Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Hoş gör

Gafiller dövüşsün sen dur uzakta
karışma kavgaya kulları hoş gör
sana ibret olsun kavgaya bak ta
bırak giden gitsin yolları hoş gör

kavgaya dövüşe etme iltifat
Karışma şer işe bulmazsın sebat
Zaten rüya gibi geçiyor hayat
Kızma çingeneye falları hoş gör

kavganın eveli ahiri kandır
senin zulmettiğin oda bir candır
bu gün kul olanlar yarın sultandır
insanda değişen halleri hoş gör

Adalet arama cehli cezadan
Vefa bulunur mu hükmü kazadan
Arif ol ayrılma babı rızadan
kırma yaprağını dalları hoş gör

seni yaratanın emrinden çıkma
üç günlük dünyada kendini sıkma
insan gönlü kabe vurup ta yıkma
insanları saran kolları hoş gör

Borani gönülde sevgi alayı
Aldırma cehalet kursun sehpayı
Sen gene düşünme dövüş kavgayı
Arıyı çiçeği balları hoş gör

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Hoş görelim sevilelim sevelim

Benim istediğim sevgi dostluğu
sevgi pınarından açın musluğu
benim dünyam kabul etmez küslüğü
hoş görelim sevilelim sevelim

nefsinden şeytanı öldürmek gerek
kalbinden nefreti kaldırmak gerek
özünü sevgiyle doldurmak gerek
hoş görelim sevilelim sevelim

insanlar layıktır gülün hasına
boşuna düşmesin gönül yasına
gamı hicran dökme sevgi tasına
hoş görelim sevilelim sevelim

kafayı yoralım akılda fende
bırakıp gitmeyin hiç başka yönde
ikilik kalmasın mesep te dinde
hoş görelim sevilelim sevelim

yolun düzü varken gitme yokuşa
sevgi tezgahını yatır nakı şa
paha yetmez sevgi ile bakışa
hoş görelim sevilelim sevelim

borani yem sevgi ile yarışak
sevgi yollarında birlikte koşak
bitsin düşmanlıklar gelin barışak
hoş görelim sevilelim sevelim

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Islak yatağımı düşleyen yıllar

Gönül bağım eşkiyaya bastıran
Güp güzel yaşamı heşleyen yıllar
Acılı hicranlı zehir kusturan
Gelipte başımda kışlayan yıllar

Kitlemiş kapıyı açmak bilmeyen
Kırılmış kanadı uçmak bilmeyen
Kötü talih gibi geçmek bilmeyen
Sevgi mabedini taşlayan yıllar

Geçen yıllar kadirimi bilmedi
Kan kusturdu hiç yüzüme gülmedi
Atmış yıldır bekliyorum gelmedi
Islak yatağımı düşleyen yıllar

Bulanık su gibi görünmez dibi
Kin kibir doludur yakası cebi
Mavzerli hançerli bir cellat gibi
Beni kurşunlayıp şişleyen yıllar

Gülem desen şadolupta gülemen
Gelem desen yol bulupta gelemen
Dakkasını saatini bilemen
Zaman diliminde işleyen yıllar

Hangisi eskidir hangisi yeni
Bir birine benzer uzunu eni
Köstebek misali kemirdi beni
Ömrümü bitirip dişleyen yıllar

Borani'yem bir sefasın sürmedim
Atmış yıldır bir hayrını görmedim
Nasıl geldi nasıl geçti bilmedim
Her sene yeniden başlayan yıllar

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İhanetlerin şehri

Islık çaldım kentin sağır sokaklarında.
Yağmur bekledim çorak topraklar gibi
Döl tutmayan *******in içinde.
Bir çarkı felek.

Kentin katran gibi kara sokaklarında
Bitiyor sandığım *******,
Yeniden başlıyor.
Pulsuz mektup gibi ihanetlerin şehri.

Yağmalanmış umutlarım,
Bir düşte kaybolmuş gibiyim,
Dilleri memede çocukların
Kimlik arıyorlar haritalarda.
Kentin neresinden baksam
Kimliksiz sesleri
İpotek altında yağmurları.

Bir avuç sevgi diyorlar,
Bir avuç şefkat diyorlar
Ve hep bekliyorlar.
Bir eylül güneşine toplanmak
Ve gülerek bağırıyorlar
Yağmalamayın umudumuzu.

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İinadına sevgi inadına aşk

İlaç diye zehir sürse hekimler
İnadına sevgi inadına aşk
İdamıma hüküm verse hakimler
İnadına sevgi inadına aşk

Sevdalar tutuşsa ciğerim yaksa
Silerim toprağa gözyaşım aksa
Yerle gök birleşse kıyamet kopsa
İnadına sevgi inadına aşk

Bulutlar devrilip bir yana ağsa
Bahtımın güneşi tersinden doğsa
Cehalet celladı yüz kere boğsa
İnadına sevgi inadına aşk

Mecnun gibi ateş yaksam çöllere
*******im kurşun sıksa güllere
Türkülerim esir olsa dillere
İnadına sevgi inadına aşk

Denizler göl olsa göller kurusa
İnsan vazgeçer mi yari bulursa
Yıkılsın bu dünya yarsız olursa
İnadına sevgi inadına aşk

Aşık Borani'yim boynumu büktüm
Ben ne çektim ise sevdadan çektim
Ben kalbe sevgiyi ömürlük ektim
İnadına sevgi inadına aşk

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İkinci ihanet

Yaşayamadım çocukluğumu doyasıya
Hiç olmadı oyuncaklarım benim
Kamyonlarım taksilerim
Zil çalmadı ray üstünde trenlerim
Sevende olmadı beni
Ana gibi yar gibi

Hangi mevsimdi bilmem
Biber sürüp te verdiler ağzıma emziği
Tiksindim acılardan kahrettim insanlığa
Parmağımı emdim yedisine kadar
Bilemedim anamın öldüğünü
Yaşım üç müydü dört müydü
Utandım kimseye soramadım
Hep kurşun gibi kaldı içimde
Ana hasreti ana şev katı

İlk dostum bir güvercin yavrusu oldu
Kanadı kırık gönlü buruk
Sardım kanadını sıvazladım gönlünü
Uçalım dedi gök yüzüne
Yem yedirdim ağzımdan su içirdim
Besledim kendi elimle uçurdum
Bir daha gelmedi güvercinim
İlk ihaneti ondan öğrendim
Bir daha sevsem de korkarak sevdim

Vuruldum komşu kızına
İkrar verdik sakız ağacının altında
Şahidimiz üveyikler tırtıllar kumrulardı
Anamın mezarından kına vurduk elimize
Gelinlik güveylik kınasıydı
Öpüşmedik dudak dudağa
Utandık anam dan
İnan ki gülüyordu tabiat halimize
Ön ayakları havada sincaplar
Bizi alkışlıyordu
Kertenkeleler dil çıkarıyordu
Öpüşün diyordu

Öpüştük doyasıya sarılıp yattık
Anamın mezarı başında ilk hazzı tattık
Çocuklarımız oldu al yanaklı sırma saçlı
Birden döndü kaderim tersine
İhanete uğradım
Ve ömür boyu bu ihanetle yaşadım
Ve bir ömür boyu bu ihaneti
Sırtımda taşıdım
Yoruldum tanrım yoruldum
Utanıyorum sırlarımı sayıp dökmeye
Tahammülüm yok bir üçüncü ihaneti çekmeye

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İlham ve şiir şairler günü özel

Şiir kendi yazılmıyor deftere
Beynim ile topluyorum şiiri
İlham perisinden gelen habere
Bayram edip kutluyorum şiiri

Bazen ufkumuza güneş doğuyor
Bazen kader hicranında boğuyor
Bazen ilham yağmur gibi yağıyor
O gün beşe katlıyorum şiiri

Yakar aşk ateşi yüreğim közler
Bakar gamlı gözler periyi gözler
Bazen kaymak ile bal olur sözler
Şeker katıp tatlı yorum şiiri

Güzellikten alır sevgi yazarım
Hoş görünün denizinde yüzerim
Yazıları boncuk gibi dizerim
Sayfalara ipliyorum şiiri

Borani yem ben kendimden geçerim
Defter kapatırım defter açarım
Ben soframda şiir yiyip içerim
Bardak bardak dipliyorum şiiri

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İlim deryasında saldır öğretmen

Şu müspet ilmin kapısın açan
Uygarlığa giden yoldur öğretmen
Bu vatana en çok emeği geçen
İlim ağacında daldır öğretmen

Ortaçağın karanlığını yıkarak
Önder Ata tür ke sahip çıkarak
Öğrenciyi kovanına tıkarak
İşte tıklım tık lım baldır öğretmen

Didinirler sınıflarda bıkmadan
Öğretirler hatır gönül yıkmadan
Atatürkçü ilkelerden çıkmadan
Kıvançta tasada birdir öğretmen

Hak bildiğin yola doğru gidensin
Ezik gönülleri birlik edensin
Bu kutsal hizmetin nasıl ödensin
İlim bahçesinde güldür öğretmen

Sayfalar dolusu nazım nesirden
Hoş görün var bahsetmesin kusurdan
Anlat insanlığa çağ çağ asırdan
İlimle kafayı doldur öğretmen

Borani kurbandır bilim ordumuz
Cehaletle savaş büyük derdimiz
Ellerinde yükselecek yurdumuz
Tutuş el ele de kaldır öğretmen

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İlim irfan aşılanmaz cahile

Ağzından yeyipte kursaktan döken
Ömür boyu yerde doymuş sayılmaz
İlim irfan aşılanmaz cahile
Sallar kafasını duymuş sayılmaz

Dağa duman çöktü ise kar gelir
Yola çiçek ekti isen yar gelir
Hayasıza ne giydirsen dar gelir
Hülle donu versen uymuş sayılmaz

Gerçek dergahına seren postunu
Kavi yapar bahçesini büstünü
Arif döne döne bulur dostunu
İkrarı kadimdir caymış sayılmaz

Borani zorlama ahiri ölüm
Konuşurken dilin sofrada elin
Dört mevsime göre açıyor gülüm
Yolundan bir adım kaymış sayılmaz

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

İnsan desinler

Ufacık bir gölün dalgası olmaz.
Ummana karış ki insan desinler.
Dostsuz gezen derdin çaresin bulmaz.
Dost ile sarış ki insan desinler.

Gurur kibir yaklaştırma yurduna.
Bencil olup kendin yanma derdine.
Sen de emir eyle vicdan orduna.
Nefisle yarış ki insan desinler.

Kurumuş ağacın gölgesi olmaz.
Dökülür yaprağı dalında kalmaz.
Cahiller yaraya dermanı bulmaz.
Arifle buluş ki insan desinler.

Bahar gelmeyince bülbüller ötmez.
Güneşi görmeyen, ham kalır yetmez.
Dinleme cahilin boş sözü bitmez.
Arifle konuş ki insan desinler.

Borani gark oldu feryada aha!
Dayanmaz derdime sahralar vaha.
Nefsini kurban et yüce Allah’a,
Dünyayla barış ki insan desinler.

Halil Çimen