Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Bir İnsanı Anlamak

Önsözünden gerisi okunmamış
Tozlu bir kitabın satır arasında
Saklı kalmış yaraya dokunabilmektir
Bir insanı anlamak...

[GooD aNd EvıL]

Bir Kadehin En Derin Yerinde Aradım Seni

Bir kadehin en derin yerinde aradım seni
Yoktun
Hiçliğe dönerken bütün saatler

Kapalıydı bütün kapılar
Bütün denizlerin durulduğu bir vakitti

Deniz aşırı ülkeler gibiydi gözlerin
Kaybolmak koyu mavinin koynunda
Kendini unutarak
Soyunup bütün alçaklıklarımızdan
İnsanlığımıza dönmek

Kimselerin oturmadığı kentlerin
Tek tük yanan sarı ışıklarında aradım seni
Yoktun
Kaçınılmaz sona yaklaşırken bütün takvimler
Tüm yollar uzaktı
Adın imkansızlığın ilk hecesi

Kitap aralarına yazılmış şiirler kadar sahipsizim şimdi
Beni buldukları zaman
Çoktan gitmiş olacağım belki...

[GooD aNd EvıL]

Bir Kadının Ağlayan Gözleridir Ayrılık

Uzaklaştıkça güzelleşen bir kadının
Ağlayan gözleridir ayrılık

Ve o yangını söndüren,
O ıslaklığı
Yanaklarına kavuşmadan kurutan
Sadece ve sadece zamandır...

[GooD aNd EvıL]

Bir Kar Tanesiyim Bahçenizde

Bir kar tanesiyim bahçenizde
Görünmez ellerim
Hepiniz gibi kederlenir
Hepiniz gibi şarkılar söylerim...
Fark etmeseniz de hiçbiriniz
O gürültülü çokluğunuz içindeki
Yokluğumu
Hepiniz için ayrı ağlar
Sevincinizde hepiniz için ayrı gülerim

Ah benim karşılıksız sevmelerim
Beynimde deli boranlar gibi savrulan şu öfkem
Göğsümde yükselip alçalan yaşama sevinci
Yine de pişman değilim ey can
Bile bile yanmaktan

Uçurtmasının ipini elinden kaçıran
Bir çocuğun telaşıdır bakışlarım

Bir kar tanesiyim bahçenizde
Siz bahara teslim ederken gövdenizi
Ben inadına erimez direnirim gelecek yaza...

[GooD aNd EvıL]

Bir Kuş Olsa Yüreğim

Ah ömrüm,
Nasıl da imkansız şimdi
Bir daha yürümek o yollarda
Bir kuş olsa yüreğim
Uçup gitse
Doğduğum topraklara…

Pişmanlığım çoktan aşmış boyumu
Bir muhacir kederidir ki
Bir şiirlik hüzün saklarım zulamda hep

İnsanın doğduğu yerlerde
Daha güzel doğarmış güneş
Daha içli okunurmuş türküleri
Çiçek daha pembe gülümsermiş toprağına
Yenilen her lokmada daha bir doyulurmuş
İnsan doğduğu yerde
Daha mutlu ölürmüş...

Al götür beni yüreğim
O uzak diyarlara
Al götür beni yüreğim
Kendi aklımın sonsuzluğuna
Kanadım olmasa da…

2006

[GooD aNd EvıL]

Bir Şiir Daha Seviyorum Sizi

Yağmurlu bir yaz akşamıdır şimdi
Avuçlarımı dolduran berraklık

Terli bir haziran gününde
Vururken yüzüme serinliği
Bir şiir daha büyüyorum kendi ellerimde

Sadece utanmak kalıyor
Sadece utanmak bana
Daralan bir göğüsle beraber daralmayan göğsümden

Bir şiir daha seviyorum yaşamayı
Bir şiir daha seviyorum bugün sizi...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Bir Şiir Okumalısın

Bir şiir okumalısın içinde umut olmalı
Bir söz söylemelisin içinde sevda olmalı
Ve yürümelisin yolun sonunu göremesen bile
Yolun bir sonu olduğunu düşünerek
Yaşamalısın direnerek hayata
Hayatın bir sonu olduğunu bilsen bile
Bir türkü okumalısın
Son türkün olduğunu bilsen bile...

20 Mayıs 2002
00: 12

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Bir Şiir, Bir Destan ve Bir Hayat

Bir destan,
Eski zamanlardan,
Kahramanları hiç yaşamadılar
Hiç görmediler
Nasıl parladığını güneşin
Sevmediler ölesiye
Ve ölmediler beyaz yorganlar altında...

Bir şiir,
Son dizeleri ölmekte olan bir ozanın
Kanadı kanlar içindeki bir kuşun
Son kez kanat çırpışı gökyüzüne
Ve son satır:
Ölüm öldürmez ki şairi
Her sesin yankısı vardır elbet

Bir hayat,
Günden güne su alan bir gemi
Tüm kahramanları hain ilan edilir
Ve hainleri kahraman
Zaman ihanetten yana çevirmiştir yüzünü
Bu sebeptendir ki zaman
Elleriyle kapatır yüzünü

Bu şiir hayatın kıyısında yaşanan bir destandır
Herkes içindedir biraz
Ve biraz dışında
Görmek isteyen görür çünkü yalnızca
Nasıl parladığını güneşin

Ölüm öldürmez şairi
Her sesin yankısı vardır elbet...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Bir Temmuz Daha Geçti Ömrümüzden

Bir temmuz daha geçti ömrümüzden
Yitirilen arkadaşların gülüşleri gibi,
Yaşanmamış ne varsa arkasında bırakarak
Hafiften bir hüzün salarak yüreğimize
Öfkelenerek gökyüzüne
İsyan eder gibi bileklerimizi oyan paslı zincire

Varsın geçsin bir temmuz daha ömrümüzden
O gider biz kalırız burada
Henüz yaşamadık en güzel günlerimizi
An gelir belki sonbahar oluruz eylül sabahı
Kardelen oluruz şubat ayazında
Yeşeririz bir nisan
Belki de ölürüz gülüm bir mayıs şafağı
Deniz oluruz haykırırız sonsuzluğa
Nazım oluruz severiz yeryüzünü
Çıldırasıya...

01.08.2002

[GooD aNd EvıL]

Bir Yürek Resmi Çiz Ellerinle

Bir yürek resmi çiz ellerinle
Kirletilmemiş bembeyaz kağıtlara
Tertemiz bir yürek resmi çiz
Unutma ki bu beden emanettir sana bu dünyada
Topraktan alınmış bir emanet
Bir gün istemesen de alacaktır geri...
Bu yürek,
Bu eller,
Bu gözler senin değil aslında
Güzel yaşamalısın
İyi yaşamalısın ki
Hıyanet etmiş sayılmayasın emanete
Gitmelisin ayaklarının gidebileceği her yere
Bakmalısın gözünün görebildiği en uzak ufuklara
Düşünmelisin düşünebileceğinin en güzelini
Sevmelisin yüreğinin sevebileceğinden daha da çok
Ve bilmelisin ki
Emanet olmayan
Sana ve bir tek sana ait olan
Düşüncendir bu dünyada
Bu beyin senindir sonsuza dek
Ve sonsuzluktan sonrada

Beyninde filizlenen aydınlıklar
Toprağın emaneti değildir sana
Güneşin sıra dışı bir armağanıdır
Ve hürriyetin armağanıdır sana beyninin
Ne kadar özgürsün diye sorduğunda
Kendi beynine ve düşüncene
Elbette ki düşünebildiğin kadar diyecektir sana
Ve ne kadar yaşayacağım diye sorarsan
Bu yarını karamsarlıklarla dolu dünyada
Yüreğinin taşıdığı yere kadar diyecektir sana...

Sen bu yolun sürekli giden bir yolcususun
Farz etki bir otobüs bu hayat
Hepimiz aynı otobüsün yolcularıyız
Kimimiz biletli kimimiz kaçak bu yolculukta
Kimimiz kurulmuş en rahat koltuklarına otobüsün
Kimimizin ayakta duracak yeri bile yok
Gülüyor birimiz
Ağlıyor onumuz
Derin bir ah çekiyor ayaktaki yolcuları
Oturan anlamıyor ayaktakinin halinden
Bir gerçek vardır bu otobüste
Herkesin bildiği
Ancak bilmemezlikten geldikleri değişmez gerçek
Bir gün biteceğidir bu yolculuğun
Ağlayanıyla, güleniyle
Ayakta gidenleriyle, oturanlarıyla
Aynı yolun yolcusuyuz hepimiz

Ve asıl önemli olan bu hayatta
Yürüyerek tüketmek değil
Herkesin yürüdüğü bu aşınmış yolları.
Asıl önemli olan
Bir yürek resmi kazıyabilmektir tırnaklarınla
Yürüdün yollara
Senden sonra yürüyenlerinde görebileceği
Tertemiz bir yürek resmi çiz ellerinle
Emanet etme bu yüreği sakın
Sende sonra yürüyecek olana
Tırnaklarınla kazınmış bu yürek
Armağanın olsun
Bu yolun yolcusuna...

17 Kasım 2002
22: 39

Melih Coşkun