Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

KANTAR TARTAR

Herkesin keyfine göre dünya yok,
Olmadı, olmayacak...
Her dünyada
Ben varım, sen varsın, o var,
Akıllı ol,
Hepimize yeter bu dünya.
Özgür olmak hakkınsa
Özgürlüklerimi tanı,
Sakın saygısızlık etme
Saygı görmek istersen...
Yığın yığın sevgim var;
Sana yettikten,
Bana yettikten,
Ona yettikten sonra tükenmez,
Artar...
Sevgi istiyorsan
Sevmeyi öğren.
Dediğin dedik,
Çaldığın düdük değildir,
Gereksiz havlama
Komşun incinir.
Terazim sırat köprüsünden beterdir,
Ben sarrafım seni tartamam,
Seni ancak kantar tartar...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 19.07.2000 saat: 02.20


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

ÖLSEM DE KURTULSAM.

Bazı aptallıklarım vardır benim;
Dizboyu,
Hem de çok,
Sonu enayiliklerle biten...
Gördüğüm herkesi insan sanırım,
Her insanı da dürüst...
Kaypak,
Kandırıkçı olabileceklerini,
Sahtekar, düzenbaz,
Kalleş olabileceklerini
Düşünemem hiç,
Yakıştıramam.
Yalandan sevebileceklerine,
“seviyorum” diye kandırabileceklerine
İnanamam.
Yüreğim elvermez,
Başka türlü düşünemem.
Utanırım düşünürsem,
Yıkılırım,
Gerekçe bulamam...
İnsanın karakterine gölge düşüremem,
Yakıştıramam karaktersizliği
İnsanlara,
İnsanlarla özdeşleştiremem.
Tanımadığım, yapmadığım
Böyle davranışlarla
İnsanları karalayamam.
Bir insanın
Para için satılabileceğini,
Sizi de satabileceğini
Asla düşünemem.
Bu denli aşağılık değildir
İnsan...
Bazı aptallıklarım vardır benim;
Dizboyu,
Enayiliklerle biten...
İnsan yüreklidir,
Merttir,
Temizdir,
Kirletemem.
Hele,
Kötülüklerin kaynağı,
Anası, odağı değildir
Tövbe...
Haketmediklerini istemez insanlar,
Hakedenlerin önünü kesmez,
Engellemez,
Kıskanmaz,
Üstelik sevinir bile...
Çalışkandır,
Çalışmadan kazanırsa utanır,
Kaçar haksız kazançtan,
Haramdan...
Çocuklarına haram yedirmekten korkar.
Adildir kararları, hakçadır,
Dürüsttür,
Vicdanlıdır,
Aydındır, aydınlıktır.
Şeytanca düşünceleri yoktur,
Asla
Ayaklı şeytan değildir,
Kar aklığında temiz,
Çiçek kadar güzeldir
İnsan olan insan...
İnsan
İçten pazarlıklı,
Bukelamun kılıklı,
Art niyetli,
Kötü niyetli değildir,
İstese de olamaz
Korkar vicdanından,
Vicdanının azabından...
Fırsat düşkünü,
Karşılıksız asla,
Yiyici,
Uçkurcu,
Hırsız başı...
Ne kötü yakıştırmalar bunlar
İnsan için,
İnsanları karalamak için.
Hele kaypaklıkla suçlamak insanı,
Akıl almaz,
Affedilmez bir suçtur bence,
İftiradır
En asılsızından.
Bal yapan arıdır insan,
Meyva veren ağaçtır,
Taşlanır.
Bazı aptallıklarım vardır benim,
Dizboyu...
Sonu enayiliklerle biten.
Katlanamıyorum,
Dayanamıyorum,
Yakıştıramıyorum enayiliği kendime.
Ölsem de kurtulsam
Bu güzel(!) İnsanlardan.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 25.03.2001 saat: 02.48


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SENİN GİBİ, BENİM GİBİ...

Eşeleme külleri,
Sönmüş sandığın ocağımda
Korları görürsün;
Henüz yaşın çok genç,
O korlarla yanar,
Üzülürsün.
Önemsiz gibi görünen
Önemli şeyler yıkar,
Kahreder insanı.
Bir de bakarsın ki;
Önemsiz saydığın önemli şeyler
Birikmiş mazinde.
Bakarsın ki;
Gücün kalmamış,
Yorulmuşsun, tükenmişsin...
İnsansan eğer,
Sen de yıkılırsın,
Yüreğin kanar derinden...
Yol sayılırsa eğer,
Ben yolunu buldum;
İçerek unutuyorum
Önemsiz gibi görünen önemli şeyleri
Ve seni...
Ben ne kadar içersem içeyim,
Unutursam unutayım,
Ne kadar yorgun, ne kadar bitkin,
Tükenmiş, çaresiz olursam olayım;
Ayılınca yeniden yaşıyor
En can alıcı haliyle,
Yadsıyamadığım önemli şeyler;
Senin gibi,
Sana tutuklu benim gibi...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 17.07.2000 saat: 01.12


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

AŞKIMIN KATİLİ

Unutmak kolay olmayacak;
sen
unutulacak biri,
unutulması gereken değilsin.
Unutulmamalısın,
unutulamazsın...
Aramıza sanal dağlar koysan da,
buz dağlarına gömsen de sevgimizi,
yüreğimden vurmuşsun,
unutamam seni.
Aşk ateşinin yaktığı yüreğimin
yaraları derin,
onmaz bu yaralar...
İşte bu yüzden
olası değil,
unutamam seni.
Yaralarım azdıkça,
gönül ağrılarım depreştikçe
anımsayacağım seni.
Yüreğimden vurmuşsun,
aşkımın katili...

Süleyman SAYLAN
Ankara-İstanbul yataklı treni 22.04.2001 saat: 01.00


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

ETEKLERİM ZİL ÇALSIN.

Sanki gökyüzü
kalbim;
bulut olmuş
küme küme umutlar.
Yağsın,
içime yağsın
duygu yüklü,
sevgi dolu
damlalar...
Çakıversin
bir şimşek
yüreğimin içinde,
yaksın düşlerimi
ıldırımlar düşsün de...
İçime sığmasın,
kabarsın senli duygularım,
eteklerim zil çalsın.
Işıldasın gözlerim,
dudaklarım titresin,
kalbim
fırlasın yerinden,
sevincinden...
Yeşersin fidancıklar,
boy versin aşkımızla.
Çiçek olsun tomurcuklar,
açılsın.
Konan arı bal dersin.
...
Kalbim
sanki gökyüzü;
patlayacak bulutlar,
yağmur olup yağacak
duygu dolu umutlar.
Uzat ellerini,
duygularımı tut,
akala beni...
Eteklerim zil çalsın...

Süleyman SAYLAN
Ankara, 22.12.2001, saat: 04.20


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

... SEN HÜRSÜN.

Güle güle sevgilim,
Unut artık sen beni.
Tüm ömrümü verdiğim,
Unuttum gül tenini.

Yüreğimde yarasın,
Bırak kalbim kanasın.
Tüm ömrümü verdiğim,
Sevdiğini arasın.

Sönsün yıldız, ay sönsün.
Arzum gitsin düş görsün.
Tüm ömrümü verdiğim,
Unut beni, sen hürsün.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 23.11.1990, saat: 23.23


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

OYNAMA KALBİMLE...

Sevmeyi bilmezsin, henüz çok gençsin;
Sevda dağ yoludur, yürüyemezsin...
Yarı yolda beni sen terkedersin.
Oynama kalbimle, sakın oynama.
Oynama benimle, sakın oynama.

Aşkı oyun sanıp, asla aldanma,
Duygular hep böyle sürecek sanma,
Ayrılık kapını çalarsa, yanma...
Oynama kalbimle, sakın oynama.
Oynama benimle, sakın oynama.

Esen rüzgar bile şarkı sevene,
Denizler duygudur gönül verene.
Her sevgi sazların telinde nağme...
Oynama kalbimle, sakın oynama.
Oynama benimle, sakın oynama.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 09.01.1994, Saat: 18.05 (Şarkı sözü olabilir.)


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

KORKAK ÇIKTIN

Kurduğum düşlere yazık olmadı;
Sen hayırsız, ruhsuz, vefasız çıktın.
Ardından üzülüp, neşem solmadı;
Hani sen benimdin, çok çabuk bıktın.

Sevgi bulutları göğü kapladı,
Sen anlamadın ki sevda yağmadı.
Ayrılık kapını boşa çalmadı,
Mutlu dünyamızı yok yere yıktın.

Sevgi karşılıklı anlayış ister,
Vefakar olmayan yıkılır gider,
Dipte zıpkın yemiş balığa döner.
İşte sen böylesin, çok korkak çıktın.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 10.01.1992 Saat: 02.05 (Şarkı sözü olabilir.)


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

AŞKIN İLAÇ SANIYOR

Sıkılmış yumruk oldun, senle dolu içimde,
Kalbimdeki kuşunun kafesi daralıyor...
Alev alev yanıyor duygular benliğimde,
Damarımda ördüğün heyecenlar kanıyor.
Kanser midir, verem mi? Aşkın ilaç sanıyor.

Aşkının zincirinde, kulun değil, kölenim.
Gözüne baka baka sensizlikten ölenim.
Sana hasret kalsam da, deli gibi sevenim.
Kavuşmak umuduyla gönlüm hep aldanıyor,
Kanser midir, verem mi? Aşkın ilaç sanıyor.

Nefesim tıkanıyor/daralıyor, sözcükler emekliyor,
Sevginle güm! Güm! Vuran kalbim artık tekliyor.
Tanrıya yalvararak, biraz huzur istiyor.
Sana hasta bu ömrüm bir mucize arıyor,
Kanser midir, verem mi? Aşkın ilaç sanıyor.

Süleyman SAYLAN
İzmir,02.09.2004, Saat: 23.13


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

SIĞINDIM YALNIZLIKLARA

Çürük bir yelkenli gibi,
salıverdin denizlere...
Sevgilerde
yalnız başıma koydun beni.
Nasıl dayanır fırtınalara
küf kokan yelkenlerim,
nasıl direnir azgın dalgalara
çürümeye yüz tutmuş bedenim?
Hiç düşünmedin...
Balıklara yuva bile olamadan
amansız bir fırtına aldı,
savurdu beni hoyrat elleriyle,
ayrılık kayalıklarına,
acımasızca...
Paramparça olmak üzereyken,
bir imbat tuttu elimden;
acıdı,
yalnızlık koylarına götürdü beni.
Sığındım,
uçsuz bucaksız yalnızlıklara...

Süleyman SAYŞLAN
Ankara, 12.07.2000 Saat: 02.22


Süleyman Saylan