyamadığı
Aşk kadar temiz
Ekmek kadar kutsal
Ve yaşamak kadar güzeldi

Seni unuttuktan sonra
Küsmedim hiçbir şehre
Ve suçlamadım kimseyi kendimden başka
Öyle göçebe gibi kentten kente savruluşum
Alın yazımdır belki bilinmez

Seni unuttuktan sonra
Taşlar savurmadım hiçbir denizin karaltısına
İçinde adının geçtiği bütün muhabbetlerden
Ayak izlerinin olduğu bütün yollardan koşar adım kaçtım
Seni hatırlatacak her şeyden soyutladım kendimi
Bir tek yüreğim kaldı
Çıkartıp yerinden atamadım...

2004

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Senin Bildiğini Sandığın...

Kitaplarda yazıldığı gibi değil
Yaşamadan bildiğini sandığın

Senin bildiğini sandığın
Beyninin derinliklerinde renklendirdiğin
Bir anlık resim
Göğün o sıradan mavisi
Yaprağın yeşili

Ölümcül hastaya sor
Yaşamanın kıymetini,
Özgürlüğü
Bütün ömrünü dört duvar arasında çürütene
Güneşte kalana sor gölgenin kıymetini...

Öyle zor ki
İçinden ölüm geçmeyen şiirlerde
Ölümü anlatmak...
Kara kalemle yazabilmek
Gülü kendinden utandıran kan kırmızını...

Kitaplarda yazıldığı gibi değil
Bildiğini sandığın

Senin bildiğin
Çatlayan dudağına değen tuzun acısı kadar ancak...

2006

[GooD aNd EvıL]

Senin İçin Yazılmadı Bu Şiir

Sararmış bir eylül akşamı
Çıplak adımlarla bastım
Hüzün mevsiminin sararan yapraklarına
Yeni doğmuş bir kız çocuğunun
İlk çığlığından almışçasına adını
Bir sonbahar hüznü taşıyordu göğsünde

Olduğu yerde öylece dönüp durdu dünya
Farkında değildi yitirdiklerimizin
Gidenler unutuldu
İyileşti hiç kapanmayacak sanılan yaralar

Tam yarım kaldım derken
Adı konmamış bir mevsim gibi düştün aklıma
Rengi yoktu çiçeklerinin anlatamadım
Sadece seni yaşadım sende
Sana bile ihtiyaç duymadan

Kaybetti benliğini
Şiirimde o düşünce
Demiştim ya sana
“SENİN İÇİN YAZILMADI BU ŞİİR
BU ŞİİR YAZILDIĞI İÇİN GELDİN DÜNYAYA”