Yusuf Ziya Leblebici

[GooD aNd EvıL]

Umudum...

Mor menekşenin tonunda gezen hayallerim
güneşi gördükçe canlanır, ayaklanır
yaprağının kaydıracındadır damlacıklarım
umudumun gemleri hep yarınımdadır

Bir kelimeyim yeni dillenen bebelerde
içtikleri sütün kaymağıyla günlerim
dünlerim ezilir altındaki bezlerde
bir umudum kalır yavruların gözlerinde

Şefkat beslerim ana gibi kendime
kucaklarım düşüncelerimi sımsıkı
umuda giden yolu beslerim göğsümde
sevgiye katık eylerim adımlarımı

[GooD aNd EvıL]

Umudumuz sizde oğlum...

Uğurlarda yıldız vardı
Yazılarda doğan aydı
Kaleminde mermi diye
Kahpelerce bombalandı

Aydınlara düşman boldur
Sen beynine ışık doldur
İlim irfan sende olsun
Karanlığa beyaz koydur

Yandı Maraş, yandı Çorum
Gençlerimiz kandı oğlum
İşkenceler can alırken
Patronlar da çaldı oğlum

Savaşa sürerler seni
Alanda ezerler seni
Hayatta zayıf kalırsan
Kurşuna dizerler seni

Kalemin bir silah olsun
Namlusuna barış dolsun
Cana kıymak çare değil
Umudumuz sizde oğlum

[GooD aNd EvıL]

Umut beklemeli...

İnsan yüzünün diğer yarısı
Hazanda delice esiyorsa,
Dökülmüş kuru bir yaprak gibi
Dünki mazilerin arasında
Yel misali uçuyorsa
Öbür yüzün de destek çıkmalı
Gelecek günleri karartmadan
Umutla açmalı yarınları

Umudu dost tutmalı kırmadan
Önündeki günleri yırtmadan
Bir yüzün her iki yarısı da
Yarına bakmalı usanmadan

Zamana çivi çakmışcasına
Boşa beklemenin faydası yok
Ayakların taşıyorsa seni
Yerinde durmanın anlamı yok

Yükü kaldırmak zor geliyorsa
Bu diyardan çıkıp gitmemeli
Uykudan şafakta uyanıyorsan
Gözün, günden umut beklemeli

İyi tutmalısın hayatını
Geçmişinden dersini alarak
Yeni sevdalara koşmalısın
Toprağı,zamanı dost tutarak

Kimvurduya giden dünlerinin
Yeşil yaprakları kuruduğunda
Geleceğini yeşertmelisin
Umutla bakmalısın yarına..

[GooD aNd EvıL]

Umutların önümde yürür

Umudum gözyaşımı kucakladığında
Dünler arkamdan ağlıyorsa
Gözümden bir damla yaş düşer denize
Alt kirpiklerimi yalarcasına.
Deniz, hissetmese bile
damlamın derdini
hissetmese bile
düştüğü yeri..

Yüklerim umutlarımı
bir kısrağın sırtına.
Diyar diyar koştururum
ordan oraya.
Yılların köşebaşlarında
düşmanlar birer birer çıksa da
üzerlerinden atlarım
kısrağımla dörtnala....

Sırtıma yüklerim umutlarımı
bir hamal gibi.
Ben durdukça durur
ben yürüdükçe yürür.
Kaybetmek istemiyorsam eğer ki,
Ben gölgesi olurum
umutlarım önümde yürür...

[GooD aNd EvıL]

Umuttu onun adı...

Kilitlenmiş gözleri buz gibiydi elleri
Omuza alınınca kar gibiydi kefeni

Umuttu onun adı yarına az kalmıştı
Davasının uğruna canı çıkarılmıştı

Sağa sola sordular anasını buldular
Sahip çıkan olunca tabutunu koydular

Umuttu onun adı yay misali kaşları
Yerinden bir kalkınca tay gibiydi adımı

Anasının feryadı yıktı dağları taşı
Evladın acısıyla aktı gözünün yaşı

Umuttu onun adı güneşine az vardı
Zapdetmek zor olsa da içinde umut vardı

Söğütlerin yanında yatırdılar toprağa
Umudun yollarında dostları çıktı yola

[GooD aNd EvıL]

Unutamazsın...

Beni unutmak kolay değil, yıllar bir bir geçse de
Hatıralarım bırakmaz ki, sen hiç istemesen de
Vebalim peşini bırakmaz diyarlara gitsen de
Sen bir beni unutamazsın, başkasını sevsen de

Sevdamı kazıyamazsın, istesen de o kalbinden
Maziler peşini bırakmaz, koşarlar hep gölgenden
Unutmak o kadar kolay mı, silemezsin içinden
Silemezsin atamazsın sen bu aşkı yüreğinden

Senin peşin sıra gelirim, ben kabusun olurum
Kaçma kurtulamazsın benden, gece düşün olurum
Nereye baksan ben çıkarım, senin aynan olurum
Yüzünü yıkamak için su, baktığın göz olurum

[GooD aNd EvıL]

Unutma ha! ..

İnsanların satıldığı
Kahrolası şu dünyada
Mevlana'yı, Pir Sultan'ı
Unutma ha, öğren yavrum

Dürüstlüğün, iyiliğin
Kaybolduğu bu ortamda
Bilmediğin cahaletin
Düşmanındır, unutma ha

Dürütlüğü gül yapıp da
Yağmur gibi gökyüzünden
Gülerek dök başımıza
Unutma ha güzel yavrum

Güneş gibi gökyüzüne
Aydınlığı getirecek
Senin gibi ezgilere
Gebeyiz biz unutma ha

Halkımızın yüreğinde
Kalemlerin dillerinde
Sazımın şu tellerinde
Tezene ol, unutma ha

[GooD aNd EvıL]

Unutmadım unutamam...

Zor günümde kucak açan
Bir sevdalım bir de anam
Bizi vuran kahpe düşman
Unutmadım unutamam

Bizi bizden alanları
Üç kuruşa satanları
Emekleri çalanları
Unutmadım unutamam

Ozanları yakanları
İnsanlıktan çıkanları
Dini alet yapanları
Unutmadım unutamam

Yoksulluğuna çaresiz
Ondan bundan daha temiz
İnsan gördüm elbisesiz
Unutmadım unutamam

Yusuf Ziya görür gözün
Kurda kuşa değer sözün
Allahsıza yetmez gücün
Unutmadım unutamam

[GooD aNd EvıL]

Usta...

Umuda yolculuk
nereye kadar be usta
Git git bu yollar bitmiyor ki
Gökyüzünü kulaçlamak,
Denizi adımlamak gibi
Kör bir yarasa misali
Gözleri bağlı gidiyoruz yarınlara.
Sen bunları aşmışsın be usta...
Dününe mazi,
yarınına kimbilir diyorsun
Umudun bittiği yerde,
Başka umutlara yürüyorsun...

[GooD aNd EvıL]

Uyan adamım

Tut ki; Soluduğun nefesi çaldılar
Alın, sizin olsun mu diyeceksin.
Sübyan yaşta, gelin oldun diye
Kocamış bir katıra, nal niyetine çakacaklar
Töredir diye boyun mu eğeceksin...

Tut ki; Eline bir silah tutturacaklar
Namustur, kandır diyecekler.
Kendini düşmanlığa köle mi edeceksin.
Uyan adamım uyan kör uykulardan
Cehalettir seni senden çalan.

De ki; Bize bu katı kuralları koyan
kimlerdir yarınları karartan.
Kimlerdir saman altında öküz arayan.
Yaşasalardı, araçların inadına
eşekle mi gezeceklerdi.
Yıkanmak için hamamın zıttına
mil dolu dereye mi gireceklerdi.
Torunu yaşındaki nalına
karım mı diyeceklerdi.
Yaş kemale dayandığında
gencecik çiçekleri
nasıl gizleyeceklerdi...

Uyan adamım uyan
çocuk doğurmak varken
düşman doğurmak neyine.
Dost katmak varken yüreğine
kısır kalmak niye.
Uyan adamım uyan,
boşa geçiyor zaman...