Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Ne ki dünya malı

Ne ki dünya malı mihnet edeyim
Sonuç, üç-beş metre kefen değil mi?
Son adres mezarlık,başka ne deyim
Evin penceresiz bir dam değil mi

Toprak olan bir bedene girersin
Doğarsın,yaşarsın,sonra ölürsün
İğneden ipliğe hesap verirsin
Kötü belasını bulur değil mi?

Yaşayanla, ölenleri bir saysak
Hangisi fazladır bir hesaplasak
Söz sende,sen konuş ey kara toprak
Ölenler kat be kat fazla değil mi?

Zevk sefa içinde geçse de ömür
Her can fani bir gün muhakkak ölür
Kişi yaptığına karşılık görür
Dünya ahirete tarla değil mi?

Bak kendine,adım atan ayağın
Saçın,başın,dişin,gözün,kulağın
Her biri bir dünya değer bunların
İnkar eden canlar nankör değil mi?

Yakınların gidişine ağlarlar
Ak kefeni bedenine sararlar
Ömür defterinde biter sayfalar
Son nefeste iman gerek değil mi?

Ebedi kalan yok,gelen gidiyor
Cansız beden iki günde çürüyor
Abdulhadi bunu herkes biliyor
İbret almıyoruz,hayret değil mi?

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Neye yarar

Hancı sen bu handa boşa bekleme
Yolcu gelmez ise han neye yarar
Bir muhtaca dokunmazsa yardımın
Makam neye yarar,mal neye yarar

Hancı sen bu handa bekleyip durdun
Nice insanlarla tanışmış oldun
Kimliğini alıp ne soru sordun
Hak'kı tanımazsa kul neye yarar

Doğrular doğmazsa insan beyninde
Çirkefe dalınır günün birinde
Alınacak bir şey yoksa sözünde
Ağız neye yarar,dil neye yarar

Şu kahpe düzenin kahpelerine
Üç-beş kemik için fır dönenlere
Haram sofrasında yal yiyenlere
Ekmek neye yarar,su neye yarar

Her devirde deviren var,döken var
Gönüllere kin tohumu eken var
Fitneliğe marifettir diyen var
Merhametsiz yürek,can neye yarar

Yığarız,yığarız,yığın ederiz
Haramı,günahı harman ederiz
Eninde sonunda çekip gideriz
İmansız,ihlassız kalp neye yarar

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Neyime benim

Güneşin ışığı yol göstermezse
Ha doğmuş ha batmış neyime benim
Bakan gözler baktıranı görmezse
Ha mavi,ha yeşil neyime benim

Kuğu yüzüşünün hikmeti Haktan
Yemyeşil yapraklar çıkar topraktan
Meyve var ağaçta,farksızdır baldan
Şükürsüz yenirse neyime benim

Su yüksekten enginlere akmakta
Buharlaşıp gök yüzüne çıkmakta
Sonra yağmur olup yere yağmakta
Sel rahmet olmazsa neyime benim

Delikanlılığı vatan uğruna
Halka hizmetini,Hak rızasına
Kara topraktaki kan yazısına
Hak mühür basmazsa neyime benim

Abdulhadi hiçten mutlaka doğru
Eğri hayatında aradı doğru
Bir ömür yürüyüp gittiği yolu
Hakka varmaz ise neyime benim

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Olmadı

İlk görüşte aşık oldum ben sana
Söylemeye uygun zaman olmadı
Aşkın alev alev sardı içimi
Yandım yandım ama külüm olmadı

Sudan bahaneyle seni aradım
Sesini duydukça sana bağlandım
Sevdiğimi söylemeyi denedim
Öyle yaptım böyle yaptım olmadı

Aylara yıllara oldu sitemim
Keşke seni yıllar evvel görseydim
Seni koklamadım seni dermedim
Ele nasip oldun bana olmadı

Kaşını,gözünü,sözünü sevdim
Selvi fidan gibi boyunu sevdim
Elini,yurdunu,soyunu sevdim
Sana benim gibi yanan olmadı

Aşık usandırır, fazla ise naz
Gül bülbüle eder,bülbül güle naz
Ne kadar söylesem, inan canım az
Sana bir tek sözüm yalan olmadı

Senin aşkın akıl koymadı başta
Günüm başka oldu, yılım bir başka
Seni sevmenin de tadı bambaşka
Aşkın sarhoş etti aymak olmadı

Kimler görmüş rüzgarların rengini
Bazen deli gönül bulmaz dengini
Hadi Suya yazma boşa sevgini
Dalgalandı gönül,durgun olmadı

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Osmanlı'ya Ulu Kağan Olanlar

Osmanlıya ulu kağan olanlar
Adaletle hükmettiler erenler
Üç kıtaya at üstünde girdiler
Meydanlarda cenk ettiler erenler

İslamın mührünü vurdular çağa
Avrupa’ya,Afrika’ya,Asya’ya
Üç hilali üç kıtaya,semaya
Onlar astı yüz yıllarca erenler

Otuz altı ulu kağan var idi
Hepisi de Yaratana yar idi
Kimisine koca cihan dar idi
Yeri göğü titrettiler erenler

Haçlı orduları geldi peş peşe
Osmanlıyla tutuştular güreşe
Osmanlı onları çevirdi leşe
Yerden yere sürüdüler erenler

Tarih şahit yaptığımız cenklerden
Ne üçünden korktuk ne de beşinden
Savaştılar yer oynadı yerinden
Oluk oluk kanlar aktı erenler

Kimi Yıldırım’dı kimi Yavuz’du
Şahince saldırır pençe vururdu
Dur deyince akan sular dururdu
Yiğitlerin piriydiler erenler

Kartal bakışlıydı adı Fatih’ti
Bütün Avrupa’yı dize getirdi
Bizans’ı tarihten sildi süpürdü
Çağ kapayıp çağ açtılar erenler

İnsanlığa huzur için vardılar
Çağı delip çağı iki yardılar
Gürlediler,şakıdılar,yağdılar
Zalimlerin üzerine erenler.

Dördüncü Murat’ın Bağdat seferi
Gerilmiş yay gibi bütün neferi
Genç Osman denilen ermiş bir erdi
Kelle koltuğunda gezdi erenler

Birinci Murat ki Hüdavendigar
Ben deyim fırtına,sen deki rüzgar
Kosova’da Sırp’ı etti tarumar
Oda şehit oldu göçtü erenler

Kanuni Süleyman sanki bir rüya
Baş eğdi önünde koskoca dünya
Hem karaya hakim hem de deryaya
Ömrü seferdeyken bitti erenler

Bir ulu hakandır Yavuz Selim Han
Ona baş kaldıran oldu perişan
Örnek alınacak ne güzel bir can
Devlet adamıydı devlet erenler.

Abdulhadi saymaya ne gerek var
Allah bilir hepsi yaratana yar
Bizden ululara hayır dualar
Hakka yürüdüler Hakka erenler

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Oyuncak mı sandın

Oyuncak mı sandın aşık olmayı
Köz düşer yüreğe,yanarsın güzel
Bırak sevda denizine dalmayı
Gözyaşın sel olur,çağlarsın güzel

Dakikan,saatin,günün karışır
Saniyeler asırlarla yarışır
Gönlünde kocaman çöller oluşur
Yürüdükçe kum’a batarsın güzel

Atarsın tekmeyi makama,mala
Yarin peşine düş, ara ha ara
Bir o yana koştur, bir de bu yana
Pervane misali dönersin güzel

Güneşteki patlamalar az kalır
Ah çekersin bütün feza sallanır
Bu acıyla ya Rab nasıl yaşanır
Hasret dolu yaşlar dökersin güzel

Aşkı sen beslersin,sen büyütürsün
Varını yoğunu ona verirsin
Ellerin gözünde bir serserisin
Yardan başkasını görmezsin güzel

Beynin kelepçeli,yüreğin tutsak
Yare yürüyorsun,menzilin uzak
Gönül yollarına kurarlar tuzak
Bile bile faka basarsın güzel

Yar yoksa bu canı Hadi neylesin
Yüreğini söküp pap pas eylesin
Talibi var ise söyleyin gelsin
Köle pazarında satarsın güzel

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Ozan Arif'e

Bir Arif var bizde saz çalar söyler
Başımız üstünde yeri var onun
Tek başına küfre harp ilan eder
Çataldır vallahi yüreği onun

Ülkü İslam dedi,ben bir neferim
Allah rızasına çalar söylerim
Bu canı bu yola kurban eylerim
Diye haykırmakta telleri onun

Hak yol İslam diye çaldı söyledi
Allah allah diye yağdı gürledi
İslam düşmanına hücum eyledi
Hilal-haç kavgası,gazası onun

Bu milletin kuyusunu kazanlar
Vurgun vurup devletimi soyanlar
Döndüler vatana solcu ozanlar
Gurbet elde kalmak kaderi onun

Dinle arif dinle birazcık beni
Çile hane olur doğrunun yeri
Yunus gibi yanıp yanıp pişmeli
Düyası zindana çevrildi onun

Abdulhadi seni sever derinden
O da geçti bedeninden serinden
Hayır dua eksik olmaz dilinden
Allah,yardımcısı dostudur onun

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Ödlek Tavşanmışsın

Ödlek tavşanmışsın,bozkurt sanırdım
O caka,o çalım ne idi öyle
Sesin duyulmuyor,soluğun kesik
Şimdi nerelere sakladın söyle

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Öğrenci defterdir Öğretmen Kalem

Öğrenci defterdir öğretmen kalem
Onu sayfa sayfa yazar öğretmen
Ana şefkatiyle bağrına basar
Sevgi yumağıyla sarar öğretmen

Öğretmenler bir ilim irfan ordusu
Onlar canlı kitap bilgi deposu
Destekler haklıyı söyler doğruyu
Gerçeği haykıran dildir öğretmen

İlim kokar irfan kokar okullar
Sınıflarda mini mini yavrular
Yarınımız,umudumuz bu canlılar
Körpe bedenlere ruhtur öğretmen

Karanlıktan aydınlığa yol açar
Sönmez bir meşale yanar da yanar
Bilgisiyle dört bir yana nur saçar
İnsanlığın kurtuluşu öğretmen

Öğretmendir aşık olan ilime
Öğretmendir ışık saçan aleme
Öğretmendir kuvvet veren kaleme
Kalemin kılıçtan keskin öğretmen

Öğretmenlik peygamberler mesleği
Öğretmekse aklın,ilmin gereği
İlim farzdır bize Allah’ın emri
Hayatını ilme adar öğretmen

Beşikten mezara kadar okumak
Gaye okumaktan; hakkı tanımak
İnsanları cehaletten kurtarmak
Karanlığa doğan nurdur öğretmen

O dur milletine rehberlik eden
O dur halka doğruları öğreten
O dur insanları alıp eğiten
Huzur diyarına yoldur öğretmen

Hakikatten sapmaz sürülse,ölse
Zalimlerden zulüm,işkence görse
Hak dava uğruna canını verse
Haksızlığa boyun eğmez öğretmen

Öğrenmek bir yoldur yoktur durağı
Bu yolun yolcusu aşar her dağı
Öğrenmenin yoktur zamanı, çağı
Beşikten-mezara okur öğretmen

Abdulhadi oku-okut durmadan
Boş duranı sevmez seni yaradan
Çalışırsak cennet olur bu vatan
Geceyi gündüze katar öğretmen

Abdulhadi Bay

[GooD aNd EvıL]

Öğrencilerim

Bilgi bir çiçektir,ilim bağında
Koksun burcu burcu yurdumda benim
Gonca güle benzer taze yaşında
Gözlerimin nuru öğrencilerim

Alın terim el emeğim göz nurum
Hepsi öz çocuğum hepisi yavrum
Onlarla güçlüyüm onlarla varım
Biz bir aileyiz, öğrencilerim

Vatana millete dine devlete
Talip olacaklar yarın hizmete
Türk’ün bayrağını en yükseklere
Şerefle çekerler öğrencilerim

Bu vatan ceddimin emanetidir
Tarih oku,öğren sonra, düşün bir
Dün mehter çalardı hep gümbür gümbür
Bu gün sıra sizde öğrencilerim

Vatan için çalışınız durmadan
Öz görülmez kabukları kırmadan
Çalışırsak cennet olur bu vatan
Şimdi bayrak sizde öğrencilerim

Atılan tohumdur sunulan bilgi
Rahmet yağmurudur,şefkat ve ilgi
Meyveli dal gibi beyinde bilgi
Aklın yolundadır öğrencilerim.

Abdulhadi öğrendi ve öğretti
Nice beyinlerde fidan yeşertti
Bunun hazzı dünyalara değirdi
Bütün varlığımdır,öğrencilerim

Abdulhadi Bay