Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Kaynayan Su

gidiyorum kendime

ıslanmayı aldım bir elime
kaynayan bir su, sıcak
karnım açılmış ve elin değmiş içime

yüzüme yağan yağmur sığdı diğerine
hazzın benim içimdeki titrek dili
ve izin verdi hep ona
turuncu yağmurluğum
gülümseyerek
oynaşan gökkuşağının
uyanacak öfkesine

aslında kusmalıyım herşeyden çok

yaşamsa bir duygudur
açılarak uzanan parmaklarının
arasından süzülen bir soluk
-senin soluğun-

kusmalıyım aslında
herşeyden çok

-esniyorsun yatağında
kalkıp perdeyi açıyorsun
gökkuşağı giriyor
seni yaşatırcasına
hepsi hepsi bir yağmur-

bir eline ıslaklığın değiyor
ışıkta kırılmış senin halin
utangaçlığın, ayıplanmışlığın

diğerine
değdirip parmağını
kustuğun
boynundaki benim nefesim

gidiyorum kendime
her elimde
bir başka sen
diğerlerimde
senin kadar kırılma

kaynayan su

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Kendi Bulutun Olacaksın

göğün kırıltısı uyanacak bir gün
kırılganlığına benzer bir kırıltı
bir ağaç yaprağından düşen
umursanmayan bir toprak taneciği
karanlığına ölümün aydınlığını
saçarak
berrak bir su kadar masum
kırılacak bir gün
kendisi gibi bir kırıltı

hiç girilmemiş bir mağaranın
duvarlarına değer gibi
hissedecek ellerin
seni açıklayacak bir anlam

o kadar keşfetmiş
o kadar hissetmiş
yeniden olmuş
ne olduğunu bilmemiş
kırılmış, o kadar

bacakların terleyerek akacak
anlamsız, senden kaybolan su
yerçekimi içecek seni
aldırmayarak korkuna
bir kitabın sayfasında
bir ayraç kıvrılması
bir çizgiyle alıkonulmuş
satır içi bir açıklama
kendin

-kendi ışığının altında
kavrulan bedenine
ne söyler yaratılışın-

sen uykuda kal
göğün kırıltısı
uyanacak bir gün

senin hiç sevmediğin
bulutun olacaksın

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Kendinle dalga geçebilir misin?

hey cumhur hey benim deli tanrım,
yarım akılla yarım sapıttım
tam akıl verseydin ya şu bana
ne güzel tamlıkla sapıtırdım

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Kırılarak Renklerine Ayrılan

bırak
koltuğunun altından
ayaklarına sürünerek geçen
her yaratık

bırak
kendi içinde çırpınan
her kırılganlık
çıkarak kendi
merdiveninden

bırak
toz tutan her yaprak
kendi dalında
ıslanarak

bırak
yaşasın
bırak


-ne kadar güzel
kırılarak
renklerine ayrılan gökkuşağı
ne güzel
kabukların çatlaması-

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Kırmızısın

-Gel ve gör*
Gözlerini algılayan yerinde-

Bir suyun altındasın.
bu yukardan dökülen güçlü bir “şey“
diye uyarıyor kafandan gelen kemik sesi
ama sen
durgun ve umursamazsın
durgun ve umursamaz

-şimdi algılayabileceğin yerdesin-
önce koku
tanımadığın bir koku
yani bilmediğin bir görüntüdesin

-göz kameran hızla yaklaşmalı.. önce kırmızı.. kırmızı açılıyor, kameran dışa çekilirken.. sen koşturan görüntülerdesin.. oysa biri sana eğiliyor, başı yana yatarak eğiliyor.. hayır başı zaten eğik.. hayır eğik olan sensin.. yanındaki bir çocuğun iniltisini hissediyorsun.. ses yok artık sadece hissedebiliyorsun.. bir diğeri çocuğa yaklaşmakta.. hissediyorsun.. başka biri.. hayır aynı kişi.. başka biri.. karıştırdın.. artık karıştırıyorsun.. çocuğu kucağına alıyor..hissediyorsun.. çocuğun başı arkaya inanılmaz sarkıyor.. hissediyorsun.. çocuk kırmızı.. sen kırmızısın.. elin betondaki senden sızan sıvıda.. hissediyorsun.. hissediyorsun.. -

derinliğe güven
derinliğe güven
kendi derinliğine

-psikolojik…o sensin…ve boynunda açılan çiziğin derinliğine.. güven…o da sensin.. yeterince kırmızısın.. –

uzaklaşsan da sende kalacak kadar derin üstelik
ve hala kesik
sallanıyorsun
ve hisset
–artık sadece bunu yapabilirsin-
sallanan sen değilsin
sen kesiksin
kırmızısın

durgun ve umursamazsın
durgun ve umursamaz
suyun altındasın

kırmızısın


*Gel ve Gör filmini bilir misiniz?

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Merhabam, Canım

sarımsı,
sarı bile değil

ne bir renk ne de bir sen
ama benim de hakkım
bazen dalga geçmek

sokağın başındayım sadece
tükrüğümü yere boşaltarak
ve kıvırtarak kalçalarımı
kimseye görünmemenin
zevkini tadıyorum sadece

ve başımın üstünde mavi görünen şeye
değemeyecek kadar sokak
davranıyorum
yani sarı davranıyorum
yani sarımsı
yani renksiz

ve bir gem sıkıştırıyor
benim dudaklarımla
yerinden sıçrayan dişlerimi

merhabam,
pırıltıyı veren sensin
onlara
deniz köpüklerini

bir fahişe, bir kadın
benim bacaklarımı titreten
koku dolu şalını yüzüme sürten,
bir sürtük, bir kadın

-konuşurken bir mum yaktım
ve o şalını çıkardı
sonra ne varsa onu-

merhabam
bir tanem, fahişem

-koskocaman bir masanın başında
serseriliğim göğüslerinle kocaman
iki elini yaslayarak
kıvırtarak kalçalarını tam da istediğim gibi
dansetti
dansettin-

merhabam
etim benim

-elin yanağımda, kendinden
yükselen bir su gibi kırılarak
döküldün-

merhabam, ne yapsan, ben
iki büklüm uyarım sana, fransız balkonumdan
memelerim uzar, erkek sütü salgılarım onlardan
yer beton, çatlamışımdır
ayrık otları aralamıştır beni, aralayıp
itmiştir kendimi

oysa sırf sen istedin diye sönmeye yüz tuttu
derin soluğunla
ve artık sokakta ince bir ateş kokusu

sokakta
yerdeki tükrüğüme yapışan
lastiği düşmüş topuk sesi
tahtası inciniyor lastiksiz
ses, düşüyormuşum gibi
çınlıyor

-bir renge bürünüyorum
bir sarıyım belki
belki de sarımsı
oysa sokak başındayım sadece
ve başımın üstünde mavi görünen şeye
değemeyecek kadar sokak

ve bazen dalga geçmek benim hakkım
bir zevkteyim-

merhabam,
canım..

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Ne Çok Benziyorum

kaçmıştım
kentin adını bilmiyorum
senin gülümsemeni duydum
elinde bir portakalla
kolunu sallıyordun bana uzaktan
-ne çok severdin portakalı-

konuştun
'yeni bir şey yapıyorum', diyordun
've ona ne çok benziyorsun'
ne çok benziyorum değil mi
ve ne kadar uzağım

sevinç gamze oldu yine ağzının kenarında
-evet dedim içimden ona ne çok benziyorsun-

gülümsedin
yeni olan ne diye sormadım
biri seslendi
ince bir dal gibi esnedin
gitmen gerkiyordu, gittin
gözlerinde bir şaşkınlık vardı yine de
'ona ne çok benziyorsun'

ne çok benziyorum değil mi
ve ne kadar uzağım

ne çok benziyorsun

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Ne Çok Yaşamışsın

sevdiğin yerde olmanı isterim
salkım söğütün tohumlarını
üstüne saçtığı gölgede;
çay saatidir, masa kurulmuş,
peynir ve zeytin de vardır üstelik
insanlar uzanmıştır elleriyle
masa bir insandır

ılık bir yayla kokusu
seninle beraberdir,
dirseklerini dayarsın
firezlerden yükselen
yanık rengine
batmakta olan güneş çok yakındır
ve tırmanmaktan hoşladığın
patikalara bakıp hissedersin,
orada değilsin

artık uzağa gittiğin yerdesin
yaşadıkların arkandaki bir gökkuşağı,
kafanı geriye her döndürüşünde
görüyorsun, bulut aşağılara uzanan bir nemle
yaşadığın yere sarkmış
yüzün sırılsıklam

ne çok yaşamışsın
hala daha
tohumlar yapışıyor geçmişine

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Ne Güzel Yaşadın

ne kadar güzel yaşadın
göğsünde çuval ipliğinin izi
ne güzel yaşadın
ayaklarının altında
yerin sertliğine benzeyen
çuval
ne güzel yaşadın
göğsüne hapsedilmiş çuvalda
gezinen lağım faresi
ayaklarının altında, biraz daha yukarda
daha yukarda
ne güzel yaşadın
ısırığı hayalarındaki
belinde
senden izinsiz açılan deliği

sen artık insan değilsin
hiç bir şey insan olduğunu söyleyemez

karnında değil
belindeki bir göbek deliği
bir fare ısırığı
acının ruhuna sorduğu yer
bunu hiç bir şey anlatamaz
bir insan değilsin artık

ne güzel yaşadın
içinde gezinen bir lağım faresi
gezinen içindeki

ne güzel yaşadın

-haksızlık-

Cumhur Boratav

[GooD aNd EvıL]

Ne Zor Soruların Var Senin

hiç böyle olmasını istememiştim
ama hep böyleydim, hırçındım,
böyle olduğum için damlıyordu
terim
burnumun ucundan
dilimde tuz ve ateş
evet hoyrattım, ateşliydim
kasıklarımda pişen kokum
dudaklarıma kadar yayılıyordu
seni yaslayıp karanlığına, dilimde
ne varsa bulaştırıyordum
ve göğüs uçlarım dikleşiyordu hırçınlıktan
sanki seni arzular gibi

orada bile değildim oysa
bir damla
düşüyordum yaprağının ucundan
kendi sesime bile benzeyemeden
bir karaltı gibi
damlıyordum,
damlayıp parçalanıyordum
boşluk gibi bir açıklık
giderek ben olan
boşluk gibi bir açıklık.
kokum..
ateşe benzeyen hıçınlığım
kimindi onlar
ne zaman kayboldum


peki ne olacak şimdi
ne olmalıyım
belki gecenin nemiyle kızışan
bacakların olmalıyım
dudakların gittikçe kırmızılaşıyor
tenin tatlı bir esinti gibi durulaştı
belki artık
sokulduğunda beni okşayan
uzun ve siyah kirpiklerin
olmalıyım

belki

-senin
ne zor soruların
var-

Cumhur Boratav