Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bir Galaktik Aşk Kulübesi Burası
1/:
Burası korunaklı bir galaktik aşk kulübesidir...
Gelin yanıma kuzeyliler. Diyordu ya kutup yıldızı. Burası korunaklı bir galaktik aşk kulübesidir. Sizi de saklar bizi de... Her dediğini duyuyordum o son prensin. Dahası duymuyor hissediyordum. Çünkü herhangi bir ses değildi dinlediğimiz türküleri ırlayan. O an ulaşamıyordu yöremize son dağın son nefesi. Meri'deydi kökü gog ehlinin de belki? Herkes kendi ülkesinin derdindedir şimdi bilin ki. Ve bu ses herkesin ortak ünlemesidir...
2/:
Burası korunaklı bir galaktik aşk kulübesidir...
Sırılsıklamdık. Saçaklarımızda ateş buzları tutmuştu kamaleyin. Bir kaç milyarlık ışık yılıydı yorgunluğumuz. Dağların kulağına fısıldamalıyız. Ki kar ve gölge gerek bizlere. Tepedelenli Kamil Paşaya ise samur kürk... İstemdışı oluşur her hareket bidayette. Ve birkaç adımdır atılır birim zaman içinde. Yavru galaksilere doğru devrilir yağmur bulutları. Ben de devrilirim. İşte buradır mantık... Arkası faydasız felasife... Bin bir yanımız ise ateş dalgalı bir denizdir...
3/:
Burası korunaklı bir galaktik aşk kulübesidir...
Kararmış suretlerle ışığın arkasından yürüyorduk. Usul ve gevrek... Ateşler üfleyerek. Dağlı Albaniler zil takıp oynamada. Ve tıklım tıklım güzergah kenarında. Krallarının ardında post bürülü dızmanlar. Kılıçlar sivri dilli yıldırım... Önlerine dolanansa alüminyumdan bir zırh. Kabaralı kumaştan sisli pelerininin önü ise yırtıktı... Arkası kraterler vilayeti oluyordu tarihin bu kıyısının. Bizim bekleştiğimiz durak burası. Yani sayın ki Alamut kalesidir...
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Burası korunaklı bir galaktik aşk kulübesidir...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Sokaklar Benim
1/:
Olunca bu günde akşam
Alın sizin olsun
Kocaman apartmanlar
Sizin olsun o sıcacık odalar
Yalnızca ıssız sokaklar benim.
2/:
Olunca bu günde akşam
Alın sizin olsun
Nazlı çocuklarına
Hediye taşıyan babalar
Sizin olsun o sıcacık çorbalar
Yalnızca soğuk sokaklar benim.
3/:
Olunca bu günde akşam
Alın sizin olsun
Sevgi dolu bütün dünyalar
Ben mi kimim?
Ben sokak çocuğuyum
Yalnızca karanlık sokaklar benim.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bir Hallaçtır Aşk, Kader ve Kaza Atar
1/:
Bir hallaç pamuk ve kader el yazmaları atıyordu...
Ya kuasarlar öyle mi? Onlar ki öz hısımlarını konuk ederdiler yüreklerinde. Ama beceremiyorlardı henüz adam ağırlamayı. Çünkü sırlar ülkesine gelen kayboluyordu. Çünkü siren kızının gözleri birer gayyaydı sanki. Hatta lacivert tünel gibi ürkütücüydü yaşam kimilerine. Ve nabız atışı gibiydik biz arzularımızla. Bir dişi partikül yalnızlığına sevdalar katıyordu.
2/:
Bir hallaç pamuk ve kader el yazmaları atıyordu...
Özlemimizle yan yanaydık. Yapayalnızdık yaşadığımız kaoslarla. Gece ve güneş garip bir düşmanlıkla dansa durmuşlardı. Karanlıkla aydınlık aynı cephede. Ya da ilk savaş... Sonsuza kadar sürecek bir cebelleşmenin şahitleriydik. Yıldızlar da bizimle beraberdiler. Ve yeknesak yanıp sönüyorlardı. Meraktı bu. Ne olacak? Veya nasıl olacak? Yürekler ayarsızdı ve sabırsız atıyordu...
3/:
Bir hallaç pamuk ve kader el yazmaları atıyordu...
Yüreğimizde yabancı bir nazar vardı. Derin izler batıyordu keyfimizin fiziğine. Kabaralar acıtıyordu. Prototip bir dızmandı yüzeyimizdeki. Ve gecekondu kuruyordu izinsiz. Bing bangdan beri ivedilikle işliyordu elleri. Hissediyorduk an be an devinimini zamanın. Çünkü çukurlarımıza doldurduğumuz topraklar kavruluyordu. Tümsekler savruluyor, düzlüklerde tandırlar yanıyordu...
4/:
Bir hallaç pamuk ve kader el yazmaları atıyordu...
Soğukla kardeş sayılırdık temmuzda. Ama... Sarı sıcağı ilk kez martta duyuyorduk. Yine de yalnız değildi zamanı ilk ayları. Bizden er dileyen biri daha vardı. Bu, savaşın kutsayıcısı Herkül'dü belki de. Ya da Zalın oğlu Ürüstem... Onların hadsiz çarpışmalarına düçar olmuştuk yana yakıla. Onulmaz yaralarını taşıyorduk zirvelerimizde. Sis ve karın ortasında kurtlar debeleniyordu. Belki de kurşuni özlemlerdi. Bizi albenisiz yaşamlara bağlayan ibrişimler. Çünkü beynimizde de bir merdi meydanlar yatıyordu...
5/[IMG]http://www.************/images/smilies/biggrin.gif[/IMG]edik ya ey ehli şiir...
Bir hallaç pamuk ve kader el yazmaları atıyordu...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Sokaktan Gelen Ses
1/:
Üşüyen ellerimiz uzanıyor
Çevremizi dolduran sizlere
Bir türlü yakalayamıyoruz
Biz öksüzüz ağabeyler
Biz yetimiz ablalar
Biz sokaklarda kalabalık içinde
Yapayalnız yürüyen
Kimsiz kimsesiz çocuklarız
Sizce yok sayılırız
Ama mahallenizde
Bizler de varız.
2/:
Yüreklerimiz uzanıyor
Sevgiye yakalayamıyoruz
Biz açız ağabeyler
Biz susuzuz ablalar
Biz çok uzaklarda
Ama yanı başınızda
Buza kesen sokağınızda
Ya da kocaman caddelerinizde
Yapayalnız tek başına büyüyen
Kimsiz kimsesiz çocuklarız
Sizce yok sayılırız
Ama kentinizde
Bizler de varız.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Sofrada Masal Gerek
1/:
Kaç kere söyledim
Bilmiyorum anneme
'Anne akşam sofrasına
Pilav koy, musakka koy
Daha büyük bir kaba
Tatlı bir de masal koy.'
2/:
Kaç kere söyledim
Bilmiyorum anneme
Yemeğin arkasından
Yiyeyim masalımı
Sofrada tatlı yerine.
3/:
Kaç kere söyledim
Bilmiyorum anneme
Doyurunca tıka basa karnımı
Kuşanıp keskin tekerlemeyi
Belime kılıç yerine
Çıkayım Kaf dağı seferine.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Bir Sarı Şeytan AşkKomplosunda
1/:
Sarı bir şeytandı o kırmızı komplosunda yer alan...
Cam şangırtıları melodide pes bir ritimdi. Heyula maddeler duvarları yalayıp geçiyordu bir yarış atı hızıyla. Marsi'den bu yana akın akına kraterler. Karşıdan gelense bir eski zaman hyle'si. Ya da Daimon diye bir ruh. Ya da bir bozkırlı muharip ki silme alaz terkisi. Herkesi bir helecan boğuyordu boğazlarından. Biz mi? Aman aman... Kaosun ortasında...
2/:
Sarı bir şeytandı o kırmızı komplosunda yer alan...
Arz usul usul perdeye çıkıyordu. Çağ buzul çağı değildi henüz. Ateş mahlukatına hazırlık vardı. Her şey birkaç milyon ışık yılı... Ve bir sevdalık zamandı. Sonra doğulu bir savaşçı misali kimona sevişmelerine iştirak ediyordu iştahla ada. Ve ufaktan aşk ve meşk örmede bir yanına. Diğer yanına su serpmede... Yıldızlar uçuşmada galaktik paltosunda...
3/:
Sarı bir şeytandı o kırmızı komplosunda yer alan...
Sarı bir şeytan mıydı? Ya da lacivert satan? ... Kendi komplosunda olan o zaman. Kızgın dızmanlar ise bu hengamede hotozlu birini altına alıyordu. Eziyor ve üzerinden geçiyordu masif sevda ehlinin. Kozmik bir kapının kenarında bekleşen ise bizdik. Ve bir kaç Plüt ortodoksu. O ne? Kaçkın ışık yılı kısrakları bir mesihi daha bindiriyordu o sırada düldüle. Cesetler şehadet denizinde. Işk hanenin duvarlarına sıçrıyordu kanımız. Ve izanımız hiç çıkmamacasına.
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Sarı bir şeytandı o kırmızı komplosunda yer alan...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Soluk Yüzlü Arabanın Yeşil Gezisi
1/:
Geçen mevsimden kalan
Soluk yüzlü bir arabaydım ben
Soğuk sıcak demeden
Atıldım bir kenara
Bir ara sanırım sıram geldi
Önce yeşile boyadı beni,
Sahibim Salih amca.
Sonra yeşil bir geziye çıkardı
Günlerce gün görmemiş ailesini.
2/:
Bir sabah tuttuk yaylanın yolunu
Oğulları ve kızlarıyla
Yolların toprağını tozutarak
Aheste aheste geçtik dik yamaçları
Taradı gözlerimiz görkemli manzaraları
Bu gibi köy pınarlardan sulandık
Çimenlerde yuvarlandık
Çiçek topladık çayır kenarlarından
Sesimize ses verdi börtü böcek
Ayak altındaki yuvalarından
Anlaşıldı bu sezon böyle geçecek
Sevindi herkes
Halaya durdular kol kola
Ben de sevindim
Dedi ki: 'Salih amca
Hazırlan gelecek yıla.'


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Burcun Kenarlığında İkizler Aşkı
1/:
Kova burcunun pirinç küpeştesinde ikizler oturuyordu...
Geç mi kalmıştık yoksa galaktik çayırlarda? Oysa o saatlerde aradığımız aşktı sadece. Aşkları ve alkışları boy boya istifliyorduk. Metalik bir tarrakayla yankılanıyordu galaksi doğumları. Tavandaki bir lahuti delikti. Ve gittikçe uzaklaşıyordu. Sevdamızın kıyısından sarışın varaklı avizenin ışıktandı saçları. Ve sarkık... Yanağımız yanıyordu iğnelenerek. Kova burcunun sarı pirinçten kenarlığında bir ikiz oturuyordu. Şiir adamları onun dizi dibinde... Ve aşk dilberleri sere serpe. Ve hep bir ağızdan ritmik tempo yarışındaydılar. Sonunda olan oluyor... Dilleri kuruyordu...
2/:
Kova burcunun pirinç küpeştesinde ikizler oturuyordu...
Yaşasın Martin Luter! O da kim? Ve Neden? Ne diye bağırıyordu o dünyevi kural? Anlayamıyorduk. Daracık alanda felsefi övünmeler... Protestanlık nutukları zamanın doğu bölgesinde. Şimal sade kar ve kin... Aşk zamanının bir sayfası yırtık bir baştan diğer başa. İntikam tarihinin sayfalarından elini kaldırmıyordu lanetli bir çeri. Gözleri değirmi ve oldukça iri... Kalabalığın yarılmasını ortasından... Ve mazlum insancıkların susmasını istiyordu.
3/:
Kova burcunun pirinç küpeştesinde ikizler oturuyordu...
Sanırım Jüpo idi kahveleri ortalığa deviren. Kalabalık susuyordu. Ne yapsın can karşısında? Ama Mecnun'un açtığı kapak gübre ile kapanıyordu. Son bira yudumlanıyordu bir yıldız dudağında. Zamanın musluğunda bereket... Ve akan sıvı kırmızıya çalıyordu kimi zaman. Azala azala kesiliyordu çoğunluğun feryadı. Azınlıksa zaferle kuduruyordu...
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Kova burcunun pirinç küpeştesinde ikizler oturuyordu...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Canlardaki Yıldızlar Yekpare Aşıktılar
1/:
Canlardan kazınan yıldızlar aşk gibi ürüyorlardı...
Halimizi sormayın şiir ve aşkın beyleri. O kıstakta bir sarmal galaksi tuzağındaydık. Sonumuzun yaklaştığını hissedebiliyorduk yasla. Bir perspektif kısıldığı meydanın içinde kendini boğuyordu. Zamanın ilk on üzeri otuz üç saniyesini bin yılda tüketiyorduk biz. Artık zamanın peşinde dilencilerdik. Yüreğimizde kor tandırlar oyuluyordu. Katılaşan kanımızda düşmanlar yürüyorlardı...
2/:
Canlardan kazınan yıldızlar aşk gibi ürüyorlardı...
Yol daralıyordu. Alanlar hiçti. Yazgımıza doldurduğumuz kazalar peşpeşeydiler. Sırası gelenlerle ellerimiz tanışıyordular. Kuşcağız canımızdan kazıdığımız yıldızlar yekpareydiler. Ama her saniye yeniden ürüyorlardı. Akşamlardan huruç eden kızıllıksa utançtı şafaklar için. Astronun yüzündeki aptallıktı tek sermayemiz bizim kurtlar sofrasında. Ve vahşi baryonlarla zifaflardaydık. Kervanlar yürüyor, takyonlar ürüyorlardı...
3/:
Canlardan kazınan yıldızlar aşk gibi ürüyorlardı...
Yüreğimizeydi kızıl kıyıcılığımız. Caydırıcılığımızsa miniminnacık... Kanlı tandırlara doldurduğumuz intiharlarımızdı zor zamanlarımızda. Dört bir yanımızda günah keçileri. Ve tolojinin sukunet elçileri... Her kız için bir yıldız doğuyordu kozmik anadan. Her oğlan için kıvamlı bir seyyare. Bu diyarda aşk pare pare... Özlem masif cevherdi. Şişen evrenin hududuna sakladığım menzilimizdi alnacımızda balkıyan. Ve ak çizgili kuasarlar bileklerimizin son ürünüydü. Aşk zamanını paylaşıyordu heyula korkunçluklar. Ve kozmogoniye akıtıyorduk gül suyunu dudağımızda damıyan. Sarhoştu... Bir tapınak halısı gibiydi evren. Şişiyordu habire. Terimizi bürünmüştük ya bir kere. Çaresiz devinecektik. Ve bir aşk ve ışk hanedeydik. İçeriye nev akdelikler ve prototipli planetler giriyorlardı...
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Canlardan kazınan yıldızlar aşk gibi ürüyorlardı...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Sokaklar Nereye Gider?
1/:
Bizim evin önünden
Bir uzunca sokak geçer
Şu köşede sağa döner
Döner sola bir sonraki köşede
Uzaklaşır döne döne
Köşelerle kol kola.
2/:
Bizim evin önünden
Bir daracık sokak geçer
Her eve uğrar
Birer kova su içer
Baharda toz toprak demez
Kışda kar buz demez
Bizim sokak uğrar da her eve
Hiç birinin kapısından içeriye giremez
Uzaklaşır döne döne
Yalnızlıkla kol kola...




Ahmet Yozgat