Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Hayalin

Odama kapattım benliğimi.
Kapı eşiğinden sonrası,
Haram artık benim için
Her şeyi kapandığım odamda
Yaşamaya çalışıyorum.

Odamın en sevdiğim köşesine
Senin hayalini iliştirdim.
Seni hep odamda yaşıyorum.
Ben gitarımı tıngırdatırdım
Senin hayalin söylemeye başlardı
En sevdiğimiz şarkıyı.

Odamda hayaller,
Aşkım yüreğimde,
Umutlar belki gelecekte,
Bakışların gözlerimin önünde,
Izdırap aşkın kendisiyle,
Söyle bana söyle,
Sen nerdesin nerede.
Korkarım dış dünyaya açılmaya.

Korkarım hayaller uçup gidecek diye.
Korkarım korkarım orada seni
Bulamayacağım diye.

Yanaklarım ıslak artık her nedense.

Gittiğin günden beri içim bulanık.
Hatırlarmısın acaba o günü,
Tek kelime çıkmıştı
Dudaklarının arsasından.
Kulağımın duyamayacağı,
Duysa da yüreğimin kaldıramayacağı
Bir kelimeydi o.

Öylede oldu yüreğim dayanamadı.
Bu yüzden hayalinle yaşıyorum artık.
Zaman kavramı yok olmuştu benim için.

Sen yoksun,
Ben yokum,
Aşkımız yok,
Aşkım var sadece.
Hayeller var.
Odamdaki hayeller.

Yanaklarım ıslak artık her nedense.

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Hepinize Eyvallah

Günlerden bilmem hangisi
Akşam üstü saat yedi suları
Akrep ve yelkovan birleşmiş
Veda vaktinin geldiğini
Gösteriyor bana

Bir süreliğine ayrılıyorum bu şehirden
Öyle bir süre ki
Dünyaya kısa bana uzun gelecek
Canım şehrim canımdan öte sevdiklerim
Eyvallah

Plakasını bilmediğim
Aslında pekte ilgilenmediğim
Bir otobüs ile yol alacağım buralardan
Ve kilometre taşlarını saymaya
Başlayacağım birazdan
İlk defa ayak basacağım topraklarda
Güneşin doğuşunu, ayın batışını
Farklı bir yüzle seyredeceğim

Her kilometre taşını saydığımda
İçime daha da bir ağırlık oturacak
Belki de adımı mı ilk kez attığım topraklar
Üzerime serilecek

Muavinin yedi yolcusu kalmasın deyişi
Belki de en son duymak istediğim
Kelimeydi o anda
Canımdan öte sevdiklerim
Son bakışımı atıyorum
Cam kenarından onlara
Canımdan çok sevdiklerim
Ve güzelim şehrim
Eyvallah

Güneşin doğuşuyla uyandım
Nemli gözlerle
Bilmediğim diyarlardayım artık
Ve teslim ettim kendimi
Bir gurup vatansevere

Hiç bilmezdim yeşilin
Bu kadar acı olduğunu
Özlem koktuğunu
Ve bilmezdim vatan sevgisinin
Her şey den üstün olduğunu

3,5 nöbetindeyim şimdi
Omuzum da asılı silahım
İçimde tuhaf bir his
Ve elimde süngü
Aklıma gelen ilk cümleyi
Kazıyorum yere

Canım sevdiklerim
Canım şehirim
Ve canımdan çok sevdiğim vatanım
Hepinize Eyvallah

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Hiç Beklenmedik Bir Anda

Mezarlıklarla çevrili yolda
Çıkarken hatıralara
Hissediyorum bana bakan gözleri
Var olan görünmezleri

Acıyorlar adeta halime
Daha da ölümlü bedenimde
Kaybolmuş ruhumu hissediyorlar
Bir sen bir sen
Farkına varamıyorsun gerçeklerin

Kendi içinde kaybolmuş biriyim ben
Yollar akıp gidiyor
Ayaklarımın altından ama
Ben hep bırakıp gittiğin yerdeyim

Ruhum yok oluyor yavaş yavaş
Ufuklarım yok benim
Gördüklerim bir kara delik
Akın karası bu
Yaşanılanların aynası
Anıların sis pus olmuş yansıması

Gönlüne giden trenin
Herhangi bir vagonunda
Ayakta yolculuk edeniyim ben

Hiç bir zaman
Sonu olmayacak bu gidişin
Ve hiçbir zaman
Boşalan bir koltuk olmayacak
Asla biletim yanmayacak
Ruhumu uğurladım
Bir tren garında

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

İçerlerde Bir Yerde

Gitmelerin yaklaşması var
İçerde derinden gelen
Sanki sanki bir saat var
Kilometresi kurulmuş
Hop diye birden bitecekmiş
Kaygısı var derinlerde

Yüz kızaracakmış
Gitmelerin soğukluğunda
Buz tutacak içerlerde bir yerde

Yüreğimizin sıcaklığı yetişeçek imdadımıza
Sonra Sonra buğulaşacak göz yaşları
Buğulu gözlerle bakacağız birbirimize
Hiç ama hiç konuşmadan


İşte insan dolmalıysa böyle dolmalı
Bitmeliyse hayatı böyle bitip yitmeli

Aklına gelen birden durmalı
Pat diye sormalı yüreğine
Nedir nedir bunun adı diye

Bilsede kendini bilsede cevabı
Yinede sormalı yüreğine

Her seferinde dönüp dönüp
Vurmalı içerlerde bir yerde
Çıkartmamalı, buruşturup atmamalı
Luzumsuz yerlerde

İstiyorsa atmak
Yetmiyorsa ve ağır geliyorsa duygular
Acıdan değil sevgiden

O zaman bakmalı deli misali sevdiceğe
Atmalı ve katmalı hayatını
O sevene tapmalı
Gitmelerin yaklaşması
İçini eritsede...

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

İçimizdeki Dünya (Düz Yazı)

Hayat her zaman istenildiği gibi yaşanmıyor.
Hayat her zaman;
Yorulduğunda oturacak bir sandalye,
Ağladığında bir mendil,
Tutunmak isteğinde bir değnek,
Üşüdüğünde sıcak bir el,
Düştüğünde kaldıracak bir dost sunmuyor.
Sunulması gereken her şey sadece bir kez
Ama sadece bir kez sunulur. Tüm Gerçekliğiyle.
Hayatın sunduğu gerçeklerin yanında Getirdiği
Birde yalan gerçekler vardır.
Bunlar insanları yıldırmak için yaratılmış
Aslın suretidir.
Doğruyu yanlıştan ayırmak gönlün işidir.

Kapının arkasında olup bitenleri anahtar
Deliğinden bakarak anlamaya çalışmaktansa,
Kapının arkasındakini hissetmek daha iyidir.
Yani göz gördükçe gönül körleşir.

“Bizler bir paketin içinde yakılmayı bekleyen
Son sigarayız.
Yaşanılan kötü olayları üzerimize tutulan
Ateş niyetine sayarız ve yanarız.”
Yalnız kalındığında, sorunlara çözüm Bulunamadığında,
Düşünülmesi gereken tek şeyin bu olduğunu Varsayarız.
Hayata karşı kendimizi asla ve asla köşeye atılmış
Bir izmarit yerine koydurmamalıyız _! ! !

Hiç düşündünüz mü?
Ziyaretçisiz kalmış bir mezarı.
Yahut da limanından yolcusuz demir almış
Bir vapuru.
Kimsesiz olduğunuzu, yalnız kaldığınızı,
Terk edildiğinizi.
Düşünüp de hissettiniz mi? hiç.
Kimse yalnız değildir ve yalnız ölmeyecektir.
Tıpkı mezarı besleyen toprak gibi,
Başucunda bekleyen mezar taşı gibi,
Ve vapuru ayakta tutan deniz gibi,
Peşinde uçuşan martılar gibi.
Asla yalnız değiliz.
Soyut veya somut
Bizimle olanları görmeliyiz.
Görmeliyiz ve değer vermeliyiz.

Bizler birer akrebiz
Bulunduğumuz konuma ve yaşadığımız hayata
Biz anlam katarız ve yön veririz.
Yelkovan bir başına anlam sunamaz ,
Zamanın gidişine, hayatın akışına.
Asıl rol akrebin kendisindedir.
Ama asla bir bütün olmadan yaşanılamaz.
Ben ben diye hayata anlam sunulamaz.
Gerçek anlam bizde ise ,
Hayatı anlatmak için bütün olup bir
Yaşanılmalıdır.

Hayat yaşanılması gerekenleri
Bazılarımıza tersten sunar.
Sınamaya çalışır bizleri.
Acıları hem de kabullenmesi zor acıları sunar ilk olarak.
Ardı arkası kesilmez, zorlamaya çalışır.
Acı ile yaşananlara verdiğimiz tepkiye göre
Sunar mutluluğu.
Fark edilmez olup bitenler,
Tepkiler hüsran olur kaybederiz.
Mutluluğu bir anlamda bitiririz.
Tersten sunulmasının bir nedeni vardır aslında;
Yaşanılan mutlulukların değerinin bilinmemesi
Birde hayatımızın bir sonraki kademesinde
Karşımıza çıkacak daha fazla acılara
Ve zorluklara göğüs gerilmesinin Öğretilmesidir.
Yaşanılan her ne olursa olsun
İyi kötü, acı tatlı, mutlu mutsuz.
Her zaman bir ders çıkarmalı ve anlamalıyız.
Birde sormalıyız neden?
Unutmayın her şeyin bir nedeni vardır.
Varlığımızın bir nedeni olduğu gibi.

Benliğini kullan, bedenini değil.
Ruhunu hisset, cismini değil.
Gönlün konuşsun, ağzın değil.
Gözlerin duysun, kulağın değil.
Sevgiyi anla, hayatı değil.
Tüm bu olanları anlamalısın,
Anlamalı ve yansıtmalısın.

Avucunda sımsıkı sakladıklarını.
Yani değer verdiklerini,
Umutlarını, senin olanları.
Bir hırs, bir sinir, bir kin ile
Yumruğunu savurarak ve vurarak bir yerlere
Avucumdakileri parçalama.

Yalnızlığı hapsettiğin yerde senin özgürlüğün doğar.
Sakın unutma en yüksek olmak istiyorsan
En dibe vuracaksın.
Yani kazanmak için ilk önce kaybetmek gerekir.

Hayat yolunda yol alan
İyi kötü herkes yoldaştır.
Ey yoldaş sakın unutma;
Hiç bir söz,
Hiç bir dokunuş,
Hiç bir bakış
Ve hiç bir ateş
Senin içindekileri gün ışığına çıkaramaz.
Işık sende, toprak sende,
Su sende, tohum sende.
Çiçek olmak, yeşermek senin elinde.
Tek ihtiyacın zaman.
O da hayatın ta kendisinde...

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

İşte İnsan, İşte İnsan

İnsan şöyle bir düşünüp geçmişe bakınca.
Durup durup eskileri yeniden yaşarmıyım demekten alamıyor kendini.

Geçmişin izlerini defalarca kontrolredip
Şimdi bulamadığı o günleri.
Yaşlarıyla, yüreğiyle tüm benliğiyle
Canlandırmaktan bir türlü kopamıyor insan.

Hep eskiyi yadedip soruyor insan;
Acabalar sarıyor beyninin bütün evresini,
Yoksalar yiyip bitiriyor yüreğini,
Keşkeler hiç eksik olmuyor dilinden.

Sorular hep cevapsız kalıp duruyor her nedense ve
Her nedenseler çoğaldıkca,
İnsan yoruluyor, kasılıyor, bunalıyor, keşkeler tekrar canlanıyor.
Kısım kısım eriyip gidiyor insan eskilerin içinde ve
Deliler gibi haykırası geliyor .

Eskiler olmasın, keşkeler yanmasın.

Geçmiş bugünü vermiyorsa,
Geçmiş geleceğe yol göstermiyorsa,
Yarınları neyleyeyim diyebilmek istiyor insan.

Nereye gitse,
Üzerinden atamıyor o mis kokulu günleri.
Yakasına yapışmış kurtulamıyor.
Aslına bakarsan kurtulmak işine gelmiyor.
Geçmişi aynaya bakar gibi,
Beyninde görmeyi biliyor insan.

Hangi kapıyı çalsa,
Karşısına çıkan hep o...
Ilık bir rüzgar esiveriyor yüzüne
Kapı aralığından.
Alıp götürüyor yeniden.
Eritiyor, bitiriyor, titretiyor
Sade, beyaz benliğini.
Kalbini tekletiyor.

Gözleri kapanıyor .
Gerilere doğru yol alıyor.
Ve tekrar işte o
Müthiş duygular,sorgular, kaygılar
Geri dönüyor.

Uçuruyor,
Bugünü geçmişe katıyor.
Geçmişin üzerine de bugünü,
Bugünün üzerine de zamanı,
Zamanın üzerine de yüreği,
Katıyor.
Yüreğin içinde sevgi ve dostluk
Hep duruyor.

Taze ve yeni.
Tadılmaya doyulmamış günler.
Ve soruyor insan haykırırcasına,
Varmısın geçmişi gelecek yapmaya,
Yarınları bugüne katmaya ,
Yine hayatı bütünüyle tatmaya.

İşte insan, işte insan.
Sevdalara, dostluklara, arkadaşlıklara,
Nasılda önem veriyor.
İnsan bu yanlız yapamıyor.

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Kaldırımlar

Kaldırımlar,
O karanlık sokaklarda yürürken
Bana eşlik eden kaldırımlar.

Sanki yalnızlığımı hissetmiş gibi
Hep yanımda,uzanıp giden kaldırımlar.

O sokak lambasının ışığıyla,
Gölgemin birleştiği kaldırımlar.

Nereye gitsem,hangi sokağa sapsam
Hep karşıma çıkan kaldırımlar.

Parçalanmış kalbimin etrafa saçılan
Kırıntılarıyla izimi bulan kaldırımlar.

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Kanayan Yürek

Madem sen yoksun hayatımda,
Bende yokum bir anlamda.
Varlığındı hayatıma anlam katan,
Anlamsızca yaşadım
Yokluğunla her an.
Anlamsızca gidişinle
Bıraktın ardında,
Paramparça bir kalp, kanayan bir yürek.
En çok da anlamsız yitirmek
Kavuruyordu bedenimi.
Oysa yeminler etmiştik birbirimize
Ayrılmak yok diye.
Bir rüyaydı yaşadıklarımız seninle,
Gıpta ile bakarlardı sevgimize.
Bozdun bu büyüyü sessiz gidişinle.
Tek kişilik bir aşk
Yaşatıyorum artık içimde.
Çekip gitme zamanı geldi buralardan.
Bir gece vakti düştüm yollara.
Yürüdüm saatlerce karanlık yollarda.
Geride ise senden kalanlar.
Bir sahilde açmıştım gözlerimi bu sabah.
Sensiz doğan ilk güneşti
Bu benim için.
Oysa ne çok alışmıştım varlığına.
Sen hayatından sil beni sevgilim,
Ben silemiyorum.
Her an seni soluyorum.

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Karmaşa

Herşey bir tesadüf mü? diyorum,
Yoksa bir hakikat mi?
Tesadüf olduğunu umuyorum
Ve devam edip duruyorum.
Herşey yolunda derken,
Durup durup çarpmıyor mu?
Gerçekler yüzüme,
İşte o zaman kahroluyorum.
Düşündüklerim gerçekten
Düşlediklerim mi?
Yoksa, yoksa
Hislerimin gereksinimi mi?
Herşey olması gerektiği gibi mi?
Yoksa ben olasılıkların ortasında mıyım?
Her zaman bir gerçek var,
Çözülmeyi bekleyen bir gerçek.

Ali Baydere

[GooD aNd EvıL]

Keyf-i Alem

Şöyle derya ya karşı.
Hasretin, özlemin,
Yalnızlığın ve bir başınalığın
Kokusunu almak güzel.

Seni bir saniye daha düşünmenin
Gizli kapaklı bir keyfi var içimde.

Herhangi bir müzik notasında,
Sigaramı her içime çekişimde,
Seni kol gezdirmek
Beynimin en ıssız köşesinde

Güzel seni sevmek
Seni düşlemek.

Gözümü kapatıp
Çırılçıplak derya ya dalmak.
Arınmak bütün kirli düşlerden,
Sadece sana varmak hayallerde.

Keyf-i Alem bende.
Yokluğunda bile keyfi var
Adının baş harfini söylemenin.
Keyf-i Alem bende.
Seni sevmenin.

Deryanın ve göklerin
Birleştiği yerde.
Şöyle ufuklarda,
Sen varsın benim için orada,
Bense burada.

Uzak sana ulaşmak,
Yakın sende kalmak,
Keyfi sende olmak hayatın.
Alemlerin en güzeli
Dünya yı seninle döndürmek.

Keyf-i Alem bu bende ki.
Keyfini tatmak
seni sevmenin.

Ali Baydere