Hasan Ulusoy

[GooD aNd EvıL]

Beni

Beni

Bilmez idim, sevda nedir, sevgi ne,
Bir derya gözlü yâr, ayarttı beni,
Gönül ile derin uykuda iken,
Bir acı nazarla uyarttı beni,

Sırtıma vuruldu, aşkın şeleği,
Önümde giderken, gördüm feleği,
Olmuştum dünyada sevda gömleği,
Vurdu pençe ile o yırttı beni.

Gönül bir damlada gördü ummanı,
Sandı sevda çağı, geldi zamanı,
Fark etti özünde bir sefil canı,
Vurup kantarına, yâr tarttı beni,

Döşedi altıma, diken döşeği,
Sanmıştım gönlümün, yaylı beşiği,
Yattığım yer sevdanın kutlu eşiği,
Sev dedi sevdalım, şımarttı beni..

Arada bir selam vermiyor şimdi,
Aramıyor şimdi, sormuyor şimdi,
Dikkatli de baksa, görmüyor şimdi,
Işıkla birlikte kararttı beni.

[GooD aNd EvıL]

Beni Bana Bırakma

Safça bir gönül verdin bir ilahi rahmetle
Bir ucundan başlayan yangınları seyrettim
Asırlık çınarların kahır yüklü dalında
Benden sonra gelene nur kasede ibrettim.

En mümbit arazide şeytan meyve yetirir
Ellerim ayaklarım esaretten eridi
Gel dediğin emirler içimde abidedir
Bu mücrim gelmek ister sana aşık yar idi.

Palazlanan bir kuşun gözlerinde umut yok
Himmete muhtaç yaşar bilemez hayat nedir
Yitirdiğim her şeyi yeniden buldur bana
Maksudum sensin benim ameller bahanedir

Ağlaşan çocukların gözyaşına sebebim
Ben sebebim namludan yağan kalleş ölüme
Ne yolunda bir yolcu gibi yürüyebildim
Ne utanç potasına düşüp eriyebildim.

Nur döker gönüllere bir mübarek silsile
Beni sarsan şaytana teslim ettim ben beni
Hep Mevla bildim durdum günahımla beklerim
Ayrılmam dost kapından inkar etmedim seni

İlahi bahar geçti güze çatan ömürde
Mihricana düşmeyen son güllerim açılsın
Viranelerde suskunca gamlı gezip dolaşan
Şevke gelip dert döksün bülbüllerim açılsın.

Ağladığım bu gece yüreğimin arzıdır
Akbabalar üstümde varlığıma göz diker
Her damla göz yaşımda sayısız pişmanlık var
Her zerrem huzurunda edeple boyun büker…

Bu sabaha doğrulmuş eğrilerle çıkayım
Her şeyimi sıratı müstekıymde sabit kıl
Beni bana bırakma ben cahilim bilemem
Öyle bir yolun var ki başlarken biter akıl

[GooD aNd EvıL]

Beni Sen Çağırdın

Beni sen çağırdın bu yokluk ülkesine
İlk ben ses verdim yokluğun sesine.
Beni sen aldın götürdün: bir meçhul zamandı
Düştüğüm gün varlık hevesine
Beni sen çağırdın bu yokluk ülkesine...

Ya topraktım, ya toprakta bir nebat
Hatırlamadığım bir halimde iken
Bir nağmesiz çığlığa düşünce ben,
Uzunca bir yol derler geldiğim yola,
Beni sen geçirdin o yollardan, sen...

Mevsimler dört değil kırk oldu sanki,
Üşüştü yıllara birbirinden habersiz,
Hepsi geldi geldi gitti, bırakmadı iz.
Her mevsimin güzelliği senden idi,
Ne kar, ne yağmur, ne güneş değildi sebepsiz...

Beni sen çıkardın kırk kilitli,mahzenlerden
Beni sen bitirdin çorak topraklarda,
Beni sen eğledin bilmediğim konaklarda,
Gönlüm senin için kaldı bu diyarlarda,
Bilemem nereye giderim, gelişim nerden..

Bir kavun çekirdeğinde başladı hayat,
Bozkırda bir tarla, tarlada bir çekirdek.
Yağmurların rahmetiyle doyan yüreğim
Halden hale girer yetkinleşene dek.
Önce çekirdek, sonra acı ve ham kelek...

[GooD aNd EvıL]

Benim

Yaşadım dünyada, geldim giderim.
Kimseler varmadan farkıma benim
Sitemler gönlümü çok örseledi,
Ağıtlar yaş döker, Türküme benim.

Zehir mi karışmış, ana sütüne,
Parçalarım, imreniyor bütüne
Bindim kaderimin yorgun atına,
Çileyle dert geldi, terkime benim.

Sevdim, sevdiğime, dost olamadım,
Sevdadan, sevgiden tad alamadım,
Aşkımla, mâşuka yol bulamadım,
Ayrılık sebeptir, korkuma benim.

Yılları, bağrıma bastım tükendi,
Derdimi sakladım, sustum tükendi,
Dünya ejder oldu, ömrümü yedi,
Su değil, gam akar arkıma benim.

Gönül koştu menziline yetmedi,
Tahammül ettikçe, derdi bitmedi,
Dünya tad vermedi, düzen tutmadı,
Herkes, çomak soktu, çarkıma benim.

[GooD aNd EvıL]

Benim Bildiğim Devran

Bir baş dönmesi zaman, düşüp kalkmamak ölüm
Uçtan uca yangındır benim bildiğim devran
Kays’ı Leyla’da tutan gönüle azap çölüm
Kuru kütük su bekler taze filize derman

Ben önceden ölmüştüm canımda böcek gezer,
Sırçadan sarayların kapısında vuruldum.
Gözüm görmeyi bilmez dilim damaktan bizar
Bir kuru iskeletten peyda olup kuruldum.

Çil çil altın kesemde geçmez olur tuttuğum
Kalpazanlar elinde rayiç arar her şeyim
Bir fikir bir davadır dündeki unuttuğum
Bin mahlûkun içinde bilinmedik bir şeyim...

Açtığım kapılarda zehirden seller girer
Boğulurum gamıyla hasret denen illetin
Kahpeleşen şuurum beynime bela serer
Mecburu ben olmuşum yaşanmadık zilletin

Çemberine ördüğü gülden bilirdim onu
Ezgilerin içinde sakladığı er vardı
Akbabalar önünde kaybolup gitmek sonu
Kartalın pençesinde varlığını arardı.

[GooD aNd EvıL]

Benim Gecem

BENİM GECEM

Duyuyor musun sevdasını gecenin,
uykuların şafağında bir zerre kir.
aydınlığın sancısını çekerken,
bu gece benim gecem,
benim gecemdir
bir ses beni çağırır, yokluğa,
çileye çeker, götürür.
toprağa gömülü bedenim,
çekerken ızdırabını,
yolunu gözlerken akşamın.

şafaklarda gönül gözlüm,
siyahın ortasında mor.
akşamların öfkesi,
sabahlarda tükenmiyor.

bu gece benim gecem,
sabahların öfkesiyle,
gözlerimi çürütür nem.
kaybolur varlığım,
günlerin ensesinde.

bu gece benim gecem,
ağıtlarımın gölgesinde mahkumum.
odamı saran ışıktan sancılar,
masamı körelten/gam yüklü bir mum.
türküleri yanık söylerken ozan,
mısralar dökülür kâğıda bir bir,

ortada gam yüklü gönül,
çile yüklü şiir.
Belki bundan kaçıktır uykum.

bu gece benim gecem,
şarkıların dudağında tebessüm,
yürek yıkan türkülerde çile.
buğulu gözlerde sevda,
sıkıntılı yüreğimde,
ağrı veren korkum.

[GooD aNd EvıL]

Benim gönlüm sana hasret

Bahar inmiş dağlar taşlar şenlenir
Benim gönlüm sana hasret gülemez.
Renklerin gözümde, hepsi karadır
Başka rengi ayıramaz bilemez.

Kuruyan başaklar, güzler kederli
Umudu yıkılan gözler kederli
Yürekler acılı sözler kederli
Gönül senden başka dilek dilemez.

Bunca hicran çeke çeke bitmiyor
******* ömrümü sardı gitmiyor
Sanki bana benim derdim yetmiyor
Dediler ki yar perişan gelemez

İçerim kan ağlar, güldü sanmayın
Fark etti hayatı bildi sanmayın
Bana zulmeden yar öldü sanmayın
Zalim olan kolay kolay ölemez…

Dünyanın mihneti hep beni boğar
Sanmam ki bu dünya çok şeye değer
Bu acı bu keder yazımsa eğer
Yazan yazmış kimse geri silemez…

[GooD aNd EvıL]

Benimle Savaşım

Her zaman yanımdaki
senden umarım seni
Sen bir gurur girdabında
dönüp dururken benden habersiz.
Ben yanarım, senin için
Seni incitmeyen ateşlerin alevlerin içinde.

Bak o gönül endazemde ölçülen
Bin türlü acı ve ben
gurur mezbelesinde sen...

Vurup geçtin ve daha dönüp bakmadın,
Yıkılan bir insan, evet senin gibi bir insan.
Aşkı bilen, derdi bilen,
Yılların mihnetine, senin içi baş eğen.
Sen can diyarında gezmedin ki bilesin,
Kimdir ateşteki adam.

Bir kuru gururun ve bir sen kaldın,
Yırtılan şafakları eli ile
kapattım diyen...

Önce bende benimle başlar,
savaşım
Vuranda ben olurum, vurulan da ben olurum.
Aşk kılcı döner durur
Yalabır pırıltılarla
yüreğimin üstünde.
Bendeki benliği yok eder benim için,
Kan içinde yorgun düşer yüreğim.

Yıllar var ki bu savaşta
galip mağlup bilinmez
Ne ölen benim, ne öldüren ben...
Bir kuru hayaldir kazandığım dünyada.
Ak benizli Leyla’larda gönül yok,
gönüllerde sevda..

[GooD aNd EvıL]

Benzemez

Yordun dünya bitkin düştüm elinden
Yürüttüğün yolun yola benzemez
Mecnunun aklında Leyla tükenmiş
Bu sebepten çölün çöle benzemez

Aklımı zay ettim bir taş yüzünden
Düşmanla bir olan gardaş yüzünden
Sırrımı faş eden sırdaş yüzünden
Fitne doldu ilin ile benzemez.

Ekin ektim diken bitti yerinde
Cehalet yarası sızlar derinde
Gençlik çağlarında günün birinde
Soldurduğun gülüm güle benzemez

Bazen konuştukça coştum bilmedin
Fitne çukuruna düştüm bilmedin
Bir dava yolunda koştum bilmedin
Konuşamam dilim dile benzemez

Yoldaşlarım birer birer dönerken
Umutlarım ağır ağır sönerken
Çırpınıp dövünüp dağdan inerken
Yılgın akar selin sele benzemez

[GooD aNd EvıL]

Bilemedim Arkadaş

Bilemedim arkadaş, alaya alma beni
Med-cezir vaktindeyim dalgalarım huysuzdur
Dedim ya çok sevmiştim bir kez görmeden seni
Sana olan hasretim açık yarama tuzdur
En derin dehlizlerde mahkûm ettim ben beni

Civan boyum dik durur dik gezerdi her zaman
Anlamış kusurunu mahcup olmuş eğilmiş
Büyüklerin sözünü ihmal ettim bir zaman
Bilemedim arkadaş bana göre değilmiş
Af bilmez gönüllerde durulmuyor yar zaman

Ağlayan gözlerimde mor halkalar belirdi
Kıraç topraklar yanık aşk tohumu su bekler
Yarda merhamet olsa yar aklına gelirdi
Dolanır düşmek için ateşe kelebekler
Sevse idi yar beni yandığımı bilirdi.

Gönül gözü fark etmez nazarı benden öte
Kemiklerim nedamet ağrısıyla sızılı
Sevgiyi ellerinde feda eder diyete
Bahtımın üst yerinde kederle gam yazılı
Salarken sevgimizi sonsuz ebediyete

Bilemedim arkadaş zamanı al geriye
Belki de sana göre güzel anlar gelecek
Serseri bedenimi sürgün edersin diye
Şeytanlar karşında keyiflenip gülecek
Sevdiğimi bilirken katı olmakta niye