Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kaygılar

Kaygılar paylaşılmaz dostum
Yalın bir gerçektir bu
Sudaki duşünen aksin gibi
Paylaşırsan kaygılarını dahada üşürsün...

Boşver zaman uçup gitsin
Ellerinde kaderci bir kütlenin.
Seninde ellerin
Bir gün kavrar kütlesini yaşamın...

Savrulmak köşelerine zamanın
Anlamsız gibi görünsede
Her saniyede yaşarsın ömrünü
Anlamsız olan ölümdür dostum...

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kelebek

Yalımlarla sarılı;
Bir ormanken,
Çok uzaklarda dudakların.
Ve kokun;
Bütün bahar çiçeklerinden,
Daha güzelken.
Yalancı baharlarda;
Nasıl mutlu olur kelebek.
Kısacıkken ömrü;
Ve ürkekçesine çırparken,
Tülden kanatlarını,
Yalancı baharlar üzerinden.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kendince

Tutkundum
Yitirdim anlamları.
Işık kendince ışır
Su kendince akar
İnsan aşkınca
Yaşarmış.
Işık,su ve aşk
Üç yoldaşmış
Geçen zamanda.

Kendince kardı hamuru
Ekmeğini yoğurdu
Ateşin yalımları
Kendince ışıdı.
Karanlıkda
Sessizce tutuldu
Aşkların en zoruna.

Kendince göçtü
Uzaklara.
Öylesine yavan
Yabancıydı hisleri.
Sığmazlığı kendince.
Öteydi olmazlara
Anlamlardan öte.

Baktı ki
Yalağuz
Uzak deniz kıyılarında
Sızdı içine
Işıkla ve aşkla
Nehirce aktı
Zamanda

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Keşif

Bütün keşifler;
Kıyılar dan başladı.
Ve yorgun gemiler;
Yanaşıp kıyılara,
Bitirdiler keşiflerini.
Keşifler;
Kıyılardan kıyılara,
Bir dalga boyu umut,
Bir adam boyu,
Sevgi için miydi?
Kimilerinin sonuydu keşifler;
Kimilerinin doğumu.
Yırtılırken toprağın bağrı;
Bir kez bile af dilemediler.
Kaşif acımasızdı;
Sancakta karayı arayan,
Gözlerinde batarken,
İnsanlığın erdem güneşi.
Kara göründüğünde;
Bilediler kılıçlarını.
Ve bulandı kana,
Karalar.
Artık göğün kızıllığına sebep di;
Kaşifin döktüğü kan.
Gözlerindeki kibir;
Ceplerindeki altınla,
Bakir karalara;
Yelken açtılar.
Binlerce seferle talan ettiler;
İnsanlığa dair,
Ne varsa.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kezban

Susmuş gece,
Karanlık donmuş.
Çığlıklarla dolu orman,
Fısıltılarla konuşuyor ağaçlar.
Ve zaman boğulmuş
Gözlerin de,
Anlamsız bir ışık,
Ve sorular.
Ölüm oturmuş sazını çalar.
Neye yarar sorular,
Çığlıklar,
Savcılar yada doktorlar.
Kanlı upuzun yatıyor Kezban;
Gözlerin de hala umut.
Ve ellerin de direncin izleri.
Saçlarındaki örükleriyle bağlanmışken,
Canım hayata.
Göçüyor Kezban usulca.
Celladın izlerini sürüyor,
Acemi bir doktor.
Kezban üşüdükçe üşüyor.
Avuçların da celladın saçları,
Ve o amansız bıçağın yarası.
Kezbanın beynin de arıyorlar,
Celladı yok.
Göğsünde arıyorlar celladı,
Gene yok.
Namusuna bakıyorlar,
Kezban namuslu.
Peki nerede namussuz,
Nere de?
Aşkının celladı.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kırmızı Gül

Gidiyorsun
Her şeyi koyup bir
Göz yaşına
Gidiyorsun işte.
Bir yudum çay kadar
Zamanım kaldı,
Gidiyorsun işte.
Göçmen kuşların hüzünlü
Kanatları gibi
Sarılası kolların.
Uçuyorsun bir
Kontrol kabininden
Usulca süzülen
Bir kırlangıçsın.
Ve şimdi
Dizginlerinden boşanan
Duygu yüklü bir arabadayım
Gün ağarmakta
Tatlı bir rüyada
Kıpkızıl bir şafak
Ufkun boynuna atılmakta.
Kızıl bir kement gibi
Sımsıkı sarmakta.
Ve yol kenarında
Kırmızı bir gül
Dolu dolu gözleriyle
Ağlamakta.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kıvır Kıvır

Kıvır kıvırdı,
Up uzundu saçların.
Tırmanırken gözlerine,
Saçlarının kıvrımında kaybettim;
Umutlarımın en güzellerini.
Bak baş ucunda duruyorum,
Yıllardır gözlerinin içine bakıyorum.
Rüzgarlarla entarine dolanan,
*******i ayadn denize;
Yansıyan tebessümüm ben.
Yüreğinin sol kulakçığına;
Yıllardır seslenen benim.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kıvrımlar

Dokunsam kavrulurum,
Tenine.
Teninde bulurum hayatı.
Aşarım bütün kıvrımların.
Yayılırım teninin;
Bitmez coğrafyasında.
Yaratıp aşkın örtüsünü;
İklimlerin en güzelinde,
Yeşertirim umutların.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kıyılar

Boğazın ayaklarının altında;
Bir çay bahçesi.
Yudum yudum içiliyor deniz.
Dalga dalga sarılıyor kıyılarım.
Işıklar yansıyor,
Suretimizden.
Sonsuz bir kavganın şahidiyim,
Kıyılarda çarpışan dalgalar;
Suretimizin kıvrımlarında.
Kavgada.
Dalgalar kavgada.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Kıyım

Deniz gülümsüyor
Bir kıyıda ikimiz.
Dalgın bir rüzgarın
Esintisinde.
Titreyen maviye
Dalıyoruz.
Sevincim yüreğimde
Çırpınıyor sonsuzca.
Birden rüzgar oluyorum.
Denizimin göğsünü okşuyorum
Tatlı esintilerimle.
Yüzünden yansıyan
Binlerce gülümsemeyi
Kazıyorum
Denizin yüzüne.
Kıyım benim
Binlerce devinimle
Dalga dalga öpüyorum
Bütün tanelerini.

Ufuk Nazım