Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Değişen Değiişim
Göğe yükselen bir buhar damlacığı
Gökten inen bir buhar damlacığı
Her şey her şeye varır
Her şey bir şey olmaya yürür
Bir değişimdir her şey
Bir oluşumun değişimi
Değişen her şey oluşur
Ve yer değiştirir
Bir noktadan başka bir
Noktaya ilerler
Yörünge aynı yörüngedir aslında
Değişim zaman değişen zamandır
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Değişir Her Şey
Her şey ne kadar kötü olur
Bana sor bir bir söyleyeyim
Artık yağmur yağmıyor yere
Her yer kurak bir çöle döndü
Toprak kalmadı çatlamayan

Her şey ne kadar kötü olur
Bana sor bir bir söyleyeyim
Güneş hala sıcak yakıyor
Ama rüzgar yok serinleten
Yanıyor yer ve gök ateşte

Her şey ne kadar kötü olur
Bana sor bir bir söyleyeyim
Giderken bulutu götürdün
Giderken rüzgarı götürdün
Güneşi bıraktın yakacak

Her şey ne kadar kötü olur
Bana sor bir bir söyleyeyim
Artık su yok göl yok deniz yok
Ağaç yok orman yok gölge yok
Yokluk, kuraklık ve açlık var

Her şey ne kadar kötü olur
Bana sor bir bir söyleyeyim
Giderken bulutu götürdün
Giderken rüzgarı götürdün
Güneşi bıraktın yakacak.
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Delice
Gölgeler fısıldıyor kulaklarıma
Biliyorum gülüyorsunuz bana ama
Doğru söylüyorum, ben gölgeleri duyabiliyorum
Örneğin şu duvara yansıyan dolabın gölgesi
Çok hüzünlü ve yalnızlığından yakınıyor
Sandalyeninki ağlıyor, masadaki saatinki ise
çok yorgunmuş yer değiştirmekten
televizyonun gölgesiyle masanın gölgesi
siyasetten konuşuyor;

işte böyle,
mavi bir neon altında
gölgeler kulaklarıma fısıldıyor
peki ya benim gölgem mi?
belki inanmayacaksınız ama
bu şiiri kendisi yazıyor.
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Delik
Koca bir delikti bıraktığın
Nice kumlar nice topraklar döktüm
Hala dolmadı

Koca bir delikti bıraktığın
Ne yağmurlar gördü ne denizler
Hala dolmadı

Koca bir delikti bıraktığın
Gittikçe derinleşip genişleyen
Hala boş

Koca bir delikti bıraktığın
Zaman kadar derin
Evren kadar geniş

Koca bir delikti bıraktığın
Giderken açtığın
Ve hala açık.
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Denge
kırmızı dut boyarken kırmızıya,
siyah dut boyar siyaha,
iş böyle işler düzen,
kırmızı kırmızıya siyah siyaha,

lakin elbet, bir ademoğlu,
düzeni bozmak için, çıkacaktır
bir gün, bayrak açarak, soracaktır
kırmızı neden, siyaha boyamaz diye

ki sorunun cevapsız olduğunu bildiğinden,
gittikçe daha fazla çığırıcaktır,
düzeni bozmayı umarak,
denge buna, pabuç bırakmayacaktır fakat.
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Deniz
Hayat denizin üstünde
Altındaysa yalnız ölüm var
İnsanları hayattan ayıran
İşte o deniz

Yalnız ölüler yatar bu denizde
Yaşayanlar giremez
Aslında hayatta bir deniz
Bütün mesele
Boğulmak ya da boğulmamak
Her şey boğulana kadar
Keder neşe aşk zulüm
Hepsi boğulana kadar
Bir boğul da görelim
Ne aşk kalır ne acı
Her şey son bulur
Gideceğin denizde.

İnsanlar yürür
Malum denizin üstünde
Kimi erken batar
Kimi biraz daha geç
Ama hepsi, bir geçişlik ömürde
Çırpınır yüzmek için
Kimi erken batar kimi biraz daha geç
Ve yalnız ölüler yatar bu denizde
Ne acı olur ne keder sakindir sular

Hayat denizin üstünde
Deniz denizin üstünde
Yaşayanlar giremez
Bu denize, kural böyle.
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Deniz Gibi
Mavi mi yeşil mi rengin?
Uzaktan mavi yakından yeşil
İçine kadar girince renksiz,
Dibine girince rengin.

İnsan göremiyor rengini
Sana çok yakın olunca
Kayboluyor sana renk veren
İçindeki, denize has
Nesne ve varlıklar

Deniz gibisin
Uzaktan mavi
Yakından yeşil
Mavi mi yeşil mi rengin?
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Deniz Yakomoz ve Yağmur
Bir ay yetmez
................seni anlatmaya
Bir yağmur yetmez
Ne de bir deniz
........anlatabilir tek başına
................yakamozdaki yağmur.
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Densiz
mavi gözlerinde gecenin
saatleri alınmış duvarlar
sıradan ikindilerdim
masada buğday sarısı yapraklar

gecenin zülfü üzerime düşkün
hüznüme alınmış kan damlar
esin usturamda kalemdim
damarlarım ağlar

deli gençliğini yitirdi gün
bir kez daha öldü canlar
kaç çocuk eskittim
yapraklarda mürekkep yanar
Ahmet Aksoy

[GooD aNd EvıL]

Derin Dehliz
uçsuz bir rıhtımdır
....hacmi yoktur karanlığın
kaç kapı açılır
...dehşet gıcırtılı
içindeki sarnıç
koca koca yalnızlık taşır
......yağmacı zaman
cismi yoktur ayrılığın
Ahmet Aksoy