Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SEN DOĞUYORDUN

Bir resmin olsun isterdim bende;
ara sıra bakardım,
özledikçe.
Yerini tutmazdı biliyorum;
seni getirmezdi,
bakamazdı bana,
gülemezdi benimle,
ağlayamazdı,
benimle konuşamazdı biliyorum.
Sensiz kalmaktan
nefret ediyorum.
Bunca yıldır aradığım doğruyu
gün batımında,
sende buldum.
Feleğin adaletine bak ki,
ben batarken
sen doğuyordun...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 14.07.2000 saat: 16.26


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SEBEP…

Sigarayi azaltmiştim,
Unutmuştum içkiyi de…
Şimdi tek tesellim onlar;
Rakida beyazliğini,
Sigarada inceliğini
Buluyorum.

Süleyman SAYLAN
Denizli, 17 temmuz 1966


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SAHİPSİZ BİR KUŞ GİBİ...

Terkedilmiş,
Sahipsiz bir kuş gibi bırakacaksın
Yarın beni,
Acımasızca,
Ardına bakmadan...
Ne,
Nerede yem bulacağım,
Ne de,
Hangi dalda tüneyeceğim belli.
Örümcek ağlarında,
Çırpınışlarımın kanat izleri...
Yaşayacağım;
Çaresiz ve umutsuz,
Kör karanlıklarda yıkanan,
Karanlıklara gebe
Kara *******i...
Güneşi hapsedip,
Ayı tutacak
Ve yıldızları da alıp götüreceksin
Beraberinde.
Soluduğum nefes
Yüreğimi aç bırakacak,
Dünya;
İçine bülbülün konduğu
Altın kafes olacak,
Biliyorum.
“Ah vatan, vah vatan! ” demeyeceğim.
Öleceğimi bilsem bile,
Yalnızlığa
Boyun eğmeyeceğim...
Sahipsiz bir kuş gibi
Bıraksan da beni.

Süleyman SAYLAN
İstanbul, 14.03.1990 saat: 01.15
Düzeltme: Ankara, 12.07.2000, saat: 02.22


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SENİ SEVDİM DİYE...

Seni sevdim diye
Sakın bana gücenme,
Elimde değil...
Ben seni farkına varmadan sevdim,
Apansız,
Karşılıksız.
Bu bir suçsa suç bende,
Bu bir günahsa
Günahkar benim.
Bu bir hata, biliyorum;
İnsana aç yüreğime,
İnsan gördüğünde
Söz geçiremiyorum.
Karşılık beklemiyorum asla;
Yüreğimin dört nala koşması,
Bedenimden fırlarca atması,
Duygularımın doyması yetiyor bana.
Bir buseni bile istemiyorum...
Sanki;
Elini tutsam sihir kaçacak,
Yangın çıkacak,
Bu yangında dünyam yanacak,
Kül olacak...
Çiçek açan güleç yüzüne bakmak yetiyor,
Çekiksi gözlerini görmek yetiyor,
Sesini, yüreğini duymak yetiyor,
Hep öyle oldu;
Birleşen, buluşan kalplerde
Sevgi bitiyor.
İnsan, elinden oyuncağı alınmış,
Üzgün çocuklara benziyor.
Ağlamaklı...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 15.07.2000 saat: 02.55


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SONBAHAR'IN SON DEMİ

Bir sonbahar daha can çekişti,
Canhıraş seslerle
Başkent’te bugün...
Yağmur çiseledi önce
Sersem sersem,
Sonra koyverdi dizginlerini
Azgın bir kısrak gibi
Bardaktan boşanırca...
Gök gümbürdedi,
Gürledi
Kükremiş aslan gibi.
Bir yel karıştı başıboş damlalara;
Şiddetlendi,
Şiddetlendi,
Fırtına oldu.
Hiddetlendi,
Önüne kattı tüm damlaları,
Sürükledi
Tüm sarı, kuru yaprakları
Vee
Silip süpürdü sonbaharı...
Son demini yaşadı bugün,
Bir kez daha öldü çaresizlik içinde
Başkent’te son bahar.

Uçuştu tüm yapraklar,
Göklere sığmadı,
Döküldü,
Bir kez daha soyundu ağaçlar
Anadan doğma...
Yollar
Bir deniz gibi,
Sarı,
Sapsarı
Kuru yapraklara boyun eğdi.
Örtündü.
Eni boyu belirsiz,
Sınırları sonsuz,
Paha biçilmez bir tablo sanki...
Vee
Başkent’te sonbahar
Bir kez daha öldü,
Gömüldü.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 13.11.1989, saat: 12.00


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SÖNDÜREMİYOR

Odamın camına bıçak gibi iniyor
yağmur damlaları
çıvgın çıvgın.
Hıncını alıyor sanki çok sıcak geçen
ağustos ayının aksam üstlerinden.
Yüreğim gibi kararmış cam
bıçak bıcak aydınlanıyor,
temizleniyor bütün kirlerinden.
Düşen her yağmur damlasıyla
biçimsiz biçimler oluşuyor
camlarda,
bıçak gibi camlara vuran damlalar
tutunamıyor,
kayıyor aşağılara
ipimsi ipimsi....
Bir serinlik sarıyor ortalığı
ama,
yüreğimin yangınını söndüremiyor.

Süleyman SAYLAN
Ankara 21.08.2001, saat: 16.25


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SÖNDÜRSÜN.

Bir yağmur damlasının
serinliğine hasretim,
öyle bir serinlik istiyorum ki;
buz gibi...
Yüreğimin ateşini
söndürsün...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 27.07.2000 saat: 23.42


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SU OLMALIYIZ.

Bir dağ kulübesinde olmalıyız
Seninle,
Yaban ellerde,
Yaban duygular içinde...
Karlar yağmalı,
Dümdüz,
Uçsuz bucaksız,
Alabildiğine...
Yığılmalı,
Beyazlıklar örtmeli kulübemizi,
Sarmalı tüm çevremizi,
Çıkamamalıyız kulübemizden.
Güneş doğmamalı hiç,
Işık,
Ateş olmamalı.
Biz birbirimizi ısıtmalıyız,
Yakmalıyız
Kenetlenince...
Bir rüzgar,
Bir fırtına çıkmalı ki;
Yıkmalı tüm dağları,
Kulübemizi
Fakat bizi ayıramamalı.
Öylece erimeliyiz aşkımızdan,
Güneşe yakalanmış karlar gibi
Su olmalıyız....

Süleyman SAYLAN
Ankara, 01.02.1968


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

UÇARCASINA.

Özlemim bitecek,
Bir haftada yüzyıl süren
Sensizliğim dinecek;
Sana geliyorum,
Kanatsız bir kuşun koltuğunda.
Eskiler kara tren derlerdi,
Anarlardı peşi sıra
Ayrılıkların,
Ekspres olmuş şimdi adı,
İşte onunla
Sana geliyorum
Uçar gibi,
Kavuşmaya.
Sinsice yağan
Yağmurun ıslattığı raylarda
Kayarcasına,
Dışardaki deli rüzgara
Göğsümü gere gere uçarcasına
Sana geliyorum.
Bir kadeh rakının
Sarhoş edici kokusuyla dolan ciğerlerim
Senin için soluk alıyor,
Sana kavuşmak için daha bir hızlanıyor
Yürek atışlarım.
Sana kavuşmaya yaklaştıkça,
Göklere fışkırıyor
Sevinç pınarlarım.
Bırak yağsın yağmur,
Deli rüzgarlara aldırma
Boşver...
Hiçbir şey yıldıramaz beni
Sana geliyorum
Uçarcasına.

Süleyman SAYLAN
İstanbul-Ankara yataklı treni (Bostancı-İstanbul)
24.11.2001 saat: 23.11


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

KANTAR TARTAR

Herkesin keyfine göre dünya yok,
Olmadı, olmayacak...
Her dünyada
Ben varım, sen varsın, o var,
Akıllı ol,
Hepimize yeter bu dünya.
Özgür olmak hakkınsa
Özgürlüklerimi tanı,
Sakın saygısızlık etme
Saygı görmek istersen...
Yığın yığın sevgim var;
Sana yettikten,
Bana yettikten,
Ona yettikten sonra tükenmez,
Artar...
Sevgi istiyorsan
Sevmeyi öğren.
Dediğin dedik,
Çaldığın düdük değildir,
Gereksiz havlama
Komşun incinir.
Terazim sırat köprüsünden beterdir,
Ben sarrafım seni tartamam,
Seni ancak kantar tartar...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 19.07.2000 saat: 02.20


Süleyman Saylan