Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

İmkansız Aşk

Şöyle yanında olsam,
Seni kollarıma sarsam,
Gülüm canım desem,
Sevgimi sana haykırsam,
Tutsam narin ellerini,
Bırakmasam.
Yalvarsam,
Tanrıya sevgim için el açsam
Kabul olsa dualarım
Sana aşkıma bir taneme kavuşsam.
Çaresiz mi sence gönlümde ki yaram?
Cevap ver askım nedir imkansız olan?

Kara sevda yüreğimi yakan,
Gör gözlerimi sevdana bakan,
Gülüm diyen sana haykıran
Söyle aşkım nedir imkansız olan.
Kavuşamadim kara gözlü yare,
kara sevda bu yoktur ki çare,

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

İpekli Mendil!

Birgün bende onun gibi ölürsem?
Kara tabutuma bakarak gözyaşı dökme!
Lacivert bir arabayla kabre gidersem?
Silme gözyaşını o ipekli mendiline!

Anladım birkez daha Dünya`nın yalan olduğunu,
Sevgiyle ölebilmek Yarabbi bu mu?
Lacivert arabayla o kara tabutu,
Görünce silme yaşlarını o ipekli mendiline!

Ciğerleri su bağlamış, eceli gelmiş,
Nefesi daraldıkça Besmeleyi çekermiş,
Türkiye`deki çiçekler sarı mavi renklenmiş,
Böyle olursan yaşını silme, o ipekli mendiline!

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

ismini Sen koy

Mehtaplı *******de sakın duygusuz olma
o kötü oldu diye sende ona uyma.
kalbinde ki acına bir yenisini katma
sen o güzel *******in hatırlanan mehtabısın

inancına sahip çık kaderine hiç küsme
dostlarını bil yanlız kalıp üzülme
yaşadığın hayatta sadece bak önüne
o küçücük yuvanın sıcaklık veren mehtabısın

çektiğin o günlerin acısı çıkar elbet
Allahına inan her fırsatta şükret
çocuklarına dinini sevgi vererek öğret
unutma ki sen *******in ışık saçan mehtabısın

Kendine güven namusunu ayaklara düşürme.
Birgün acı günler bitipte güldüğünde
Mehtaplı gecede o ışık veren dolunayı gördüğünde.
Abinin yazdığı şiiri hatırla ve hiç bir zaman üzülme.

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

İstanbula Gel!

Birgün kültürlerin kardeşliğini görmek istersen,
Birgün dinlerin dostca yaşamasını dilersen,
Birgün huzurluca doğayı seyretmek istersen,
Ömründe bir defa da olsa İstanbula gel.

Bir başkadır Beyoğlunda kilise çanları,
O kadar hoştur ki Sultan Ahmed`in edalı ezanı,
Var burada, Rum patrik, Yahudinin Hahamı,
Kültürle yaşamak istersen, İstanbula gel.

KöPage Rankingü gibi birleştirir Asya ve Avrupayı,
Unutturur insanda bir anlıkta olsa tasayı,
Biz Dolmabahçede kaybetmişiz büyük Atayı,
Tarih görmek istersen İstanbula gel.

Ne alimler yatıyor, bilir misin Karaca Ahmette,
Sevgi ve anlayış görürsün Ayasofya müzesinde,
Büyük kahramanlarda yetişti bu şehirde,
Dostluk ve barış uğruna İstanbula gel.

Kadıköy vapurunda içilen çayları,
Boğazında beslenen güzel martıları,
Ümraniyede modern olan artıları,
Hayatta zevk almak için İstanbula gel.

İstanbulda yaşamak değil, İstanbulu yaşamak önemli,
İstanbullu olmak değil, İstanbulla gururlanmak önemli.
Şiirler yazmak değil, İstanbulu tanıtmak önemli.
İstanbulun hatrına İstanbula gel.

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

İstesem de olmuyor.

HAYALiM

Bir çocuk gibi parklarda oynamak
bir kırlangıç gibi özgürce uçmak,
bir maral gibi ahuyu bulmak
istesemde imkan olmuyor.

bir baba gibi yavruya koşmak
bir ana gibi candan kucaklamak
bir evlat gibi gurur taşımak
istesemde gücüm yetmiyor.

Bir insan gibi normal yaşamak
bir umut olup büşrayı sormak
bir ateş olup yuvamı ısıtmak
istesemde kader izin vermiyor

bir şair olup şiirler yazmak
bir yazar olup derdimi anlatmak
bir haber olup herkese ulaşmak
istesemde kabul bulmuyor

bir mesut olup hayatta gülmek
bir murat olup yarını sevmek
bir aydın olup herşeyi bilmek
istesemde ömrüm yetmiyor

hayaller kurmadan normalce yaşamak
kimseyi kırmadan bir hayat kurmak
nedenler olmadan sadece mutlu olmak
istesemde kimin umrunda.

SADECE BU BENIM HAYALiM;

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

İthal Damat!

İthal damat dediler,
bizlerle dalga geçtiler,
İşbulup çalışsakta,
Seni biz adam ettik dediler.

Karnımız açtı verdiler ekmek,
Lafları dokunurdu sanki köstek,
Ne oldu sanki? Türkiye`den sonradan geldiysek,
satın alınmış insan, değil bir eşek,

Yıllar geçse de; Bizim sayemizde derler,
Helalı bilmez hep haram yerler,
İnsan yerine havayı sever,
Kalbin sesine kulak vermezler.

Satılık değildir bu deli gönlüm,
Eğer yeterse bu kısa ömrüm?
İnthalat için verilen parayı,
Elbette öderim birgün!

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

İyi dilek

Kadınlarımız açık yada kapalı sahipleneceğimiz, ezmeyeceğimiz gurur duyacağımız hayatımızın vaz geçilmez unsurlarından biri. Bırakalım ne olur kapanmak isteyen kapansın, sonucta karakteri güçlü bilinci yüksek olan bir insan kapalı da olsa, açık ta olsa zararsız, bilhassa faydalıdır.

F elaketin olmasın sevgisiz kalmayasın.
A llaha bağlılığını ömrün boyunca koruyasın.
D ahi olan beynine fitneyi hic sokmayasın
İ şareti bu dünyanın basörtünsüz olmayasın.
M esken tutan kafirlere sakın ha uymayasın
E debini ebediyyen namusunla koruyasın.

S amimiyet duyguların gözlerinden anlaşılır.
E n güzel mutluluklar seninle paylaşılır
N azik olan ruhunun yüzündeki nuru sevgileri kaynaştırır

G afletteki insanların ahretteki ayıbına
U tanmadan başörtüne catanların zaafına
R engü cümbüş soytarının mini etek modasına
U ğrunda olduğun ahlaki saadet davasına
R encide olmuş kadınların kurtulusu aşkına

K amile misali göstereceğin hertürlü sabrına
A llaha olan ve hep olacak inancına
Y ad olupta yapılmayan adakların sonucuna
N eden karışırlar bilinmez kadınların bakışına
A klı karışmış cahillerin girme safına
G üclü ol, karışma tanımadığın insanların aşına
I zdırap duyarsan ezilen kadinlarımızı hatırla
M asum görünerek başörtüsünü kullananlar var unutma
S elamsız bir toplululuğa kesinlikle karışma
I slanmış beyinleri uzak tut dostluğuna alma.
N amusumum gururusun bacım bunu her zaman anımsa.

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Kader Buysa

Dersi cefa, öğretiyor hayatı,
Yoksa vefa, bırakmıyor takatı,
İlk gelen olur akrabanın tokatı,
Kader buysa, seni anlayacağım.

Ankaradan çıktım gurbet yoluna,
Hüznüm dostum oldu, yalnızlığımda,
yakın sandıklarım vurdu sırtıma,
kader buysa bende susmayacağım.

hasretım sılamdan çok uzaklarda,
Yalnızım ağlarım karanlıklarda,
Akrabalar hepsi burnu havada,
kader buysa bende anlatacağım.

Akrabanın anlamı aynı kandan,
Maden hiç sevmezsin beni candan,
Bari mert olup yüzüme konuşsan,
Kader buysa ben saklamayacağım.

Yük olmuşum size şimdi anladım,
İstemediğini neden sakladın?
Boşver sıra bana da gelir yakın.
Kader buysa hiç unutmayacağım.

Ben sana muhtaçken sen ellerdeydin,
Ben aç gezerken sen pikniklerdeydin,
İmdat çağrımda keyiflerdeydin,
kader buysa senden utanacağım.

Eger birgün daha kapını çalarsam,
çaresiz kalıpta birşey sorarsam,
Lokma ekmeğin boğaza alırsam,
kader buysa sana bakmayacağım.

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Kader!

Kaderdir insanın gözünde yaş koymayan,
Kaderdir aşığın gönlünde yaralar peydahlayan,
Bir derd-ü avare oldu hep bahtlar,
Kaderdir insanı dağdan dağa atan.

Ağladım bekliyorum bir el,
Gel ey dostum gel gayrı gel,
Yetmedi mi çektirdiğin çileler?
Ah kader istediğin hem saadet hem emel.

Kırık burkuk bir kalp, bir de dil,
Öyle bir bilmece ki? Hayat gel bunu bil.
Gözlerde yaş koymayan mübarek kader,
Insanlara herşeyide söyletir.

Mesut Öztürk

[GooD aNd EvıL]

Kaderi ben YAZMADIM.

Yine duygularımın benden koptuğu bir gece,
Denizin dalgaları beynime vuruyor sanki,
Gökyüzü, gükyüzü dertlerime isyan ediyor,
Hayatıma, sıkıntılarıma, derince çekiyorum eyvah!

Her yağan yağmur sanki benim gözyaşlarım,
çakan korkunç şimsekler, isyan ettiğim duygularım,
Rüzgarların uğultusu,
Göklerin gürültüsü,
şu boğazıma dügümlenen, kör düğümler,
Herbiri;
Herbiri çözemediğim ayrı ayrı dertler.

Ne ufkumda bir hayalim,
Ne yanımda candan yarim,
Ne gözümden akacak yaş,
Ne de aynı yastığa koyabileceğim bir baş.

Ah hayat aaah! bana hiçbir zaman gülmedin
Sevgili istedim, gösterdin ama vermedin,
Ben neredeyim? Nerelere gidiyorum?
Hoş, nerelere nasıl geldim? Onuda bilmiyorum.
Ama bu kaderi ben yazmadım.
Yaratan böyle verdi, bir tek O`na inandım.
Kader dedimse bu benim ah-ı zarım,
Tanrı ya değil asla! Haksızlığa, hatalara isyanım.

Yine özlediklerime dalıp gittiğim bir gece,
Yavrularım gözlerimin önünde,
kara gözleri sanki kendi gözlerimde,
Gel diyorlar;
N`olur? gelde, artık bizi sensiz koyma diyorlar,
Analı, babalı yetim olmak istemiyorlar,

Ve, ellerimi tutuyor o minicik elleri,
Yüreğimi kavuruyor şevkate susayan yürekleri,
Hilesiz, riyasız ve tamamen candan,
Yaradanın bana verdiği canlar canımdan.

O minicik yürekleri var ya!
Onunla çok hasretlik cektiler,
Emsalleri sevgiye kanıp doyarken,
Analı, babalı yataklarında uyurlarken,
belki üzerleri acılırda hastalanırlar diye,
Omuzlarına sessizce yorganlar örtülürken,
Onlar ilkönce gurbeti öğrendiler,
Gurbette eti tırnaktan ayıran hasretliği çektiler.

Ama bu kaderi ben yazmadım,
Ki, yazacak olsam gurbeti katmazdım hayatıma,
Kitabım da yer vermezdim asla ayrılığa,
Kimse üzülmesin ağlamasın diye,

Her acıya boynumu büktüm yıllarca,
Cefayı çektim,
Vefasızı tanıdım,
Gerçek sevenlerimi ise bir kenara attım.
Arkamda bir kale istedim,
Ve, koskocaa yıllar sonra,
Geldim ki toprağına kurban olduğum sılama,
Benimde yaslandığım bir kalem var,
Başımı dayayacagım bir omuz var,

Dinle beni...!
Yalanlarla dolu sahte dünya!
Izin vermeyeceğim artık ezilmeye, gurbet ocağında,
Ne evlatlarım bana hasret kalacak,
Ne anam ağıtlar yakıp ağlayacak,

Bir rüyaydı yaşadıklarım, böyle farzediyorum,
Bekle beni yalan Dünya!
Güçlü bir benle geliyorum.