Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Romantika

Kavuşunca hasret biter sanmayın,
Hasreti en doğal parçanız sayın.


Şarkılar söyleyin hasret içinde,
Şiirler döktürün,destanlar yazın.


Zaten hep söylüyor,yazıyorsunuz,
Yaptığınız işi azımsamayın.


Yakınlardan hoşnut olan var mı hiç,
Gözünüzü açıp şöyle bir bakın.


Önünde olanlar işte ortada,
Ne varsa ardında var ufukların.


Uzuktan davulun sesi hoş gelir,
Sanki mızrap olur ucu tokmağın.


Çağı geçmiş akım değil romantizm,
Belki en kalıcı yanı insanın.


Yabana atmayın siz şu gerçeği:
Yakınlar uzaktır,uzaklar yakın.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Rüyalar Boşa Çıktı

Öyle bir mevsimine eriştik ki zamanın,

Rengi eski renk değil ne gülün ne yaprağın.


Bülbül bırakıp gitti bozulan bahçeleri,
Kavgalar ocağına incir dikti sevdanın.


Avutmuyor günlerin dertlerini *******,
Toz-duman arkasında kaldı yüzü mehtâbın.


Asırlardır görülen rüyalar boşa çıktı,
Artık çekiciliği yok yeni bir rüyanın.


Bir uyanma lâfıdır dolaşıyor ortada,
Belli ki uyanan hep ifretleri insanın.


Mertliği bozan tüfek solda sıfırdır şimdi,
Nükleer bomba gibi türleri var silâhın.


Bir şeye yarasaydı kavgalar,gam yemezdik,
Gelip dayandık toptan yıkımına dünyanın.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Rüzgar Gibi

İster kararlı ol ister bocala
Karşı durabilir misin ecele
Beşikten mezara savruluyoruz
Gidiyoruz rüzgâr gibi acele

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Sabun Köpüklerinin Tanrısı

Ellerini yıkayıp okyanus sularıyla
Köpürtüp bulutların rengârenk sabunuyla
Nefesinden rüzgârlar estirdikçe oluşan
Ve ölüşen balonlar uçurursun boşlukta

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Sanal İlerilik

Saraylar kalktı güya
Ne anladık bu işten
Dünya yine o dünya
Ne anladık bu işten


Sarayların yerini
Aldı saray taklidi
Villaların çeşidi
Ne anladık bu işten


Amaç tez unutuldu
Ve de unutturuldu
Saltanatlar kuruldu
Ne anladık bu işten


Yine bir avuç insan
Keyfinde sabah-akşam
Eski tas eski hamam
Ne anladık bu işten


Yine geniş kitleler
Gününü zor gün eder
'Ya sabır'der,iç çeker
Ne anladık bu işten


İlerledi hep güya
Boşa çıktı çok rüya
Dünya yine o dünya
Ne anladık bu işten.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Sanal Sevgililer

Belki onlar hiç yoktular
Biz onları hep var sandık
Kâh gökte yıldız oldular
Pırıltılarına kandık


Kâh battılar Güneş gibi
Günümüzü bitirdiler
Ve kollayıp gecemizi
Düşlerimize girdiler


Öyle sımsıcak şeydiler
Ateşleri ile yandık
Can mı canân mı neydiler
Candan inandık aldandık


Bir geldiler bir gittiler
Yollarda kaldı gözümüz
Bazen başlarken bittiler
Serap mıydı gördüğümüz


Belki onlar yoktular hiç
Hep var sandık biz onları
Bilemedik kimdeydi suç
Ziyan ettik zamanları.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Savaş Suçluları

Her savaştan önce öyledir
Hem barıştan bahseder herkes
Hem savaşa hazırlanır
Sonra kopar küçük kıyamet
Sürüp gider tarifsiz yıkımlar
Ölen ölür
Kalan kalır sonunda
Yenilen savaş suçlusu sayılır
Ve çıkarılır yargı huzuruna
İnsan hayran olur bu adalete bayılır

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Sefer

Bütün terslikleri sileyim dersen
Atını dünyanın üzerine sür,
Ortalığı dümdüz edeyim dersen
Fırtına misâli es püfür püfür.


Elbette dünya hiç değişmeyecek
Ve tüm emeklerin boşa gidecek,
Ziyanı yok,yolcu yolunda gerek,
Bırakma çıktığın seferi sürdür.


Dur-durak bilmeden yürü yolunda,
Dert etme,ölüm yok işin ucunda,
Sen kârlı çıkarsın yine sonunda:
Ya derviş olursun,ya da düşünür.

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Sensiz

Sardı sen gelince güller bahçemi
Çiçeklerim büyüdü de büyüdü
Güllerin ardından dikenler beni
Sen gidince bürüdü de bürüdü


Dadandı gölgeler goncalarıma
Sancılar eklendi sancılarıma
Dört yapraklı uğur yoncalarıma
Kara sular yürüdü de yürüdü


Kaldı rüyalarda güzelim hazlar
Tadılmadan geçti baharlar yazlar
Sensiz günlerimi bir deli rüzgâr
Yapraklarca sürüdü de sürüdü


Yolum nerelere varır bilemem
Yoldaşım oldu hep acıyla özlem
Etsem neye yarar feleğe sitem
Sensiz ömrüm çürüdü de çürüdü

Yılmaz Aybar

[GooD aNd EvıL]

Sevda

Sevda dediğin bir elmaşekeri,
Yersin,yersin,sapı kalır elinde
Yerle yeksân olur hayâl köşkleri,
Hayâlet bir yapı kalır elinde.


Anlamazsın nasıl başlar ve biter,
Bir serap misali belirip yiter,
Tatlar birer birer çekilir gider,
Acıların topu kalır elinde.


Bakarsın mektuptur pembe boyalı
Veya bir resimdir renkli,havalı,
'Ebedîyen senin'diye imzalı
Geçersiz bir tapu kalır elinde.

Yılmaz Aybar