Alaşara Işık

[GooD aNd EvıL]

Hepsi birer yiğit hepsi birer candı
Her yer ateş her yer barut ve kan
Hepsi birer yiğit hepsi birer can
Mermiler üzerlerinde ıslık çalarken
Görülmemiş bir savaştı yaşanan
Ne aslanlar doğurmuştu analar
Vatan için ölüme yürüyüp
Döğüşüp hiç tereddüt etmeden
Son nefeslerini verecek aslanlar
Vatanı korumak için saldırmazlarsa
Sütlerinin helal olmayacağını bilerekten
İman dolu göğüsleriyle dünyaya bildirdiler
Türkün gücünü çanakkalenin geçilmeyeceğini
Türkü Kürdü Lazı Çerkesi oldular tek yürek
Al sancağımızı teslim etmediler
Üstelik su ve ekmek uzatarak düşmana
Mermiler yağmur gibi yağarken
Ortalık toz duman fırladılar siperden
Yılmadan yorulmadan ölümle raks ettiler
Siperden çıktıklarında birbirlerinin
Kucaklarına düştüler yiğitliklerini anlatamadan
Analar babalar onların başlarını kınalayıp
Şehit olsunlar diye göndermişti cepheye
Rabbimize yalvarmışlardı şehitlik mertebesini
Evlatlarımızdan esirgeme diye
Onlarda şehitlik rütbesini alırsak
Cenabı hakkın sevdiği kullarıyız diye
Mektuplar göndermiştiler analarına babalarına
Onları anlatmaya yetmez kitaplar
Altın sayfalarla yazdırdılar destanlarını tarihe

[GooD aNd EvıL]

Her gün biraz daha öldürüyor beni
Koydun beni zindanının en karanlık köşesine
Bütün acılarımı kuşanıp sessizce bekliyorum
Orada son nefesimi vermeye
Bildiğim bir tek şey var
Senin için yaşıyorum
İsyan bile edemiyor kesiyorum sesimi
Ayrılacağımızı hiç düşünememiştim
Bu bana çok koydu içim acıyarak
Bekleyeceğim hep seni
Rüyalarımdan ağlayarak uyanıyorum
Seni öpemeyeceğim
Büyük tutkularımla seni
Hissedemiyeceğim biliyorum
Her gün biraz daha öleceğim
Gökyüzünden yağmur gibi
Boşalacak tutsak ruhumun gözyaşları
Yoksun diye *******imi bin yıldıza böleceğim
Uykularımı kendime haram edeceğim
Seni sevmekten kendimi alamazsam
Yitip gidecek bu benliğim biliyorum
Yüreğimdeki boşluğu dolduramayıp
Sensiz yaşamaya alışamıyacağım
Senle ıslanan gözlerimi kurutmayacağım
Çünkü onlar ıslak kaldıkça
Yaşayacaksın benim gözlerimde
Eğer bir gün sensizlikle baş edemezsem
Hiç duyamadığım kokunla beraber
Gömüleceğim kara toprağa

[GooD aNd EvıL]

Her yer sen oldun
Seni ben doğurdum sancılarımla
Sevgimle büyütüp olgunlaştırdım yüreğimde
Öylesine büyüttüm ki hapsettim kendimde
Seni sevmeye ve aşkına hiç doyamadım
Kimseleri yerine koyamadım
Her yer sen olurdun hiç bir şey göremezdim
Sana hep açtım özlemlerim dopdoluydu
Günaha girmek bile sevaptı seninle hüzün bakışlım
Kokunu bırakırdın *******ime
Her zerresi mutluluk getirsin diye
Sen tükenen bu hayatımın ilkbaharı sevdası oldun
Benim bir parçamdın artık
Seni söküp atamazdım
Senden geriye kalacak acıya dayanamazdım
Birbirimize uzak yerlerde tükettik bu aşkı
Ben kahpe sensizliği
Rezil beklemeleri öğrendim bu aşkta
Olmayacak bir duaydı sanki seni istemek
Sesini duyamasamda varlığını yaşamalıyım
Hayır hayır sesini duymadan sevgin olmadan
Yaşayamaz bu beden
Sen olmadığın gün hayatımda
Bil ki okuduğun bu mısralarla
Veda edecek bu yürek yaşamaya

[GooD aNd EvıL]

Hikaye bu söylediklerim
Birini sevmiştim ben ölesiye
Aşkıma ihanet edip te gitti

Giderken bana ümit verip öyle gitti
Aniların da yaşıyıp hiç ölmeyeceğim dedi


Pınarımı kuruttu bir damla aşk bırakmadı
Giderken hepsini içip bitirip gitti

Ömrümce dinmeyecek acıları
Sırtıma yükleyip te gitti

Üstelik bir dolu aşk tohumlarını
Kalbime ekip te gitti

Hikaye gibi bu benim yazdıklarım
Ne başı belli ne sonu söylediklerimin

[GooD aNd EvıL]

Hüznün adresi
Adını koydum senin hüzün
Gülmüyor artık hiç yüzün
Sen yaşarken ölmüştün
Acını içine gömdüğün gün

İstese ben veririm bu canımı
Kaybettiğinin yerine koymasını
Tertemiz bu saf duygularımı
Ondan alıp götürmek kaygılarını

Gözyaşlarım yagmur gibi akıyor
Onu yakan ateş benide sarıyor
Bu nasıl bir ateştir hiç sönmüyor
Deştikçe yine tazeleniyor

Allahım artık acı gösterme ona
En güzel mutlulukları ver ona
Hayat güldürmedi acı verdi ona
Acıları bana mutlulukları ver ona

Yoluna kurbanın olayım senin
Üzülmene hiç kıyamam senin
Senin acıların hep bana gelsin
Aşığındım kölende olurum senin

[GooD aNd EvıL]

Hüzünlü bir akordeon sesi
Yoruldum artık destan kokan
Geçmişimle avunmaktan
Gitmiştik yurdumuzdan yalınayak
Ardımızda canlar ülkesi
Abhasya’mızı bırakarak.

Vatandan uzakta
Sevda şarkıları söylerdik
Hüzünlü bir akordeon sesine karışarak
Bin bir ağıt yaşlılarımızın dilinde
Abhasya’dan ve Çeçenya’dan,
Acı feryatlar yükselirdi.

Görülmemişti böyle bir vahşet
Elleri toprak kokan
Bir halkı yok etmekti amaç
Benim ülkemin sabırlı insanları
Ha gayret bir gün gelecek.

Vatanımızdan yabanda gidecek yasta
İnsanlığa isyan ediyorum
Sessiz akan gözyaşlarımla
Onurum adına ruhum adına isyanım
Yiğitlerimin şehitlerimin adına.

İnsanlara gözyaşlarımı armağan ediyorum
İnsanlık onuru kurtulsun diye
*Abreg’lerimize destanlar yazıldı
Sürgünde analarının
Kucağında ölen bebelerine
Ninniler söylendi

Karadeniz azgın dalgalarıyla aldı
Analarının kucağından koparılarak
Atılan bebelerin cesetlerini koynuna
Ve akıttılar anaların gözyaşlarını
Doğan çocukların yumrukları sıkılı
Güneşi bekliyorlar karanlıklardan

[GooD aNd EvıL]

Işıksız kalma
Batan günün ardından kapanır gözkapaklarım
Ağır ağır dalarım düşlerime
Olmalıydık şimdi sevgi çiçeklerini büyüttüğüm aşk bahçesinde
Kuruyan dudaklarımızla hayatı saçlarından öpmeye
Ama şimdi senin olmadığın
Bu yerde güller kurumuş bülbüller ötmez olmuş
Bir pınarın akan sularının
Sürükleyip götürdüğü aşkımızın buruk tadı
Ve sana gitme dur
Diyememenin acısı kaldı içimde
Şimdi duygu üzgün yürek üzgün ben üzgün
Artık gecenin mavisiyle değil zifiri karanlığıyla başbaşayım
Gündüzleri görmeden
Şimdi en az seni istediğim kadar ölümü istiyorum
Varlığındı beni yaşatan
Sevgindi mutluluğa götüren
Sabah güneşi gibi beni koklayıp öperken
İçime doğardın sıcacık
Şimdi ne gözyaşım durur ne yanan yüreğim soğur
Neydi gitmene sebep
Gönlüme kurduğum tahtın rahat değilmiydi
İstemiştim sonsuza kadar IŞIĞININ kalbinde kalmanı
Bu can bende oldukça unutmam mümkün mü
Koyma beni artık sensiz
Sevgi yağmurlarıyla ıslanayım
Yanaklarında aşkının solan rengiyle bırakma IŞIĞINI

[GooD aNd EvıL]

İmkansız
İmkansız birini seviyorum
Onu bedenime nakış nakış
İşliyorum
İmkansız birini seviyorum
Sanki gelecekmiş gibi
bekliyorum
İmkansız birine aşığım
O benden çok uzaklarda
Hasretine ağlıyorum
Sanki beni sevecekmiş gibi
Hayaller kuruyorum
İmkansız birine aşığım
Ona dokunamadan
Onun kokusunu içime çekemeden
Öleceğim bunu biliyorum
Korkuyordum yeniden sevmekten
Severken terkedilmekten
Korkuyordum yine yalnızlığımla
Başbaşa kalmaktan
Ama bu deli yüreğe söz geçiremedim
Bir hayal kırıklığı daha
Kaldıramaz bu yürek diyemedim

[GooD aNd EvıL]

İstanbulum
Ben sana aşığım be istanbulum
Koynunda nice aşıklar barındırdığın
*******i saçlarından yıldızlar topladığım
Mehtap sularında kadınca salınır heybelinin

Güzel halicim altın boynuzum
Piyer lotiden seyrine doyamadığım
Anadolu hisarı tarihi yaşattığın
Hani derler ya taşına toprağına istanbulum

Canım istanbul senin kollarında sarhoşum
Görmeyince özlem duyduğum toprağım
Vapurla güzelim boğazda gezindiğim
Çamlıcada demli çayımı yudumladığım

İstanbula çok aşıklar şiir yazar
Değerli şairler senin bağrından çıkar
Köylünün kentlinin sende umutları var
Sen beni de şair yaptın be istanbulum

[GooD aNd EvıL]

Kafkasyam
Kafkaslı yiğitlerim siz özgürlük güneşleriydiniz
Ta ki çarlık rusyası tepenize gelip çökünceye kadar
Atlarınız savaşta can yoldaşınız sevdanızda sırdaşınızdı
Yiğitlerimizin artık başlarında kalpakları yok
Rüzgarlarla yarışan atlarını vurmuşlar
Ama canlarımın güneş rengi saçları
Vadi yeşili gözleri var
Onurla taşıdıkları dağlı yürekleri var
Yıllar yılı özleyip yüreğimde taşıdığım
Şehy Şamiller diyarı kafkasyam benim
Dağlarına aşık olduğum vatanım
Çalınır mı acep özgürlük şarkılarımız dağlarda
Işıldar mı yiğitlerimin gümüş kamaları gün ışığında
Kızlarımız pantolon giyip
Altın üzengili atlarla dolaşırlar mı
Kaf dağının ardındaki masal ülkem
Gizemli ata yurdum
Seni hep düşleyeceğim umudumu yitirmeden
Döneceğiz bir gün atalarımızın o çok kutsal
Ülkesinin kucağına hep beraber