Yahya Harbalioğlu

[GooD aNd EvıL]

Derdim bulaşsa şehre hastaneler iflas eder
İlaç olmaz öyle derde eczaneler iflas eder

Bir de güzelliğin yazsam allak bullak ya alem
Sen bir sarhoş eyler isen meyhaneler iflas eder

Yanıbaşındayken gurbete varır aşığın
Sonra ulaşmaz arzuhal postaneler iflas eder

Akıl mantık kar etmez bilmek bilmemek nafile
Hem alim hem muallimler dershaneler iflas eder

Zehir zıkkım olur dünya tatlı dilin bir sözüyle
Şeker taşan dükkanlar pastaneler iflas eder

[GooD aNd EvıL]

Bir ateşböceği İstanbul'da aşık olmuş,
Pencereden gördüğü muma vurulmuş.
Mum serenatı duyarmış duymasına ama
Herkesi aydınlatırmış, bir kendi dibine âmâ!
Sokak lambasına tutkunmuş ki mum sormayın...
Bir sevdaymış ki bu, hiç sönmeyen mayın...
Lambanın burnu yükseklerde, sanki Sultanahmet'te altın minare...
Mumsa yanıp erirmiş aşkından, ne yapsın garibim biçare?
Ahı zaten yerde kalmamış ki o zavallı mumun,
Deniz fenerine sevdalıymış lamba, hayda buyrun!
Fenere uzaktan bakar heyecandan kımıldayamazmış,
Kendine kızıp parlaması da hiçbir işe yaramazmış.
Bir yanar bir söner fener, o da mı sevdalı yoksa?
Görmez bile lambayı, açın halinden ne bilsin toksa!
Her ışığı bir çığlıkmış zavallı fenerin meğer,
Kutup Yıldızı onun için zaten dünyalara değer.
Miskin fener aşkından bir yanar bir söner,
Kumkapı'daki sarhoşlar gibi, başı habire döner!
Kimseler sesini duymaz nice bin yıldız içinde
'Gelin' görün aşkı nasıl parlar onca baldız içinde!
İkna etmek için yıldızı gemiler hep donanırmış
Zavallı fener de herkesi Vefalı sanırmış!
Ne bu ısrar, kimseler bilmezmiş deniz fenerinde,
Elçi gönderdiği gemilerin çırpınırmış peşlerinde!
Hilale aşıkmış Kutup Yıldızı, yahu bu ne biçim iş...
Ne sevmek mümkün hilali ne de ondan vazgeçiş!
En hazin gelen neymiş bir de zavallı yıldıza,
Yüz verirmiş hilal sonra kaybolurmuş baksanıza..
Hilal sevildikçe şımarır onca yıldız içinde vay vay!
Güya İstanbul'un Yıldız'ında lalelerle süslü saray!
Aslolan başkaymış kim ne bilsin meğer aşıkmış güneşe
Şaraba yakın renge bürünür özü hüzün olan neşe...
Güneş bu, tüm alem onun ezelden beri sadık aşığı
Hilalden, İstanbul'dan ve şairden mahrum etmez ışığı!
Ama sevdalıymış mavi gezegenin masmavi şehrine
Dayanmak mümkün değil imkansızlığın zehrine!
İsyan edip yanarmış kendi kaderine ya, nafile...
Feleğin yola geleceği yokmuş laf ile!
Top güllesi olur güneş, feleği helak edermiş,
Akşama kadar parlayıp garpta infilak edermiş!
Gündüz aslanlar gibi güneş İstanbul için savaşır,
Gece yıldız ordusu geldi mi bizimki Avcılar'dan sıvışır.
İşte çekildi yıldızlar ey güneş, gecenin rengi soldu!
Savaş İstanbul uğruna, Üsküdar'da sabah oldu!

[GooD aNd EvıL]

Bunca çırpınmam boşa
Beni anlamıyorsun
İmkansızca konuşuyorum
Dilimi bilmiyorsun
Dilini bilmediği bir ülkede idam mahkumu sevgim

Saniyeler ayak sesleri yaklaşan celladın
Kana susamış vampirin kanadı gece
Suçüstü basılmışım hayallerimle
Kuşlar şahit ağaçlar
Sonum felaket acıklı
Nehirler ağlar halime

Mecburum yani seni unutacağım
Bilmiyorsun dilimi
Anlamıyorsun
Bitirmeliyim işi
Fişi ben çekmeliyim
Ve güzel dünyandan çekip gitmeliyim

Teker teker sökmeliyim gözlerinin ışıltısını
Gecenin binlerce yıldızından
Eser kalmamalı kirpiklerinden
Martıların kanatlarında
Rüzgarı nasıl es geçeceğimi bilmiyorum
Uykularımdan kaçamam rüyalarımdasın

Nasıl nasıl atlatılır bu buhran bilmiyorum
İşim zor
Ama tamam karar verdim
Zor olan buydu zaten
Seni untmalıyım

[GooD aNd EvıL]

Yalan yanlış bir ömür sürmeyi biz seçmedik
O zalim feleğin defterini dürmeyi biz seçmedik

Biz istedik doğrudur bir defa tebessümü ama
Elalemi bize gülerken görmeyi biz seçmedik

Masmavi semada yakalanmışız hüznün ağına
Dert çözdükçe başımıza çorap örmeyi biz seçmedik

Boy posumuz soy sopumuz biz cümleten masumuz
Paramparça kalple kadeh kırmayı biz seçmedik

Akıl sır erdirmek zor sevgiliye benzer hayat
Acı dinsin diye hayal kurmayı biz seçmedik

İzmir'deki Hatay başka bizim Hatay bambaşka
Senle başımızı Hisar'a vurmayı biz seçmedik

[GooD aNd EvıL]

Ne kadar benziyor kalbime sazım
Kim çalarsa hemencik titreyiverir
Bilmez ona kimin ses verdiğini
Sırlarını birden söyleyiverir

Kucaktan kucağa gezinir durur
Söyleyen güzelse bir anda tanır
Herkes bir kenara onu fırlatır
Kendini kenarda yaslı buluverir

Çok ses çıkarırsa pek anlaşılmaz
İnler durur kimse onu tınlamaz
Odun kafalıdır bir söz anlamaz
Halden bulunmazsa bazuluverir

Anlata anlata için boşaltır
İnceldikçe içi güzel anlatır
Hem ağlar hem de eli ağlatır
Yüreklerden bir tel koparıverir

Hüzünlenir susar yalnız kalınca
Etrafını siyah derya sarınca
Şeytan tüyü vardır bir duyulunca
Görenin duygusunu çalıverir

[GooD aNd EvıL]

Tarihi geçmiş yırtık bir afişim
Kimse dönüp bakmaz kirli duvarıma
Bana yılın her vakti bir
Ha hazan ha ilkbahar

Yırtk pırtık bir kağıdım
Yağmurlar yağdı üzerime
Sessiz ağlayışlar dağıtmıyor sislerimi
Kalabalık akıyor caddeler sırılsıklam

Umrunda değilim kimsenin
Vakti geçmiş bir ilandan
Kim ne umar
Sırtını dönüp taksilere biniyor insanlar

Savrulur kaldırımların tozu yanı başımda
Elleri cebinde üşür yanımdan geçenler
Hayata ve bu şehre dargın

Bazen dilenciler
Bazen boyacılar bekler yanımda
Bazen de yüreği yangın aşıklar
Küllerime muhtaç değil komşularım

Ömrü bitmiş bir fermanım en çok
Takmaz kimse artık beni
Bıyıklarına dokunuyor
Önümden geçen kabadayılar
Savrulan saçlara bakarken

Ben eski bir afişim
Vaktim geçmiş yıpranmışım
Üstelik perperişanım

Yarım yamalak kalmış bir ilanım
İnsanların bana baktığı yok
Şair de mi yok bu şehirde
Zamanım geçse de varım daha ne
Herkesin işe geç kalması bahane

[GooD aNd EvıL]

Dertlenince insan yalnız kalınca
Daha da bir hızlı yazıyor kalem
Salıyorum onu yazsın aklınca
Bembeyaz sayfada geziyor kalem

Yazıyor acıyı bitmez kederi
İnanmayıp reddettiğim kaderi
Zevk alıyor anlatırken beteri
Alamıyor hızını azıyor kalem

Bazen kararsızdır bazen harbidir
Tüm mesele onun şu sahibidir
Kalem kalem değil derviş gibidir
Deli divanedir tozuyor kalem

Hızlanıyor hüzünle yazı yazarken
Rüzgarda hızlanır ya hani her yelken
Pusulasız zamansız ne geç ne erken
Derdin denizinde yüzüyor kalem

Karalıyor tertemiz beyez sayfayı
Kaçırıyor uykuyu zevki sefayı
Uyandırıp sonsuz cevri cefayı
Ali Yahya'ya mezar kazıyor kalem

[GooD aNd EvıL]

Neden hep bahtsızım bilir misiniz
Felekle aramda kan davası var
Ezelden beridir kavgalıyız biz
Felekle aramda kan davası var

Bir hoş olsam ona bir şeyler batar
Aşsız işsiz beni gurbete atar
Aş bulsa önümde zehirin katar
Felekle aramda kan davası var

Bazen bir gamzenin kılığın giyer
Parçalar sinemi kanar şu ciğer
Kirpikten ok olup yüreğe değer
Felekle aramda kan davası var

Tertemiz alnıma çaldı karayı
Ben iyi ettikçe açtı yarayı
Eş ile dost ile açtı arayı
Felekle aramızda kan davası var

Bir dilber sözüyle aklımı çaldı
İsmin Yahya deyip aleme saldı
Bundan gayrı bir tek bidiğim kaldı
Felekle aramda kan davası var

[GooD aNd EvıL]

Dört bir yan elin gavuru
İnatçı ve sabırlı tüccarlardan başka olan tek şey kardı
Ve tüccarlardan daha inatçıydı kar

Elleri cebinde yürürken görmüştü beni
Buz kesmiş ayaklarımı titreten soğuktan çok başka bir güçtü
Karın yağdığı Laleli'de neydi o sımsıcak tebessüm
Kumral saçlarına musallat kar tanelerini kimse aklayamaz
Ve tarihimin o anını kimse, kimse benden alıkoyamaz
Kumrular baharı beklemedi
Kalbim de
Bir aralık sabahıydı
Trakya'dan esen rüzgar kadar gerçek

Silindi şimdi ayağının izi
Kalbimden silinmedi
Asla silinmez tebessüme eşlik eden merhaba

Karın yağdığı ilk sabah koşacağım Laleli'ye
Kim bilir
Bulurum belki aynı ayak izini
Ya da ne bileyim çözerim bu sevdanın gizini

[GooD aNd EvıL]

Türkü söylemeyi derhal keserdi
Bir görseydi seni Karacaoğlan
Su ile taşardı yelle eserdi
Bir görseydi seni Karacaoğlan

Ya bir çeşme ya bir kuyu başında
Bir de olacaktın bu genç yaşında
Deliceoğlan yazardı mezar taşında
Bir görseydi seni Karacaoğlan

Elinden atardı mızrabı sazı
Tutulurdu bülbül gibi avazı
O an öğrenirdi işveyi nazı
Bir görseydi seni Karacaoğlan

Delirir giderdi çöller aşardı
Mor dağları kaşık ile deşerdi
Kızıl ateşlerde yanar pişerdi
Bir görseydi seni Karacaoğlan

Bahar bakışını yaz gülüşünü
Ezberler süslerdi gece düşünü
Tutamazdı kanlı gözün yaşını
Bir görseydi seni Karacaoğlan

Zülfünden öğrenip tekrar elifi
Unuturdu halef ile selefi
Gamzenle işlerdi aşktan gergefi
Bir görseydi seni Karacaoğlan

Yahya değilim der şansa söverdi
Saz yerine dizlerini döverdi
Allah korusun ya seni severdi
Bir görseydi seni Karacaoğlan