Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Şahanım

Şahanım hala uçuyormusun
Al şafaklarda
Şu ipiltiye kesilmiş sarıda balkıyan
Senmisin Şahanım...

Özgürlüğünü kanat kanat saçan
Dağ üstünden aşıp
Ovaya taşan
Senmisin Şahanım...

Aşmışsın kanatların
Ölüme uçarsın Şahanım
Zulüm ardında bir nokta
Sen sonsuzu aşmışsın Şahanım...

18.02.07

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Şarap

Şarap;
Bir emanettir
Geçmişten.
Kutsallığını
Kırmızısında sırtlayandır
Şarap.
Bağbozumu şaraba erer
Şarap gönüle
Sıra gömülür
Fıçılarda üzüm.
Ve sır şaraba erer.
Şarap
İki gönül arası
Irmağa döner
Çağlar durur.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Şarap

Kıpkırmızı şarap,
Yudum yudum hayat.
Sıyırıp kafanın derdini,
Açar;
Güzellerin tenini.
Ellerinle yaşatır seni,
Okşayışlarınla yırtılır karanlık.
Kıpkırmızı şarap istiyor,
Bu keşmekeşlikten kurtulup,
Tenlerde ter olmak,
Terle yoğrulmak istiyor.
Bu kez,
Ufkun kızıllığını;
Göz aklarından,
Görmek istiyor.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Şarap Ve Gökyüzü

Şarabın tadını aldın mı?
Nasılda benziyor hayatın tadına.
Rasathanelerden gökyüzüne baktın mı?
Gökyüzündeki yıldızlar,
Nasılda benziyor sana.
Hayatın boşluğunu anladın mı?
Bu boşunalık,
Nasılda evrenimin merkezini,
Senin sonsuz sevgin yapıyor.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Şaşma

Şaşma o kadar
Binlerce
Bakış açısı saklayan
Binlerce köşeli
Bir evdir
Dünyanın tepesinde.
Her köşesinde
Binlerce pencere...
Önce tırtıllar uyanır
Bu evde
Hisleriyle süzerler dünyayı.
Hislerle beslenip
Kusarlar içselleşen herşeylerini.
Sonra kapanırlar
Kendi ördükleri kozanın içine.
Başkalaşırlar
Her kaygıları bir renk olur...
İşte o pencerelerden yayılırlar
Dünyanın dört bir yanına
Birbirlerinden habersiz...
İşte biz o kelebeklerdeniz
Yıllarca kendi içimize kapandık.
Dertlerimiz döndü renklere;
Ve işte karşılaştık
Rüzgarın gölgesinin içinde
Ruhun gökkuşağında.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Şiir Şiir

Şiir şiir paylaşılan
Bütün zamanlarda.
Duygu yüklü bulutlarla
Geçmek!
Dünyanın üzerinden.
Bir sevda fırtınasında
Yeldeğirmenlerinin
Başı boş pervanelerini
Umutla çevirmek.
Yaşanmamış olan
Geride kalan neyse
Şiir şiir yaşamak
Paylaşmak bütün dizelerimizi
Ekmeğimizi bölüşür gibi.
Şiir kardeşliğinde
Oturup sofrasına güneşin
Doyurmak yüreklerimizi.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Tafra

Tafran yerinde yine.
Kalçaların bir abide;
Göğüslerinde öyle.
Gözlerinde bir savaşçının gözleri,
Ezecekmiş gibi bakıyorsun gene
Ve benim,
Hiç niyetim yok ezilmeye.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Taksim Maydanı

Taksim meydanı;
Gri bir günün altında
Sonsuz bir hasret.
İmgesini arayan şair
Dalmış dışarıya;
Pencereden.
Geçen tramvaya takmış
Bir yanını
Bir yanı
Akıp giden trafikte.
Sonra uzaklar düşmüş
Aklının taa içine.
Dönmüş gözleri
Geri geri
Dalmış içine
Gölgeleri derin
Umutları yeni
Sevda kuşuna
Konmuş...
Resmi bir binadan
Evraklara takmış
Yıllarıda
Öyle çıkmış.
Kasvetinden günün
Yağmur çiseliyor.
Taksim içinde
Bir şair
Düşleri derin
Gülüşleri
Yemyeşil.
Mutlu,
Umutlu
Dalmış içine
Yaşamın...

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Tank Paletleri

Paletler geçeli
Yüzümüzden
Tanımaz olduk
Birbirimizi.
Uzak iklimlerin
Masallarında
Ütopik kahramanlardık.
Gözlerimizde hüzün
Dilimizde ağıtlar
Ve sokakda
Tank paletleri.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Tek Kişilik Ülke

Senin adın neydi?
Rengin neydi?
Bilmiyorum.
Sana dair herşeyi unuttum.
Yüreğime ağan çelikçubuklarla,
Ölüme yaklaşırken,
Yıllardırgurbette,
Ciğerlerim şarabı damıtırken,
Yalnızlığında bir içki olduğunu
Ve karanlığında meze olabileceğini anladım.
Yalnızlık ayyaşıyım artık.
Karanlığa olan tutkum artıyor.
Aranıza dönemem.
Siz gurbettesiniz artık,
Bense ufuk yalnızlığında,
Yalnızlıklar ülkesinde.

Ufuk Nazım