Perihan Dirican

[GooD aNd EvıL]

Tükettik
“Mustafa Kemaller tükenmez” der şair
Tükettik nasıl tükenmezler?
Bedende ruhu tükettik
Ruhta inancı,
Sevdaları,
Ülküleri,
Mustafa Kemal’i

Mustafa Kemal’i tükettik
Mustafa Kemal’i
Dilimizde kaldı ne varsa ona dair.
Ezberledik sözlerini,
Devrimlerini,
İlkelerini....
Dudaklardan içeri geçmedi sözcük
Ağzımız da sakız oldu “Atatürk”
Tadına eren hani!

“Ne mutlu Türk’üm” dedi,
Türklüğümüzden utandık.
Hep “ İleri” dedi,
Biz daha yön bulmadık.
Taklitçilik,
Batıya özen,
Yitirdik ne varsa kendimizden
Eser yok demokrasiden
Cumhuriyetten
Krallar seçiyoruz bizi yöneten
Nerede ilim,nerede irfan, nerede fen! ..
Hepsine birer birer giydiriyoruz kefen
Yobazlaşan karanlıklarda kaldı ruhumuz
Aydınlığa perde çekti kızımız oğulumuz
Çanakkale’den,Kocatepe’den yükseliyor veballer.
“Ver oğul...!
Akıttığım kanın bedelini ver...”

Nerede yedi düvele baş kaldıracak kişi
Var mıdır doğuracak bir münevver dişi
Hengameden hengameye koşuyoruz durmadan
Kurtaracak bir güneş doğmuyor hiç Samsun’dan

[GooD aNd EvıL]

Ülkemin Mümtazları
Çal sazını tıngır mıngır,
Üç nota bil üç de satır,
Göbek çevir, gerdan kıvır,
Sahnelerin sultanısın
Sür sefanı, gör cefamı.

Belden aşşa ise fıkra
Sahne, perde, oda fora
Olsak ta hep alabora
Starların starısın
Dök içini, sök içimi.

Yalan dolan sana mahsus
Sen konuş dur, millet sus pus
Dolar marklar sende mahpus
Politika ustasısın
Çal cebine, dal cebime.

Kaleminle kara kara,
Yazsan, çizsen gözü kara.
Türkü ellere maskara
Eder isen edebisin
Gir tarihe,vah atiye.

İlimden irfandan çömez
Kafalardan ışık gelmez.
Hep sizlerden yedik tökez.
Bu milletin günahısın.
Hay ilmine, vay halime.

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığım Büyüdü
İflah olmaz bir yalnızlıktı benimkisi,
Yağmur sonrası gül kokusu gibi sardın gönlümü,
Kokladıkça yalnızlığım büyüdü.

Karanlıklarımda salındın kandiller gibi.
Pervane oldum,
Seyyare oldum da etrafında
Cezbinden pey vermedin bir nebze bana.
Gururum kılıfından soyunup diz çöktü.

Okyanusta bir incisin erişemediğim,
Kurşuni göklerin güneşi.
Kara ettin günlerimi sevdan gibi.
Yüksekten dökülen suya döndüm.
Dağıldım...Savruldum...
Aşkın seline saldın ömrümü.

[GooD aNd EvıL]

Yanı Başında
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Bir prenses yaşarmış
Sırça saray içinde

Ah o kaşlar o gözler
Dili; balınan, şeker
Bu güzellik önünde
Eğilirmiş tüm beşer

Ama O, hep üzgünmüş
Al yanağı süzgünmüş
Düşüncesi hayatla
Ters düştükçe,döğünmüş

Kralsa deli,divane
Olmuş ama ne çare
Şifa can de, bulurmuş
Kızının bu haline

Kız dermiş “Atacığım”
Sanki bir boşluktayım
Kafamda bin bir soru
Çözülmez telaştayım”

Kral sonunda; bu işi
Çözer demiş,bir kişi
Hemen ferman çıkarmış
Çağırmış bilge kişi

Kız sormuş“Bilgeciğim
Bir kısır döngüdeyim
Bu çağda bu düzende
Ben nasıl güleceğim?

Sevgi Anka sırtında
Dostluk Kaf’ın ardında
İman hiç görünmüyor
Barış devin ağzında”

Bilge söylemiş kıza
“Sorunun cevabına
Kavuşursun kolayca
Erişirsen imana

Kaldır o göz perdeni
Tanı güzel dinini
Göreceksin her derdin
Odur ancak hekimi”

Kız alim, ulemayı
Nice bilgin dehayı
Toplamış etrafına
Sormuş arz-ı semayı

Kur’an dan dersin almış
Huzura aşka dalmış
Kralsa sevincinden
Ülkeye muştu salmış

Kız demiş babasına
“Geç tanıştım islamla
Aradığım huzura
Erdim onun nuruyla

Hasretse eğer dünya
Sevgi barış dostluğa
Kaf Dağı’nda arama
O,hep yanı başında

Öğrenince doğruyu
Kral çizmiş yolunu
Halkıyla bütünleşip
Açmış sağı solunu

Açılınca perdeler
Aydınlığı görmüşler
İnsanlar birer birer
Sevgiye yürümüşler

[GooD aNd EvıL]

Yedi Kat Mahfuz İçinde
YEDİ KAT MAHFUZ İÇİNDE

Kızıl bir alev düştü bağrımıza
Bükük kaldı boynu üç günlük yetimin
Mahzun oldu şehidim onu öyle görünce
Ruhlar dirildi
Melekler katında yüce

Siper oldular serhata,
Siper oldular canlara
Dar ettiler yolları
Benzettiler sırata

Kan düşürdüler toprağa
Canlar dirilsin diye
Kan saçtılar göğe
Ufuklar belirsin diye
Ay yıldızla bezediler her yeri
Yetimler umutla gülsün diye

“Bu can sizin,
Bu ufuk sizin,
Bu umut sizin,
Ve
Bunlar benim.
Ben bayrağım”
Diyerek sundular; yedi kat mahfuz içinde

Şimdi ben;
Sağdıramazken onu gönlüme incitirim diye,
Şimdi ben, ant içmişsem;
'Taşıyacağım onu ezelden ebede'
Sana hiç ezdirir miyim? Be kahpe...! ! !
Ezdirir miyim.? ....

[GooD aNd EvıL]

Yeter Gayri
İçimize girmiş bir kurt,
İman gitmiş, ilâhlar put.
Cahil kişner, alimse dut,
Şeytan bizi güder gayrı…

Türksün sana haram uyku
Silkin artık seher gayrı.

Sen yazmalı,sen top sakal
Bakar isen aptal aptal
Nalı yitmiş üç beş postal
Namusunu çiğner gayrı…

Tükürürler sana, tu…tu…
Rehaveti gönder gayrı.

Yasa uymaz dine örfe,
Haram doldu kantar küfe,
Namusa da koy tarife,
Bu iş böyle sürer gayrı…

Hokkabazlar kapı tuttu
Şu ipleri kopar gayrı.

Kurulmuş bir dar ağacı,
Asılan biz gardaş, bacı,
Bu mülk sana kalmaz hancı
Bir dil der ki yeter gayrı…

Düşman cenkte kuytu kuytu
Kalk yiğidim sefer gayrı.

[GooD aNd EvıL]

Yıldızlarla Temaşa
Aydan sandal yapalım,
İkizlerden kürek
Dolaşalım yıldızları.

Soralım Küçükayı’ya,Büyükayı’ya
Nedir?
Toplu yaşamanın sırları

Yapalım gezegenler gibi
O nur etrafında
Semaları.

İsteyelim Yay Burcu’ndan oklarını
Yok edelim dünyadan
Savaşları.

Güneşten bir avuç ışık alıp
Serpelim genç yüreklere
Aydınlıkları.

Umutlarımız kaybolmasın
Sabah yıldızları gibi
Sarsın ufukları.

[GooD aNd EvıL]

Yoksun
Kol geziyor hicranın damarlarımda.
Sukutun lal etti dudaklarımı.
Açılmıyor *******im gibi
Özledim sabahlarımı.

Ne anılar kaldı bende,
Ne bu günde bir dem.
Saçıldı dört bir yana günlerim param parça
Söndü arzularım toprağa düşerken tenin
Kaldım acıların en koyusunda

Nafile feryatların ortasında çaresiz
Saldırdım kaderin tokatlarına
Öptüm; sararmış gül benzi yanağından
Yetmedi gücüm gamzeleri açmaya

Yırtıyor boğazımı aldığım her nefes
Acıtıyor göğsümü yumru yumru sancılar…
Kaldım perişan, deli, divane…
İksirini yitirmiş canım ile ortada….

Yoksun,
Bunu kabullenebilir miyim? Bilmem…
Dokunabilir miyim hatıralarına?
Düşer mi bir nebze dilimden adın?
Merhem olur mu gözyaşlarım acıma

Bilmiyorum bir tanem…
Bilmiyorum nur tanem…
Yaşayabilir miyim?

[GooD aNd EvıL]

Yoruldum
Kırk beş yıllık bir yoldu han aradım durmadan
Boş odalar yok oldu intizardan yoruldum.
Kral çoktu, kul boldu adil değildi nizam
Kılavuzum tok oldu istismardan yoruldum.

Ne kanattı ne koldu beni sardı durmadan
Yar demiştim mar oldu aldanıştan yoruldum.
Gün açıldı gün soldu bana uymadı devran
Günüm dünden zor oldu karakıştan yoruldum.

Erlik mertlik kayboldu doğruluğa vefa boş
Hicap ettim zay oldu hakirlikten yoruldum.
Haydan gelen hay oldu bezirgana hava hoş
Pul göreli ay oldu fakirlikten yoruldum.

[GooD aNd EvıL]

Yürürüm
Aman demem tipilerde boralarda,
Buz tutmam ayazlarda,
Arınır ırmağında suyunda,
Gönlüm dolu,
Nefsim çıplak,
Lütfuna ermek için.
Yürürüm.

Saçılırım volkanlarla,
Depremlerde aşkınla dürülürüm.
Kaybolsam karanlık dehlizlerde
Tek ışık senin yolun,
Yürürüm.

Lâl olsa dilim konuşamasam,
Yüreğim haykırır senin aşkını.
Seni söyler,
Seni sesler,
Seni düşünürüm.
Nuruna ermek için
Yürürüm.

İnmeler inse her bir yerime
Yıldırımı yol ederim,
Şimşeği binek
Günden ebede zamanları geçerek,
Yolunda ölmek için
Yürürüm..