Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dün Gibi Sanki

Albümde resmine şöyle bir baktım
O kadar tatlı bir gülüşün var ki
Bu resmi gizlice senden çalmıştım
Kaybolmuş deyişin dün gibi sanki

Sen yokken resminle avundum durdum
Dönersin diyerek hayaller kurdum
Ziyan olup giden ömrü unuttum
Sevgilim deyişin dün gibi sanki

Resminle paylaştım sensizliğimi
O resim bozuyor sessizliğimi
Bilsen seni nasıl özlediğimi
Burdayım deyişin dün gibi sanki

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Düşer Gönlüm Sana Doğru

Sıyrılırken ay buluttan düşer gönlüm sana doğru
Can vermemiş her umuttan düşer gönlüm sana doğru

Yıldız yıldız semalardan hasret rengi siyahlardan
Gece vakti buralardan düşer gönlüm sana doğru

*******in ardı sabah şafaklarda gizli eyvah
Ben ağlarken şahit Allah düşer gönlüm sana doğru

Aşktan yana söz denirken ismin kelam edilirken
İçin için dellenirken düşer gönlüm sana doğru

Dem tutarken karanlıklar közü üfler hatıralar
Usul esen bir rüzgar var düşer gönlüm sana doğru

Aşk na yaman bir hülya ki zaman bile durur sanki
Durduğun da bir an var ki düşer gönlüm sana doğru

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Düzce'den 'Bir Paragraf'

İşte;
Gecenin bu vaktini çok seviyorum
Yağan yağmur değil,
Ama ıslanıyorum
Yalnızlık damlaları bunlar
Ve ben; şemsiyemi açmıyorum
………
Şu ışıklara bakın! ..
Yuvalar, evler, ocaklar
İçlerin de cıvıl cıvıl çocuklar
Ya ben;
Issız sokaklarda,kendi başına bir serseri! ....
Değilim aslında (da) ,
Ama beni görenler, böyle der besbelli! ...
……………
Yere atılıp ezilen izmarit gibiyim
Ateşim sönmüş
Sönmüş de, yine de için için tütmekteyim
Ah be! .. Çocukluğum; hamidiye,
Gençlik; ” sabahçı kahvelerine hediye! ...”
Ne Aydın pınarın kaldırım taşları
Ne de kervanın telaşlı sokakları
Gölgemizin değmediği tek yer,
Gözyaşıyla karşılamadığım bir seher,
Yok! .. Anasını satayım! ..
Vay efendim “erkek ağlamazmış”
Halt etmişsiniz siz! ..
Elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi,
Hıçkıra hıçkıra ağlardım! ..
Şehrin ortasını bölen derenin duvarlarına
Vurarak başımı…
Pembe bulutlara yarenlik edemedik,
Giderken “gitme kal” diyemedik,
Kısaca, iki çift laf edemedik! ..

Uykuyla vedalaştık zamansız
Bir bela başımızda, amansız mı amansız! ..
Tespih taneleri misali,
Dökülmüşüz Düzce’nin dört bir yanına.
Körpe delikanlılığın her bir anı’nı,
Yüreğimizin çığlık çığlık nigahını
Ekmişiz her bir köşe başına! ..
Ekmişiz de, boy vermiş kırk yerden
Kah; akasya olmuş,
Kah; ” yel-i olmayan kavak! ..”
Bir acı masal yazmışız toprağına
Şimdi; bu yalnız sokakların
Karanlık bağrını delen kurşun misali
Bir yanından girip, yürüyüp gidiyorum
Çiğ yağıyor ve ıslandıkça ürperiyorum
Ben serseriyim ya! ..
İşim bu! .. Biliyorum! ...
…………….
Hani, ben de şu ışıklı yuvaların birinde
Sanki mutluluğu yaşayacakmış gibi
“Sanıyordum…..” Ama yanılmışım be! ...
Olmadı kahretsin! ... Olmaz da! ..Bilirim! ..
Olmasın be! .. İsteyen kim(!) ? ? ? ?
Böylesi daha güzel
Ben….Ben serseriyim
Öfffff ya! ..
Anlatmayayım diyordum ama
Söküldüm işte kahretsin! ...
Yuvarlanacak yine bir yığın lakırdı
Düşüp dudaklarımdan
Cam misali parçalanacak yerlerde
Ama…ama ille de
“Merak ettik….
Bir dinleyelim
Biz de bir kenarından sebeplenelim”
Diyorsanız! . Eh o zaman,
Benden günah gitti! ....
………………..
Dinleyin bakın;
Yaşım genç henüz, ya on altı, bilemediniz on yedi
Hatırlamıyorum
Savunmasız, hazırlıksız,yakalanmışım işte
Oltaya takılan balık misali! ..
Aşk dediler… “Ulan ne biliriz biz aşkı be? ? ”
Gencecik delikanlıyız henüz
Hani; Bir kızın gözlerine baksak,
Yüzümüz kızarır! ..
İki laf edebilsek “”kelimeleri bir araya getirip”
Kendimizi mecnun,
Bir şeyden haberi olmayan kızcağızı da
Leyla sanırız! ..
…………….
“Düzce” burası.. Öyle devasa bir şehir değil
O zaman herkes de tanır birbirini
Öyle birini sevsen bile şakkadak söyleyemezsin
Elli çeşit hesap yaparsın …hani
Babası, ya da ne bileyim abisi, duymasın diye
Ulu orta aşk meşk yaşanmaz bu şehirde
Eee öyle de olmalıydı yani
Dedik ya a dostlar Düzce burası
Delikanlının” deli deli” harmanlandığı yer! ..
……………..
Sonra ne olduysa oldu işte! ..
Birden, durup dururken
Ama; Ben yerimde duramaz oldum.
İşte “ne olduysa” o zaman oldu
Işıklar mı söndü, cellatlar mı göründü
Kapıları mı açıldı zindanların, bilmiyorum! ..
Ve gönlümün kapıları kapanıverdi
Şimdi siz; “Eeeee sonra”….. diyeceksiniz ya
İşte o kısmını atlayacağım
Kızsanız da anlatmayacağım
Neden ama? ? ? Diye sormayın
Dedik ya; bu şehir, delikanlının harmanlandığı yer
Biz de o harmanın dahliyiz dostlar
Can verir, sır vermeyiz elbet! ... Serde delikanlılık var! ...
………………..
Gitti, gidecekti
Gidiverdi,,,, yolda kalası! ..
Hiç olmasaydı daha iyiydi
Mazereti vardı… Sebebi vardı…
“Haklıydı! .” desem de inanmayın siz! ...
Ne hakkı be, ne hakkı? ? ? ?
“VEFASIZLIĞIN HAK OLDUĞU” nerede yazılı? ? ? ?
Gidene yakışan, hak ettiğidir
Hak etmeyene “hak etmediğini vermek”
Benim kabahatim! .... Verdik bir kere…
Sonucuna da katlandık işte
Adımız serseriye çıkmış! .... Çıksın
Bana kahpe diyen, diyebilen var mı? ? ? ?
Serseri olsam da alnım açık
Gözümden yaş aksa da, başım dik evvel Allah
Utanmıyorum kimsenin gözüne bakarken
Eğilip bükülmem, yere yüz sürmem
……….
Bir; “ALLAH’A KULLUĞUM VARDIR”
Bir; “ALLAH İÇİN ALNIM SECDEYE VARIR! ..”
………
Giden “adam” olsaydı gitmezdi zaten
Adam olmayanla ne işimiz olur ki? ? ?
……….
kadının adamı olur mu demeyin ha! ....
“Adam adamdır” her yerde, ister erkek, ister kadın
Ulan;
“Adam olmadıktan sonra, erkek olsa, ne olur adın? ? ! ! ”
………..
Ağlasak ayıp diyecekler ya, ağlayamadık
Yedi bitirdi dert içimizi, anlatamadık
Hoş…. Anlatsak ne olacak
Çaresi şifası yok ki bu derdin
Adı aşk ya; “İlacı da derttir” bu meretin
“Unut” diyor biri, düşünme, değmez(!) diyor
Ya…..ya… Biz bilmiyorduk bunu be
İyi ki dedin ha! ... Laf ola beri gele
Hayret bi şey yav! ..
Aşkı bilen “unut” der mi “Utanmaz hergele! ….”
Hani…Lafım meclisten dışarı da
Aşkı bilmeyenler niye böyle ucube laflar eder anlamam
Ya hu, anlasana
Ben ondan kaçsam bile, kendimden kaçamam! ....
Sevenin hali “nazlı gelin” gibidir
“Hem ağlarım, hem giderim “ misali

……………….
İşte bu yüzden
Seviyorum gecenin bu vaktini
Vakit bu vakit! ..
Aşkın veresiyesi olmaz
Hepsi nakit! ...
Işıklar saçan evler sizin, yuvalar sizin,
Mutluluk, saadet hepinizin, olsun
Ben yalnızım,
-Sokaklar yalnız
Ben sessizim,
-Sokaklar sessiz
Adımız serseriye çıkmış, varsın çıksın
“O” kim mi? ?
Rüya, hayal ve isimsiz! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Eleştirmen

Adam'a mesleğini sordum
'Eleştirmen' buyurdu! ..
Eğer 'adam' olsaydı,
Doğru dürüs işi olurdu! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

En Beğendiğin Masal

Zirvesine çıkarken sevginin
Kanadım! ..
Dibine inerken 'Kırılan bacağımdın! ..'
Bazen pembe bulutlar da meleğim
Bazen zamanımı kabzeden ecelim
Belli ki;
Kurtulamamıştın çocukluktan
Ve ben senin;
En beğendiğin 'Oyuncağındım bebeğim'
.....................
Gönlümün kör dibin de gereksiz telaş
Kaderimle diş dişe verdiğim savaş
Kah; 'Allah sevgisiyle' bükülen isyanım
Kah; Beyaz karlarla süslenen baharım
Sabahın ilk dem-i, o aydınlık güneşim
İçin için kavurup o kor eden ateşim
Ve ben senin;
En beğendiğin 'Masalındım bebeğim'
....................
Avuçlarım da nasır, yanaklarım da çizgi
Gençliğimin üstünden gelip geçen bir silgi
Dua-ların üstüne çöreklenmiş bir kasvet
Bazen çorak bir toprak, bazen yalancı rahmet
Her fecir ömrün sonu, her soluk son nefesim
Uğruna her sabahı yine feda ettiğim
Ve ben senin;
En beğendiğin 'Yalanındım bebeğimé

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Eşiğin Öte yanı

Eşikte bekleyen kim, kime ait o gölge? ..
Bu sınırı ben çizdim, azaptadır bu bölge

Öteler de kal yolcu, uçuruma çeyrek var
Bu mıknatıs tutucu, hayattan zorun mu var

Ateş “ateşi” yakar, öylesi cehennem-i
Kül; kor-a yorgan değil, buhar etmiştir nem-i

Menzildesin geri dur! .. Dönüşü mümkün değil
Biz semeri kuşandık, bu senin yükün değil

Oradaydım! ..Tam orda, senin durduğun yerde
“Dur! ..” diyen olmadı ki, talipli miydik derde

Nedir merak ettiğin, gül-e düşmüş hazan mı
Aşiyan-ı zanneden, o bülbülü yazan mı

Tutuşmuş kanatlar ki; Kurtaracak onlardı
Uçabilse sanma ki aynı yere konardı

Tek hamleliktir sınır, temasın dahi yeter
Sonrası karanlıktır, karanlıktan da beter

Örümceğin silahı ağında ki siperde
Kurbanı kurban eden siper olan o perde

Girecek biri var ki; içeri, o eşikten
Gölge gibi peşimde, ilk düştüğüm beşikten

İşte ona “dur” demem, o can alan eceldir
O ecel ki; Ateşte, yaşamaktan güzeldir

Cennet midir muradım, öyle mi sanıyorsun
Hele dokun! ..Ateşi, ne kadar tanıyorsun

Çek git kapımdan benim, gölgeni de al götür
Bu vehim, sanma seni, gölgeni de götürür

Sebep olanı boş ver, ismi anmaya değmez
Ben aradan çekilsem onu Tanrı affetmez

Kapımı çalma yolcu, haydi, var git yoluna
Ateşle hem-hal oldum, sen de girme koluna

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Evet Sen 'Ben' Değilsin! ...

Evet! ..Sen, ben değilsin, şayet olabilseydin,
Ateşi tanımadan, ateşte yanar mıydım
Benim seni sevdiğim, gibi sevebilseydin
Sensiz kavrulmak için 'cehennem' arar mıydım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Eyvah ki Halimize

Ben taşra da doğmuşum bir dostluk çemberinde
Ne bilirdim ki bir gün bu koskoca şehirde

Ne riyalar tanıyıp rezillik bulacağım
Görüp kötülükleri şaşırıp kalacağım

Korku sarmıştı beni “benzer miyim onlara”
Çıkar için bir pulu değişip insanlara

Gözlerde acı yalan ardında çıkarlar var
Kimine bol gelirken kimine oldukça dar

Arkanı dönüversen dedikodu çarkları
Başlarlar mesaiye yapışır çamurları

Ne korku kalmış Hak’tan ne de sevgi yürekten
Manalar madde olmuş ümit kesmiş rahmetten

Çocuk baba tanımaz saygılar çoktan kayıp
Baba ise çocuğa anlatmaz “nedir ayıp”

Ne terbiye verilir ne dinin kuralları
Revaç da bir yerlerin “kırmızı noktaları”

Ahlak çaresiz kalmış kimseye geçmez sözü
Melanet kol gezerken kızarmıyor ki yüzü

Yarabbi! ..Bu ne pislik ne bu alemin kiri
Ölülere fatiha, nasipsiz kalmış diri

Mahlukat şikayetçi, suçlu yok ortalıkta
Yer değişmiş vitrinler tur atıyor sokakta

Kahkahalar boy atmış, ağlamak gerek oysa
Eyvah ki halimize “EYVAH Kİ HAYAT BUYSA”

Kalmamış sevgilerin içinde çöl sıcağı
Fuhuşa davetiye “üçgenin bir ayağı”

Şehir bir çöp yığını, bu problem olur da
Ahlaksızlık diz boyu “Gör ki kimin umrunda”

İbadet unutulmuş… olan “ayıp” sayılır
Nur kalmamış yüzler de “efendiden sayılır”

Alamet-i kıyamet boy gösterir ufaktan
Çökmedi koca şehir “birkaç kulun hatrından”

Menfaat olmuş şimdi samimiyetin adı
Parayla kapatılmış “çatlayan ar damarı”

Akarken kıyı köşe irin ve necis suyu
Herkes bir tas içiyor sanki rahmet kuyusu

Korkuyorum gerçekten kapılıp da gitmekten
Kapıldığım bu yol da eriyip tükenmekten

Allahım; Sen yardım et şaşırmışlardan etme
Rahmetinden affından bizleri mahrum etme

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Fecirde Ezan Sesi

Gök kubbenin altında gönülden gönüllere
Fasl-ı gülden destedir gül kokar her busesi
Pınar iken çağlayıp set yıkan nehirlere
Yunus’tan bir bestedir fecirde ezan sesi

Dalda ki tomurcuğun belki tebessüm anı
Fıtrata hakim ise nefsin hüküm zamanı
Sarmış iken yıldızlar sema da dört bir yanı
Huşu ile meşktedir fecirde ezan sesi

Mevlana dergahının açılan kapı sesi
Zambak kokan duygunun o huzurlu nefesi
Nice küsmüş yüreğin hercü-merc’tir kafesi
Sevgi dolu nağmedir fecirde ezan sesi

Baharla sarmaş dolaş yeşilinde azamet
Her ne ise amelin müsebbibidir niyet
Haydi güzel kardeşim sen de biraz gayret et
Karanlığa hamledir fecirde ezan sesi

Hoş görünün diyarı salkım saçak söğütler
Dökülür damla damla altın gibi öğütler
Edep dolu bacılar o vakur koç yiğitler
Sizlerle nefeslenir fecirde ezan sesi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Feda Ettim

Bir ömrü senin için feda ettim harcadım
Çoktan solmuştı güller dikenleri kokladım
Görüyorsun ya şimdi yıkık dökük bir halde
Mecnun'a çöl yetmişti 'Ben dünyaya sığmadım'

Kadir Albayrak